Wilfrid Estève

Wilfrid Estève Kluczowe dane

Narodziny	3 marca 1968 Carcassonne , Aude
Narodowość	Francja
Kraj zamieszkania	Francja
Dyplom	Samouk
Zawód	Fotograf , nauczyciel, producent
Podstawowa działalność	Fotografia , nauczanie i publikowanie
Inne działania	Prezes Louvre Rivoli editions, wiceprezes międzynarodowych targów fotografii dokumentalnej Photo doc, prezes uznanego stowarzyszenia użyteczności publicznej FreeLens (2009-2019)
Potomków	Fersen i Eva Estève

Wilfrid Estève , urodzony dnia3 marca 1968w Carcassonne , jest francuskim fotografem i producentem , dyrektorem Studio Hans Lucas i prezesem wydawnictwa Louvre-Rivoli . Jest także wiceprezesem międzynarodowych targów fotografii dokumentalnej „ Photo Doc. ”.

Biografia

Samouk , karierę rozpoczął w 1995 roku jako fotoreporter i brał udział w tworzeniu agencji fotograficznej l ' Oeil Public (współpracownik, 1996-2004), spółdzielni Picturetank (fotograf i wiceprezes, 2005-2007) i podzielił zarządzanie agencją fotograficzną MYOP z Guillaume Binet i Lionel Charrier (współpracownik fotografa, 2008-2010). Był współzałożycielem stowarzyszenia Recognized of Public Utility FreeLens i przewodniczył muMaj 2009 w październik 2019.

Wilfrid Estève zaprojektował i wyreżyserował multidyscyplinarny projekt Territoires de fictions (2004-2008). W 2005 roku wraz z Virginie Terrasse i Benjaminem Boccasem stworzył koncepcję Małego Dzieła Multimedialnego (POM).

W 2010 roku został wybrany wiceprzewodniczącym Związku Zawodowych Fotografów i jest członkiem komitetu sterującego nagrodą Webjournalism oraz jury przyznającego nagrodę Bayeux-Calvados dla korespondentów wojennych (edycje 2011 i 2012). W 2012 r. Interweniował w ramach misji fotograficznej i Obserwatorium fotoreportażu Ministerstwa Kultury i Komunikacji , Obserwatorium zawodów prasowych Médiafor (włączonego w 2012 r. Do Afdas ) i zasiada w jury za edycję nagrody fotoreportażu Carmignac Gestion .

Wilfrid Estève zarządza Hans Lucas od 2006 roku, francuską agencją fotograficzną. W 2015 roku awansował na Chevalier de l'Ordre des Arts et des Lettres . W 2016 roku został wiceprezesem międzynarodowych targów fotografii dokumentalnej Photo Doc. w Paryżu.

W 2018 roku Wilfrid Estève wraz z Charlotte vannier, Didierem Bizetem i Patrickiem Cockpitem założył wraz z Elsą Seignol edycje Louvre Rivoli i Revers Editions .

W 2019 roku Wilfrid Estève współtworzył wraz z Yamną Mostefa spotkania fotograficzne w Tangerze „ W obliczu morza ”.

Na początku 2020 roku opublikował trzymiesięczny raport, który powstał w okresie od września do sierpień 2019, na plażach nudystów w Le Touquet. Był nominowany do nagrody Trogneux w kategorii młodych fotoreporterów.

Praca fotografa

Wilfrid Estève jest fotografem od 1994 roku, jego zdjęcia są dystrybuowane w agencjach L'Œil Public, Picturetank, MYOP, a od 2011 roku w ramach platformy współpracy Studio Hans Lucas.

Opierając się na zeznaniach i śledztwach, jego fotograficzna praca dotyczy bieżących wydarzeń lub obszarów napięć ( Afryka Zachodnia , Europa , Bliski Wschód ). Jednocześnie zajmuje się społeczną pracą nad rodziną i imigracją we Francji, a od 1995 roku współpracował z kilkoma redakcjami, w tym z De l'air , ELLE , Liberation , Le Monde , Géo , Marie-Claire , National Geographic , Paris Match , magazyn L'Équipe czy VSD .

Odpowiadając na zaproszenie magazynu muzeum Jeu de Paume , w 2011 roku przedstawił serie zdjęć artystów lub autorów, napisał recenzje i wraz z Samanthą Rouault i Alice Guerlot-Kourouklis zaproponował dźwiękowe doświadczenie oparte na komentowanych lekturach.

W 2012 roku Wilfrid Estève był jednym z dyrektorów artystycznych festiwalu MAP w Tuluzie i rozpoczął współpracę z Le Journal de la Photographerie , tworząc dwie sekcje: pierwszą poświęconą szkołom, a drugą Digital Storytelling. W tej ciągłości obejmuje edycję Rencontres d'Arles 2012 i uczestniczy w seminarium festiwalowym, którego tematem jest „Fotografia i sieci społecznościowe”.

Edukacja

Od 1998 roku pracował na różnych uczelniach ( University Panthéon-Assas , University Paris-Est Marne-la-Vallée , University of Perpignan i University of Montpellier III Paul Valéry ), w szkołach (wyższa szkoła dziennikarska Sciences Po , Lille Graduate School of Journalism , ENSP d'Arles , École nationale supérieure Louis-Lumière ) lub ośrodki szkoleniowe ( CFPJ lub École des Métiers de l'Information w Paryżu).

