| Narodziny |
24 listopada 1927 Boundiali ( Wybrzeże Kości Słoniowej ) |
|---|---|
| Śmierć |
11 grudnia 2003 r. Lyon ( Francja ) |
| Narodowość | Wybrzeża Kości Słoniowej |
| Czynność | Pisarz |
| Nagrody |
Prix Maillé-Latour-Landry (1970) Prix du Livre Inter ( 1998 ) Grand Prix Jean-Giono ( 2000 ) Prix Renaudot (2000) Prix Goncourt des lycéens (2000) |
|---|
Ahmadou Kourouma , urodzony dnia24 listopada 1927w Boundiali na Wybrzeżu Kości Słoniowej i zmarł dnia11 grudnia 2003 r.w Lyonie , we Francji , jest Wybrzeże Kości Słoniowej pisarz .
Ahmadou Kourouma urodził się w gwinejskich rodzicach z grupy etnicznej Malinké, grupy etnicznej obecnej w kilku krajach Afryki Zachodniej . Jego imię oznacza „wojownik” w języku Malinke . Jej ojciec jest sprzedawcą orzeszków coli . Przeżył część swojego dzieciństwa w Togobali w Gwinei . To miejsce było jedną z scenerii Les soleils des independances , jego pierwszej pracy. Pod kierunkiem swojego wuja Fondio uczęszczał do wiejskiej szkoły Boundiali, od 7 roku życia, od 1935. Naukę kontynuował w regionalnej szkole w Korhogo (1942), u przełożonego szkoły podstawowej w Bingerville (1943) i w Wyższej Szkole Technicznej w Bamako (1947). Dwa lata później został wydalony ze szkoły za kierowanie ruchami studenckimi i powrócił na Wybrzeże Kości Słoniowej jako strzelec w Batalionie Autonomicznym Wybrzeża Kości Słoniowej w Bouaké . Okres ten zbiega się z walkami o niepodległość afrykańskich kolonii. Został aresztowany za niesubordynację po tym, jak odmówił udziału w interwencjach mających na celu stłumienie demonstracji Rassemblement Démocratique Africain (RDA). W ramach sankcji zostaje uwięziony, zdegradowany i zmuszony do wyjazdu do Indochin.
Od 1950 do 1954 roku , został wysłany jako senegalskiego tirailleur do Indochin , na podstawie dyscyplinarnej, przed przystąpieniem do metropolii do matematyki nauki i nauk aktuarialnych w Lyonie , we Francji (w ISFA, Institut de science finansista et d 'ubezpieczenia ). W 1960 roku , kiedy Wybrzeże Kości Słoniowej uzyskało niepodległość , wrócił do swojego rodzinnego kraju. W 1961 pracował jako zastępca dyrektora Caisse Nationale de Prévoyance Sociale . Szybko jednak zaniepokoił go reżim prezydenta Félixa Houphouëta-Boigny'ego . Znał więzienie przed udaniem się na emigrację do różnych krajów, w tym do Algierii ( 1964 - 1969 ). Tam brał udział w tworzeniu Algierskiego Funduszu Ubezpieczeń i Reasekuracji. W 1969 wyjechał z Algierii do Francji. Został zatrudniony w paryskim banku, aw 1971 pełnił funkcję zastępcy dyrektora jednego z jego oddziałów w Abidżanie. Ahmadou Kourouma jest także świetnym sportowcem. Jest mistrzem w skoku w dal w Indochinach i mistrzem w skoku wzwyż na Uniwersytecie w Lyonie. Zdobył kilka tytułów sportowych. On także mieszka w Kamerunie ( 1974 - 1984 ) i Togo ( 1984 - 1994 ) przed powrotem do życia w Wybrzeżu Kości Słoniowej .
W 1968 roku jego pierwsza powieść, The Suns of Independence , bardzo krytycznie przygląda się władcom post-dekolonizacji . W 1972 próbował wystawić na scenie swoją sztukę Tougnantigui, czyli opowiadacz prawdy . W 1988 roku jego druga powieść, Monnè, oburzenia i wyzwania , przywróciła wiek kolonialnej historii.
W 1998 roku jego trzecia powieść, Czekając na głos dzikich zwierząt , opowiada historię myśliwego z „plemienia nagich ludzi”, który zostaje dyktatorem. Dzięki tej powieści, która zdobyła nagrodę Inter Book , łatwo jest rozpoznać karierę togijskiego głowy państwa Gnassingbé Eyademy i różnych współczesnych afrykańskich polityków.
W 2000 roku jego czwarta powieść, Allah n'est pas obligé , opowiada historię osieroconego dziecka, które pojechało do swojej ciotki w Liberii i zostaje tam dzieckiem-żołnierzem . Książka ta zdobyła Prix Renaudot i Prix Goncourt des lycéens . W tym samym roku otrzymał Grand Prix Jean-Giono za całokształt twórczości.
Kiedy w wrzesień 2002, wybucha wojna domowa na Wybrzeżu Kości Słoniowej , sprzeciwia się kości słoniowej , „ absurdowi , który doprowadził nas do nieładu” i przywrócenia pokoju w jego kraju.
W chwili swojej śmierci pracował nad napisaniem nowej książki „ Kiedy ktoś odmówi, ktoś mówi nie” , wyznanie Allaha nie jest wymagane : młody bohater, zdemobilizowane dziecko-żołnierz, wraca na Wybrzeże Kości Słoniowej do Daloa i widział konflikt na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Ta powieść została opublikowana pośmiertnie w 2004 roku.
Kourouma jest żonaty z Francuzką, którą poznał podczas pobytu w Lyonie i jest ojcem czwórki dzieci. Jedenaście lat po jego śmierci, wlistopad 2014, jego szczątki zostają przeniesione z Lyonu na Wybrzeże Kości Słoniowej.
W hołdzie jego pracy w Lyonie nosi jego imię. Położony w Jardin des Chartreux w 1 st dzielnicy The Ahmadou Kourouma-House usytuowany skojarzenia. Inauguracja odbyła się dnia20 listopada 2010.
Jego imię nosi literacka nagroda przyznawana na Targach Książki w Genewie od 2004 roku. W cenie Ahmadou Kourouma- corocznie honoruje książkę o czarnej Afryce.