Narodziny | 440 |
---|---|
Śmierć |
523 Gangres |
Zajęcia | Teolog , pisarz |
Religia | Prawosławie |
---|---|
Etap kanonizacji | Święty |
Philoxenus z Mabbug (w Syryjski Zachodniej Mor Aksnoyo Mabbugoyo ) jest biskup z Syrii „ Monophysite ” urodził się około połowy V th wieku w Tahal, katedra mieście Beit Garmaï (prowincja Kirkuku ), zmarł prawdopodobnie10 grudnia 523w Gangres w Paflagonii .
Jego imię rodowe brzmiało Józef. Aksnāyā lub aksnoyo oznacza w zasadzie (w języku syryjskim ) „obcy” lub „gospodarz” (z greckiego ξένος), ale może być również adaptacją εὔξενος, „gościnny”; przydomek ten został następnie zhellenizowany na Ξεναίας lub Φιλόξενος (ta ostatnia forma jest synonimem Εὔξενος, używanego w języku greckim jako antroponimu, por. Euxene de Phocée, założyciel Marsylii).
Jego rodzinne miasto, Tahal, nie zostało zlokalizowane; stwierdzono w Synodicon z Kościoła Wschodniego jako biskupia zobaczyć w prowincji Kirkuk ( Karka Beth Słok ) między V th i X th wieku. Znajdował się więc na terytorium królestwa Sasanidów , zresztą dość daleko na wschód od granicy. Jednak cała kariera Filoksenesa rozgrywa się we wschodnim imperium rzymskim .
Na studia przyjechał do szkoły w Edessie , zwanej „szkołą Persów”, z 364 ośrodka szkoleniowego dla duchowieństwa Kościoła Wschodniego , znajdującego się na terytorium rzymskim. Tak naprawdę nie wiemy, kiedy odbyło się to szkolenie, prawdopodobnie po śmierci biskupa Ibasa w 457 r . ; w każdym razie Filoksen bardzo wcześnie stał się zwolennikiem doktryny Cyryla z Aleksandrii i przeciwnikiem zarówno symbolu Chalcedonu , jak i opcji szkoły edessańskiej, które wkrótce miały zostać przyjęte przez Kościół Wschodu .
Został propagandystą teologii cyrylicy w klasztorach prowincji Antiochii , gdzie partią kierował Piotr Foulon (patriarcha w latach 470 - 471 , potem 476 - 477 , potem 485 - 488 ). Na trzecim intronizacji ten ostatni, który następnie przyjęcie Enotica przez cesarza Zenona , Philoxène został mianowany metropolita z Hierapolis , w Syryjski Mabboug (stolicy prowincji, z dwunastu biskup sufragan), nierozpoznany spotkanie. Przez partyzantów Rady Chalcedonu (Papież potępił Enotic w 484 ).
Nie jest wykluczone, ale nie jest pewne, że odegrał rolę w zamknięciu szkoły w Edessie w 489 roku . Od 498 r. Wyrażał coraz bardziej zjadliwy sprzeciw wobec patriarchy Flawiusza II , który przyjął symbol Chalcedonu . Na zaproszenie cesarza Anastazjusza odbył w tej sprawie dwie podróże do Konstantynopola i przyszedł zażądać wyraźnego potępienia doktryny dwóch natur. W 511 , wybuchły zamieszki na ulicach Antiochii , a synod zebrane w Sydonie na koniec 511 , a inny w Laodycei w 512 , zespoły gdzie Philoxenes odegrały decydującą rolę, postanowił, za zgodą Anastazy , osadzania Patriarcha Flavien II , wygnany w Petrze , zastąpiony przez Sévère (listopad 512 ).
Na nadejściem Justin I st , w lipcu 518 , zmieniona polityka imperialna: wszystkie episkopatów nominacje od Henoticon zostały odwołane, a Philoxenus jak Sewera , wynikał z fotela. Pod koniec 519 roku został zesłany do Philippopolis w Tracji , a następnie przeniesiony do Gangres , gdzie przebywał wiosną 521 roku . Legenda głosi, że zmarł z powodu uduszenia się dymem w pomieszczeniu, w którym był zamknięty; w każdym razie umarł, nie wyrzekając się swoich przekonań.
