Początki stylistyczne | House , electro , synthpop , chicago house , EBM , new beat , hi-NRG , acid house , techno z Detroit |
---|---|
Początki kulturowe | połowa lat 80 .; Detroit , Stany Zjednoczone |
Typowe instrumenty | Klawiatura , syntezator , automat perkusyjny , sekwencer , sampler |
Popularność | Umiarkowane, głównie w Europie pod koniec lat 80. oraz w latach 90. i 2000., obecnie bardziej popularne w Europie Zachodniej, ale szczególnie w Szwajcarii |
Sceny regionalne | Techno Detroit , nortec , schranz |
Podgatunki
Acid techno , acidcore , plemię , tribecore , ambient techno , minimal techno , tech house , dub techno , gettotech
Gatunki pochodne
IDM , hardcore techno , trance
Powiązane gatunki
Muzyka ambient , electro , house
Techno to rodzaj z elektroniką muzycznych , które pojawiły się w Stanach Zjednoczonych w połowie 1980 roku . Najczęściej komponowane w domowym studiu i reinterpretowane przez disc jockeyów podczas świątecznych praktyk, techno to przede wszystkim muzyka taneczna , w istocie powtarzalna. Jej rozwój odbywa się równolegle z pojawieniem się muzyki house w Chicago , ale techno coraz chętniej inspirowane jest electro i new wave , a także soulem , funkem i futurystycznym motywami muzycznymi, które dominowały w kulturze popularnej, zwłaszcza w industrialnej Ameryce pod koniec. zimnej wojny. W latach 90. techno przekształciło się w prawdziwą kulturę muzyczną dzięki przyjęciu, jakie Anglia, a zwłaszcza Niemcy, obdarzyli artystów z Detroit .
Stylistycznie techno to generalnie powtarzalna muzyka instrumentalna , często produkowana na potrzeby mixsetów . Koneserzy wyspecjalizowani w prasie i muzyce techno czasami inaczej używają tego terminu na określenie muzyki tech house i trance . „Techno” jest często mylone z innymi ogólnymi warunkami muzyki elektronicznej i tańczyć .
Muzyczna przeszłość miasta Detroit jest szczególnie bogata, czego symbolem jest wytwórnia Motown, która w latach 1959-1971 uczyniła je epicentrum soulu i funku w Stanach Zjednoczonych . Jeśli pionierzy techno twierdzą, że to dziedzictwo, to jednak zwracają uwagę, że pewne europejskie grupy odegrały kluczową rolę, wśród których bez wątpienia jest niemiecka grupa Kraftwerk . Warto również przypomnieć istotny wkład amerykańskiego inżyniera Roberta Mooga, a także jego koleżanki z klasy Wendy Carlos , między innymi poprzez eksperymenty dźwiękowe, które oferują od 1968 roku z albumem Switched-On Bach .
We Francji muzyk taki jak Richard Pinhas już w 1974 roku proponował elektroniczne „wariacje” niepokojącej nowoczesności. Ale założona w 1970 roku niemiecka grupa Kraftwerk jest słusznie wymieniana jako decydujący wpływ artystów, którzy stworzyli techno jako takie. Jeśli cała dyskografia Kraftwerk odnosi sukces na skalę światową, dwa krążki w szczególności symbolizują znaczenie grupy w genezie techno. Przede wszystkim Autobahn , z tytułowego albumu wydanego wListopad 1974, który przez swoje 22 minuty eksponuje już większość elementów muzycznych obecnych w przyszłym techno. Następnie jest to album Trans Europe Express wydany w 1977 roku, z którym Juan Atkins , Derrick May i Kevin Saunderson nawiązali kontakt poprzez audycję radiową Midnight Funk Association prezentowaną przez Charlesa „ The Electrifying Mojo ” Johnson. m.in. Trans Europe Express, w całości lub torze Spacelab zaczerpnięte z The Man-Machine , który oferuje ultra szybki rytm, rzadko osiągane w tym czasie wstęp.
