Kakadu filipińska

Cacatua haematuropygia

Cacatua haematuropygia Kakadu filipińska Klasyfikacja (COI)

Królować	Animalia
Gałąź	Chordata
Sub-embr.	Kręgowce
Klasa	Aves
Zamówienie	Psittaciformes
Rodzina	Cacatuidae
Uprzejmy	Cacatua

Gatunki

Cacatua haematuropygia
( Statius Müller , 1776 )

Stan ochrony IUCN

CR A2bcd:
krytycznie zagrożony

Status CITES

Załącznik I , Rev. z dnia 06.11.1992 r

W kakadu z Filipiny ( Cacatua haematuropygia ) jest gatunek monotypowych od ptaków z rodziny z Cacatuidae , endemicznego dla Filipiny . Chociaż był powszechny w 1950 r. , Gwałtownie spadł do tego stopnia, że ​​liczył tylko 1000 do 4000 przedstawicieli, podzielonych na kilka populacji.

Opis

Ten ptak mierzy od 30 do 31  cm przy masie około 300  g . Upierzenie jest białe z pomarańczowym ogonem. Oczy są ciemne u dorosłych i szare u dzieci.

Podział

Jak sama nazwa wskazuje, ptak ten żyje na Filipinach: Palawan i Siargao .

Siedlisko

Kakadu zamieszkuje lasy galeryjne i namorzyny.

jedzenie

Ten gatunek żywi się orzechami, jagodami, kukurydzą i innymi nasionami.

Reprodukcja

Samica składa dwa lub trzy jajka. Inkubacja trwa 28 dni. Młode pozostają w gnieździe około jedenastu tygodni.

Zagrożenie

Kakadu filipińska jest ofiarą odławiania, chwytania młodych, kłusownictwa, prześladowań rolników, niszczenia namorzynów, tajfuny, wprowadzania gatunków inwazyjnych i drapieżnych. Przyczyny te doprowadziły do ​​zmniejszenia populacji gatunku do kilkuset osobników.

Ochrona

Istnieje Europejski Program Gatunków Zagrożonych (EEP) Europejskiego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych i Akwariów (EAZA) poświęcony temu gatunkowi. Jest to koordynowane przez ZooParc de Beauval we Francji. Menażeria z ogrodu botanicznego w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu bierze w nim udział poprzez podniesienie przynajmniej jedną parę.

Dzięki interwencji organizacji lokalnych i międzynarodowych na wyspie Palawan utworzono program ochrony przyrody.

Byli kłusownicy, przekształceni w strażników, pilnują dzikiej przyrody na obszarach chronionych.

Drzewa, w których karmią się i rozmnażają katato, są ponownie sadzone.

O zagrożeniach związanych z wyginięciem gatunku informuje ludność w ramach regularnych kampanii.

Badanych jest kilka projektów reintrodukcji.

Galeria

• Para w Menażerii w Jardin des Plantes

• Samiec z menażerii Jardin des Plantes

• Para z mężczyzną na pierwszym planie w Menażerii w Jardin des Plantes

• Para w niewoli

Bibliografia

• Forshaw JM (2006) Papugi świata. Przewodnik identyfikacyjny . Princeton University Press, Princeton, Oxford, 172 str.
• Gimenez JM (2008) Papugi, papugi, Loris w niewoli . Éditions Prin, Ingré, 312 s.
• Mario D. & Conzo G. (2004) The Big Book of Parrots . de Vecchi, Paryż, 287 s.

Uwagi i odniesienia

1. „  Europejska i międzynarodowe programy  ” , na Narodowym Muzeum Historii Naturalnej (dostęp 16 sierpnia 2020 ) .
2. (in) „  EAZA Activities> Collection Planning> EEI and ESBs  ” na eaza.portal.isis.org (dostęp 15 maja 2016 )

Linki zewnętrzne

• (fr) Odniesienie do Oiseaux.net  : Cacatua haematuropygia ( + dystrybucja )
• (en) Referencyjny Międzynarodowy Kongres Ornitologiczny  : Cacatua haematuropygia w rzędzie Psittaciformes (konsultowany na16 maja 2015)
• (en) Referencyjne źródło nomenklatury Zoonomen ( Alan P. Peterson ): Cacatua haematuropygia in Psittaciformes
• (fr + en) Odniesienie do Avibase  : Cacatua haematuropygia ( + dystrybucja )
• (en) Odniesienie CITES  : gatunek Cacatua haematuropygia (Müller, 1776) (+ rozmieszczenie na gatunkach + ) (skonsultowano16 maja 2015)
• (fr) CITES referencyjny  : takson Cacatua haematuropygia (Na stronie internetowej francuskiego Ministerstwa Ekologii ) (konsultacji na16 maja 2015)
• (en) Animal Diversity Web Reference  : Cacatua haematuropygia
• (en) Numer referencyjny NCBI  : Cacatua haematuropygia (w tym taksony )
• (en) Odniesienie do IUCN  : gatunek Cacatua haematuropygia (Müller, 1776) (konsultowany16 maja 2015)