| Język | grecki |
|---|---|
| Autor | Vassílis Vassilikós |
| Uprzejmy | Powieść non-fiction |
| Data wydania | 1966 |
| Kraj | Grecja |
Z towydana w 1966 rokupowieść greckiego pisarza Vassilisa Vassilikosa , której temat oparty jest na zamachu na posła Grigorisa Lambrakisa w Salonikach w 1963 roku. Został on wyeksponowany w 1969 roku przez Costę-Gavrasa .
Książka ta została napisana w połowie lat sześćdziesiątych XX wieku, w okresie między końcem dominacji prawicy w 1963 roku a nadejściem dyktatury pułkowników w 1967 roku. 21 kwietnia 1967był następnie konstruowany jako związany z tym reżimem dyktatorskim, podczas gdy w rzeczywistości odnosi się do autorytarnego reżimu demokratycznego, który panował w Grecji na początku 1963 roku.
Od 1952 do 1963 roku Grecją rządził marszałek Alexander Papagos i jego grecki Rajd (w) , a następnie Constantine Karamanlis , który przemianował partię na ERE ( National Radical Union ). Ta partia posiada absolutną większość w greckim parlamencie .
Teoretycznie jest to ustrój parlamentarny i demokratyczny, ale w którym wybory są pod kontrolą rządu, a opozycja jest systematycznie i dość surowo represjonowana pod pozorem walki z komunizmem. Te represje opierają się na prawach pochodzących albo z dyktatury Ioannisa Metaxasa , albo z okresu okupacji , albo z okresu greckiej wojny domowej : zakaz Komunistycznej Partii Grecji ; możliwość prawnego zatrzymania politycznego; możliwość zatrzymania administracyjnego; zaświadczenie o „narodowej lojalności”, którego posiadanie warunkuje zatrudnienie; kontrola CGT różnymi metodami. Represję stosują „zwykłe” służby: policja , żandarmeria , wojsko ; przez tajne służby różnych przekonań; przez służby nieoficjalne, także o różnych przekonaniach (rząd, rodzina królewska , ambasada Stanów Zjednoczonych). Jednym z ważnych pojęć tamtych lat jest „państwo równoległe”, które rozwijało się w szczególności w odwrotnej proporcji do wyborczych sukcesów prawicy, z pewnym elementem terroru.
Naprzeciwko ERE istnieją różne partie centrowe i partia lewicowa EDA ( Zjednoczona Lewica Demokratyczna ). W wyborach w 1958 roku EDA osiągnęła niezwykły wynik: 25% głosów; w 1961 r. spadł do 14%, ale centryści, zjednoczeni wokół Georgesa Papandréou w Union du center, osiągnęli 33%. Tym samym opozycja uzyskała 47% głosów, pomimo nacisku wywieranego przez władze.
W rezultacie początek lat sześćdziesiątych upłynął pod znakiem rozwoju stanu równoległego i to doprowadziło do ataku na 22 maja 1963przeciwko zastępcy EDA Grigórisowi Lambrákisowi , wybranemu w 1961 r. w okręgu Pireus .
Grigoris Lambrakis (1912-1963)Grigoris Lambrakis, lekarz-ginekolog, profesor Uniwersytetu Ateńskiego, dyrektor kliniki społecznej, jest także byłym wysoko postawionym sportowcem (rekordzista Grecji w skoku w dal od 1936 do 1959).
Jego zaangażowaniu na rzecz EAO towarzyszy udział w ruchu pokojowym, w szczególności w marszu Maraton-Ateny 21 kwietnia 1963.
Dlatego Lambrakis jest dobrze znaną postacią w Grecji, a nawet poza nią.
Afera Lambrakisa (1963-1966)Plik 22 majawychodząc ze spotkania ruchu pokojowego w Salonikach, Grigoris Lambrakis zostaje uderzony w głowę przez dwóch mężczyzn jadących na skuterze; on umiera dalej27 maja jego obrażeń.
Śledztwo, a zwłaszcza śledztwo, toczyło się od listopada 1963 r. Pod rządami rządu, na którego czele stał Georges Papandréou. Ujawniają, że przestępcy są skrajnie prawicowymi zbirami, powiązanymi z kilkoma wysokimi osobistościami policji i żandarmerii.
Proces odbył się w 1966 roku, kiedy Papandreou musiał ustąpić Lipiec 1965, został zastąpiony przez rząd zrzeszający ERA i zrzeszające elementy Union du Centre. Prowadzi to do skazania kilku oskarżonych osób za „nadużycie władzy” i poddaje się wyrokom raczej słabym (amnestionowanym po zamachu stanu21 kwietnia).
Z zostało przetłumaczone na wiele języków, ostatnio na albański (autor przedstawił2 czerwca 2016 rw Tiranie tłumaczenie, podkreślając, że jego książka jest nadal aktualna w obliczu faszyzmu, który „może przybierać wszystkie kolory”).