Praca w zespole

Pojęcie pracy zespołowej oznacza pracę, która nie opiera się już na tradycyjnej hierarchicznej organizacji , a dokładniej na metodzie pracy (ewentualnie zintegrowanej z ekonomicznym modelem produkcji ), w której wiele osób współpracuje dzięki technologiom informatycznym i komunikacyjnym , w szczególności internetowi platformy .

Narzędzia komputerowe pozwalają zmaksymalizować kreatywność i efektywność grupy związanej z projektami o dużej skali, nawet jeśli są one bardzo rozproszone w czasie i przestrzeni.

Praca jest często w naturalny sposób zbiorowy i współpracy, to znaczy, że łączy w sobie kilka podmiotów do wykonywania zadań, które dążą do osiągnięcia wspólnego celu. Na przykład projekt internetowej, bezpłatnej i wielojęzycznej encyklopedii Wikipedia jest wynikiem współpracy „w sieciach kooperacyjnych”.

Definicje

W przypadku niektórych konsultantów nie powinniśmy mylić „pracy zespołowej” i „  pracy kooperacyjnej  ”  :

Praca zespołowa, podobnie jak praca kolektywna (której jest jednym z wariantów) niekoniecznie jest równoznaczna ze skutecznością, wydajnością czy szybkością. Jego wynik zależy od motywacji aktorów do współpracy, liczby tych aktorów, czasu, jaki mogą poświęcić na tę pracę oraz ich umiejętności . Jej głównym interesem jest powiązanie zdolności tworzenia i potencjalnego uzyskania tego, co najlepsze, z zasobami dostępnymi w grupie, jeśli elementy tej grupy są zmotywowane .

Collaborative praca jest jednym z ważnych wymiarów wspólnego uczenia się , czyli na przykład zachęcać w pewnych form uczenia się on-line, w szczególności w  tzw konektywizm „  MOOCs ” .

Za pomocą tego samego narzędzia komputerowego praca może być całkowicie otwarta (przykład: Wikipedia, Wikimedia commons , Wikiversity , Wikibook , itp.) lub półotwarta (np.: wiki projektu biznesowego ograniczonego do intranetu i dostępnego tylko za pomocą hasła. przeszłość).

Warunki wstępne

Aby zrozumieć i docenić tę kategoryzację sposobów współpracy, podajemy kilka przydatnych warunków wstępnych:

Pochodzenie

Praca zespołowa i nieodpłatna sama w sobie nie jest niczym nowym. Jest powszechny we wszystkich tak zwanych „prymitywnych” społeczeństwach. Społeczeństwa uczone praktykowały ją intensywnie od czasów Oświecenia , ale nabrała ona nowego wymiaru dzięki możliwościom, jakie otwierały komputery, a następnie Internet , wyszukiwarki i narzędzia do tłumaczenia online. Opiera się na logice darowizny ułatwianej przez Internet lub we wspólnym interesie.

Na przykład w oprogramowaniu przyspieszył i poprawił wydajność wielu narzędzi, po części dzięki „przejściu z prawa autorskiego na copyleft” .

Mówi się, że termin „praca zespołowa” został wprowadzony przez Yochai Benklera , profesora prawa na Uniwersytecie Yale , w eseju zatytułowanym Coase's Penguin napisanym dla „tych, którzy badają organizacje i uprawiają politykę w zakresie własności intelektualnej  ” , aby podkreślić. nieruchomości z tym nowym modelem produkcyjnym.

W latach 90. pierwsze narzędzia pracy zespołowej zostały udostępnione wszystkim, na przykład „  Yahoo! Grupy  (w)  "(jeśli zignoruje się BBS z końca lat 70.).

Obwód

Oprócz bycia źródłem kreatywności i narzędziem ciągłego doskonalenia, które obecnie pozwala przełamywać dystans geograficzny dzielący współpracujących ze sobą aktorów, w świecie gospodarczym wyłania się przede wszystkim praca zespołowa, w zależności od zamierzonych celów. w pięciu głównych obszarach:

W biznesie

W firmie praca zespołowa opiera się na rozwiązaniach „synchronicznych” (zdalne spotkania „audio” lub „visio”, konferencje internetowe, czat elektroniczny itp.) lub rozwiązania „asynchroniczne” (współdzielenie dokumentów lub wspólne opracowywanie dokumentów).

Praca zespołowa często opiera się na urządzeniu socjotechnicznym. Badanie „Rozwiązania współpracy biznesowej” przeprowadzone przez wyspecjalizowaną firmę analityczną zauważa, że ​​zapewnienie odpowiednich narzędzi, opartych w szczególności na technologiach informatycznych w połączeniu z nowymi formami dostępu zgodnymi z zapotrzebowaniem i zastosowaniami ze strony ogółu społeczeństwa, przyspiesza i niewątpliwie modyfikuje tryby współpracy zarówno wewnątrz organizacji, jak i na zewnątrz organizacji.

W świecie nauki

Wielu badaczy i studentów korzysta z narzędzi współpracy, w szczególności w kontekście pojawiającej się nauki obywatelskiej . Trzecie miejsce dedykowane do rozwoju wspólnej pracy, na przykład ze spacjami coworking powstały na uniwersytetach, jak PROTO204 na Uniwersytecie Paris-Sud .

Mapowanie współpracy między naukowcami pokazuje różne struktury sieci w zależności od kraju, szczególnie scentralizowane wokół regionu paryskiego we Francji.

W zarządzaniu

Różne badania wykazały, że niektóre narzędzia współpracy lub podejścia oparte na współpracy mogą poprawić demokrację uczestniczącą , „podejścia adaptacyjne”, a nawet umożliwić nowe formy odporności społeczno-ekosystemów poprzez „adaptacyjne współzarządzanie” społeczeństwami i ich środowiskiem, szczególnie w obliczu zmieniający się kontekst ekologiczny i klimatyczny, niepewny lub wymagający odtworzenia lub ze zmiennymi zasobami naturalnymi ( przełowienie , wylesianie , erozja i degradacja gleby itp.), prawdopodobnie w oparciu o wiedzę lokalną i od przodków. Adaptacyjne wspólne zarządzanie i współpracy jest jednym z rozwiązań dla ekologii konserwatorskich i skutecznej bioróżnorodności.

Przykłady narzędzi do współpracy lub projektów zbudowanych za pomocą takich narzędzi

Obecnie istnieje duża liczba narzędzi i sieci współpracy o bardzo różnych poziomach współpracy, niektóre umożliwiają jedynie proste udostępnianie danych (obrazów, zdjęć, filmów, tekstów), inne obsługują złożone projekty. , na dużą skalę z udziałem dużej liczby współpracowników . Wśród produktów, które powstały wspólnie, możemy wymienić:

Wiele przykładów pokazuje:

Powstają kolektywy, które wspierają rozwój podejścia opartego na współpracy, takie jak OuiShare , urodzony w Paryżu w 2012 roku.

Warunki, limity i ryzyka

Aby móc mówić o pracy zespołowej, nie wystarczy postawić obok siebie ludzi, którzy wcześniej pracowali osobno. Interakcje między jednostkami specyficzne dla pracy zespołowej muszą promować współpracę , produktywność i innowacyjność . Naukowcy starali się zidentyfikować warunki, które gwarantują wyższość pracy zespołowej. Anne-Laure Fayard i John Weeks z Harvardu , badając wspólne przestrzenie pracy (lub coworking ), podkreślili trzy czynniki: bliskość, intymność i przyzwolenie. Czynnik bliskości musi zbliżać ludzi. Intymność pozwala im zachować kontrolę nad swoją dostępnością dla innych. Wreszcie, permisywizm ( pozwolenie , w języku angielskim) oznacza, że ​​możliwość interakcji poza ustrukturyzowanymi stosunkami pracy jest nie tylko dozwolona, ​​ale i zachęcana.

Naukowcy tacy jak Philippe Bouquillion czy Jacob Thomas Matthews ostrzegają, że kolaboracyjny Internet (rozumiany w najszerszym tego słowa znaczeniu) wpłynie na pewne branże (finanse, konsumpcja, komunikacja, środki masowego przekazu , telekomunikacja) i kulturę (kino, książka, muzyka, gry… ) i że jest on używany przez niektóre z tych firm, co wiąże się z ryzykiem pojawienia się nowej bańki spekulacyjnej w WEB 2.0 dla firm takich jak Facebook czy Twitter , przy czym wykorzystanie w szczególności narzędzi współpracy może być również przekierowywane i wykorzystywane w służbie specjalnych zainteresowania.

„Collaborative WEB 2.0” to amatorski lub półprofesjonalny serwis produkcyjny, który stał się wylęgarnią, w której możemy odkrywać wiele nowych talentów, ale jest też uniwersum, w którym niektóre strony internetowe wykorzystują kreacje bez płacenia im (ilustratorzy, muzycy, autorzy ), którzy liczą w ten sposób, że będą mogli się ujawnić, a czasem nakłaniając ich do podpisania umów zmuszających ich do cesji swoich praw na właściciela serwisu.

Kooperacyjne miejsca pracy i procesy to także miejsca, w których firmy komercyjne mogą identyfikować centra zainteresowania określonych użytkowników Internetu do celów komercyjnych (przewidywalność zachowań). Sieć internetowa, prezentowana jako miejsce demokracji i indywidualnej autonomii, a nawet współpracy, nie likwiduje nierówności społecznych, komunitaryzmu czy konfliktów, ani tym samym potrzeby publicznej regulacji i kontroli.

Inną trudnością jest wynagradzanie według „wartości godziwej” za pracę wykonaną wspólnie przez wszystkich w grupie. Nowe narzędzie informatyczne o nazwie Backfeed , oparte na stworzonych w tym celu algorytmach, jest testowane w 2016 roku przez OuiShare .

Załączniki

Powiązane artykuły

Bibliografia

Książki po francusku Książki w języku angielskim
  • (en) Bardram, Jackob (1998), Projektowanie dynamiki spółdzielczych działań roboczych . Materiały z konferencji ACM w 1998 r. na temat komputerowej pracy kooperacyjnej wspomaganej komputerowo. Seattle, Waszyngton.
  • (en) Hersberger, JA, Rioux, KS i Cruitt, R. O (2005), Badanie wymiany informacji i budowania relacji w internetowych sieciach społecznościowych: wschodzące ramy analityczne  ; Postępowanie CAIS / ACSI 2005, Londyn, Ontario, Kanada, 2-4 czerwca.
  • (en) Rioux, KS (2004), Pozyskiwanie i udostępnianie informacji w środowiskach internetowych: badanie eksploracyjne indywidualnych zachowań użytkowników  ; Rozprawa doktorska, The University of Texas (Austin)
  • (en) Tajla, Sanna (2002), Wymiana informacji w społecznościach akademickich: Rodzaje i poziomy współpracy w poszukiwaniu i wykorzystywaniu informacji. W: Poszukiwanie informacji w kontekście , IV Międzynarodowa Konferencja Poszukiwanie informacji w kontekście, 11-13 września.
Artykuły
  • (en) Huang, GQ, Lau, JSK i Mak, KL (2003), Wpływ udostępniania informacji produkcyjnych na dynamikę łańcucha dostaw: przegląd literatury  ; International Journal of Production Research, 41 (7), 1483-1517.
Chronologicznie