Słuchając The Electrifying Mojo , Atkins, May i Saundersona, trzej przyjaciele o pseudonimie „The Belleville Three” od nazwy liceum, w którym się poznali, są w ten sposób narażeni nie tylko na Kraftwerk, ale także na Giorgio Morodera , Tangerine Dream , Yello i wielu innych artystów z tej wielkiej europejskiej awangardy, nie wspominając o artystach amerykańskich, takich jak Prince , Sylvester (i jego mikser Patrick Cowley ), The B-52 czy George Clinton , a także zespół z katalogu Motown . Atkins, May i Saunderson wszyscy cytują występ Midnight Funk Association jako bodziec, który doprowadził ich do wyprodukowania nowej muzyki, która wkrótce zostanie nazwana techno, a Atkins dodaje, że słyszał w Kraftwerk konkretną muzyczną ekspresję nadchodzącej epoki elektroniki. Jeśli chodzi o historię, to tworząc duet Cybotron, Atkins syntetyzuje wszystkie wpływy otrzymane z The Electrifying Mojo i tworzy muzykę, która, choć nadal jest bliska tej z Kraftwerk, dystansuje się, w szczególności poprzez definitywne porzucenie struktura pieśni (wstęp / zwrotki / refren…).
Techno narodziło się symbolicznie w 1985 roku wraz z utworzeniem przez Atkinsa niezależnej wytwórni Metroplex , a następnie wytwórni Transmat (maj 1986) i KMS (1987, Saunderson). O ile muzyka Atkinsa zawsze była bardzo mózgowa, to May i Saunderson nadają techno wyraźnie taneczny i świąteczny charakter. Wykonywane w codziennych audycjach radiowych lub na bardziej poufnych imprezach w szkolnych klubach w Detroit, techno stało się muzyką rajdową i świąteczną, ale jego sukces, który długo ograniczał się do rodzinnego miasta, jeszcze go nie zniekształcił. Powstaje kilka bardziej formalnych klubów, w tym Music Institute w centrum Detroit, założony między innymi przez May. Nawet jeśli nie był to bardzo długowieczny, klub ten zyskał międzynarodową sławę dzięki występom DJ-ów miksujących nocami i barowi serwującemu tylko soki owocowe i smart-drinks (napoje bezalkoholowe). Było to w Instytucie Muzycznym że Richie Hawtin , na przykład, zadebiutował.
Producenci muzyczni używają terminu „techno” w sposób uogólniony, począwszy od 1984 roku, wraz z utworem Techno City autorstwa Cybotron . Sporadycznych odniesień do źle zdefiniowanego „techno-popu” nie można było znaleźć w prasie muzycznej około połowy lat 80-tych . Ale to było dopiero wraz z wydaniem kompilacji Techno! New Dance Sound of Detroit w wytwórni Virgin w 1988 roku, gdy słowo to zaczyna mieć obecnie znane oficjalne znaczenie. Jednak określenie „techno” można przypisać DJ-owi i właścicielowi niemieckiego sklepu płytowego Talla 2XLC (in) , którego używał już w jego sklepie w 1982 roku do opisania gatunku. Jego grupa muzyczna Moskwa TV (de) była również jedną z grup prezentowanych przez program Midnight Funk Association . Z perspektywy czasu, prace takie jak kawałek ShareVari przez pewną liczbę Names (1981), wczesne prace Cybotron (1981), utwór czuję Miłość przez Donna Summer produkowane przez Giorgio Moroder (1977) i tańczyć kawałków z repertuaru Kraftwerk ( między 1977 a 1983), kwalifikowane są jako techno, a następnie electro w odniesieniu do A Number of Names i Cybotron. Te utwory disco-electro łączyły z techno nieodłącznym wykorzystaniem elektronicznych rytmów i ich popularnością na parkietach.
W kolejnych latach po wydaniu kompilacji Techno! Nowy Taniec Sound of Detroit , ta muzyka jest opisany przez taniec prasie muzycznej jako domu odpowiednik z Detroit , z dźwiękiem bardziej high-tech i bardziej mechaniczne. O ile bowiem konteksty ich powstania są wyraźne i autonomiczne, to muzyka techno opierała się jednak na tych samych strukturach, co muzyka house emanująca z tej samej epoki w Chicago, choć ta ostatnia była bliższa duszy , bardziej trzeźwa i bardziej bezpośrednio wynikająca z dyskoteka . Co więcej, sukces house poza miastem, w którym się pojawił, był znacznie wcześniejszy i znaczący, co wyjaśnia, dlaczego to połączenie zostało dokonane ze szkodą dla techno. Ówcześni producenci muzyczni, w szczególności Derrick May i Kevin Saunderson , przyznają, że byli zafascynowani sceną chicagowską, aw szczególności byli pod wpływem house . Ten wpływ jest szczególnie widoczny w utworach z kompilacji Techno! The New Dance Sound of Detroit , a także w wielu kompozycjach i remiksach, które wyprodukowali w latach 1988-1992. Na przykład klasyczny Strings of Life Derricka Maya (wydany pod pseudonimem Rhythim Is Rhythim) jest uważany za klasykę obu muzyka house i muzyka techno. Jest to również oczywiste że muzyka house była pod wpływem muzyki techno.
