Akt III decentralizacji

Trzeci akt decentralizacji to nazwa nadana do szeregu reform francuskich władz lokalnych przyjętych od 2013 roku w ramach prezydencji z Francois Hollande'a .

Reformy te częściowo powracają do reformy francuskich władz lokalnych przyjętej za prezydentury Nicolasa Sarkozy'ego .

I tak akt III decentralizacji dotyczy reformy metod głosowania gmin i władz międzygminnych , wyjaśnienia ich uprawnień, granic władz międzygminnych i redystrybucji regionów .

Reforma metod głosowania

Reforma 2010 stworzył nową wybrani przedstawiciele, radnego terytorialnej , aby usiąść zarówno ogólnym rady i sejmiku . Pierwsze wybory terytorialne zaplanowano na 2014 r . O skreśleniu tego przepisu głosowały jednak oba zgromadzenia parlamentu w 2011 i 2012 roku.

Prawo 17 maja 2013dotyczące wyboru radnych wydziałowych, radnych gminnych i radnych międzygminnych oraz zmiany kalendarza wyborczego, reformy metod głosowania w wyborach samorządowych i kantonalnych (przemianowanych na „wydziałowe”), a także sposobu powoływania radnych międzygminnych . Zgodnie z tą ustawą następuje ogólna redystrybucja kantonów na mocy dekretów Rady Stanu.

Przed reformą	Prawo 17 maja 2013
Wybory samorządowe Gmina poniżej 3500 mieszkańców: głosowanie większością plurinominalną. Gmina powyżej 3500 mieszkańców: system proporcjonalny z premią większości w wysokości 50% miejsc.	Wybory samorządowe Gmina poniżej 1000 mieszkańców: głosowanie większością plurinominalną. Gmina powyżej 1000 mieszkańców: system proporcjonalnej listy z premią większości w wysokości 50% miejsc.
Wyznaczanie delegatów wspólnoty Delegatów gminy do rady międzygminnej wybiera z jej wnętrza rada gminy .	Wybór radnych gminy Gmina poniżej 1000 mieszkańców: członkowie rady gminy są radnymi w kolejności podanej w tabeli. Gmina powyżej 1000 mieszkańców: radni wybierani są w wyborach samorządowych , w tym samym czasie i na tej samej liście kandydatów, co radni gmin (głosowanie punktowane).
Wybory kantonalne Dwie rundy po słupku. Kandydat może pozostać w drugiej turze, jeśli osiągnie 12,5% zarejestrowanych (lub, jeśli mniej niż dwóch kandydatów osiągnie ten próg, dwóch kandydatów, którzy wygrają). Rada generalna odnawia się o połowę co trzy lata. Reforma z 2010 r. Przewidywała taki sam rodzaj głosowania w wyborach radnych terytorialnych z pełnym odnawianiem co sześć lat. Kolejne wybory wyznaczono na 2014 rok.	Wybory departamentalne Głosowanie większości dwumianowej w dwóch rundach. Wnioski składane są w formie pary kobieta-mężczyzna. Para może zostać utrzymana w drugiej rundzie, jeśli osiągnie 12,5% rejestrujących (lub, jeśli mniej niż dwie pary osiągną ten próg, dwie pary wypadną najlepiej). Rada Generalna, przemianowana na Radę Departamentów, jest w pełni odnawiana co sześć lat.
Wybory regionalne System listy proporcjonalnej z premią większościową w wysokości jednej czwartej miejsc. Rada regionalna jest w pełni odnawiana co sześć lat. Reforma 2010 pod warunkiem, że doradcy terytorialne siedzieć także na sejmiku . Kolejne wybory wyznaczono na 2014 rok.	Wybory regionalne System listy proporcjonalnej z premią większościową w wysokości jednej czwartej miejsc. Rada regionalna jest w pełni odnawiana co sześć lat.

Modernizacja terytorialnej akcji publicznej i afirmacja metropolii

Proces decentralizacji

III akt decentralizacji zostaje zainicjowany przez Prezydenta Republiki w dniu 5 października 2012, przed Stanami Generalnymi Demokracji Terytorialnej zorganizowanymi przez Senat. Jest to część logiki procesu decentralizacji zapoczątkowanego w 1982 r., Ale w zamierzeniu ma różnić się od inicjatyw podejmowanych przez poprzednie rządy: „nie jest to przede wszystkim tekst przekazania uprawnień z państwa na wspólnoty, w przeciwieństwie do prawa 13 sierpnia 2004 r., Ani też próba ujednolicenia kompetencji władz lokalnych, przewidzianej ustawą z 16 grudnia 2010 r. Reforma ta ma na celu wzmocnienie sprawności władzy publicznej, krajowej lub lokalnej oraz poprawę jakości usług publicznych, polegając na władzach lokalnych i wyjaśniając sposób wykonywania ich uprawnień. "

Ta reforma jest podzielona na trzy ustawy:

• projekt ustawy o modernizacji terytorialnych działań publicznych i afirmacji metropolii,
• projekt ustawy o mobilizacji regionów na rzecz wzrostu i zatrudnienia oraz promowania równości terytorialnej, który odnosi się do uprawnień społeczności, aw szczególności zwiększa uprawnienia regionów w sprawach gospodarczych, kształcenia zawodowego, przyuczania do zawodu, poradnictwa, szkolnictwa wyższego ;
• projekt ustawy o rozwoju solidarności terytorialnej i demokracji lokalnej, który ma na celu wyjaśnienie uprawnień regionów, w szczególności w zakresie transportu, zakwaterowania studentów, języków regionalnych i energii, a także zawiera postanowienia dotyczące przejrzystości finansowej, prawa do składania petycji, dostępu do publicznych danych społeczności i kompetencji władz międzygminnych.

Wreszcie w styczeń 2014rząd zapowiada, że ​​ostatnie dwa projekty zostaną „scalone” w jeden, który w szczególności zapewni wyłączne kompetencje dla regionów i departamentów oraz zniesienie klauzuli ogólnej kompetencji, „przepisywalności” planów przyjętych przez regiony które w ten sposób staną się sprzeczne z innymi społecznościami, a także będą stanowić zachęty do łączenia się społeczności. Projekt ustawy powinien zostać przedstawiony Radzie Ministrów w02 kwietnia 2014, i powinien realizować przemówienie Prezydenta Rzeczypospolitej 18 stycznia 2014w Tulle, gdzie wspomniał o organizacji terytorialnej, która stała się „zbyt skomplikowana, zbyt ciężka i zbyt droga”. Projekt powinien również zawierać postanowienia dające regionom wyłączne uprawnienia w dziedzinie rozwoju gospodarczego, innowacji, badań i transportu międzymiastowego.

Ustawa o modernizacji terytorialnej działalności publicznej i afirmacji obszarów metropolitalnych

Prawo 27 stycznia 2014 modernizacja terytorialnych działań publicznych i afirmacja metropolii, zwana „ustawą MAPTAM”, ma na celu doprecyzowanie kompetencji władz lokalnych poprzez tworzenie „terytorialnych konferencji działań publicznych” (CTAP), organów konsultacyjnych między gminami.

Przywraca ogólną klauzulę kompetencji dla departamentów i regionów. (który zostanie ponownie usunięty w 2015 r. na mocy ustawy NOTRe)

Stworzył kilka metropolii , w tym trzy o określonych zasadach:

• metropolis Greater Paryżu , dotyczy Paryż i wewnętrzne przedmieścia . Projekt przewiduje również włączenie wszystkich pozostałych gmin Île-de-France do publicznych instytucji współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym, z minimalną liczbą mieszkańców wynoszącą 200 000;
• z metropolią Aix-Marseille-Provence , poprzez połączenie sześciu intercommunalities, z których co najmniej jeden z miast należy do miejskiego jednostki Marseille  ;
• metropolia z Lyonu , który zastępuje Urban Community Lyon i ćwiczeń, w jej obwodzie, uprawnienia departamentu Rhône . Metropolia Lyon jest zbiorowością o szczególnym statusie w rozumieniu art. 72 Konstytucji .

Inne metropolie powstają w 1 st styczeń 2.015 poprzez zmianę statutu przewidzianą przez ustawę 16 grudnia 2010 reforma władz lokalnych.

Po porozumieniu w ramach wspólnej komisji obie izby przyjmują ostateczny tekst dnia19 grudnia 2013i zatwierdzone przez Rady Konstytucyjnej w sprawie23 stycznia 2014.

Redystrybucja regionów i uprawnień władz lokalnych

Nowe kierunki reformy terytorialnej (styczeń-kwiecień 2014)

Na jego konferencji prasowej w godz 14 stycznia 2014François Hollande zapowiada, że ​​będzie się zachęcać do przegrupowywania wydziałów, jednocześnie sprzeciwiając się ich zniesieniu: „Obszary wiejskie straciłyby jakość życia bez generowania dodatkowych oszczędności” . Powiedział w szczególności, że chce „położyć kres uwikłaniom, powielaniu i zamieszaniu”. W przyszłym prawie decentralizacyjnym regionom zostaną powierzone nowe obowiązki, a nawet lokalne uprawnienia regulacyjne do dostosowania się, aby zapewnić wybranym urzędnikom większą swobodę pracy. Zostanie wprowadzone ścisłe wyjaśnienie kompetencji między społecznościami. Społeczności również będą zachęcane i zapraszane do spotkania. Przede wszystkim regiony, których liczba też może się zmienić […] Następnie wydziały, zlokalizowane w dużych aglomeracjach, będą musiały na nowo zdefiniować swoją przyszłość. To właśnie zostało zrobione, zwłaszcza na Rodanie z Lyonem. […] ” . Określa również, że przydziały państwowe będą się różnić w zależności od przeprowadzonych przegrupowań, co stanowi zachętę do przegrupowania.

