WAC Corporal to pierwsza sondująca rakieta opracowana przez Stany Zjednoczone . Jest używany osiem razy pomiędzyPaździernik 1945iw połowie 1947 r., zanim został porzucony na rzecz bardziej wydajnego Aerobee . Przy masie 345 kg posiadał dwa stopnie, dzięki czemu mógł przenosić kilka kilogramów na wysokość 60 km . Wac Corporal był używany jako drugi etap eksperymentalnego programu Bumper .
W 1944 roku Departament Uzbrojenia Armii Stanów Zjednoczonych zdecydował o sfinansowaniu programu rakietowego California Institute of Technology (CIT) w celu przetestowania procedur startu i problemów ze stabilnością lotu. 24 Rakiety Private A zostają wystrzeloneGrudzień 1944. Ostatecznym celem projektu ORDCIT armii (dla "Ordnance" i CIT) jest opracowanie pocisku ziemia-ziemia z napędem na paliwo ciekłe, który zakończy się w połowie lat pięćdziesiątych w Corporal . Pod koniec 1944 r. Prace nad napędem na paliwo ciekłe były na tyle zaawansowane, że w oparciu o opracowywaną technologię powstała mała rakieta sondująca o nazwie WAC Corporal. Zgodnie ze specyfikacjami kapral WAC musi być w stanie unieść 11 kilogramów oprzyrządowania na wysokość co najmniej 30 km .
WAC Corporal to maszyna o wysokości 7,3 m (4,93 m bez pierwszego stopnia) o średnicy 30,5 cm i wadze 655 kg w tym 345 kg na pierwszy stopień. Rakieta sondująca może osiągnąć wysokość 80 km i maksymalną prędkość 0,9 km / s ( 3240 km / h ). Ma dwa piętra: