Kordoba Kordoba | |||||
Heraldyka |
Flaga |
||||
Pomniki i główne miejsca Cordoba tym Gwadalkiwir , na most rzymski i Meczet-Katedra . | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Hiszpania | ||||
Status | Municipio | ||||
Wspólnota autonomiczna | Andaluzja | ||||
Województwo | Prowincja Kordoba | ||||
Hrabstwo | Kordoba | ||||
Okręg sądowy. | Kordoba | ||||
Budżet | 299 567 918 € ( 2013 ) | ||||
Mandat burmistrza |
José María Bellido (es) ( PP ) 2019 - 2013 |
||||
Kod pocztowy | 14.001 do 14.014 | ||||
Demografia | |||||
Miły | - cordobés / esa, cordobense, cortubí, patriciense (es) - cordouan / ne (fr) |
||||
Populacja | 326 039 mieszk . (2020) | ||||
Gęstość | 266 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 37° 52 ′ 45 ″ północ, 4° 46 ′ 47 ″ zachód | ||||
Wysokość | 120 m² |
||||
Powierzchnia | 122 524 ha = 1 225,24 km 2 | ||||
Odległość od Madrytu | 400 km | ||||
Rzeka (e) | Gwadalkiwir | ||||
Różnorodny | |||||
Światowe dziedzictwo | - Wielki Meczet ( 1984 ) - Stare Miasto ( 1994 ) |
||||
Święty patron | Święty Rafał (24 października) | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Prowincja Kordoba
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | http://www.cordoba.es/ | ||||
Cordoba ( hiszp . Córdoba , andaluzyjski arabski Qurṭuba ) to miasto położone w południowej Hiszpanii , w Andaluzji . Kordoba jest stolicą prowincji o tej samej nazwie . Miasto położone jest nad brzegiem rzeki Gwadalkiwir , niedaleko górzystego regionu Sierra Morena . W 2020 roku liczyło 326 039 mieszkańców, co czyni go jednym z najbardziej zaludnionych miast w Andaluzji wraz z Sewillą i Malagą .
Miasto posiada bogate dziedzictwo architektoniczne i kulturowe, które zachowuje ślady różnych faz jego historii. W starożytności miasto było stolicą późniejszej rzymskiej prowincji Hispania w okresie republikańskim, a następnie prowincji Baetica w okresie Cesarstwa Rzymskiego. W średniowieczu, po podboju południowej części Półwyspu Iberyjskiego przez Arabów i Berberów w VIII th wieku , Cordoba przeżywa okres ekspansji i szczególnego promieniowania X XX wieku jako stolica Cordoba kalifatu rządzone przez miejscowego oddziału z dynastii Umajjadów . Staje się to średniej wielkości miasto po podboju regionie przez katolickich królów Kastylii i Aragonii w XIII th wieku . Historyczne centrum Kordoby jest notowana od 1994 roku na World Heritage of UNESCO , jako meczet-katedra, Medina Azahara i obchodach patia w Kordobie . To sprawia, że Kordoba jest najbardziej wpisanym na listę UNESCO miastem na świecie. W Kordobie znajdują się zabytki, takie jak most rzymski , meczet-katedra ( Mezquita ), średniowieczna dzielnica żydowska ( Juderia ) i Alkazar Królów Chrześcijańskich . Kordoba, miasto trzech kultur, słynie z myślicieli. Trzej główni filozofowie urodzeni w Kordobie to Seneka , Awerroes i Majmonides , najważniejsi filozofowie cywilizacji rzymskiej, islamskiej i żydowskiej.
Kilka symboli przedstawia Kordobę. W heraldyce rozpowszechniony herb przedstawia lwa szerzącego się z żółtodziobami, ociężałego w tym samym kolorze, uzbrojonego w złoto i zwieńczonego tym samym metalem; bordiura złożona z dwunastu elementów: dziewięć gul, z zamkiem, murowane złotem krenelażowym z piasku i oczyszczonymi gulami, naprzemiennie z dziewięcioma srebrzystymi, z szalejącym lwem, gulami, oblepionymi tym samym kolorem, uzbrojonymi w złoto i zwieńczonymi tym samym metalem. Jako pieczęć królewska korona.
Hiszpańskim mottem miasta jest „ Casa de guerrera gente / Y de sabiduría clara fuente ” , co oznacza: „ Siedziba wojownika ludności / i czysta fontanna mądrości” .
Tarcza przedstawiająca obecnie Ayuntamiento Kordoby ma okrągły kształt i przedstawia widok na miasto z Gwadalkiwirem, rzymskim mostem, młynem Albolafia, murem z krenelażem, Puerta del Puente (Brama Mostowa), meczetem-katedrą i minaretem otoczone palmami.
Herb Kordoby na kościele San Roque.
Herb Kordoby z mottem.
Azulejo pokazujący tarczę Kordoby.
Północno-zachodnia Villaviciosa de Córdoba | Północ: Obejo | Północny wschód: El Carpio , Villafranca de Córdoba i Adamuz |
Zachód: Almodóvar del Río i Guadalcázar | Wschód: Cañete de las Torres i Bujalance | |
Południowy zachód: La Carlota , La Rambla i La Victoria | Południe: Espejo , Fernán-Núñez , La Rambla i Montemayor | Południowy wschód: Castro del Río |
Terytorium gminy Cordoba zajmuje 1245 km², około 9% całkowitej powierzchni prowincji. Ponieważ obszar ten jest najbardziej zaludniony w prowincji, jest podzielony na sześć dystryktów: El Higuerón, Alcolea, Santa Cruz, Cerro Muriano, Villarrubia i Santa María de Trassierra, a także Mniejszy Podmiot Lokalny (Entidad Local Menor), Encinarejo z Kordoby. Dzielnice te zostały utworzone jako zakłady rolnicze lub jako rdzenie mieszkalne. Główny rdzeń Kordoby znajduje się nad brzegiem rzeki Gwadalkiwir, która przecina ją ze wschodu na zachód, tworząc kilka meandrów. Na północ od terytorium gminy znajduje się pasmo górskie Sierra Morena , a na południu rozległy obszar ziemi. To wyjaśnia, dlaczego wysokość miasta waha się od 90 do 693 metrów.
Terytorium gminy można podzielić według orografii na dwie strefy: równinę (campiña) i górę (sierra). Na północ od Kordoby znajdują się zbocza Sierra Morena, których strome zbocza pozwalają wznieść się z około 100 metrów nad poziomem morza w centrum jądra ludności do 693 metrów Cerro Torre Árboles, najwyższego szczytu miasta. Średnia wysokość tych gór wynosi około 400 metrów i widać na przemian duże doliny wyrzeźbione przez sezonowe strumienie i dopływy Gwadalkiwiru w miękkim terenie.
Na południe od rzeki iw wąskim pasie na północny wschód znajdują się niziny z niewielkimi zmianami wysokości, które tworzą obszar ogólnie nazywany równiną (campiña). Strefa ta wynika z sedymentacji związanej z procesami geologicznymi wywołanymi fałdowaniem kordylierów betyckich oraz z sedymentacji wywołanej działaniem charakterystycznym dla dużych rzek. W efekcie możemy wyróżnić w tym obszarze samą równinę i terasy rzeczne, z których pierwsze mają średnią wysokość od 200 do 300 metrów, a ich kulminację stanowi Cerro de las Pilillas na wysokości 362 m n.p.m. wysokość od 100 do 150 metrów.
