Księżniczka |
---|
Narodziny |
January 8 , 1865 Yonkers |
---|---|
Śmierć |
26 listopada 1943(w wieku 78) Londyn |
Narodowość | amerykański |
Zajęcia | Patron , salonnière , towarzyski |
Tata | Isaac Merritt Singer |
Matka | Isabella Eugenie Boyer |
Rodzeństwo |
Isabelle Singer ( d ) Mortimer Singer ( en ) Washington Singer ( en ) Paris Singer |
Małżonkowie |
Książę Louis de Scey-Montbéliard ( d ) Edmond de Polignac (od1893) Sir Reginald Arthur St.John Leeds, 6. Baronet ( d ) (od1926) |
Dzieci |
Sir George Graham Mortimer Leeds, 7. Baronet ( d ) Rhodanthe Winnaretta Leeds ( d ) |
Właściciel | Galeria widoków starożytnego Rzymu ( d ) , Galeria widoków współczesnego Rzymu ( d ) , Singer-Polignac Hotel ( d ) |
---|
Winnaretta Singer , księżniczka Polignac , znana jako „Winnie”, urodzona w Yonkers (stan Nowy Jork ) January 8 , 1865i zmarł w Londynie dnia26 listopada 1943, jest amerykańskim mecenasem muzycznym i spadkobiercą maszyn do szycia Singer .
Jego rodzice to wynalazca i bogaty biznesmen Isaac Merritt Singer i Isabella Eugenie Boyer . Spędziła jej wczesnych lat w Paryżu , gdzie jej rodzice osiedlili powodu wojny secesyjnej , a następnie w ich ogromnym domu w Oldway Mansion (In) w Devon , w Anglii . Jej ojciec zmarł, gdy miała dziesięć lat, pozostawiając dziś kolosalną fortunę w wysokości około trzech miliardów euro. Wróciła do Francji w 1879 roku wraz z matką, który przeniósł się do Paryża z drugim mężem, słynny holenderski skrzypek Wiktor Reubsaet, złożony przez księcia Camposelise Humbert I st Włoch w 1881 roku.
Uczy się gry na fortepianie i organach . Po nieszczęśliwym małżeństwie z księciem Louisem de Scey-Montbéliard w 1887 r. (Miała 22 lata), unieważnionym przez Watykan w 1892 r., W następnym roku poślubiła Edmonda de Polignac , dyskretnego homoseksualistę od 59 lat, z którego każdy żyje swobodnie dzięki temu czysty związek. Małżeństwo zostało zaaranżowane przez hrabinę Greffulhe i Roberta de Montesquiou , przez co M me Blanche, matka Jacques-Émile Blanche , do której często bywał książę de Polignac, powiedziała: „W ten sposób poślubimy maszynę do szycia z lirą”. "
Po samobójstwie swojej siostry Isabelle, księżnej Decazes w 1896 roku , księżniczka częściowo wychowuje dzieci Decazów.
Prowadzi salon w Wenecji , w swoim pałacu Contarini-Polignac, gdzie zaprasza Gabriela Fauré . Zachęca większość muzyków swoich czasów: Nadia Boulanger , Emmanuel Chabrier , Jean Françaix , Reynaldo Hahn , Darius Milhaud , Maurice Ravel , Henri Sauguet , Germaine Tailleferre , Jean Wiener , Isaac Albéniz , Igor Markevitch , Kurt Weill , Ethel Smyth , Karol Szymanowskiego . Z jego pomocy skorzystali również pianiści Ricardo Viñes , Blanche Selva , Clara Haskil , Lili Kraus , Arthur Rubinstein i tancerka Isadora Duncan .
Zamówiła wiele utworów u znanych kompozytorów. Jesteśmy mu winni, między innymi, stworzenie Sokratesa przez Erik Satie , Renarda przez Igora Strawińskiego , retablo przez maese Pedro przez Manuel de Falla , Koncert na dwa fortepiany i Koncert na organy, smyczki i kotły przez Francisa Poulenca . Ravel zadedykował mu swojego słynnego Pavane'a dla zmarłego niemowlęcia .
Odwiedza salon literacki Geneviève Halévy, gdzie spotykamy księcia Auguste d'Arenberga , Luciena Guitry'ego , malarza Antonio de La Gandarę, który namalował jego portret, pisarza Paula Bourgeta czy Edgara Degasa , który zerwał z Halévym podczas afery Dreyfusa .
Jej poczucie kwasowości sprawiło, że w paryskich kręgach nazywano ją „Vinaigretta”.
Księżniczka Edmond de Polignac stoi za zbiórką pieniędzy na budowę budynku szpitala Foch w Suresnes .
W 1928 roku wraz z artystką Madeleine Zillhardt zainicjowała zakup betonowej barki Liège , zrehabilitowanej przez Le Corbusiera, w celu udostępnienia jej Armii Zbawienia. Następnie łódź przyjmuje imię Louise-Catherine w hołdzie Louise Catherine Breslau , niemiecko-szwajcarskiej malarce, towarzyszce Madeleine Zillhardt, która zmarła rok wcześniej po długiej chorobie. Zgodnie z życzeniem Madeleine Zillhardt łódź staje się zimą schronieniem dla bezdomnych, a latem letnim obozem dla dzieci. Zarządzana przez Armię Zbawienia do 1986 r., Zacumowana w Paryżu nad brzegiem Sekwany, przy Pont des Arts, a następnie przy Pont d'Austerlitz , barka Louise-Catherine została przejęta przez architekta Michela Cantal-Déquence i Le Corbusier Fundacja, ale przypadkowo się zawaliłaluty 2018 podczas powodzi Sekwany w Paryżu.
Winnaretta Singer przekazała darowiznę na rzecz państwa francuskiego na utworzenie fundacji na rzecz promocji sztuki i nauki.
Prawo 25 marca 1928 ratyfikował utworzenie publicznej placówki pod nazwą Fundacja Singer-Polignac i dekret z dnia 17 października 1928zatwierdziła darowanie księżniczki państwu francuskiemu na to dzieło, a dochód z tego kapitału przeznaczony był na działalność patronacką. Po śmierci księżniczki fundacja otrzymała w spadku jej posiadłość, znajdującą się przy 43 Avenue Georges-Mandel w Paryżu i osiedliła się tam w 1945 roku.
Księżniczka Polignac miała znane romantyczne relacje z Ethel Smyth , Romaine Brooks , Olga de Meyer , Alvilde Chaplin (en) , Renatą Borgatti i Violet Trefusis .