Muzyka techno jest postrzegana przez jej założycieli (i przez producentów, którzy zaczynali się nią interesować) jako krystalizacja pewnego lęku przed postindustrialną przyszłością i gniewu na rosnącą niepewność, którą zrodziła . Filozofia ta towarzyszy jej, gdy rozprzestrzeniła się w Europie pod koniec lat 80., w szczególności w Berlinie (poprzez klub i wytwórnię Tresor ) i Manchesterze (poprzez Haçienda ), których konteksty społeczno- gospodarcze - ekonomia nie przypominają kontekstu z Detroit. Początkowo techno proponują te kluby, które – dostosowując się do gustów publiczności w organizacji wieczoru i wybierając disc jockeya grającego nowatorską i eklektyczną muzykę – potrafiły stworzyć środowisko sprzyjające rozwojowi lokalnego scena muzyki tanecznej. W miarę jak kluby te zyskują na popularności, zespoły DJ-skie zaczynają się spotykać i oferują swój talent do miksowania i system dźwiękowy (pod nazwami takimi jak Direct Drive i Audio Mix) w celu przyciągnięcia stale rosnącej publiczności do słuchania ich muzyki. Miejsca tak różnorodne, jak kościelne sale, opuszczone magazyny, biura YMCA i audytoria, są miejscem spotkań rzeszy młodych ludzi, którzy widzieli narodziny tego gatunku muzycznego. May opisuje Detroit techno jako „spotkanie Kraftwerka i George'a Clintona uwięzionych w windzie z sekwencerem, który dotrzymuje im towarzystwa”. "
Niemiec zaręczynowy z amerykańskiej muzyki podziemnej przyszedł w tym samym czasie, co w Wielkiej Brytanii w ciągu 1980 roku . W 1987 roku powstała niemiecka impreza inspirowana brzmieniem Chicago. W następnym roku (1988) acid house zyskał ogromną popularność wśród Niemców. W 1989 roku niemieccy dżokeje Westbam i dr Motte założyli nielegalną imprezę Ufo Club, której współzałożycielem jest Love Parade . Po upadku muru berlińskiego The9 listopada 1989, podziemne imprezy techno wyrastają jak grzyby po deszczu we Wschodnim Berlinie , a także scena rave porównywalna z brytyjską. Paul van Dyk dostrzega istotny wpływ techno na tworzenie więzi społecznych między Niemcami Zachodnimi i Wschodnimi.
W 1991 roku wiele imprez stało się popularnych, w tym Ufo Club, a berlińska scena techno skupiła się w trzech różnych miejscach: Planet (później przemianowany na E-Werk przez Paula van Dyka), Der Bunker (wysokie miejsce sceny gabber berlinoise) i Tresor . W tym czasie DJ-e zwiększali intensywność i szybkość brzmienia techno, by później stać się hardcorem . DJ Tanith komentuje wtedy, że „Berlin zawsze był hardcorem” , hardcorem hipisem, hardcorem punkiem, a teraz hardcorowym brzmieniem house. Mówi się, że ten wschodzący dźwięk jest inspirowany holenderskim gabberem i belgijskim hardcorem. Inne wpływy na rozwój tego stylu miały grupy Electronic Body Music (EBM) z wczesnych lat 80., takie jak DAF , Front 242 i Nitzer Ebb .