W swoim przemówieniu politycznym z dnia8 kwietnia 2014nowy premier Manuel Valls idzie dalej niż prezydent, proponując zniesienie „rad departamentów” do „horyzontu 2021 r.”, podążając tym samym za stanowiskiem, które prezentował już w 2010 roku w swojej książce „Władza”. Inne wyświetlane cele to:

• zmniejszyć o połowę liczbę regionów we Francji,
• nowa mapa międzygminna, oparta na obszarach mieszkalnych, która miałaby wejść w życie w 1 st styczeń 2018
• wyjaśnienie kompetencji, w szczególności usunięcie ogólnej klauzuli dotyczącej kompetencji.

Pierwszy rachunek (kwiecień 2014)

Projekt ustawy „wyjaśnienia organizacji terytorialnej Republiki” , oczekiwany od 2013 roku, został złożony do Rady Państwa przez Ministra decentralizacji państwa i reformy służby cywilnej w czwartek24 kwietnia. Zgodnie z oczekiwaniami tekst ma na celu „realizację, opierając się na lokalnych inicjatywach, wytycznych, które Prezydent RP postawił na konferencji prasowej w dniu 14 stycznia, a które Prezes Rady Ministrów określił przy okazji ogólnego oświadczenia o polityce z 8 kwietnia. : ożywienie oparte na reformie strukturalnej wzmacniającej skuteczność działania władz lokalnych ” . Ale redystrybucja terytorialna nie byłaby narzucona przez ten projekt: społeczności byłyby zachęcane do samodzielnej rewizji swoich granic, potrzeba konsultacji z lokalną ludnością zostałaby wyeliminowana, a30 czerwca 2015 r ustalony jako termin dobrowolnych połączeń.

Ogólna klauzula dotycząca jurysdykcji została usunięta przez Artykuł 73 ustawy w sprawie reformy lokalnych władz16 grudnia 2010, rozpoczynając 1 st styczeń 2.015następnie ponownie przez Artykuł 1 ustawy o modernizacji terytorialnym działań publicznych i afirmacji metropolii z27 stycznia 2014. Zostałby ponownie zniesiony, a szczególne i wyłączne uprawnienia zostałyby nadane na mocy prawa na szczeblu wspólnotowym.

Tym samym regionom powierzonoby wyłączną kompetencję w zakresie transportu międzymiastowego i szkolnego i odziedziczyłyby ważną rolę w rozwoju gospodarczym, posiadając następujące wyłączne kompetencje:

• animacja klastrów konkurencyjności (poza tymi o charakterze globalnym);
• bezpośrednia pomoc dla przedsiębiorstw, w ramach której ministerstwo dąży do zakończenia „konfliktów” między poziomami społeczności;
• możliwość wejścia do kapitału spółek handlowych poprzez rezygnację z wcześniej niezbędnego dekretu Rady Stanu;
• wsparcie dla organizacji uczestniczących w tworzeniu lub przejmowaniu przedsiębiorstw.

Tytuł III ustawy dawałby departamentom możliwość rozszerzenia zakresu pomocy technicznej na obszary dróg, rozwoju i mieszkalnictwa ze względu na solidarność i planowanie regionalne (ATESAT), które wcześniej zakładały w zakresie wody i kanalizacji, i przypomina obecne kompetencje działy. O ich skreśleniu ledwie wspomina się w tytule III „Solidarność i równość terytoriów”, aby wskazać, że „debata na temat metod zniesienia rad resortowych do 2021 roku będzie mogła rozpocząć się spokojnie”.

Jeśli chodzi o współpracę międzygminną, tekst przewiduje w tytule II poświęconym integracji społeczności, zwiększenie minimalnej wielkości publicznych zakładów współpracy międzygminnej z własnym opodatkowaniem z 5 000 do 10 000 mieszkańców regionu.1 st styczeń 2018w celu uzyskania międzygminności odpowiadających obszarom mieszkalnym, koncepcja, na podstawie której nowa Generalna Komisja ds. Równości Terytorialnej , utworzona wmarzec 2014, jest wezwany przez rząd do pracy w oczekiwaniu na nową kartę międzygminną. Wreszcie, tekst przewiduje przejście specjalnego prawa, aby zmodyfikować mapę regionów przed1 st styczeń wykupu w 2017 r i określa harmonogram.