Całe terytorium miejskie Kordoby znajduje się w dorzeczu rzeki Gwadalkiwir , która przecina ją jako całość i jest odbiornikiem wszystkich koryt mniejszych cieków wodnych tego terytorium. W górach rodzą się dwa dopływy, Guadiato i Guadalmellato , których przepływ trwa przez cały rok i jest wzmacniany przez liczne strumienie sezonowe. Wszystkie te rzeki wywierają silne działanie erozyjne na ziemi z powodu dużego zbocza, które muszą przekroczyć, zanim zmieszają się z wodami Gwadalkiwiru. Na południe od terytorium znajduje się kolejny dopływ, Guadajoz , którego liczne sezonowe strumienie tworzą kompletną sieć na równinie.
Terytorium miejskie Kordoby znajduje się w basenie sedymentacyjnym połączonym z rzeką Gwadalkiwir, która oddziela płaskowyż iberyjski pochodzenia paleozoicznego od Kordylierów Betyckich, które powstały podczas orogenezy alpejskiej . Basen sedymentacyjny powstał w czwartorzędzie, ponieważ materiały z sąsiednich Kordylierów odkładały się w bruździe zwanej bruzdą betycką, czyli zagłębieniu powstałym po ich podniesieniu i późniejszej konsolidacji. Obecne materiały mają różnorodny charakter, w szczególności margle , wapienie i zlepieńce . W tym basenie sedymentacyjnym występują dwie strefy: z jednej strony równina ma materiały osadowe pochodzenia morskiego io dużej mocy zdeponowane we wczesnych dniach orogenezy alpejskiej; z drugiej strony, strefa żyznej doliny ( wegi ) Gwadalkiwiru zawiera materiały osadowe pochodzenia rzecznego, powstałe w wyniku transportu i akumulacji prowadzonej przez rzekę, nowszą i stale przemieszczającą się. Na północ od terytorium znajdują się skały należące do podnóża Sierra Morena . Obecne skały są bardzo złożone: wapienie, łupki i zlepieńce, a w szczególności skały metamorficzne, głównie amfibolity , odpowiadające pasmowi znanemu jako „pasmo ścinania Badajoz-Cordoba” ( banda de Cizalla Badajoz-Córdoba ), które zaczyna się od północnego wschodu terytorium i rozciąga się 400 kilometrów na północ. Te allochtoniczne formacje są połączone z różnymi jednostkami na północy półwyspu i powstały aż do kambru w wyniku mechanizmu subdukcji i szybkiego wznoszenia spowodowanego silną krystalizacją eklogitów .
Pod względem biogeografii gmina Kordoba jest częścią dwóch prowincji chorologicznych o różnych typach potencjalnej roślinności naturalnej . Górzysty obszar odpowiada prowincji Luso-Extremadura, a jej typowe lasy to gaje dębowe i lasy dębu korkowego . Ze względu na złożoną orogenezę terenu i niską wartość gospodarczą gleby możliwe jest również odnalezienie cennych zbiorowisk roślinnych. Żyzna dolina i równina Kordoby należą do prowincji Betic, a ich potencjalną roślinność stanowią gaje dębowe i gaje topolowe w pobliżu rzeki. Jednak silna akcja antropiczna prowadzona od wieków w regionie ze względu na jego wysoki potencjał agronomiczny całkowicie wyeliminowała wszelkie ślady naturalnej roślinności, które mogły istnieć na tym obszarze.
Klimat Kordoby i jej okolic jest klimatem umiarkowanym typu śródziemnomorsko-kontynentalnego, który łączy cechy klimatu śródziemnomorskiego z innymi klimatami kontynentalnymi , z wpływami atlantyckimi . Zimy są łagodne, choć zdarzają się też dotkliwe mrozy ze względu na odległość, jaka dzieli Kordobę od morza, a lata są bardzo gorące, z istotnymi dobowymi oscylacjami termicznymi i temperaturami maksymalnymi, które są średnio najwyższe w Europie, przewyższając co roku kilkakrotnie 40 °C, a może przekroczyć 45 °C . Chociaż niżówki są chłodniejsze, średnia temperatura w lipcu i sierpniu dochodzi do 28 °C . Opady są skoncentrowane w chłodniejszych miesiącach, z powodu wspomnianego już wpływu atlantyckiego: pojawiają się z powodu wpadania podmuchów z zachodu, co zdarza się częściej w okresie od grudnia do lutego, a towarzyszy im silna letnia susza, typowa. klimatów śródziemnomorskich. Roczne deszcze sięgają 600 mm , chociaż występuje znaczna nieregularność międzyroczna. W klasyfikacji Köppena klimat miasta można określić jako Csa .
Temperatury maksymalne odnotowane w Obserwatorium Cordoba Airport (znajduje się 6 km od miasta) to 46,9 ° C w dniu 13 lipca 2017 roku, 46,6 ° C w dniu 23 czerwca 1995 roku oraz 46,2 ° C, 1 st sierpnia 2003 r najniższa minimalna jest -8,2°C 28 stycznia 2005 r.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 3.1 | 3,8 | 6,8 | 8.4 | 11,9 | 15,6 | 18,4 | 18,6 | 16,9 | 13,4 | 8,7 | 3.4 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 14,4 | 14,6 | 15,9 | 20,5 | 25,2 | 30,7 | 35,8 | 36,8 | 31,1 | 25,5 | 20,4 | 15,3 |
Teren miasta Kordoba był zamieszkany od czasów prehistorycznych na Półwyspie Iberyjskim . Kordoba została podbita przez Rzymian, gdy w 169 p.n.e. została zdobyta przez Klaudiusza Marcellusa . AD Łacińska nazwa miasta to Corduba . W czasach Republiki Rzymskiej miasto było stolicą późniejszej rzymskiej prowincji Hispania . Za czasów Cesarstwa Kordoba stała się stolicą prowincji Hispania Baetica , innymi słowy Baetica. Kordoba jest miejscem narodzin retoryka Seneki Starszego około 54 roku p.n.e. AD i jego syn, filozof i dramaturg Seneka , w ostatnich latach pne Następnie jest to również miejsce urodzenia poety Lucaina (autora historycznego eposu La Farsale ), który urodził się tam w 39 roku. Różne zabytki pochodzące z czasów rzymskich są wciąż widoczne w tym mieście.
W III E lub IV th century Kordoba stała się biskupia See. Pierwszym biskupem Kordoby był prawdopodobnie Ossius, który był obecny na I Soborze Nicejskim w 325 roku . Był doradcą cesarza Konstantyna .
W VI E i VII E wieków, jest możliwe, że miasto Cordoba była częścią prowincji Spania dołączonej do Bizancjum , ale nie jest to pewne.
Z upadku Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego w V -tego wieku, miasto znalazło się pod dominacją Wandalów i Wizygotów , aż 711 , z wyjątkiem krótkiego interlude bizantyjski pomiędzy 554 i 571 , po podboju części Wizygotów w Hiszpanii, jak daleko jak Cordoba przez wojska Justyniana .
Muzułmanie podbili miasto w 711 roku . Staje się wtedy głównym centrum administracyjnym i politycznym królestwa al-Andalus , które połączyło terytoria Półwyspu Iberyjskiego i Septymanii pod panowaniem muzułmańskim. W tym okresie następowało po sobie kilka dynastii, a status polityczny terytorium uległ zmianie. Od 756 r. Kordoba jest stolicą Emiratu Kordoby , założonego przez księcia Umajjadów Abd al-Rahmana I st . Ale z 929 , stało się stolicą niezależnego kalifatu po emir Abd al-Rahman III zerwał wszystkie więzi z Abbasydów w Bagdadzie i ogłosił się kalifem . Panowanie Abd al-Rahmana III ( 912 - 961 ), jego syna al-Hakama II (961-976) oraz hadżiba ( wezyra ) al-Mansur ibn Abi Amira ( 981 - 1002 ) to najwspanialszy okres w dziejach miasta. historii, nawet jeśli kalifowie mieli tendencję do zaniedbywania jej na rzecz swojej nowej stolicy, Madinat al-Zahra , założonej w 936 roku .
W 858 , idąc w górę Gwadalkiwiru , przywódca Wikingów Hasting splądrował Kordobę.
Przez cały X XX wieku , Córdoba rywalizując Bagdadu w wielkości populacji, a zwłaszcza świetności. W szczytowym momencie około 1000 roku Kordoba była jednym z najbardziej zaludnionych miast na Zachodzie, z szacunkami wahającymi się między 250 000 a 500 000 mieszkańców. Miasto miałoby wtedy ponad sześćset meczetów i dziewięćset łaźni publicznych.
Panowanie Almanzor pod koniec X XX wieku zakłada budowę rozszczep miasta Madinat al-Zahra na wschodzie, sektor naprzeciwko miejskiej kalifatu Medina Azahara , zachodu. Pomiędzy każdym z tych dwóch miejsc władzy Kordoba rozwija się w zestaw przedmieść i dzielnic. Kordoba rzeczywiście znajdowała się w centrum złożonej aglomeracji. Miasto Kordoba we właściwym znaczeniu, medina , którą Arabowie nazywali Qurtuba , było wówczas otoczone ogrodzeniem, poza którym rozwinęły się nieufortyfikowane przedmieścia , zwane djanib lub rabad . Sama medyna była jedyną ufortyfikowaną częścią miasta. Od 785 do 987 r. muzułmanie podjęli się tam budowy Wielkiego Meczetu , który pozostaje głównym zabytkiem miasta. Geograf al-Idrisi , który pisze dwieście lat później, mówi nam, że medyna była podzielona na pięć miast, każde zamknięte ogrodzeniem. Każdy z dwóch kompleksów pałacowych ( Medinat Al-Zahra na wschodzie dla kalifa i Medinat Al-Zahira na zachodzie dla Almanzoru) tworzył prawdziwe miasta w mieście i był dwoma z tych pięciu miast. Znajdowała się tam również dzielnica żydowska. Na wschód od Wielkiego Meczetu rozciągała się dzielnica suków .
Na wschód od medyny rozciągał się djanib nazywany w języku hiszpańskim axarquía , słowem pochodzenia arabskiego ("ech-charqiya"), co oznacza "strona wschodnia": to przedmieście było bardzo rozwinięte, składało się z wielu dzielnic, w tym Mozarabic (chrześcijan). Żydzi byli dość liczni w Kordobie, ale miasto wydaje się być jednym z najbardziej zislamizowanych w Andaluzji w czasach kalifa).
Na zachodzie rozciągało się kolejne przedmieście w kierunku Medinat Al Zahra, „strony zachodniej” zbudowanej od czasów Emiratów. Był gęsto zajęty w okresie Kalifali, ale stracił na znaczeniu wraz z wojną domową (1011-1031), aż nagle zniknął wraz ze zniszczeniami spowodowanymi podbojem Almohadów. Wreszcie na południu, po drugiej stronie rzeki, rozwinęła się Secunda Ar-Rabad , „drugie przedmieście”.
Rzemiosła był bardzo obecny w Kordobie: tam pracował skóry (kordoweńskiej skóra jest znana: słowo „szewc” pochodzi również z „Cordoba”), ale również tkaniny. Innym ważnym przemysłem w mieście było wytwarzanie papieru i książek: Kordoba była prawdopodobnie jednym z najbardziej kultywowanych miast na świecie w tym czasie. Kalif al-Hakam II podjął systematyczny wysiłek, aby stworzyć bibliotekę zawierającą wszystkie znane wówczas dzieła kapitalne, stare i najnowsze. Sieć harcerzy, kolekcjonerów, kopistów, rozszerzona na cały świat islamski, wysłała do Kordoby bajeczną kolekcję dzieł, równą ważności kalifów abbasydzkich. Podajemy liczbę 400 000 tomów. W samej Kordobie o utrzymanie tych skarbów dbała armia skrybów i introligatorów.
W latach 1009-1031 kalifat upadł i został podzielony na ponad dziesięć małych stanów, taifas . Kordoba jest tylko stolicą jednego z tych stanów, które w 1069 roku dostało się w ręce emira Sewilli . Zajęte przez Almorawidów w 1086, następnie przez Almohadów w 1149, miasto przestaje być stolicą i zaczyna swój długi upadek do dziś.
Kordoba pozostaje pod kontrolą muzułmańską do 1236 roku , kiedy miasto zostało przejęte przez Ferdynanda III Kastylii . Miasto nadal podupada, będąc obecnie jedynie drugorzędną aglomeracją kastylijskiej Andaluzji , wyprzedzaną w szczególności przez Sewillę . Demograficzne jego względnej daty odnowienia tylko z XX -go wieku .
Muzułmanie pozostawali tam tolerowani przez pierwsze dekady kastylijskiej dominacji, ale Wielki Meczet został natychmiast przekształcony w kościół , kanonicznie podniesiony do rangi katedry w 1239 roku. W 1523 roku rozpoczęto budowę nawy głównej, zwanej „Capilla Mayor” ( dosłownie „Wielka Kaplica”), odbywa się w sercu starego meczetu . Wiele otworów meczetu w mieście (które zapewniały dużą jasność wewnątrz budynku) zostały następnie zamurowane. Meczet została przeprowadzona przez 1013 kolumn Reconquest katolickiego, kolumny podjęte od starożytności Wizygotów bazylika San Vicente ( VI th wieku) i zniszczone, nad którym wznosił się meczet. Pozostaje 856. "Capilla Mayor" został zbudowany za Karola V .
W 1808 roku , podczas wojen napoleońskich , miasto zostało złupione przez wojska francuskie .
Historyczne centrum jest jednym z największych historycznych ośrodków w Europie. W 1984 roku UNESCO wymienione w Meczet-Katedra jako Światowego Dziedzictwa UNESCO . Później, w 1994 roku Unesco rozszerzyło tę nazwę na większość starego miasta.
Największym i najbardziej znanym zabytkiem religijnym w mieście jest Mezquita lub Meczet-Katedra. Miejsce, na którym stoi, było sukcesywnie zajmowane przez rzymską świątynię Janusa, potem kościół wizygocki. W Umayyads wybudowany meczet w VIII th wieku . Charakteryzuje się ogromną kolumnadą, wielokrotnie powiększaną na przestrzeni wieków i liczącą ponad tysiąc kolumn. W XIII -go wieku , katedra została zbudowana wewnątrz meczetu przez wyburzenia część kolumnady.
Średniowieczna synagogaSynagoga Cordoba to mały budynek z początku XIV -tego wieku . Wiadomo, że jest to jedna z trzech zachowanych hiszpańskich synagog sprzed wypędzenia Żydów w 1492 r., przy czym obie zachowały się w Toledo . W górnej części ścian znajdują się dekoracje stiukowe przedstawiające geometryczne wzory otaczające napisy w języku hebrajskim. Nad parterem znajduje się pierwsze piętro, które było zarezerwowane dla kobiet, zgodnie z typową ówczesną strukturą synagog.
Kościoły FernandineW mieście znajduje się grupa dwunastu kościołów Fernandine :
W mieście znajdują się również inne kościoły, a także kilka klasztorów i zakonów, niektóre z nich nieużywane.
Najbardziej widoczny ślad wojskowy w Kordobie jest Alcazar z chrześcijańskich królów , zbudowany na miejscu zajętej fortecy z czasów Wizygotów, ale których obecny budynek pochodzi z XIV th wieku , został zbudowany w celu zastąpienia Alcázar Califal się w dużej mierze w tej samej lokalizacji. Te mury okalające miasto i różne wieże muzułmańskich i chrześcijańskich korzeni są ślady przeszłości wojskowej Kordoby, a dziś reprezentują wszystko, co pozostało z dziedzictwa wojskowego miasta oprócz Alcazar. Niektóre ściany i większości wież zostały zniszczone w XVIII TH i XIX th wieku, ale niektóre odcinki ścian i kilka wież pozostanie Calahorra wieży , która sięga Almohadów ( XII th wieku ) i wieży Malmuerta , w stylu mudejar ( zbudowany w XV -tego wieku ). Wieża Malmuerta znana jest z wielu legend, które zainspirowała.
Wśród budynków wojskowych Cordoba, jednego z Royal Mews ( stajnie reali ), zbudowany w XVI th wieku , został zniszczony przez pożar w XVIII -tego wieku , ale budynek został przebudowany w tym samym miejscu jest bardzo zbliżony w swojej strukturze budynku pochodzenie.
Pałac markiza Carpio , choć nie tworząc budynek wojskowy w pełnym tego słowa znaczeniu, jest obwarowany dom zbudowany w XV th century z jednej z wież murów obronnych, jako miejsce zamieszkania na Mendez rodzinnym Sotomayor, że król Fernando III był odpowiedzialny za obronę mur miejski na XIII -go wieku .
Miasto jest domem dla wielu pozostałości archeologicznych. Kilka z nich pochodzi ze starożytności, głównie z czasów rzymskich. Roman Bridge w Kordobie przecina rzeki Gwadalkiwir przed Meczet-katedra ; został odrestaurowany w latach 2000. Pod budynkiem Muzeum Archeologicznego i Etnologicznego w Kordobie zachował się rzymski teatr . Główna rzymska świątynia Kordoby znajduje się w północno-wschodniej części miasta, obok siedziby ayuntamiento . W mieście znajduje się również rzymskie mauzoleum zachowane na Paseo de la Victoria i pozostałości mieszczące się na dworcu autobusów międzymiastowych. Na stanowisku archeologicznym Cercadilla znajdują się pozostałości jednego z pałaców rzymskiego cesarza Maksymiana . Ponadto kilka muzeów i budynków w mieście prezentuje starożytne kolekcje rzymskie (w tym wiele mozaik), ale także starożytną sztukę iberyjską.
Średniowieczne pozostałości są bardzo liczne. Mnóstwo muzułmańskich ruin: zachowane minarety w kościołach, arabskie łaźnie. Kilka kilometrów od Kordoby są ruiny Medina Azahara , miasta pochodzącym z X -go wieku , kiedy kalifatu Al-Andalus . Inną zauważalną archeologicznym w pobliżu miasta jest pałac Munyat al-Rummaniya , który również pochodzi z X th wieku.
Roman Bridge w Kordobie jest najstarszym i najważniejszym zachowany most w mieście. Przepływa przez miasto rzekę Gwadalkiwir i łączy Campo de la Verdad (na południu, lewy brzeg) z dzielnicą meczetowo-katedralną (na północy, prawy brzeg). Został zbudowany na początku I st wieku . Jej długość wynosi 331 metrów i jest wsparta na 16 filarach (pierwotnie miała 17). Kształt jej licznych hałd pozwolił im przerwać ważny w starożytności nurt rzeki. W czasach rzymskich most ten stanowił ważny środek dostępu do miasta z południowej części Półwyspu Iberyjskiego, gdyż jako jedyny umożliwiał przeprawę przez rzekę bez korzystania z łodzi. Prawdopodobnie tędy przechodziła Via Augusta, która łączyła Rzym z Kadyksem . Przez dwadzieścia wieków Roman most był jedyny most w Kordobie, aż do budowy Puente de San Rafael w połowie XX th wieku. Brama rzymska, która znajdowała się na północnym, prawym brzegu, została z czasem zastąpiona przez bramę mauretańską, a następnie w 1572 roku przez obecną Porte du Pont . W XII -tego wieku , w czasie Almohadów The Calahorra Wieża zbudowana jest na południowym brzegu mostu jako obrona. W połowie mostu znajduje się posąg św. Rafała. Most został odrestaurowany w 2000 roku i ponownie otwarty 9 stycznia 2008 roku.
Most Saint Raphael Kordoby ( Puente de San Rafael ), otwarty w 1953 roku w ramach reżimu Franco, to drugi most do przekroczenia Gwadalkiwir w mieście. Łączy Avenida del Corregidor z Plaza de Andalucía. Długi na 217 metrów, składa się z ośmiu łuków, każdy o długości 25 metrów, a jego szerokość wynosi 18,5 metra, w tym 12 metrów jezdni.
Puente de Andalucía to most wiszący, który przecina Gwadalkiwir na zachód od miasta. Został otwarty w 2004 roku. Jest częścią pierwszego odcinka Ronda de Poniente. Jej długość wynosi 210 metrów, przedłużona 200-metrowym wiaduktem na prawym brzegu rzeki.
Puente de Miraflores, zainaugurowany w 2003 roku, łączy park Miraflores z historycznym centrum Kordoby i przechodzi w niewielkiej odległości od rzymskiego mostu. Przeznaczony jest do ruchu samochodowego. Składa się ze stalowego fartucha Corten wspartego na stosie kamieni w kształcie łodzi.
Południowy most drogowy, przeznaczony dla ruchu samochodowego, przecina Gwadalkiwir i stanowi część południowo-wschodniej obwodnicy Kordoby.
Oddany do użytku w 2011 roku most Abbasa Ibn Firnása przecina Gwadalkiwir na zachód od miasta. Jest częścią zachodniej trasy Kordoby (trasa CO-32). Jest to most wantowy o długości 365 metrów i szerokości 30,4 metra. Zaprojektował go inżynier José Luis Manzanares Japón. Został nazwany w hołdzie andaluzyjskiemu uczonemu humaniście Abbasowi Ibn Firnasowi (810-ok. 887).
Puente del Arenal łączy Avenida del Campo de la Verdad z Recinto Ferial.
Istnieją również inne mosty, takie jak wiadukt, który łączy Avenida Arroyo del Moro i Glorieta del Poeta Ibn Zaydun, czy rzymski most Alcolea, położony między obrzeżami Alcolea i Los Ángeles.
W kadencji 2011-2015 burmistrzem Kordoby jest José Antonio Nieto Ballesteros .
Obecnym alcaldesą (burmistrzem) Kordoby jest Isabel Ambrosio , stowarzyszona z PSOE , wybrana w 2015 r., której mandat trwa do 2019 r.
W spisie z 2015 r. Kordoba liczyła 327 362 mieszkańców, a gęstość zaludnienia wynosiła 260,80 mieszkańców/km². Jej obszar metropolitalny liczył 361.880 mieszkańców. W 2014 roku było 3129 urodzeń i 2565 zgonów. W 2015 r. średni wiek ludności wynosił 41,76 lat. 21,76% populacji miało 19 lat lub mniej, 61,61% między 20 a 64 rokiem życia, a 17,63% miało powyżej 64 lat. W 2015 roku miasto liczyło 170 051 kobiet (51,95% ogółu ludności) i 157 311 mężczyzn (48,05%).