Rozprzestrzenianie techno z jego rodzinnego miasta zostało wykonane głównie przez Skarb w Berlinie , urodzony jako Europejskiej ambasadzie techno w Detroit , a także etykiety, która jako klub. W Tresor zadebiutowało także wielu nowszych niemieckich artystów, takich jak Ellen Allien . Berlin będzie pierwszym miastem, aby utworzyć w 1989 roku na Love Parade (paradę pływaków nadawania muzyki techno, które zgromadzi setki tysięcy ludzi w ciągu kilku lat), a następnie w 1992 roku przez ul Parade w Zurychu , w Szwajcarii , a następnie przez Paryż w 1997 roku z Techno Parade , a kilka lat później przez inne miasta europejskie. Po tej popularnej eksplozji w całych Niemczech pojawią się inne lokalne sceny , np. we Frankfurcie , gdzie Omen stworzy DJ Sven Väth , a inne w Monachium , Hamburgu czy Kolonii .
W Anglii pierwsi artyści z Detroit pojawili się pod koniec lat 80. w klubie Haçienda w Manchesterze , postindustrialnym mieście, którego atmosfera opuszczenia przypomina atmosferę Detroit. Wiele innych klubów ujrzało światło dzienne od czasu otwarcia w 1999 roku Ministry Of Sound lub The Fabric w Londynie , założonego przez Keitha Reilly'ego i Camerona Leslie. We Francji gatunek ten po raz pierwszy zwyciężył w paryskich klubach nocnych , zaczynając od Queen , Rex Club, a później Pulp and the Scorpion. Rex Klub był pierwszym „siedziba” DJ-ów takich jak Laurent Garnier i skanowania X .
Ewolucja utworu techno polega głównie na dodawaniu lub usuwaniu ścieżek dźwiękowych w cyklu czterech (lub wielokrotności czterech) taktów. Techno wyróżnia się bogactwem perkusji, syntetycznymi dźwiękami i efektami produkowanymi w studiu, w regularnym rytmie (4/4), generalnie wahającym się od 120 do 140 uderzeń na minutę . Instrumenty analogowe używane przez pionierów techno z Detroit obejmują automaty perkusyjne, takie jak Roland TR-808 i TR-909 .
W oryginalnym Detroit techno większość kompozycji daje duże miejsce melodii i linii basu , ale nie są już istotnymi elementami muzyki techno, jak ma to miejsce w przypadku innych utworów tanecznych . Często zdarza się, że kawałki techno całkowicie je pomijają. Muzyka techno jest szczególnie odpowiednia do disc jockeyingu , ponieważ jest głównie instrumentalna i produkowana w celu ciągłego włączania do części muzycznej składającej się z różnych kompozycji przeplatających się podczas długich zsynchronizowanych sekwencji. Nawet jeśli inną muzykę taneczną można opisać w ten sposób, faktem jest, że muzyka techno ma charakterystyczne brzmienie, co sprawia, że jest bardzo łatwo rozpoznawalna przez fanów.
Studio nagrań i Home Studio wykorzystywane przez kompozytorów muzyki techno może składać się z jednego komputera (co jest coraz bardziej powszechne w tych dniach) lub z kilku klawiatur , syntezatory , samplery , efekty i procesory. Miksera , wszystko połączone. Podczas gdy większość muzyków techno korzysta z szerokiej gamy sprzętu i przoduje w wytwarzaniu tonów i rytmów, których nigdy wcześniej nie słyszano, wydaje się, że dość często trzymają się granic stylistycznych ustalonych przez współczesnych, co skutkuje pojawieniem się mnóstwa podgatunków (patrz lista elektronicznych gatunki muzyczne ). Istnieje wiele sposobów na tworzenie muzyki techno, ale typowe jest stosowanie techniki komponowania wywodzącej się z instrumentów elektronicznych, zwłaszcza sekwencerów . Nawet jeśli możemy powiedzieć, że technika ta ma swoje źródła w zachodnich elementach strukturalnych (jeśli mówimy o skalach, rytmie, metryce i ogólniej o roli każdego z instrumentów), to można powiedzieć, że różni się ona od tradycyjnych ujęć kompozytorskich, takie jak wspieranie systemu notacji, systemu tonalnego i melodii czy tworzenie akompaniamentów dla wokali. Niektóre z najbardziej uderzających utworów techno można podsumować pomysłowym użyciem automatu perkusyjnego , współpracującego z różnymi rodzajami filtrów pogłosowych i częstotliwościowych, zmiksowanych w taki sposób, że nie wiadomo, gdzie jest ton dźwięku. się kończy i gdzie zaczynają się różne efekty.
Zamiast tradycyjnych technik kompozytorskich muzyk techno (nawiasem mówiąc często także producent) wykorzystuje studio elektroniczne jako jeden duży i bardzo złożony instrument muzyczny: orkiestrę połączonych ze sobą maszyn, z których każda może wytworzyć zarówno znajome, jak i obce barwy. Początkowo każda maszyna była używana do produkcji powtarzających się i ciągłych wzorów dźwiękowych, które domyślnie wytwarza, w zależności od możliwości i ograniczeń wczesnych sekwencerów. Zamiast powielać aranżacje, które można wykonać z wykonawcami, muzyk techno może swobodnie tworzyć nierealne kombinacje dźwięków. Jednak wielu muzyków dąży do uzyskania realistycznej/nierealistycznej równowagi aranżacji i barwy, co ułatwia tańczenie i słuchanie, a nie demonstrację wszystkich skrajności możliwych dzięki jego maszynom. Po opracowaniu tej palety faktur muzyk zaczyna pracę od nowa, tym razem koncentrując się nie na opracowywaniu nowych faktur, ale na ich aranżacji. W zależności od tego, jak są połączone, mogą wpływać na siebie nawzajem, ponieważ warstwy dźwiękowe są budowane (na przykład synkopowanie , a następnie harmonia rytmiczna) i wszystko to może być uchwycone przez muzyka na konsoli mikserskiej. Robi to za pomocą miksera i sekwencera, przenosząc różne warstwy dźwięku na pierwszy plan lub z dala, bawiąc się efektami, aby uczynić je bardziej lub mniej hipnotycznymi lub tworząc mniej lub więcej kombinacji. Rezultatem jest dekonstruktywna manipulacja dźwiękiem, na oczach Claude'a Debussy'ego i futurysty Luigiego Russolo w podobny sposób, jak Kraftwerk i Tangerine Dream .
Instrumenty elektroniczne pozwalają na inne podejście do kompozycji, które nie opiera się już wyłącznie na „prostej” ekspresji harmonii, ale na postępie w ziarnistości, rezonansie, filtrowaniu dźwięków, które będą ewoluować w utworach. Według Derricka Maya: „Podobnie jak Detroit, techno jest kompletnym błędem. Jakby George Clinton i Kraftwerk utknęli w windzie… ”
Termin „techno” pochodzi od słowa „ technologia ” . Muzyka techno od dawna jest marginalizowana przez zwolenników kultury masowej, zwłaszcza Amerykanów, po części dlatego, że jej amerykańscy muzycy i producenci byli czarni . Historyczne podobieństwa nurtów techno, jazzu i rock'n'rolla z perspektywy etnicznej były często przedmiotem dyskusji amatorów i muzyków. W Anglii i Francji muzyka techno również była przez kilka lat marginalizowana, często kojarzona z imprezami rave, a potem wolnymi imprezami i używaniem środków psychotropowych . Muzyka techno rewolucjonizuje także świat muzyki poprzez swoją wolną i antykomercyjną stronę: Jeff Mills wciąż odmawia podpisania kontraktu z wytwórnią major, a symboliczna wytwórnia techno z Detroit nazywa się dokładnie Underground Resistance . Od momentu powstania w 1989 roku, wytwórnia ta zawsze proponowała samowystarczalną i niezależną produkcję muzyczną, a także rzekomą anonimowość, ze szkodą dla sukcesu komercyjnego. Niektórzy DJ-e chcieli zniszczyć muzyczny „system gwiezdny” , grając w ukryciu przed publicznością. Tak więc Daft Punk od dawna utrzymuje tego ducha, nie chcąc pojawiać się w swoich teledyskach .
Stając się politycznie poprawnym i przejętym przez przemysł nagraniowy, termin „techno” jest następnie nadużywany do oznaczania całej elektronicznej muzyki tanecznej bez rozróżnienia. Wyspecjalizowani dziennikarze i fani tego gatunku na ogół ostrożnie podchodzą do używania tego terminu, pamiętając o połączeniu, jakie można uzyskać z innymi stylami muzyki elektronicznej , które bardzo różnią się od siebie. Obecnie wytwórnia electro ma tendencję do zastępowania w mediach głównego nurtu tego, co pojęcie techno oznaczało dla ogółu społeczeństwa, niewątpliwie z powodu bardzo silnego odcisku lat 90. na tym ostatnim .
W rosnącej kolejności chronologicznej: