Ötztal
| Ötztal | ||
 Widok na stację Hochsölden w dolnej części doliny. | ||
| Masywny | Alpy Ötztalskie / Stubai Alps ( Alpy ) | |
|---|---|---|
| Kraj | Austria | |
| Wylądować | Tyrol | |
| Dzielnica | Imst | |
| Gminy | Sautens , Oetz , Umhausen , Längenfeld , Sölden | |
| Współrzędne geograficzne | 47 ° 08 ′ szerokości geograficznej północnej, 10 ° 55 ′ długości geograficznej wschodniej | |
Geolokalizacja na mapie: Austria
| ||
| Orientacja w dół | NNO | |
| Długość | 65 km | |
| Rodzaj | Dolina lodowcowa | |
| Pływ | Ötztaler Ache | |
| Główna droga dojazdowa | trasa 186 | |
Ötztal jest dolina strona Inn , upstream (południowy zachód) od Innsbrucka , w austriackim Tyrolu , nazwany po mieście Oetz , dalszy.
Oddziela Alpy Ötztalskie na zachodzie od Alp Stubai na wschodzie, a płynąca tam rzeka Ötztaler Ache ma swoje źródła w pobliżu przełęczy Rombo ( Timmelsjoch ).
Toponimia
Nazwa doliny pochodzi od głównego miasta Oetz .
Dolina nazywana jest „doliną milionerów” ze względu na gwiazdy i wiele międzynarodowych osobistości, które przyjeżdżają tu zimą, aby jeździć na nartach i odpoczywać w różnych wioskach, w tym Längenfeld , Huben i Sölden, które są najważniejsze i najbardziej znane.
Geografia
Ötztal to alpejska dolina o długości 65 km z północy na południe . Jest to najdłuższa boczna dolina doliny Inn i najdłuższa poprzeczna dolina w Alpach Wschodnich.
Około 45 km na zachód od Innsbrucka , między Haiming i Roppen , Ötztaler Ache wpada do Inn , poniżej Tschirgant , na wysokości około 670 metrów nad poziomem morza. Dzielnica Ötztal-Bahnhof w Haiming została zbudowana w ramach budowy linii kolejowej Arlberg i jest wejściem do doliny.
Języki polodowcowe epoki Ötztal ukształtowały dolinę w wąski wąwóz, przedzielony kilkoma osuwiskami. Zewnętrzną i środkową część doliny wypełniły osuwiska, których piargi spiętrzały dolinę Ötztaler Ache i tworzyły aluwialne równiny. Długa, wąska dolina między Längenfeld i Sölden dzieli się na letni obszar turystyczny na dnie doliny i teren sportów zimowych wyżej w dolinie. Dolina ma pięć pięter; jest usiany sadami i polami zbożowymi u wejścia doliny do rozległego regionu polodowcowego.
Dolina składa się z gmin Oetz , Umhausen , Längenfeld, Sölden i Zwieselstein . W Zwieselstein dzieli się między doliny Gurgler i Venter. Dolina Timmelstal wpada do doliny Gurgler i łączy Merano w Południowym Tyrolu z przełęczą Rombo . Większe doliny boczne rozgałęziają się głównie na wschód. Zaludnione jest tylko 5% obszaru doliny.
Lodowce (znane w regionie jako Ferner ) są ważnymi zbiornikami wodnymi i zajmują 115 km 2 (czyli 13% powierzchni doliny). Największe z nich to Gurgler Ferner, Schalfferner, Vernagtferner i Hintereisferner. Wahania klimatyczne doprowadziły wielokrotnie naprzód i cofanie się lodowców, ale od połowy XIX th wieku, jest ciągłe kurczenie się lodowców. Lodowcowe obszary doliny Ötztal zmniejszyły się o 95 km 2 od 1850 roku.
W Alpach Ötztalskich i Stubajskich jest wiele jezior górskich, które powstały w wyniku topnienia lodowców.
Historia
Dolina posiada wiele atrakcji turystycznych, w tym późnogotycko-barokowy kościół św. Katarzyny w Längenfeld, który został zbudowany w 1303 roku. Głównym źródłem dochodu doliny jest turystyka.
Pre-historia
Dolina Ötztal jest od kilku tysiącleci jednym z najważniejszych szlaków komunikacyjnych prowadzących do południowych Alp. W pierwszym wieku towary (drewno, tkaniny ...) były transportowane drogą Timmelsjoch w kierunku Passeiertal w celu handlu lub sprzedaży w Południowym Tyrolu.
Średniowiecze
W średniowieczu dolina i jej wioski należały do rodziny szlacheckiej Montalbant , która otrzymała ją jako twierdzę od hrabiego Tyrolu Meinhart II . Następnie zbudowano zamek nad miejscowością Längenfeld na skalistym wzgórzu z widokiem na dolinę. Został zbudowany w 1312 roku. Dziś ten zamek już nie istnieje.
Następnie władcy Montalbant rezydują w zamku Petersberg, znajdującym się przy wejściu do doliny.
renesans
W XIV th century , jedną z cech tego regionu był jej wolnych chłopów, którzy żyli w głównej dolinie Ötztal. Gries i Huben były wówczas wioskami, które wyzwoliły się spod dominacji albo od klasztoru Frauenchiemsee, albo od rodziny Montalbant .
XIX th i XX th stulecia
Oprócz przemysłu hodowla w XIV -tego wieku , uprawa i obróbka lnu była również głównym źródłem dochodów w regionie. W 1800 r. Tak zwany len „Längenfeld” został notowany na giełdzie w Hamburgu ze względu na jego renomowaną dobrą jakość. Przemysł zniknął z doliny w połowie XX -go wieku .
Od 2000 roku
Od pierwszej dekady XXI wieku turystyka, zwłaszcza zimowa, jest dominującym czynnikiem gospodarczym w dolinie.
Do lat 70. XX wieku bardzo ważną rolę w dolinie odgrywała turystyka letnia. Jednak wraz z rozszerzeniem kurortu Sölden o sporty zimowe, turystyka letnia traci coraz większe znaczenie.
Dolina i różne miasta i wsie zostały następnie przekształcone w turystykę zimową i jazdę na nartach poprzez renowację różnych terenów narciarskich z wysokiej klasy i ultranowoczesną infrastrukturą.
Ponadto różne wydarzenia, takie jak koncerty wielkich śpiewaków i muzyków, odbywające się co roku na lodowcu Sölden Mistrzostwa Świata w narciarstwie alpejskim czy kręcenie filmów, w których dolina i jej góry stanowiły tło, przyczyniły się do pojawienia się zamożna i znana na całym świecie klientela.
Różne miasta i wioski w dolinie musiały zatem dostosować się do tej nowej klienteli ze znacznym dziedzictwem finansowym, budując duże luksusowe hotele, ośrodek spa ( Aqua Dome ) i witając domy towarowe, takie jak Dior czy Rolex.