Przez 10 lat kierował kursem kwalifikacyjnym z fotoreportażu (2002-2012), następnie został powołany na stanowisko kierownika ds. Edukacji sektora fotograficznego (2006-2012) Szkoły Handlu Informacyjnego. W 2007 roku stworzył EMI Tremplin Photo Prize , stypendium szkoleniowe z zakresu fotoreportażu przyznawane podczas Vendôme Photographic Walks .

W 2012 roku brał udział w tworzeniu licencji Pro Audiovisual Designer - Director, aw 2013 roku w tworzeniu dyplomu uniwersyteckiego z zakresu „  Documentary and digital writing  ” Uniwersytetu w Perpignan.

Wyróżnienia i nagrody

• 2016, Nagroda Filmów Dokumentalnych Interaktywnych Festiwalu Filmów Ekologicznych za „ W jego duszy i sumieniu ” jako producenta.
• 2015, Kawaler Orderu Sztuki i Literatury , członek Akademii Umiejętności w Carcassonne .
• 2014, PriMed w kategorii Mediterranean Multimedia Award jako producent.
• 2013, Mediterranean Journalist Award 2013 w kategorii Nowe Media Fundacji Anny Lindh za dokument internetowy „Sout el shabab” jako producent .
• 2013, Wybór internetowego dokumentu "Sout el shabab" do Visa d'or France 24 - RFI, do Web Journalism Trophy of the Bayeux-Calvados Prize dla korespondentów wojennych, do Revelation Trophy of the Media Assembly oraz do nagrody webdoc miesiąca dokumentalnego jako producent.
• 2012, Wielka nagroda jury na festiwalu WebTV w La Rochelle oraz Nagroda Historia za nieoczekiwane dla interaktywnej platformy dokumentalnej „ La Nuit oubliée -17 października 1961”, w 2012 roku jako producent .
• 2007, zlecenie fotograficzne " Madame la Présidente" i wystawa Międzynarodowych Spotkań Fotograficznych w Arles jako fotograf.
• 2005, specjalne wyróżnienie nagrody Nadar jako pisarza.
• 2002, wybrany do nagrody Altadis przez krytyka Paula Ardenne jako fotograf.
• 2000, Voies Off Prize , Off Festiwal Międzynarodowych Spotkań Fotografii w Arles jako fotograf.
• 2000, wybrany do Visa d'or dla międzynarodowej prasy codziennej podczas festiwalu Visa pour l'image jako fotograf.
• 1996, Prix Jeune reporter, XI th Międzynarodowego Festiwalu Scoop i Dziennikarstwa w Angers jako fotograf.

Wystawy

Jego twórczość była przedmiotem wystaw indywidualnych, zbiorowych i pokazowych m.in .:

• „Electro, od Kraftwerk do Daft Punk” w Philharmonie de Paris w 2019 roku.
• „Bohaterowie mają krótkie życie” na międzynarodowym festiwalu fotograficznym w Cadaquès w Hiszpanii w 2018 roku.
• „Say wat ?, kult nagłośnienia” w paryskim Gaîté Lyrique w 2013 roku.
• „Generacja powietrza” w Europejskim Domu Fotografii w Paryżu w 2011 roku.
• „Rhizome” w przestrzeni sztuki współczesnej IMMIX w Paryżu w 2011 roku.
• Wystawa „Powietrze jest odsłonięta” w galerii AGNÈS B, na festiwalu RÉVÉLATION # 4 i w Salon de la Photo w Paryżu, a także w muzeum fotografii André Villersa w Mougins w 2010 roku.
• „Porzucone projekty” w przestrzeni sztuki współczesnej IMMIX w Paryżu w 2010 roku.
• „Terytoria” podczas Międzynarodowego Biennale Fotografii i Sztuk Wizualnych w Liège w Belgii w 2008 roku.
• „Territoires de fictions” podczas „Ayvalık Fotoğraf Festivali'ne Doğru” w Turcji oraz Digital Meetings of La Villette w Paryżu w 2007 roku.
• „Madame la Présidente” powstało na zamówienie Rencontres internationales de la Photographerie d'Arles w 2007 roku.
• „Francja, o czym myślisz? »Podczas festiwalu fotografii europejskiej w Reggio Emilia we Włoszech w 2007 roku.
• „Il secolo delle vacanze” w Muzeum Capitolini (Fundacja François Pinault) w Rzymie, Włochy w 2006 roku.
• „Marketing polityczny” w Fundacji Transfotografia w Sopocie oraz w Galerii Fabryka Trzciny w Warszawie w 2006 roku.
• „Territoires de fictions” w galerii Château d'eau w Tuluzie, podczas Rencontres internationales de la Photographerie w Arles i festiwalu „Enzimi” w Rzymie w 2006 roku.
• „Alguien nos mira” w MUVIM, Museu Valencià de la Il.lustratio i de la Modernitat w Walencji w Hiszpanii w 2005 roku.
• „Obrazy między historią a poezją” w Musée de la Conciergerie w Paryżu w 2004 roku.
• „Fotoreportaż w Paryżu”, aukcja w hotelu Drouot-Richelieu w Paryżu w 2003 roku.
• „3672, wolna historia” w galerii zdjęć Fnac Italie 2 w Paryżu w 2003 roku.
• „Fotoreportaż na aukcji”, aukcja w hotelu Drouot-Richelieu w Paryżu w 2002 roku.
• „Sąsiedzi” w Palais de Tokyo w Paryżu w 2002 roku.
• „Nowy Jork” z kolektywem Oeil Public w Espace Miramar w Cannes w 2001 roku.
• „Odrobina rzeczywistości” w Centre Atlantique de la Photographie na scenie krajowej w Brześciu w 2000 roku.
• „Les Nomades de la techno”, pokaz podczas międzynarodowego festiwalu Visa pour l'image w Perpignan w 2000 roku.
• „Czarne fervors w” na paryskich przedmieściach, podczas XI -go Międzynarodowego Festiwalu Scoop i Dziennikarstwa w Angers, za którą otrzymał nagrodę „Jeune reporter” w 1996 roku.

Publikacje

• Sophie Brändström , Sophie Loubaton , Samuel Bollendorff , Karim Ben Khelifa , Philippe Brault , Julien Daniel , Wilfrid Estève , Guillaume Herbaut , Jean-François Joly , Dominic Nahr , Johann Rousselot , Stéphane Remael , Frédéric Sautereau , Jérôme Sessini i Michaël Zumstein ( pref.  Jean François Leroy, Michel Guerrin, Magalie Jauffret i Agnès de Gouvion Saint-Cyr), L'Œil public, piętnaście lat historii: od fotoreportażu do fotografii dokumentalnej , Democratic Books,16 września 2010, 256 stron  s. , 14,5 × 21 × 2  cm ( ISBN  978-2-36104-007-9 , prezentacja online )
• Olivia Colo , Wilfrid Estève i Mat Jacob , Photojournalism, at the crossroads , Marval i CFD,2005( ISBN  2-86234-375-7 , prezentacja online )
• Patrick Bard ( reż. ), Marie-José Mondzain , Wilfrid Estève , Youri Kozirev , Bernard Stiefgler , Paul Fusco i Jacques Windenberger ( pref.  Jean-François Leroy i Jean Lelièvre), Obrady konferencji "VISA POUR L'IMAGE" , Obrazy dowody,2005, 90  pkt. ( ISBN  2-9520268-2-3 )
• Wilfrid Estève i Sarah de Haro, 3672, The Free story , Trouble-fête,2002( ISBN  2-914253-01-X , prezentacja online )

Uwagi i odniesienia

1. Osobista strona internetowa Wilfrida Estève
2. „  Oficjalna strona Hansa Lucasa  ” na hanslucas.com .
3. Wywiad z L'œil Public przeprowadzony przez Kodak
4. Rozwiązania w wizjerze, artykuł w Liberation
5. Prezentacja Territoires de Fictions przez Photographyie.com
6. [1]
7. małe dzieło multimedialne Co to jest POM
8. POM, Videography, Webdocumentary: Leksykon nowych formatów
9. Prezentacja Obserwatorium Fotoreportażu
10. Nominacja w Orderu Sztuki i Literatury lipiec 2015
11. Editions Louvre Rivoli , "  Home  " , on Editions Louvre Rivoli (dostęp 21 lipca 2019 )
12. "  Infos  " , on REVERS éditions (dostęp 21 lipca 2019 )
13. admin , „  WHY FACING THE SEA  ” (dostęp 21 lipca 2019 )
14. Prezentacja Wilfrida Estève przez szkołę dziennikarską Sciences Po
15. Prezentacja projektu Sześć folio przedstawionego przez Wilfrida Estève
16. „Letter of Photography” staje się dziennikiem
17. Sekcja „Szkoły” w La lettre de la Photographie
18. Sekcja „Digital Storytelling” w La lettre de la Photographie
19. Program seminarium Rencontres d'Arles 2012
20. Prezentacja Wilfrida Estève przez szkołę dziennikarską Sciences Po
21. Artykuł Actuphoto na temat trampoliny zdjęć
22. Prezentacja licencji Pro Audiovisual Designer Director
23. Prezentacja dyplomu uniwersyteckiego „Fotoreportaż i pisma transmedialne”
24. [2]
25. [3]
26. [4]
27. Sout el shabab nagrodzone w Mediterranean Journalist Award
28. [5]
29. [6]
30. [7]
31. [8]
32. [9]
33. Zwycięzcy festiwalu WebTV 2012
34. Laureaci nagrody Historia 2012
35. „  Trasa wystawy | Philharmonie de Paris  ” , na philharmoniedeparis.fr (dostęp 21 lipca 2019 )
36. (es) „  InCadaques- Inicio  ” na INCADAQUÉS INTERNATIONAL PHOTO FESTIVAL (dostęp 21 lipca 2019 )
37. Powiedz wat? w lirycznym Gaité

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Oficjalna strona