Projekt miał zostać przedstawiony Radzie Ministrów w dniu 14 maja 2014 następnie rozpatrzony w Senacie pod koniec czerwca, ale ostatecznie nie zostanie przedłożony, ponieważ pojawia się nowa orientacja Maj 2014.

Rachunki za czerwiec 2014 r

Plik 6 maja 2014François Hollande deklaruje, że chce przyspieszyć i zintensyfikować reformę terytorialną, którą zapowiedział w styczniu. Po raz kolejny powiedział, że opowiada się za zmniejszeniem liczby regionów do „11 lub 12” i odniósł się kategorycznie do likwidacji departamentów, co jest nowością: „Myślę, że dla departamentów rady generalne żyły.” , Bez wyznaczenie terminu. W kolumnie opublikowanej w dniu3 czerwcaw regionalnej prasie codziennej Prezydent Rzeczypospolitej zapowiada, że ​​chce zmniejszyć liczbę regionów z 22 do 13 i przeprojektować międzygminności na podstawie populacji co najmniej 20 000 mieszkańców.

Dwie ustawy zostały przyjęte przez Radę Ministrów w dniu 18 czerwca i tego samego dnia złożył w Senacie:

• pierwszy dotyczy delimitacji regionów, które rozciągają się od 22 do 13 od 1 st styczeń 2016oraz wybory regionalne, które z zasady powinny odbyć się w marzec 2015 i które są przenoszone do grudzień 2015 ; ustawa ta została przyjęta przez parlament wgrudzień 2014 i ogłoszone 16 stycznia 2015 r ;
• druga „z nową organizacją terytorialną Republiki” wzmacnia umiejętności regionów ze szkodą dla resortów i inicjuje nowy etap racjonalizacji współpracy międzygminnej.

W stronę likwidacji oddziałów do 2020 roku?

Likwidacja działów, ogłoszona przez Manuela Vallsa wkwiecień 2014wymaga rewizji konstytucyjnej . W raporcie informacyjnym Senatu już w 2009 r. Stwierdzono, że wyraźna wzmianka w art. 72 Konstytucji o gminach, departamentach i regionach zabrania usuwania jednej z tych kategorii jednostek samorządu terytorialnego bez uprzedniej zmiany ustawy.

Do zmiany konstytucji niezbędna jest zwykła większość głosów w Zgromadzeniu i Senacie , a następnie zgoda trzech piątych zgromadzenia parlamentu w Kongresie lub Francuzów w drodze referendum . Warunki te byłyby trudne do spełnienia, biorąc pod uwagę wagę przewodniczących rad generalnych w Zgromadzeniu i niepopularność władzy. Krąży więc kilka hipotez: wydziały mogłyby być utrzymywane na wsi, a na obszarach miejskich metropolie mogłyby je zastąpić ( wzorem metropolii Lyon utworzonej w 2015 roku) lub doradców wydziałowych zastąpiliby prezesi. Międzygminnych. organy wybierane w wyborach bezpośrednich, a nawet przez radnych regionalnych. Przyszłe umiejętności tych zrekonfigurowanych działów zostałyby ponownie zdefiniowane.

Wreszcie trybun François Hollande'a z 3 czerwca 2014zapowiada, że ​​rady generalne nie zostaną zniesione natychmiast, ale do 2020 r., jeśli pojawi się większość, która pozwoli na zmianę konstytucji. Wybory do rad departamentów odbędą się jesienią 2015 r. W trybie głosowania przyjętym ustawą z dn17 maja 2013, a zatem zgodnie z podziałem kantonalnym określonym dekretami z lutego 2014 r . Wybory regionalne zaplanowano na koniec 2015 roku.

Kwestia utrzymania wydziałów na terenach wiejskich pojawiła się jednak, gdy tylko przedstawiono tekst projektu. Wobec sugestii grupy PS Senatu dotyczącej utrzymania resortu na wsi, Prezes Rady Ministrów3 lipcaże rząd będzie „bardzo otwarty na propozycje, jakie będzie musiał przedstawić Parlament” w tej dziedzinie. Według La Gazette des communes powtarza swoje stanowisko w sprawie15 lipca na prywatnych sesjach z grupami parlamentarzystów, a następnie publicznie 29 sierpniaprzed spotkaniem Narodowej Federacji Socjalistów i Republikanów w La Rochelle. Przedstawia kilka szczegółów podczas wyprawy nad Marnę dalej12 września. Według niego mogą istnieć trzy przypadki:

• w departamentach z metropolią nastąpiłoby połączenie departamentu z obszarem metropolitalnym, tak jak w przypadku metropolii Lyon  ;
• w departamentach z silnymi władzami międzygminnymi obowiązki departamentu mogłyby zostać przeniesione na federację władz międzygminnych;
• w pozostałych wydziałach „tam , gdzie wspólnoty gmin nie będą miały wystarczającej masy krytycznej, siły, aby przejąć kompetencje wydziałowe, tam rada wydziałów będzie działać dalej, z uproszczonymi kompetencjami” .

Wreszcie w swoim ogólnym przemówieniu politycznym 17 września 2014, Manuel Valls potwierdza, że „w działach - szczególnie wiejskich - gdzie społeczności gmin nie osiągają masy krytycznej, rada departamentu zostaną utrzymane, z wyjaśnione uprawnień” .

Departamenty po raz kolejny wykazały się dużą odpornością i zdołały utrzymać swoje miejsce w strukturze terytorialnej. Opublikowane w dniu7 sierpnia 2015, ustawa o nowej organizacji terytorialnej Republiki (NOTRe) na nowo definiuje kompetencje resortowe i regionalne. Z biegiem miesięcy rozkład umiejętności między tymi dwiema społecznościami zmienił się, a transferów jest mniej niż pierwotnie planowano (przykład spadku liczby przeniesień szkół wyższych do regionów). Jednak od1 st styczeń 2017, regiony są odpowiedzialne zamiast wydziałów transportu szkolnego (z wyjątkiem specjalnych usług transportowych dla uczniów niepełnosprawnych do szkół, które pozostają w gestii wydziałów), usług pozamiejskich, regularnych lub na żądanie, a nawet usług Wyspy francuskie. 

Prezydent Rzeczypospolitej wybrany w 2017 roku, Emmanuel Macron , obiecał podczas swojej kampanii prezydenckiej „usunąć co najmniej jedną czwartą departamentów, aby można je było przybliżyć do jednej z naszych wielkich metropolii” przed zrewidowaniem tej orientacji, w szczególności po tworzenie, wpaździernik 2018, z ministerstwa „odpowiedzialnego za społeczności”, przypisanego byłemu prezesowi departamentu Eure, Sébastienowi Lecornu , wówczas potrzeby wyrażone podczas wielkiej krajowej debaty w 2019 r. Wydaje się, że inne poziomy nie są przystosowane do działania. a zmniejszenie liczby regionów sprawia, że ​​trudno jest zrezygnować z tego pośredniego poziomu między gminą a regionem, stąd ograniczenie redukcji departamentów do fuzji dobrowolnych, takich jak przeprowadzane na Korsyce , planowane między Haut i Bas-Rhin i przewidziana między Savoie i Haute-Savoie. Zrezygnowano z wznowienia obowiązków departamentalnych przez metropolie, z wyjątkiem Métropole d'Aix-Marsylia-Prowansja, gdzie jest przedmiotem debaty, podczas gdy zapowiadana rewizja organizacji na obrzeżach Metropolii Wielkiego Paryża zostaje odroczona.

Harmonogram legislacyjny

Projekt prawniczy		Pierwszy wykład				Drugie czytanie		Wspólny Komitet	Rada Konstytucyjna	Prezydent
		Senat			montaż	Senat	montaż	Zgromadzenie + Senat
		Kaucja		Głosować	Głosować	Głosować	Głosować	Wynik	Kontrola	Opublikowanie
Wybór radnych departamentów, radnych gmin i radnych gmin oraz zmiana kalendarza wyborczego	Etapy dyskusji	28 listopada 2012		18 stycznia 2013	26 lutego 2013	14 marca 2013	02 kwietnia 2013	02 kwietnia 2013	16 maja 2013	17 maja 2013
		Tekst początkowy	Badanie wpływu	Tekst odrzucony	Tekst przyjęty	Tekst przyjęty	Tekst przyjęty	Tekst końcowy	Decyzja	Prawo n O  2013-403
Modernizacja terytorialnej akcji publicznej i afirmacja metropolii	Etapy dyskusji	10 kwietnia 2013		6 czerwca 2013	23 lipca 2013	7 października 2013	12 grudnia 2013	19 grudnia 2013	23 stycznia 2014	27 stycznia 2014
		Tekst początkowy	Badanie wpływu	Tekst przyjęty	Tekst przyjęty	Tekst przyjęty	Tekst przyjęty	Tekst końcowy	Decyzja	Prawo n O   2014-58
Rozgraniczenie regionów oraz wybory regionalne i ministerialne	Etapy dyskusji	18 czerwca 2014		4 lipca 2014	23 lipca 2014	30 października 2014 r	25 listopada 2014	27 listopada 2014	15 stycznia 2015	16 stycznia 2015 r
		Tekst	Badanie wpływu	Tekst przyjęty	Tekst przyjęty	Tekst przyjęty	Tekst przyjęty	Niezgoda	Decyzja	Prawo n O   2015-29
Nowa organizacja terytorialna Republiki	Etapy dyskusji	18 czerwca 2014		27 stycznia 2015 r	10 marca 2015 r	2 czerwca 2015	2 lipca 2015	9 lipca 2015	6 sierpnia 2015	7 sierpnia 2015
		Tekst	Badanie wpływu	Tekst przyjęty	Tekst przyjęty	Tekst przyjęty	Tekst przyjęty	Tekst końcowy	Decyzja	Prawo n O  2015-991

Reforma zdecentralizowanych służb państwowych

Wraz z reformą terytorialną rząd zapowiada w środę 2 lipca 2014w Radzie Ministrów zamiar wznowienia reformy państwa, w tym jego zdecentralizowanych służb , w szczególności poprzez wzmocnienie „lokalnej roli” państwa w resortach. Do kierowania tym projektem wyznaczono trzech członków rządu: Ministra Spraw Wewnętrznych, Ministra Decentralizacji i Służby Publicznej oraz nowego Sekretarza Stanu Thierry'ego Mandona, który przejął część teki Marylise Lebranchu, kiedy zobaczył, że jest odpowiedzialny za stan. reforma i uproszczenie. Komunikat prasowy rządu określa kierunki tej reformy w podziale na poziomy terytorialne:

• Na poziomie regionalnym państwo skoncentruje się na swoim strategicznym położeniu. Jego organizacja zbiegnie się z 14 przyszłymi głównymi regionami. Powinien zatem nastąpić spadek liczby prefektów regionalnych. Plan reorganizacji zostanie zaproponowany przez Ministra Spraw Wewnętrznych przed końcem I kwartału 2015 roku.
• Na poziomie departamentów państwo dostrzeże wzmocnienie swojej suwerennej i operacyjnej odpowiedzialności poprzez bliskość użytkownika i będzie nadal zapewniać spójność społeczną i terytorialną, oferując szybki dostęp do wszystkich usług publicznych. Dostosuje się do nowej sytuacji stworzonej przez pojawienie się metropolii i wzmocnienie władz międzygminnych.
• Na poziomie departamentów lokalne punkty kontaktowe, z domami usług publicznych i izbami państwowymi, zagwarantują łatwy dostęp do wszystkich organów administracyjnych.

Rząd ponadto wskazuje, że w rezultacie Karta dekoncentracji służb państwowych z 1992 r. Zostanie poddana przeglądowi i odnosi się do „przeglądu misji administracji centralnej i zdecentralizowanej [która] zostanie przeprowadzona w celu zidentyfikowania tych, które mieszczą się w podstawowym misje państwa i te, które należy zaniechać lub wykonywać w inny sposób ” .

Bibliografia

1. Radny terytorialny pochowany bez kwiatów i korony , Le Monde , 8 listopada 2012 r. Ustawa o uchyleniu radnego terytorialnego pochodzenia senatorskiego była uchwalana sukcesywnie przez Senat, a następnie przez Zgromadzenie Narodowe. Był on nadal przedmiotem przeglądu, kiedy ogłoszono ustawę z dnia 17 maja 2013 r. Dotyczącą wyborów do sejmików, która zawierała jej postanowienia.
2. ustawy n o  2013-403 z dnia 17 maja 2013 roku w sprawie wyboru radnych powiatowych, radnych miejskich i wzajemnych konsultacji i zmieniające kalendarz wyborczy , rekord ustawodawcza Senatu obejrzano 1 st czerwiec 2013.
3. Przed wyborami w 2011 r. Próg ten ustalono na 10% zarejestrowanych.
4. Sposób głosowania nie zmienił się od 2003 r. Liczba miejsc do przydzielenia na każdą listę jest obliczana globalnie na poziomie regionalnym. Następnie jest rozdzielany między sekcje wydziałowe według liczby głosów uzyskanych w każdej sekcji przez odpowiednią listę45. Lista, która otrzyma bezwzględną większość oddanych głosów, otrzyma 25% miejsc do obsadzenia, pozostałe miejsca zostaną następnie rozdzielone proporcjonalnie między wszystkie listy, które uzyskały co najmniej 5% głosów.
5. „  Stany Generalne Demokracji Terytorialnej: szerokie konsultacje z lokalnymi urzędnikami wybranymi przez Senat  ” , na http://www.senat.fr/ ,2012(dostęp 4 czerwca 2014 )
6. „ ustawy o modernizacji terytorialnych działań publicznych i afirmacji metropolii  ” , na stronie http://www.senat.fr/ (przegląd 3 czerwca 2014 r. ) - uzasadnienie.
7. Projekt ustawy regiony mobilizacja na rzecz wzrostu i zatrudnienia oraz promowanie równości z terytoriów , rekord ustawodawcza Senatu obejrzano 1 st czerwiec 2013.
8. Ustawa Project Development solidarności terytorialnej i demokracji lokalnej , rekord ustawodawczą Senatu, obejrzano 1 st czerwiec 2013.
9. Marylise Lebranchu ogłasza wyłączne uprawnienia dla regionów i departamentów , informacje Maire , skonsultowano 24 stycznia 2014 r.
10. Jean-Baptiste Forray, Brigitte Menguy i Philippe Pottiée-Sperry, „  Potwierdzenie„ prawa metropolitalnego ”, wyjaśnienie następnego tekstu  ”, La Gazette des Communes ,27 stycznia 2014, s.  12 ( czytaj online , sprawdzono 3 lutego 2014 )
11. Prawo n O  2014-58 z dnia 27 stycznia 2014 r modernizacji terytorialnym działań publicznych i afirmacji metropolii (Lgifrance). Zobacz także zapis legislacyjny na stronie internetowej Senatu (dostępnym na 1 st czerwca 2013).
12. Decentralizacja: Zgromadzenie musi przeplatać to, co pokonał Senat , Le Monde.fr, 15.07.2013.
13. Sybille Vincendon, "  Marylise Lebranchu:" Wielki Paryż, który idzie dalej "  " , Wielki Paryż i małe objazdy,16 lipca 2013(dostęp 19 lipca 2013 )
14. Tekst końcowy projektu ustawy o modernizacji terytorialnej akcji publicznej i afirmacji metropolii , art.10.
15. ustawy o modernizacji terytorialnej akcji publicznej i afirmacji metropolii , uzasadnienie, artykuł 30.
16. ustawy o modernizacji terytorialnej akcji publicznej i afirmacji metropolii , uzasadnienie, artykuł 20.
17. „  Zielone światło od Parlamentu do metropolii, w tym Wielkiego Paryża  ” na stronie dziennika Le Parisien , 19 grudnia 2013(dostęp 22 grudnia 2013 )
18. „  Komunikat prasowy - 2013-687 DC  ” , w sprawie Rady Konstytucyjnej (dostęp 23 stycznia 2014 r. )
19. Solenn de Royer, „  Reforma terytorialna: Holandia naprawia Francję z 14 regionami  ” , na http://www.lefigaro.fr/ (dostęp 3 czerwca 2014 r. )
20. „  Otwarcie konferencji prasowej Prezydenta Rzeczypospolitej w Pałacu Elizejskim 14 stycznia 2014 r.  ” , Na stronie http://www.elysee.fr/ (dostęp: 2 czerwca 2014 r. )
21. „  Ogólne przemówienie dotyczące polityki premiera Manuela VALLSA  ” w witrynie Gazette des communes ,8 kwietnia 2014(dostęp 2 czerwca 2014 )
22. Jean-Baptiste Forray, „  When Manuel Valls chciał zlikwidować departament  ” , na stronie Gazette des communes ,7 kwietnia 2014(dostęp 2 czerwca 2014 )
23. „  Projekt wstępny„ wyjaśniający organizację terytorialną Republiki ”  ” , na stronie http://cpl.asso.fr/ (przegląd 3 czerwca 2014 r. )
24. „  Bill wyjaśniający organizację terytorialną Republiki  ” , na http://www.maire-info.com/ (dostęp 3 czerwca 2014 r. )
25. Aurélien Hélias, „  Drugi tekst decentralizacji: nacisk na regiony, ale mapa redystrybucji będzie czekać  ” , na http://www.courrierdesmaires.fr/ ,23 kwietnia 2014(dostęp 3 czerwca 2014 )
26. „  Ustawa nr 2010-1563 z dnia 16 grudnia 2010 r. O reformie władz lokalnych  ” , na stronie http://www.legifrance.gouv.fr/ (przegląd 3 czerwca 2014 r. )
27. „  Ustawa nr 2014-58 z dnia 27 stycznia 2014 r. O modernizacji terytorialnych działań publicznych i afirmacji metropolii  ” , na http://www.legifrance.gouv.fr/ (dostęp 3 czerwca 2014 r. ) - TYTUŁ Ist: Wyjaśnienie kompetencji i koordynacja aktorów - Rozdział 1: Przywrócenie ogólnej klauzuli kompetencji.
28. Guillaume Perrault, „  Pytania dotyczące reformy terytorialnej  ” , na http://www.lefigaro.fr/ ,6 maja 2014(dostęp 3 czerwca 2014 )
29. „  Ustawa dotycząca rozgraniczenia regionów, wyborów regionalnych i departamentalnych oraz zmiany kalendarza wyborczego  ” , na stronie internetowej Senatu ,18 czerwca 2014(dostęp 24 czerwca 2014 )
30. http://www.vie-publique.fr/actualite/panorama/texte-discussion/projet-loi-relatif-delimitation-regions-aux-elections-regionales-departementales-modifier-calendrier-electoral.html
31. „ ustawy o nowej organizacji terytorialnej Republiki  ” na stronie internetowej Senatu ,18 czerwca 2014(dostęp 24 czerwca 2014 )
32. W tej kwestii patrz . Marie-Ange Grégory, Sprawa wydziałowa. Geneza i ponowne odkrycie francuskiej kontrowersji politycznej , praca doktorska z nauk politycznych, IEP Aix-en-Provence, 2014, 990 s.
33. „  Sprawozdanie z postępów w reorganizacji terytorialnej  ” na http://www.senat.fr/ ,11 marca 2009(dostęp 2 czerwca 2014 )
34. Jean-Baptiste Forray, „  Manuel Valls chce usunąć departament z mapy  ” , na stronie Gazette des communes ,8 kwietnia 2014(dostęp 2 czerwca 2014 )
35. Jean-Baptiste Forray, "  Reforma terytorialna: zniesienie departamentu będzie czekało ...  " , na stronie Gazette des communes ,3 czerwca 2014(dostęp 3 czerwca 2014 )
36. Grégoire Biseau, „  Terytoria: Holandia nie chce zbyt wielu fal  ” , na http://www.liberation.fr/ ,14 maja 2014(dostęp 2 czerwca 2014 )
37. „  Reforma terytorialna: forum François Hollande'a w całości  ” , na http://www.leparisien.fr/ ,2 czerwca 2014(dostęp 3 czerwca 2014 )
38. „  Reforma terytorialna: grupa PS Senatu ds. Utrzymania wydziału na obszarach wiejskich  ” , na stronie Courrier des maires ,4 lipca 2014(dostęp 19 września 2014 )
39. Jean-Baptiste Forray, „  Utrzymanie rady generalnej na obszarach wiejskich: wielki blef  ” , na stronie internetowej Gazette des communes ,22 lipca 2014(dostęp 19 września 2014 )
40. „  Obszary wiejskie, Valls potwierdza utrzymanie rad generalnych  ” , na stronie http://www.la-croix.com/ ,29 sierpnia 2014(dostęp 19 września 2014 )
41. Claire Mallet, „  Przyszłość departamentu: Manuel Valls przewiduje„ trzy scenariusze  ” na http://www.localtis.info/ ,15 września 2014(dostęp 19 września 2014 )
42. Ivan Valerio, Mathilde Siraud, „  The messages of Manuel Valls in his general policy  ” , na http://www.lefigaro.fr/ ,16 września 2014 r(dostęp 19 września 2014 )
43. Marie-Ange Grégory, „Jaka przyszłość dla wydziałów? », Cahiers français , nr 391, Władze lokalne, nowa umowa, marzec-kwiecień 2016, s. 26-31.
44. Dominique Albertini, „  Departments: Return to favour of a chronically unklamated one  ” , on liberation.fr ,21 lutego 2019 r(dostęp 27 kwietnia 2019 )
45. „  Nowy„ punkt wyjścia ”dla reformy zdecentralizowanego państwa, ze wzmocnionym poziomem departamentalnym  ” , na http://www.localtis.info/ ,2 lipca 2014(dostęp 3 lipca 2014 )
46. „  reforma państwa - rząd prasowa  ” , na portalu rządowego (dostęp 03 lipca 2014 )

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Reforma francuskich władz lokalnych (2008-2012)
• Metropolie: Aix-Marseille-Provence , Grand Paris , Lyon
• Decentralizacja we Francji
• Ministerstwo ds. Reformy państwa, decentralizacji i służby cywilnej
• Marylise Lebranchu , Manuel Valls

Link zewnętrzny

• Strona internetowa Ministerstwa Reform, Decentralizacji i Służby Cywilnej