Łańcuch Belledonne to masyw w tym francuski Alp , z których część jest blisko Grenoble . Masyw zlokalizowana jest głównie w dziale z Isère , ale jego nachylenie północno-wschodniej jest ze swej strony w Sabaudii . Najwyższy szczyt, Grand Pic de Belledonne, wznosi się na 2977 m .
Belledonne jest napisane bez przedimka, w przeciwieństwie do większości innych masywów, w liczbie pojedynczej; jego etymologia ma kilka wersji.
Według P.-L. Rousset, źródeł toponimii należy szukać w językach indoeuropejskich Azji Środkowej ; Belledonne zatem mieć pre-celtyckie pochodzenie związane z korzeniami bel , bal , miska oznacza „wysokość”, „Rock”, „Belvédère” z późniejszym dodatkiem ostateczne done .
To pojawienie się łacińskiego bellusa spowodowałoby zmianę znaczenia, tracąc pierwsze znaczenie „wysokiej skały” na rzecz kwalifikatora „piękna”. Należałoby wtedy wyjaśnić, co jest „piękne”, postanowiliśmy nawiązać barwne połączenie z donną , „matką”. Bardzo często wspominana jest ta poetycka wersja matki z dzieckiem, którą można zinterpretować od strony wschodniej przez względne podobieństwo dzięcioła do kobiety z dzieckiem u boku.
Raymond Joffre akredytuje hipotezę bella donna , „pięknej damy”, którą zainicjowaliby włoscy emigranci przybywający do pracy w Oisans przez przełęcz Glandon . To uzasadnia to pochodzenie od niedawna, to zapisuje znalezieniem tej nazwy miejscowości, które od XVIII th century . Rzeczywiście, w 1414 roku pojawia się „ mons frigidus fontis inclusis pratis de Freydana ” przetłumaczone jako „góra źródła ukryta na łąkach Freydane”. Freydana to nazwa, którą można znaleźć po stronie Grésivaudan w kilku miejscach (w Moutaret : Frédon , Freydières , Freydon w 1260 ; w Sainte-Agnès : Freydone w 1413 ; w Morêtel-de-Mailles : cabannaria de freyduri w 1260; w Chapareillan : Freydière , Freydier ), ale nigdy w dolinie Eau d'Olle. Pic Belledonne jest mowa tylko pod nazwą Freydane do XVI -tego wieku , a tylko od strony zachodniej. Mapa Bourceta z 1749 r. Potwierdza nazwę Belledonne na oznaczenie najwyższego punktu, podczas gdy mapa Cassini , ukończona w 1789 r. , Tworzy toponimiczny związek, pisząc Roc de Freydane lub de Belledone .
J. Bruno wspomina o mons belli dignarii z 1444 r. , Oznaczającym górę Bédina i łączącym bedinę , beldinę i belledone . Według niego powinniśmy wrócić do dawnej beldina / bel done , której znaczenie nadają tylko stare formy tego słowa: bel = "niejasne" + di z galijskiego divos = "sacred" + na z galijskiego nantos = „dolina”: to jest „święta dolina”.
Inna hipoteza wywodząca się z języka galijskiego: belo oznacza „potężny”, „imponujący”, a dunon oznacza ufortyfikowane miejsce, ścianę lub ruch ziemi na tyle silny, że stanowi przeszkodę trudną do pokonania. Nazwa Belledonne pochodziłaby wówczas od belodunon sprzed co najmniej 2500 lat, którego znaczenie zostałoby utracone wraz z narzuceniem innych języków.
G. Tuaillon wspomina, że miejscowi nie nadali nazw pasmom górskim. Belledonne to najpierw nazwa małego potoku. Dopiero w XVIII -tego wieku , że nazwa wyznaczonego masyw. Jednak według słownika Pilota de Thoreya nie ma dziś potoku o nazwie Belledonne.
Szczyt masywu miał inną nazwę, w zależności od nachylenia: Roc de Freydone na Grésivaudan stronie (która będzie ewoluować w pisowni i na miejscu, aby być dzisiaj karnet Freydane) wyznaczonego najwyższy punkt, imieniem Pic de Belledonne na EAU d ' boku . Olle .
Inna hipoteza jest również aktualna, jest to związek z rośliną Atropâ Belladona , nazywana „piękną damą” w odniesieniu do starożytnych rzymskich kobiet używających ekstraktów używanych do nadawania połysku oczom lub do makijażu.
W stosunku do Savoy , niektórzy ludzie czasami określają masyw, dodając artykuł „the”, Belledonne wydaje się przywoływać włosko brzmiącą liczbę mnogą.
W centralnej części Belledonne masyw Sept Laux obejmuje zestaw szczytów i jezior; był pierwszym znanym pod nazwą „uszkodzonym góry” w 1622 (ściany i doliny widokiem głębokie doliny), a następnie z Caelo na mapie Tillemon w 1690 roku : w łacinie , Caelum-IO oznacza „góra niebie» (Refleksje jezior lub wysokie szczyty?). Następnie w 1803 roku The Comte de Barral nie narysować mapę do włączenia swojej umowy w 2 th weselu gdzie pisownia znajduje Ceylau który zniekształcony fonetycznie stał września Laux. Tak więc Laux nie byłoby liczbą mnogą słowa „jezioro”, zwłaszcza że centralny płaskowyż tego masywu składa się z czternastu jezior oznaczonych nazwą, a nie z 7. Dlatego Siedem Laux nie oznacza „siedmiu jezior”.
Masyw rozciąga się na ponad 70 km długości i 20 km szerokości.