Uwagi i referencje

  1. Grassineau B (2009) Dynamika sieci kooperacyjnych. Przykład wolnego oprogramowania oraz wolnego i otwartego projektu Wikipedia (rozprawa doktorska, Université Paris Dauphine-Paris IX).
  2. Ursula Reutner, Bettina Eiber, „  Strzelanie Charlie Hebdo czy atak Charlie Hebdo?” Wikipedia i współtworzenie tytułów artykułów  ”, Romanistik in Geschichte und Gegenwart 25 (2) ,2019, s.  149-175
  3. „  Wikinomy, klucz do kultury współpracy  ” , na Netizen3.org ,22 lipca 2016(dostęp 12 sierpnia 2016 )
  4. Genthon G., Phan D., 1999, „Darowizna i współpraca w Internecie: nowa organizacja gospodarcza? », W terminalu nr 80/81, Éditions l'Harmattan, s.  95-116 .
  5. Horn F., 1999, „Znaczenie wolnego oprogramowania w poprawie wydajności oprogramowania”, w Terminal nr 80/81, Éditions l'Harmattan, s.  117-148 .
  6. Zimmerman JB, 1999, „Oprogramowanie i własność intelektualna: od prawa autorskiego do copyleft”, Terminal nr 80/81, Éditions L'Harmattan, s. 151-166.
  7. Pingwin Coase'a [PDF]
  8. Źródło: badanie MARKESS International Business Collaboration Solutions
  9. Frédéric Dessort, „  PROTO204, akcelerator innowacji technologicznych na płaskowyżu Saclay  ” , na Educpros.fr ,24 kwietnia 2014(dostęp 30 lipca 2014 )
  10. Patrick Désavie, „  PROTO204, wcielenie Paris-Saclay  ” , o L'Usine nouvelle ,10 kwietnia 2014(dostęp 30 lipca 2014 )
  11. Olivier H. Beauchesne (2011) Mapa współpracy naukowej na całym świecie , 3 czerwca 2011
  12. Światowy Katalog Otwartych Archiwów Naukowych
  13. Berkes, F., J. Colding i C. Folke (red.), Nawigacja systemów społeczno-ekologicznych: odporność budynku na złożoność i zmiany . Cambridge University Press, Cambridge, Wielka Brytania, 2003
  14. Berkes, F. i C. Folke (red.), Łączenie systemów społecznych i ekologicznych: praktyki zarządzania i mechanizmy społeczne budowania odporności . Cambridge University Press, Cambridge, Wielka Brytania 1998
  15. Berkes, F. i D. Jolly. 2001. Adaptacja do zmian klimatu: odporność społeczno-ekologiczna kanadyjskiej społeczności zachodniej Arktyki . Ekologia Konserwatorska 5 (2): 18 [online]. [Dostępne na: www.consecol.org/vol5/iss2/art18.]
  16. Per Olsson, Carl Folke i Fikret Berkes; Badania Adaptacyjne Zarządzanie dla Budowania Odporności w Systemach Społeczno-Ekologicznych  ; Zarządzanie środowiskowe Tom 34, Numer 1, 75-90, DOI: 10.1007 / s00267-003-0101-7 ( Artykuł online ) (en)
  17. Berkes, F. 1989. Współzarządzanie i Umowa James Bay E Pinkerton; Spółdzielcze zarządzanie rybołówstwem lokalnym  ; University of British Columbia Press Vancouver, Kanada 189 208.
  18. Berkes, F. 1999. Święta ekologia: tradycyjna wiedza ekologiczna i systemy zarządzania. Taylora i Francisa, Filadelfia.
  19. Berkes, F. i C. Folke. 2002. Powrót do przyszłości: dynamika ekosystemu i wiedza lokalna ; LH Gunderson CS Holling Panarchia: Zrozumienie przemian w systemach ludzkich i naturalnych  ; Wyspa Press Waszyngton, DC 121 146
  20. Berkes, F., J. Colding i C. Folke. 2000. Ponowne odkrycie tradycyjnej wiedzy ekologicznej jako zarządzanie adaptacyjne . Zastosowania ekologiczne 10: 1251–1262
  21. Buck, LE, CC Geisler, J. Schelhas i E. Wollenberg (red.). 2001. Różnorodność biologiczna: Równoważenie interesów poprzez adaptacyjne zarządzanie kooperacyjne . CRC Press, Nowy Jork
  22. przykład e-learningu Platforma szkoleniowa oparta na współpracy stworzona w 1996 roku przez Denis-Yves Lesault
  23. Czy wolne oprogramowanie jest „komunistyczne”? Może tak ... Terry Hancock
  24. NEA (Nuclear Energy Agency) , Paryż, 7 marca 2008 r. pt . Inicjatywa na rzecz bezpieczeństwa jądrowego wkracza w nową fazę
  25. Prezentacja OuiShare na stronie ouishare.net (dostęp 24 kwietnia 2016).
  26. Anne-Laure Fayard i John Weeks, „  Kto przeniósł moją kostkę?  ” , Harvard Business Review , lipiec 2011 r.
  27. Profesor nauk o informacji i komunikacji na Uniwersytecie Paris-VIII, badacz w House of Human Sciences w Paris Nord, w CEMTI (Center for Studies on Media, Technologies and internationalization) w Paris-VIII i GRESEC (Research Group on Communication Issues) na Uniwersytecie Grenoble-III.
  28. Wykładowca na Uniwersytecie Paris-VIII, członek CEMTI i pracownik naukowy House of Human Sciences w Paris-Nord.
  29. Philippe Bouquillion i Jacob-Thomas Matthews, Sieć współpracy: zmiany w przemyśle kultury i komunikacji  ; Wydawnictwo PUG (Grenoble University Press), 2010.
  30. Francja-kultura, audycja place de la toile ( Link )
  31. Edwin Mootoosamy (2016) „Zemsta Taylora” , na ouishare.net , 26 stycznia 2016 i prezentacja Backfeed , na backfeed.cc