Filoksen jest bardzo ważnym świętym Syryjskiego Kościoła Prawosławnego , wspominanym kilkakrotnie w ciągu roku. Jego czaszka jest czczona jako relikwia w Midyat , w Tur Abdin , w kościele noszącym jego imię.
Cała praca Philoxene została napisana w języku syryjskim . Wiele z tego zostało utraconych, ale to, co zostało, jest dość ważne.
Najbardziej znaną częścią jest seria 13 kazań (zwanych šarbé w Syryjski ), których jest starożytne przekłady na język grecki , ormiański i arabski . Jeden z nich służy jako prolog, a potem są zorganizowani w parach, czasem z podanym tytułem: pierwsza para na wierze, druga na prostocie umysłu, trzecia na bojaźni Bożej, czwarta na wyrzeczeniu, piąta na wyrzeczeniu się. o walce z obżarstwem, szósta o ascezie i walce z pożądaniem.
Doktryna jest częściowo inspirowana Liber Graduum . Życie chrześcijańskie ma dwie formy: „sprawiedliwych” ( kéné ), którzy praktykują post, modlitwę i jałmużnę, oraz doskonałych ( gmiré ), którzy wyrzekają się małżeństwa i wszelkiego majątku. Chrześcijanin jest powołany do doskonałości przez chrzest, ale znajduje go tylko w wyrzeczeniu się świata. W tych kazaniach wykryliśmy „echo” mesalianizmu . Są datowane na początek episkopatu Filoksenów od 485 roku ; powstrzymują się od wszelkich kontrowersji.
Wśród tekstów dogmatycznych znajduje się 10 dyskursów ( memré ) zwanych po łacinie De Uno e Trinitate includeato et passo ( O jednym z Trójcy, który wcielił się i cierpiał Mękę ), wykład doktryny Monofizytów skierowanej przeciwko pewnemu Habbibhowi, datowany na około 480 ; i 3 traktaty De Trinitate i incarnatione dnia 515 - 518 . Musimy dodać zestaw 30 tekstów, z których większość ma formę listów i które w rzeczywistości są przemowami, czy to o dogmatach, czy o życiu ascetycznym.
Z drugiej strony, komentarze do Ewangelii od Mateusza , Łukasza i Jana są zachowane od Philoxenes . Jeśli chodzi o teksty liturgiczne i modlitwy, które tradycyjnie przypisuje mu Syryjski Kościół Prawosławny , ich autentyczność jest więcej niż wątpliwa.
Wreszcie nazwa Filoksen jest związana z przeglądem części Biblii syryjskiej zwanej Filokseńską : jest to rewizja tekstów Peszitty przez porównanie z wersją grecką, co skutkuje znacznie bardziej dosłownym tłumaczeniem Nowego Testamentu. . W rzeczywistości tej pracy nie dokonał Philoxène, ale na jego prośbę, około 505 roku , jego współpracownik, chorevebiskup Polikarp. Nie wiadomo dokładnie, które części Biblii zostały ostatecznie zidentyfikowane: wszystko, co pozostało z tej wersji, to Drugi List Piotra , Drugi i Trzeci List Jana , List Judy , a poza tym kilka krótkich fragmentów czterech listów z Paweł i Księga Izajasza .
Znacznie więcej hipotetycznie, Philoxenus została nadana jedna z dwóch znanych Syryjski tłumaczenia z Evagrius przęsła za gnostyckich Centuries (z drugiej strony, na pewno bliżej utraconego oryginału, czasem przypisywane Sergiusza z Reshaina ).
Philoxène, biskup Mabboug w Syrii , pozostawił jedne z najpiękniejszych homilii w literaturze syryjskiej .
