Chah Khwarezm | |
---|---|
1200-1220 | |
Ala ad-Din Tekish Jalal ad-Din |
Narodziny | 1169 |
---|---|
Śmierć |
Grudzień 1220 Abaskun |
Imię w języku ojczystym | علاءالدين محمد |
Czynność | Dowódca wojskowy |
Rodzina | Khwarezmchahs |
Tata | Ala ad-Din Tekish |
Matka | Terken Khatun ( w ) |
Małżonka | Ay-Chichek ( d ) |
Dzieci |
Jalal ad-Din Qutb ad-Din Uzlaq-Shah ( d ) Q18659450 |
Religie | Sunnizm , islam |
---|
Ala ad Din Muhammad Shah z Chorezm ( Khwârazm-Shahs ) od 1200 do 1220
Pokonał sułtańskiego ghuryda Muhammada Ghori ( 1204 ), następnie zaatakował Kara Khitai, ale w 1210 roku został zepchnięty przez Khitan, który okupuje Samarkandę . Zajmuje Ghazni i prawie cały Afganistan w 1215 roku, co pozwala mu w 1217 roku kontrolować części Iranu, które mu uciekły. Następnie kontroluje prawie całe Khorasan , Transoxiana , Afganistan i Iran.
Chcąc rozszerzyć swoje posiadłości na zachód, zawarł w 1218 roku umowę z Czyngis-chanem : Ala al-Din Muhammad byłby panem Zachodu, a Czyngis-chanem mistrzem Wschodu. Jednak w tym samym roku 1218, ledwie zawarta umowa, karawana muzułmańskich kupców z Mongolii (około 450 mężczyzn i 500 wielbłądów) zostaje zatrzymana w Otrar na granicy Chwarezm, a jej ludzie zostają zmasakrowani. Czyngis-chan wysyła trzech ambasadorów z żądaniem odszkodowania: jeden zostaje skazany na śmierć, dwóch pozostałych odesłano z ogoloną głową. Czyngis-chan nie wytrzyma ani tego wyzwania, ani tego upokorzenia i gromadzi ogromną armię jeźdźców .
W 1220 roku Mongołowie Czyngis-chana spalili i zrównali z ziemią Bucharę (16 lutego 1220), Samarkanda (marzec) i Herat . Ögödei , Djaghataï i Djötchi zajmują Gourgandj , stolicę Khwarezm. Niszczą groble Amou-Daria, aby zatopić miasto i zmasakrować ludność. Muhammad Chah, prawie bezwładny od początku ofensywy, niezdolny do zjednoczenia swoich sił podzielonych między feudałów, spanikował i uciekł do Ray (obecnie Teheran ), a następnie do Hamadanu . Mongolscy generałowie Dżebe i Subutay ścigają go z 20 000 ludzi, ale tracą ślad w Iranie. Zmarł wkrótce po zapaleniu płuc na kaspijskiej wyspie niedaleko Abaskun w rGrudzień 1220. Jego syn Djalal ad-Din Mengü Berti zebrał swoje siły w Ghaznî, gdzie ścigał go Czyngis-chan (1221).
Zwycięstwa Mongołów nad zorganizowanymi armiami Khwarezm można wytłumaczyć feudalnym rozczłonkowaniem tego ostatniego, a także terrorem inspirowanym przez najeźdźców wśród ludności. Aby zająć miasta, Mongołowie wykorzystują jeńców. Zmuszają poddaną ludność do burzenia murów i zasypywania rowów fortec. Używają ich do mostkowania rowów i pułapek wykopanych przez obrońców; odpędzają ich przed bronią Khwarezmiens, aż ciała upadłych wypełnią rowy. Inną sztuczką jest ubieranie więźniów w mongolskie ubrania i zmuszanie ich do udziału w oblężeniach miast i fortec. Wreszcie od czasu kampanii przeciwko Chinom armia mongolska ma barany i katapulty.