Na północno-zachodnim zboczu graniczy z Isère i stoi naprzeciw masywów Chartreuse (szeroka dolina Grésivaudan ) i Bauges ( dolina Sabaudii ). Na północnym wschodzie, na przeciwległym brzegu Łuku ( Maurienne ), znajduje się masyw Vanoise . Od wschodu oddziela go potok Glandon od masywu Arves, a od południowego wschodu Eau d'Olle des Grandes Rousses . Wreszcie na południowym krańcu, po drugiej stronie Romanche (dolina dolnego Oisans ), wznosi się masyw Taillefer .
Ośnieżone szczyty Belledonne stanowią naturalne tło dla dwóch największych miast francuskich Alp ( Grenoble i Chambéry ).
Masyw składa się z trzech głównych ogniw. Z południa na północ:
Panoramiczny widok na masyw Belledonne z Moucherotte.
Panoramiczny widok na południową część łańcucha Belledonne z Biviers .
Prawdziwa naturalna bariera, Belledonne nie jest przekraczana przez dowolną drogowym przejściu . Cechą charakterystyczną reliefu łańcucha jest fakt, że przełęcze na głównym grzbiecie są zbliżone wysokością do sąsiednich szczytów.
Pas de la Coche, oddzielający właściwy masyw Belledonne od masywu Sept-Laux, jest jedynym prawdziwym słabym punktem, w którym grzbiet grzbietu (dział wodny między Isère na zachodzie a Łukiem i Romanche na wschodzie) spada poniżej 2000 m nad poziomem morza.
Główne przełęcze sieci Belledonne to:
Masyw Belledonne to zewnętrzny masyw krystaliczny. Granit występuje w pewnych obszarach (doliny Bourbière), ale głównie gnejs hornblenda. Masyw jest intensywnie eksploatowany przez całą zimę poprzez kolejne przemarznięcia i odwilże ( krioklastyka lub żelifrakcja ). W fundamentach masywu dominuje łupek .
Łańcuch Belledonne jest częścią alpejskiego łuku, który wznosi się na wysokość średnio w tempie jednego milimetra rocznie. Porusza się również na południowy wschód ze stosunkowo dużą prędkością kilku centymetrów rocznie. To ostatnie zjawisko objawia się stosunkowo częstymi osuwiskami i osuwiskami w dolinie Romanche , które zagrażają w szczególności sektorowi Ruines de Séchilienne .
Oprócz klasycznych fauny Alp ( świstak , zamszowej , koziorożce , pardwy, itp), The wilk był również obecny od kilku lat, głównie w masywie Allevard, międzystrefowych Isère i Savoy .
Koziorożec całkowicie zniknął z Belledonne. Około dwudziestu osobników pochodzenia szwajcarskiego (trzynaście samic i siedmiu samców) zostało reintrodukowanych wiosną 1983 roku nad zaporą Grand'Maison w dolinie Donkey. Wiosną 2002 r. Populacja liczyła 900 sztuk rozrzuconych po całym masywie.
Niedźwiedź był również obecny w masywie. Ale na polowaniu zniknął całkowicie w latach dwudziestych XX wieku . Niektóre toponimy wciąż są świadectwem tej przeszłości, jak wodospad Oursière nad Uriage czy Plan de l'Ours w dolinie Veyton.
Bardzo szeroko stosowany przed pojawieniem się samochodu przez miejscową ludność do przejeżdżania z jednej doliny do drugiej, a nawet do podróży do Maurienne przez przełęcz Glandon , pas de la Coche byłby używany przez Hannibala podczas jego przekraczania Alp. Prawie przeszedł przez drogę. Pod przewodnictwem Josepha Paganon ( 1880 - 1937 ), wiele razy Ministrów, D 528 było połączenie Laval do Rivier-d'Allemont , ale projekt zatrzymał się na wzgórze 1336 na stronie Grésivaudan, natomiast po stronie dolinie Eau d'Olle, nic jeszcze nie zostało zrobione.
Oprócz tradycyjnej działalności duszpasterskiej, która jest nadal obecna, Belledonne do niedawna doświadczało działalności górniczej; Świadczą o tym niektóre toponimy (Col de la Mine de Fer). Obracając się głównie wokół wydobycia żelaza (dolina Brédy), znajdowały się również kopalnie srebra pod Grande Lance d'Allemont, w miejscu zwanym Chalanches. Kopalnie Chalanches były eksploatowane od 1767 do 1890 roku , najpierw potajemnie, a następnie legalnie po licznych wypadkach. Étienne Favier, pierwszy góral wspiąć się na Wielki Pic de Belledonne na16 sierpnia 1859pracował tam jako brygadzista. Ta działalność górnicza, która pochłania duże ilości drewna, była główną przyczyną wylesiania masywu.
Belledonne była również jedną z kolebek białego węgla dzięki Aristide Bergès i jego papierniom w La Combe-de-Lancey lub w mieście Livet-et-Gavet . W istocie masyw Belledonne łączy w sobie kilka czynników sprzyjających eksploatacji energii wodnej:
Główne instalacje hydrauliczne i hydroelektryczne masywu to:
Chociaż masyw Belledonne jest blisko dużych miast, zachował swoją dziką stronę i latem nadaje się doskonale do uprawiania turystyki pieszej ( GR 738 jedzie wokół masywu), a zimą do skitouringu .
Od jakiegoś czasu karnety niektórych ośrodków przyciągają nową kategorię sportowców: narciarze zjazdowe, czy to na rolkach, longskate, streetluge, buttboard ...
Ośrodki sportów zimowychMalarze z Ecole Dauphinoise, tacy jak Charles Bertier i Édouard Brun, malowali obszernie masyw Belledonne, w szczególności jego jeziora.
Wspaniałe otoczenie pokrytych śniegiem szczytów Belledonne zostało wykorzystane w kilku filmach: