Twórczy wigilia jest formą standby dla sytuacji innowacje i świat tworzenia .
Jeśli zrobimy szybkie podsumowanie pracy nad inteligencją kreatywną, może to przybrać dwa aspekty:
Wśród technik, które może wykorzystać, możemy wymienić narzędzia Web 2.0 , takie jak sieci społecznościowe, metody pomocy w generowaniu pomysłów, takie jak burza mózgów lub TRIZ , wykorzystanie gier strategicznych jako wsparcia do prezentacji informacji i przez rozszerzenie (jak zaproponowane przez Bena Gilada w ramach „kreatywnej inteligencji konkurencyjnej” metody pomocy w przewidywaniu możliwości rynkowych, takich jak gry wojenne .
Według Bertranda Bathelota „obserwacja kreatywna to proces stałego monitorowania innowacji i kreatywnych pomysłów. Oczywiście paradoksalnie obserwacja kreatywna może służyć jako „inspiracja” w ramach pracy twórczej związanej z nowymi kampaniami. aby kreatywne pomysły były podejmowane w krajach lub sektorach działalności innych niż te, w których zostały po raz pierwszy wykorzystane. lub nawet poza) plagiatu reklamowego.”
Wydaje się, że termin ten został po raz pierwszy użyty w 1994 roku przez Humberta Lescę jako wyrażenie potencjalnie równoznaczne z obserwacją strategiczną lub wywiadem gospodarczym .
W 1995 roku termin ten oznacza usługę oferowaną przez firmę innowacyjną Capital Innovation, która oznacza w ten sposób etap kreatywności towarzyszący comiesięcznej przemysłowej teczce zegarkowej uważanej za zniechęcającą i mało wykorzystywaną. Ten kreatywny krok zapewnia stosowaną reinterpretację patentów uznanych za najistotniejsze i najbardziej innowacyjne z zegarka miesięcznego. , .
Następnie pojawia się ponownie w 1997 roku w pracy Carole Bouchard, która używa go do kwalifikowania zegarka w salonach konfekcjonowania.
W 2001 roku Samuel Leblond ponownie używa wyrażenia, aby mówić o konkretnym zegarku przeznaczonym dla grupy firm ze świata mody.
Wygląda na to, że wyrażenie pojawia się po raz pierwszy w styczeń 2006. Wywiad z Francisem Schwartzem dla gazety Sud-Ouest (o wystawie na temat designu w Akwitanii) Davidem Fabbri, który informuje, że jego zespół zawsze pilnuje kreatywnej architektury wnętrz, mody itp.
Dwa lata później, w końcowej tezie z École du Design de Nantes, Pierrick Thébault broni idei kreatywnego zegarka przeznaczonego dla kreatywnych pracowników i wykorzystującego narzędzia Web 2.0 .
W tym samym roku na kongresie business intelligence Stéphane Goria zapowiedział kontynuację prac badawczych nad kreatywnym zegarkiem specjalnie poświęconym procesowi innowacji.
W 2009 roku ten autor i Henri Samier użyli tego wyrażenia, aby samodzielnie udoskonalić tę koncepcję. Stéphane Goria kojarzy ją teraz z grami wojennymi oraz produkcją rutynowych plansz. Henri Samier jest bardziej zainteresowany wkładem Web 2.0 w pomoc twórcom w ich pracy.
W 2010 roku Xavier Manga poinformował, że kreatywna inteligencja jest obecnie wykorzystywana do określania prac firm trendowych lub stylistycznych. Od tego czasu wiele stron internetowych przejęło używanie tego wyrażenia.