Ten, który słyszy słowa„Nasz Pan i Zbawiciel, Jezus Chrystus, zaprasza nas w swojej żywej Ewangelii, abyśmy z mądrością podjęli się przestrzegania Jego przykazań i właściwego położenia w naszej duszy fundamentów Jego dyscypliny, aby budowanie naszego stylu życia poszło prosto. Kto bowiem nie wie, jak zacząć od nauki, budowa tej wznoszącej się ku niebu wieży nie będzie w stanie jej ukoronować ani doprowadzić do spełnienia mądrości.
Dobrze jest słuchać czytania Prawa, ponieważ prowadzi ono do uczynków i dobrze jest czytać i rozważać pisma święte, ponieważ oczyszcza ono nasz wewnętrzny umysł z grzesznych myśli; ale jeśli ktoś czyta, słucha i rozważa wytrwale słowo Boże, nie wieńcząc czytania uczynkami, to przeciwko niemu z góry przemówił Duch Boży przez usta błogosławionego Dawida (króla Izraela) , winić i strofować jego złośliwość, a nawet zabronić mu chwytania i trzymania w nieczystych rękach Świętej Księgi: „Co masz wspólnego z księgami moich praw, aby dotrzymać mojego przymierza? wyrzuca i odrzuca moje słowa daleko od Ciebie? ” (Ps 49,16-17).
Ten, kto jest wytrwały w czytaniu i który jest daleki od dzieł, odnajduje w czytaniu własne oskarżenie; zasługuje na potępienie tym poważniejsze, że codziennie gardzi i gardzi tym, co słyszy każdego dnia. "
- Philoxène de Mabboug. Homilia I, 1.5-6 , tłum . E. Lemoine i R. Lavenant, Paryż, Cerf, pot. „Źródła Chrétiennes” 44bis, 2007, s. 27-28.
Philoxène de Mabboug, biskup mówiący po syryjsku, należał do kościoła „ Monophysite ”, który odrzucił sobór chalcedoński (451), ale jego homilie mają powszechnie uznaną wartość.
Oczy wiary„Przyjdź i usiądź, uczniu, przy stole pełnym pokarmu życia, bo kto się nim nie karmi, nie ma Życia w swoim życiu. Przyjdź, nakłoń ucho i posłuchaj, otwórz oczy i zobacz cuda, które ukazuje wiara. Przyjdź i stwórz nowe oczy, przyjdź i stwórz niewidzialne uszy. Jesteście zaproszeni do usłyszenia niewidzialnych rzeczy: niewidzialne uszy są wam potrzebne. To widzieć duchowe rzeczy, do których zostaliście powołani: to oczy Ducha są dla was pożyteczne.
Tylko to, co jest najwspanialszą częścią całego człowieka w nas, może odczuwać wiarę. Dzieła wiary są widoczne na zewnątrz, a jego słowa są słyszane przez uszy, ale jego moc wewnątrz jest wyrażana przez Ducha. Nawet jeśli widzisz zmartwychwstających zmarłych, ślepych odzyskujących wzrok lub wychodzących demonów, nie widzisz mocy wiary: jak byś widział moc wiary w wskrzeszającym ciele, skoro ono również wskrzesza? nie żyje? Jak mógłbyś doświadczyć jego mocy w uzdrawianiu oczu ciała, skoro tworzy również duchowe oczy?
Wiara nie ukazuje duszy jej naturalnego piękna, dopóki nie przywróci jej spojrzenia i nie zostanie zebrana zewsząd, ponieważ dusza nie może go zobaczyć nawet wtedy, gdy jej wzrok jest rozproszony przez innych. Naturalne spojrzenie duszy jest zubożone, gdy jest podzielone i rozproszone, i nie jest w stanie spojrzeć na jasne światło wiary. "
- Philoxène de Mabboug. Homilie III, 52,55-56 , tłum. F. Lemoine i R. Lavenant, Paryż, Cerf, pot. „Źródła Chrétiennes” 44 bis, 2007, s. 69, 71-72.