Piramida wieku w Kordobie w 2015 roku (według hiszpańskiego Narodowego Instytutu Statystycznego):
|
Ewolucja liczby mieszkańców miasta Kordoba od 1842 roku:
Źródło: Hiszpański Narodowy Instytut Statystyczny (INE)Uwaga: między spisem z 1857 a poprzednim spisem terytorium gminy ( municipio ) rozszerza się o Santa María de Trassierra. Pomiędzy spisem z 2001 r. a poprzednim (datowanym na 1996 r.) obszar gminy powiększył się o społeczność Santa Cruz de Montilla.
Ewolucja demograficzna Kordoby od średniowiecza do współczesności | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
800 | 900 | 1000 | 1509 | 1787 | 1857 | 1887 | 1900 | 1910 | 1920 | 1930 | |||||||||
Populacja | 160 000 | 200 000 | 450 000 | 25 000 | 37,872 | 42,909 | 55 614 | 58,275 | 66 831 | 73 710 | 103,106 | ||||||||
1940 | 1950 | 1960 | 1970 | Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | 1991 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | |||||||||
Populacja | 143 296 | 165.403 | 198,148 | 235,632 | 284,737 | 310 488 | 314 034 | 314,805 | 318 628 | 319 692 | 321.164 | ||||||||
2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | ||||||||||
Populacja | 322,867 | 323,600 | 325 453 | 328,428 | 328,547 | 328 659 | 328 841 | 328,704 | 328 041 | 327,362 |
Obszar metropolitalny Kordoby jest uważany za jeden z głównych węzłów logistycznych i komunikacyjnych Wspólnoty Autonomicznej Andaluzji i pełni rolę strukturalną w stosunku do społeczności.
Kilka autostrad ( autopistas ) i dróg ekspresowych ( autovias ) odchodzi od Kordoby:
Dworzec autobusowy w Kordobie znajduje się przy Avenida de la Libertad. Zainaugurowany w 1999 roku jest dziełem architekta Césara Porteli Fernández-Jardón, który w tym samym roku otrzymał Narodową Nagrodę Architektury. W budynku znajdują się godne uwagi pozostałości archeologiczne, głównie rzymskie, a także rzeźby Agustína Ibarroli i Sergio Porteli. Używają go firmy Carrera, Alsa, Rafael Ramírez, Secorbús, Socibús, Autotransportes López, Unionbús i Linesur, które obsługują wiele regionalnych i krajowych destynacji.
Stacja Cordoba znajduje się na północ od miasta, plaza de las Tres Culturas. Obsługiwana jest przez konwencjonalną linię kolejową, która łączy Madryt z południem półwyspu; to w Kordobie linia ta jest podzielona na dwie gałęzie, z których jedna wychodzi w kierunku Malagi i Algeciras, a druga w kierunku Sewilli (gdzie z kolei jest podzielona na dwie gałęzie, które obsługują odpowiednio Kadyks i Huelvę ). Stacja Cordoba jest również obsługiwana przez pociągi Alta Velocidad Española (AVE), szybkie pociągi, których linia następnie rozgałęzia się, aby dotrzeć do Sewilli lub Malagi i Granady. Stacja Cordoba jest drugą najbardziej ruchliwą stacją w kraju po Madrid Atocha.
Ze stacji do kampusu Rabanales kursuje specjalny transport pasażerski.
W 2009 roku powstało Centrum Transportu Intermodalnego El Higuerón (Cordoba Logistics Park), którego celem jest w szczególności poprawa intermodalności między transportem kolejowym i drogowym.
Do lat 80. miasto miało połączenie kolejowe z miejscowościami regionu doliny Guadiato dzięki linii Cordoba-Almorchón (obecnie częściowo opuszczonej i przeznaczonej tylko do transportu węgla do elektrowni. Kąpielisko termalne Puente Nuevo).
W Kordobie znajduje się lotnisko zarządzane przez spółkę publiczną ENAIRE . Typ samolotu, który może krążyć po tym lotnisku, nie przekracza pewnych wymiarów ze względu na ograniczoną długość pasa startowego.
W 2006 r. lotnisko obsłużyło łącznie 19 557 pasażerów i 9221 operacji, z których niewielki procent stanowiło lotnictwo komercyjne (zwykle usługi taksówek powietrznych).
Autobusami miejskimi w Kordobie zarządza założona w 1953 roku spółka miejska AUCORSA ( Autobuses Urbanos de Córdoba SA). W 2014 roku miała 114 autobusów (w tym od 2012 roku trzy hybrydy) i 3 mikrobusy elektryczne.
Pierwsze obiekty rowerowe w Kordobie zostały zbudowane w latach 1995-1996. Na początku 2007 roku miasto obejmowało ponad 35 kilometrów ścieżek rowerowych, w tym dwukierunkowe drogi dwukierunkowe.
Głównymi kanałami odbieranymi w Kordobie są La 1 i La 2 , które są zależne od ogólnokrajowej usługi publicznej Radio Televisión Española i Canal Sur Televisión , które są zależne od regionalnej usługi publicznej Radio y Televisión de Andalucía . Krajowe kanały prywatne to Antena 3 , Telecinco i La Sexta . Istnieją również trzy kanały lokalne: TVM, Onda Mezquita i PTV.
Zaopatrzenie miasta Kordoby w wodę zapewnia Empresa Municipal de Aguas de Córdoba (EMACSA), miejskie przedsiębiorstwo wodociągowe Kordoby, utworzone w 1969 roku. Woda zarządzana przez EMACSA jest magazynowana w kilku zbiornikach: w Guadalmellato (145 hektometrów sześciennych), San Rafael de Navallana (156,47 hm³) i Guadanuño (1,60 hm³). Picia uzdatniania wody pitnej odbywa się w stacji uzdatniania wody ( estaciones de tratamiento de eau pitnej , w skrócie ETAP), w którym woda jest oczyszczana w celu nadaje się do spożycia przez ludzi. Głównym ETAP jest Villa Azul, która uzdatnia wodę ze zbiornika Guadalmellato i zaopatruje ponad 328 000 mieszkańców. Istnieją dwa inne ETAP: Guadanuño i Trassierra, które zaopatrują 5400 mieszkańców.
Oczyszczanie resztek wody odbywa się w oczyszczalniach ścieków ( estaciones de depuración de aguas resides , w skrócie EDAR), w których woda jest ponownie uzdatniana do picia. Istnieją trzy takie stacje: La Golondrina, Cerro Muriano i Santa Cruz.
Gospodarką odpadami i utrzymaniem dróg publicznych w Kordobie zajmuje się Sadeco, komunalna firma sanitarna w Kordobie. Sadeco powstało w 1986 roku w celu zbierania i przetwarzania odpadów komunalnych, w tym ich recyklingu i przygotowania kompostu, a także sprzątania dróg, utrzymania szkół wyższych i miejskich budynków użyteczności publicznej, higieny i epidemii, obsługi technicznej i konserwacji; Sadeco obejmuje również usługę edukacyjną.
Cordoba posiada rozległą sieć publicznych i prywatnych szkół i uczelni.
Szkolnictwo wyższe reprezentowane jest głównie przez Uniwersytet w Kordobie . Jej początki sięgają Free University powstała na przełomie XIX -tego wieku, ale opiera się ona jako uniwersytetu w Kordobie całkiem niedawno, w roku 1972. Jest to średniej wielkości uniwersytet, który miał w 2016 roku około 15 000 studentów, nieco ponad 1200 nauczycieli i 700 innych pracowników. Uczelnia uwzględnia różne dziedziny wiedzy, począwszy od nauk humanistycznych, poprzez nauki o zdrowiu, poprzez nauki prawne i społeczne oraz kilka ścieżek naukowych i technicznych. Posiada trzy główne kampusy: kampus prawno-społeczny, zlokalizowany w centrum miasta; kampus studiów zdrowotnych, położony na zachód od miasta; oraz kampus agrobiznesu, nauki i technologii Rabanales, który znajduje się na wschodzie. Uniwersytet w Kordobie zarządza również Politechniką Belmez , położoną sześćdziesiąt kilometrów od miasta.
Ponadto w Kordobie istnieje kilka ośrodków szkolenia zawodowego, w tym Wyższa Szkoła Sztuki Dramatycznej i Tańca ( Escuela Superior de Arte Dramático y Danza de Córdoba ), Szkoły Sztuki i Rzemiosła ( Artes y Oficios ), Wyższe Konserwatorium im. Muzyka ( Conservatorio Superior de Música "Rafael Orozco" ), Profesjonalne Konserwatorium Muzyczne, Profesjonalne Konserwatorium Tańca i Konsorcjum Szkoły Biżuterii Cordoba lub prywatne centrum nauki Zalima.
Andaluzyjska Służba Zdrowia (Servicio Andaluz de Salud) z siedzibą w Sewilli odpowiada za bezpłatne i powszechne usługi zdrowotne w Kordobie. Zarządza szpitalem Reina Sofía, również przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Kordobie . Jest to szpital o randze regionalnej, uwzględniający wszystkie dziedziny specjalizacji medycznej i używany przez całą społeczność andaluzyjską. Niektóre specjały są przygotowywane w Jaén .
Główna siedziba kompleksu szpitalnego znajduje się w mieście sanitarnym, avenida Menéndez Pidal, na południe od Kordoby, niedaleko parku Cruz Conde i Królewskiego Ogrodu Botanicznego. Ta strona skupia Szpital Generalny, zainaugurowany w 1976 roku, a także Centrum Anatomii Patologicznej ( Centro de Anatomía Patológica ) i pawilon zarządzania w oddzielnych budynkach. W przychodni mieści się również otwarta w 2002 r. przychodnia lekarska, będąca budynkiem edukacyjnym z biblioteką, oraz Szpital Wojewódzki, oddany do użytku w 1969 r. Kilka innych budynków nie znajduje się w przychodni, ale jest również połączonych z kompleksem szpitalnym . Tak jest w przypadku Centro de Especialidades Carlos Castilla del Pino, otwartego w 2013 roku, oraz Hospital de Los Morales, znajdującego się w Carretera Los Morales, w Kordobie Sierra. W Kordobie znajdują się również dwa ośrodki dializ połączone z tym kompleksem szpitalnym. Jeden z nich powstał w 1985 roku i znajduje się przy rue Virgen del Perpetuo Socorro 12.
W Kordobie znajdują się również prywatne ośrodki zdrowia: Hospital Cruz Roja Española, znajdujący się przy calle del Doctor Fleming, oraz Hospital San Juan de Dios, położony przy avenida del Brillante.
Miasto Kordoba posiada rozległą sieć bibliotek publicznych, które są zależne od ayuntamiento. Biblioteca Central (biblioteka centralna) znajduje się w Ronda de Marrubial. Jedenaście innych bibliotek jest dystrybuowanych w gminie. W 2001 roku biblioteki zostały zorganizowane w Miejskie Służby Biblioteczne, które później przekształciły się w Miejską Sieć Bibliotek Kordoby.
Utworzona w 1842 i otwarta dla publiczności w 1850, Biblioteca Provincial de Córdoba (Biblioteka Prowincji Kordoby) jest spadkobierczynią księgozbiorów zakonów, klasztorów i kościołów skonfiskowanych w latach 1835-1837. Posiada zbiór około 150 000 dokumentów , książki, czasopisma, nagrania dźwiękowe, filmy i inne rodzaje dokumentów. Zadziwiające jest ze swojego starego funduszu ma 78 inkunabułów i 647 rękopisów i doskonałą kolekcję XVI -tego wieku . Mieści się w nim łącznie ponad 13 000 prac przed 1900 rokiem.
W mieście działają także biblioteki uniwersyteckie na różnych wydziałach miasta oraz biblioteki tematyczne zależne od rady prowincjalnej diecezji Kordoby. Biblioteca Viva de Al-Ándalus, mieszcząca się w Palacio de Bailío, zawiera najważniejszą kolekcję bibliograficzną poświęconą kulturze andaluzyjskiej. Należy do Fundacji Rogera Garaudy i ma na celu podkreślenie znaczenia klasycznej kultury andaluzyjskiej i jej wkładu w kulturę uniwersalną.
Archivo Histórico de Viana (Archiwum Historyczne Viany), które mieści się w Palacio de Viana, to ważne archiwum arystokratyczne zawierające ponad 300 000 dokumentów dotyczących hiszpańskiej szlachty. Oprócz informacji na temat tytułów szlacheckich, zachowuje 877 testamentów i pociągnęło za sobą wracając do XIII th wieku , 868 zwoje związane z hiszpańskiej monarchii od czasów średniowiecza i 39 ołowiane pieczęcie hiszpańskich monarchów i papieży, między innymi.
Jardines de la Agricultura w Kordobie jest siedzibą Biblioteca Séneca (Biblioteki Seneków), otwartej w 1922 roku na podstawie kolekcji 2000 tomów, w tym pierwszego zbioru literatury dziecięcej dostępnej publicznie w mieście.
Andaluzja Cinematheque , utworzony w 1987 roku i mieści się w dawnym Szpitalu San Sebastian, jest dedykowany do konserwacji, badań i upowszechniania dziedzictwa kinematograficznego Andaluzji.
Muzeum Archeologiczne i Etnologiczne w Kordobie jest jednym z najbardziej kompletnych w Hiszpanii. Jego zbiory obejmują dokumenty i dzieła od prehistorii po średniowiecze. Muzeum znajduje się w Palacio de los Páez de Castillejo, poniżej którego wykopaliska archeologiczne odsłoniły pozostałości rzymskiego teatru, największego w rzymskiej Hiszpanii i jednego z największych w Imperium Rzymskim; te ruiny są również otwarte dla publiczności.
Muzeum Prowincji Sztuk Pięknych ( Museo Provincial de Bellas Artes ), znajduje się w dawnym Hospital de la Caridad, domy ważnym zbiór obrazów i rzeźb, z których większość pochodzących z konfiskat w 1835 i 1868 roku.
Muzeum Julio Romero de Torres gromadzi najlepszą kolekcję dzieł malarza kordowańskiego Julio Romero de Torres (1874-1930). Otwarty w 1931 roku, zlokalizowany w miejscu narodzin malarza, tuż obok Museo de Bellas Artes, skupia w sobie słynne obrazy, takie jak La chiquita piconera , Viva el pelo i Naranjas y limones .
Diecezjalne Muzeum Sztuk Pięknych ( Museo Diocesano de Bellas Artes ) znajduje się w dawnym Pałacu Biskupim Kordoby, naprzeciwko meczetu-katedry . Skupia obrazy, gobeliny i rzeźby z okresu od średniowiecza do współczesności.
Al-Andalus Living Museum (Museo Vivo d'Al-Andalus), zwany także Museo de las Tres Culturas (Muzeum Kultur trzy), znajduje się w Calahorra wieży , na południowym brzegu rzeki Gwadalkiwir, w poza Most rzymski. Jest to muzeum audiowizualne poświęcone współistnieniu kultur chrześcijańskiej, żydowskiej i muzułmańskiej w średniowieczu. Muzeum zostało otwarte w 1987 roku.
Łazienka Caliphal Cordoba , zbudowany przez Kordobie Umajjadów kalifa Al-Hakam II do X th wieku i były największym w mieście, dom do muzeum poświęcone kulturze średniowiecznej łaźni arabskich. Przedstawiają poszczególne łazienki, ich funkcjonowanie, historię rozbudowy i przebudowy, a także kontekst kulturowy. Muzeum przywołuje również Kordobę z czasów Al-Andalus i Kalifa Alkazara, którego łaźnie są głównym zachowanym śladem.
Museo Taurino Miejska jest poświęcony byków i jego najbardziej znanych przedstawicieli w Kordobie.
La Casa de Sefarad , położona w samym sercu średniowiecznej dzielnicy żydowskiej (la judería ), naprzeciwko synagogi , poświęcona jest kulturze, historii i tradycjom sefardyjskim .
Casa Andalusí , typowo mauretańskim dom z XII th wieku , zawiera rekonstrukcję pierwszych papierni przybyłych na Zachodzie, jak i kolekcji monet i średniowiecznych rękopisów.
Muzeum Wody znajduje się w Moulin de Martos, jednym z młynów Guadalquivir w Kordobie . Przedstawia wykorzystanie wody w młynach hydraulicznych do produkcji mąki zbożowej, ale także do tkanin i wyrobów skórzanych.
W muzeum Pałacu Viana znajdują się w szczególności gobeliny flamandzkie, francuskie (wykonane w Manufacture des Gobelins) i Goyesque (wykonane na podstawie rysunków Goyi); obrazy olejne ze szkoły Bueghel; zbiór dzieł ze skóry i obrobionego metalu typu guadameciles lub cordobanes; galeria obrazów bitewnych i biblioteka licząca około 7000 tomów (wiele w języku francuskim).
Muzeum Regina poświęcone jest złotnictwu w Kordobie. Prezentuje świat biżuterii, proces wytwarzania i historię tego obszaru oraz eksponuje kolekcje biżuterii.
Muzeum Miasta Kordoby ( Museo de la Ciudad ) znajduje się w dawnym klasztorze św. Klary z Kordoby ( convento de Santa Clara ), gdzie zostało otwarte w 2006 roku.
Muzeum Nafty Carbonell zajmuje się produkcją ropy naftowej (Carbonell to hiszpańska firma naftowa).
Galeria Inkwizycji, znajdująca się w historycznym centrum Kordoby , mieści prywatną kolekcję średniowiecznych narzędzi tortur.
Dom muzeum Luis de Góngora y Argote jest dom z XVII th century przekształcony w muzeum i centrum badań poświęconych baroku hiszpańskiego poety Luisa de Góngora (1561-1627); został otwarty w 2006 roku.
Dom muzeum Ramón García Romero jest poświęcony rzemieślnik i artysta Ramón García Romero (1941-2013), specjalizujący się w pracach technicznych i ozdabiania skóry, który wezwał do użytku średniowiecznych technik X th wieku ( guadamecíes i cordobanes ) poprzednio spadła w zapomnienie i został uznany za dziedzictwo ludzkie miasta Kordoby w 2013 roku. Został otwarty w 2006 roku.
Królewski Ogród Botaniczny w Kordobie ( nieruchomości Ogród Botaniczny de Córdoba ) mieści dwa muzea. Otwarte w 1992 roku Muzeum Etnobotaniczne poświęcone jest roli i wykorzystaniu roślin w kulturach ludzkich od czasów prehistorycznych. Muzeum Paleobotaniki prezentuje unikalną w skali Europy wystawę skamieniałości roślinnych ze wszystkich okresów geologicznych. Zbiory Muzeum Paleobotanicznego liczą ok. 110 tys. okazów, z czego 107 tys. pochodzi z flory karbońskiej, w zdecydowanej większości ze złóż hiszpańskich.
Centrum Sztuki Pepe Espaliú, otwarte w 2010 roku, zawiera wystawę prac Cordovańskiego artysty Pepe Espaliú (1943-1993), malarza, rzeźbiarza i poety.
Teatr Wielki w Kordobie włoski teatr zbudowany w XIX -tego wieku . Posiada salę w kształcie podkowy, która może pomieścić 1000 widzów.
Góngora Teatr to teatr zbudowany w latach 1929 i 1932. Jest to jeden z niewielu zachowanych budynków w Kordobie do reprezentowania styl racjonalizmu architektonicznego. Zamknięty w 1997 r. ze względu na zły stan, został przejęty w 2004 r. przez Ayuntamiento de Cordoba. Obecnie należy do hiszpańskiej sieci restauracji El Corte Inglés . Ma pojemność 1050 osób.
Teatro de la Axerquía jest teatr na świeżym powietrzu o pojemności 3500 osób. Został zamknięty z powodu poważnych prac w latach 1991-2007.
Centrum Turystyczne Kordoby ( Centro de Recepción de Visitantes de Córdoba ), zlokalizowane wokół Puerta del Puente, przeznaczone jest dla turystów i zawiera ekspozycję na temat historii miasta i rzeki Gwadalkiwir.
Palais de la Merced to zabytkowy budynek. Pierwotnie siedziba klasztoru Merced Calzada, obecnie mieści się tu siedziba rządu prowincji Cordoba.
Kuchnia Kordoby jest częścią kuchni hiszpańskiej, a dokładniej oferuje dania andaluzyjskie, ale ma też swoje specjały. W Kordobie istnieje odmiana gazpacho zwana salmorejo , która jest gęstsza i bardziej kremowa niż w innych częściach Hiszpanii. Samo salmorejo występuje w odmianie podawanej z małymi kawałkami jajka na twardo i wiórkami szynki zwanymi porra . Istnieje również rabo de toro , A typowy Kordoba guiso składający się dusić wykonane z ogona z krowy lub byka .
Kordoba słynie od średniowiecza z rękodzieła skórzanego, od garbowania po luksusowe prace ozdobne. W XIII -go wieku , przymiotnik Cordoban lub cordovan , czyli „Córdoba” , który dał francuskiej nazwy „szewc”, ponieważ miasto było już słynie skóry. Skóra zwana cordobán to wysokiej jakości, lekka i miękka skóra bydlęca lub kozia uzyskana w wyniku garbowania przy użyciu substancji roślinnych, w tym garbników uzyskanych z sumaka . Tak przygotowana skóra doskonale nadaje się do obróbki techniką skóry tłoczonej oraz do barwienia w celu wykonania ozdób polichromowanych. Innej technologii, guadamecil , wniesione przez arabskich w VIII p wieku i bardzo wspomagającego do XI p wieku przynajmniej stosuje owce skóry, bardziej delikatne i słodszy niż skóry bydlęcej do skóry, wytłaczane lub obrobione prace przesunięte do tyłu. Techniki te, czasem zapomniane, zostały ponownie odkryte i są promowane przez niektórych lokalnych rzemieślników.
Kordoba znana jest również ze swojej biżuterii. W 2009 roku biżuteria stanowiła ponad 20% tkanki przemysłowej miasta i liczyła nieco ponad tysiąc firm.
Karnawał w Kordobie, który odbywa się co roku w lutym, skupia się na ulicach i placach Barrio de San Agustín. Odbywa się parada karnawałowa. W Grand Théâtre odbywa się konkurs żartów i kostiumów .
Są to coroczne chrześcijańskie święta religijne, które trwają tydzień, od Niedzieli Palmowej do Niedzieli Zmartwychwstania. Bractwa przemierzają ulice Kordoby wspominając niektóre sceny męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa w towarzystwie Nazarejczyków i pokutników. Wspólnotom i wspólnotom zazwyczaj towarzyszy muzyka, ale są wspólnoty milczące. Święto to obchodzone jest w marcu i kwietniu: Wielkanoc Zmartwychwstania przypada w pierwszą niedzielę po pierwszej pełni księżyca po wiosennej równonocy, a jej data obliczana jest według astronomicznego kalendarza księżycowego. Dlatego może być wcześnie, np. 22 marca, lub późno, np. 25 kwietnia.
W Kordobie jest około trzydziestu wspólnot chrześcijańskich, które co roku w tym okresie kierują się w stronę centrum miasta, gdzie znajduje się początek oficjalnej trasy, którą wszyscy podążają. Wielu włącza w swoją podróż także Meczet-Katedrę w Kordobie .
Bitwa Kwiatów ( Batalla de las Flores ) to parada powozów, na których jeżdżą ludzie w tradycyjnych strojach, którzy rzucają kwiaty, zwykle goździki, w widzów, podczas gdy widzowie rzucają kwiaty z powrotem na platformy. Festiwal odbywa się na 1 st maja każdego roku około południa. Jest uważane za święto inauguracyjne miesiąca Kordoby, zbiór uroczystości odbywających się w Kordobie w maju.
Cordoba May (Cordoba Mayo ) to wspaniały miesiąc w Kordobie. To właśnie w tym miesiącu co roku obchodzone są w Kordobie najważniejsze i najsłynniejsze uroczystości. Na początku miesiąca obchodzone są Krzyże Majowe ( Cruces de Mayo ), święto, podczas którego główne ulice i place miasta zdobią drewniane krzyże o wysokości około trzech metrów, w całości udekorowane kwiatami i otoczone donicami , wypełnione pięknymi roślinami. Każdy krzyż zawiera, na ogół w swoim centrum, dekorację tematyczną w odniesieniu do miejsca, w którym jest wzniesiony. Zwiedzaniu tych pięknych krzyży zwykle towarzyszy bar lub stoisko z napojami, w którym można skosztować napojów i typowego jedzenia tego miejsca.
W drugim i trzecim tygodniu maja odbywa się Festiwal oraz popularne konkursy patiów ( Festiwal Concurso y Popular de los Patios ). Uczestnicy mają bezpłatny dostęp do dziedzińców swoich domów o określonych godzinach, a przechodnie mogą je odwiedzać. Tarasy dzielą się na dwie kategorie: architektura dawna lub architektura nowoczesna. W tym samym czasie obchodzony jest również Konkurs Balustrad i Balkonów ( Concurso de Rejas y Balcones ). Ze względu na swoją popularność, wiele patiów jest otwartych także dla zwiedzających w innych szczególnych porach roku, na przykład podczas Narodzenia Pańskiego oraz od kwietnia do czerwca. Inne patia oferują turystom możliwość pobytu w domach, które ich chronią.
Od drugiego tygodnia maja odbywa się również festiwal La Dégustation ( La Cata ). Wszystkie Bodegas (winiarni) w Kordobie organizować degustacje. Są to często wina z oznaczeniem pochodzenia Montilla-Moriles. Degustujemy wina takie jak Fino (białe bardzo wytrawne), Amontillado (białe wytrawne), Oloroso, Cream, Pedro Ximénez, Blanc Jeune i Blanc Pedro Ximénez.
Pod koniec maja odbywa się Chrześcijańskie Święto Matki Bożej Zdrowia ( (ang) ), głównym dniem obchodów jest 25 maja.
Święto Fuensanty, zwane także Wigilią Fuensanty, składa się z chrześcijańskich świąt ludowych obchodzonych około 8 września na cześć Matki Boskiej z Fuensanty w pobliżu kościoła o tej samej nazwie.
24 października obchodzony jest dzień Archanioła Rafała , protektora Kordoby, którego wiele posągów pojawia się na ulicach miasta, w szczególności na Place du Potro . Zwyczajem w tym dniu jest przygotowanie i delektowanie się kociołkiem ryżu i mięsa na wsi.
Miasto Kordoba jest miastem partnerskim:
Miasto podpisało pakty przyjaźni z:
Cordoba utrzymuje również umowy o współpracy z:
W Kordobie znajduje się wiele obiektów sportowych o różnej wielkości:
* 2 przyloty w tej samej trasie po Hiszpanii
Kilka powieści, wierszy i sztuk teatralnych przywołuje Kordobę w różnym czasie. Wiele z nich odnosi się do średniowiecznej Kordoby. W 1974 roku francuski pisarz Herbert Le Porrier przedstawił fabularyzowaną wersję życia Majmonidesa w Le Médecin de Cordoue . W 2000 roku hiszpański pisarz i akademik Antonio Muñoz Molina poświęcił Kordobie książkę z czasów Al-Andalus, Kordoby Umajjadów . Powieści historyczne Matilde Cabello przywołują średniowieczną Kordobę: Walladę. La luna última , opublikowane w 2007 roku, jest kroniką życia księżniczki i poetki Umajjadów Wallada ( X th - XI th stulecia).
W XIX -tego wieku, Kordoba i jej obszar są omówione dokładnie w nowej romantycznej francuski pisarz Prosper Mérimée Carmen , opublikowane w 1847 roku: narrator spotyka sławną cygańską Carmen w Kordobie i usłyszeć historię jego rozpaczliwej miłości, Don José. Opowiadanie Mérimée zainspirowało operę o tym samym tytule, stworzoną w 1875 roku do muzyki Georgesa Bizeta .
Wśród książek opisujących Cordoba NIEMOŻLIWE XX th century , Babel w Hiszpanii , opublikowane przez brytyjskiego pisarza i nauczyciela John Haycraft (przybył do miasta w 1953 roku, aby otworzyć szkołę języka angielskiego), wywołał skandal, kiedy to pojawił się w 1958 roku z powodu jego szczery przywołanie zwyczajów Cordovańskich pod rządami dyktatury Franco; książka została ostatecznie przetłumaczona na język hiszpański w 2007 roku.
Wśród książek poświęconych historii miasta, Paseos por Córdoba ( Spacery w Kordobie ) Teodomiro Ramíreza de Arellano, wydane w 1873 roku, od dawna stanowi punkt odniesienia dla zawodowych i amatorskich historyków.
Kordoba pojawia się na płótnach wielu malarzy Cordovan związanych z reprezentowaniem ich miasta i regionu. W XIX th century, Rafael Romero Barros malowane kilka krajobrazy cordovan swego czasu, jak Domingo Córdoba Orillas del Gwadalkiwir ( niedzielę w Kordobie na brzegu Gwadalkiwir ) w 1884. W 1892 Rafael Romero de Torres (es) maluje obraz historyczny, Colón saliendo de la Mezquita ( Kolumb opuszczający meczet ), który pokazuje Krzysztofa Kolumba wychodzącego z meczetu w Kordobie i zauważającego kobietę, która jest nikim innym jak jego przyszłą żoną. Malarz Julio Romero de Torres maluje wiele obrazów Cordovan, w tym serię postaci kobiecych ucieleśniających różne aspekty lub nastroje miasta.
Hugo Pratt inscenizuje swojego bohatera Corto Maltese , w mieście dzieciństwa bohatera, poprzez Corto en Cordoba , serię 12 kolorowych serigrafii . Te rysunki przedstawiają różne miejsca i postacie miasta: Calleja de las Flores ; z Gitanes Szkoły Nina uprawiania Rondeña (y) , różnorodne ( palo ) z flamenco ; Synagoga i Meczet-katedra ; i torreadorów .