Villeneuve-sur-Yonne | |||||
Porte de Joigny w Villeneuve-sur-Yonne. | |||||
Heraldyka |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Bourgogne-Franche-Comté | ||||
Departament | Yonne | ||||
Miasto | Znaczenie | ||||
Międzyspołeczność | Społeczność aglomeracyjna Greater Sénonais | ||||
Mandat burmistrza |
Nadège Naze 2.020 -2.026 |
||||
Kod pocztowy | 89500 | ||||
Kod wspólny | 89464 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
5179 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 129 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 48 ° 05 ′ 34 ″ na północ, 3 ° 17 ′ 40 ″ na wschód | ||||
Wysokość | Min. 68 m Maks. 206 m |
||||
Powierzchnia | 40 km 2 | ||||
Rodzaj | Gmina wiejska | ||||
Jednostka miejska | Villeneuve-sur-Yonne (odizolowane miasto) |
||||
Obszar atrakcji |
Znaczenie (połączenie korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy |
Kanton Villeneuve-sur-Yonne ( biuro centralizujące ) |
||||
Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Bourgogne-Franche-Comté
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | Strona internetowa Urzędu Miasta | ||||
Villeneuve-sur-Yonne jest francuski gmina znajduje się w dziale z Yonne , w regionie Burgundia-Franche-Comté .
Miasto graniczy z rzeką Yonne , w jej dolnej dolinie.
Villeneuve-sur-Yonne znajduje się na północ od departamentu Yonne, historycznie na prawym brzegu Yonne , na drodze D606 między Sens (14 km na północ) a Joigny (17 km na południowy wschód). Paryż jest 123 km na północny zachód, Troyes 78 km na północny wschód, Auxerre 45 km na południowy wschód. Courtenay i węzeł o tej samej nazwie między autostradami A6 i A19 znajdują się 21 km na południowy zachód. Saint-Julien-du-Sault znajduje się 7 km na południe.
Historyczne centrum miasta znajduje się na prawym brzegu rzeki Yonne , a przedmieście Saint-Laurent rozciąga się na lewym brzegu.
Villeneuve-sur-Yonne jest gminą wiejską, ponieważ należy do gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Villeneuve-sur-Yonne, jednogminnej jednostki miejskiej liczącej 5219 mieszkańców w 2017 r., Stanowiącej odizolowane miasto.
Ponadto gmina jest częścią atrakcyjnego obszaru Sens , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 65 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Jego mieszkańcy nazywani są Villeneuviens i Villeneuviennes . Przywilej Ludwika VII z 1163 r. Przywołuje Villeneuve i Villefranche ( villafranca régis ) i to Villefranche-le-Roi było pierwszą nazwą miasta aż do 1175 r. Kiedy w latach 1187–1204 Adèle de Champagne otrzymała miasto w potęgę , nazywał się Villeneuve-la-Reine.
Miasto Villeneuve-sur-Yonne, położone w dolnej dolinie Yonne , było zamieszkane od czasów neolitu .
Obóz obronny galijski (początek I st century BC. ) Byli blisko Villeneuve (patrz zamek), która została podjęta przez Juliusza Cezara w czasie jego kampanii przeciwko Senones. Odkryto tam monety galijskie i rzymskie, a także ceramikę. Oparcie „Camp du château” o powierzchni 120 ha było otoczone wałem. Badanie przyniosło amfory i plotki, które wydają się wskazywać na okupację w czasach La Tène (cywilizacja celtycka drugiej epoki żelaza ). To oppidum zainspirowane śródziemnomorskimi organizacjami miejskimi monitoruje rozległe terytoria. Jego wygląd nawiązuje do całkowitej reorganizacji biegunów rolniczych.
W 52 rpne. AD , w „Champ-Château” odbyła się walka między Sénons (lub Sénones) (pod rozkazami ich przywódcy Drapèsa ) a rzymskimi legionami (wysłanymi przez Juliusza Cezara ) dowodzonymi przez Lareniusa i którzy triumfowali.
W Villeneuve odkrycia potwierdzają, że galijsko-rzymski kompleks, zwany „ Villa longa”, ponieważ rozciągał się tylko na jedną ulicę wzdłuż Plaine des Égriselles (nieco powyżej obecnego miasta), poprzedzał założenie Villa nova przez króla Ludwika VII w 1163 r. W szczególności w 1931 r. na rogu rue Valprofonde i rue Carnot znaleziono 5300 sztuk brązu. Przy rue Carnot znaleźliśmy też podwaliny pod zakłady rzemieślnicze. Ponadto statut opactwa Saint-Rémy de Sens z 833 r. Wymienia miejsce w pobliżu Valprofonde, które nazywało się Longpaut.
Na lewym brzegu rzeki Yonne przez Villeneuve (villa longa) przebiegała rzymska droga prowadząca z Sens (Agedincum) do Autun (Augustodunum, a wcześniej Bibracte). Na prawym brzegu galijski szlak łączył Villeneuve z Joigny przez Armeau. Drewniany most zastąpiony przez mostek kamienia do XIII p wieku przekroczyła Yonne.
Przez prawie cztery stulecia było to proste życie, ale nieustannie zakłócane przez inne grupy. W szczególności w 451 roku podczas wojen barbarzyńskich: hordy Attyli zniszczyły Villeneuve i jego okolice, wypływając z Troyes w kierunku Orleanu i podczas ich wycofywania.
Gdy Capetians przyszedł do tronu Francji potomkowie hrabiego Odona , obrońca Paryżu przeciwko Normanów, region Sens została wciągnięta do domeny Kapetyngów podczas Joigny i Auxerre nadal zależą od księcia Burgundii . Pięćset lat później Villeneuve nadal zależało od króla Francji.
Założenie nowego miastaŚmierć hrabiego Blois , Thibauda Wielkiego , w 1152 r., Pozwala na zbliżenie między Ludwikiem VII i Henri le Liberal , hrabia tego, co obecnie nazywa się Szampanem . Dwa małżeństwa cementują wcześniej katastrofalny związek. Poślubiając Adélaïde de Champagne , Ludwik VII wspiera kulturę ekonomiczną, która kieruje Szampana do serca światowego handlu (targi szampańskie). Poprzez szereg wzajemnych porozumień zniósł polityczne kredyty hipoteczne blokujące rozwój gospodarczy Senonaisów. Nowa ścieżka, zaczynająca się od Gien , przechodząca przez Courtenay , prowadzi w kierunku Troyes , głównego miasta targowego Szampanii. Kupcy z Doliny Loary znajdują w ten sposób Longobardów z Włoch i Flamandów wywodzących się z Morza Północnego. Król zbudował most na Yonne (pierwszy znany pomnik nowego miasta), powodując porzucenie promu kursującego nieco w górę rzeki w Rousson . Sukces jest oszałamiający, zwłaszcza że Ludwik VII spowalnia pasożytnictwo rycerskości, która jest właścicielem banków. Ludwik VII nadaje nowemu miastu swoje imię i zwyczaje Lorris. Nazwiska odzwierciedlają przybycie przybyszów. Krótko mówiąc, miasto zawdzięcza swoje pochodzenie osi drogowej wschód-zachód, a nie osi rzeki północ-południe. Aby zdobyć ziemię, której nie miał, Ludwik VII zaoferował sąsiednim mnichom dochód ze swoich młynów Sens w zamian za ich ziemię w pobliżu Yonne.
W 1163 roku opat opactwa Saint-Marien d'Auxerre , Milon de Trainel, pragnąc ochronić swoje mniszki z zakonu premonstratensów z „Vaul Parfunde” (dzisiaj Valprofonde w Villeneuve), zaoferował się przed najazdami wszelkiego rodzaju. król Francji Ludwik VII, zwany Ludwikiem Młodszym, ziemie opactwa Villeneuve pod warunkiem, że król zlecił budowę fortyfikacji. To właśnie w tym czasie Villeneuve, które stało się zaawansowanym bastionem Sens, umożliwiło ochronę granic królewskiej posiadłości zwróconej ku hrabstwu Szampania i utraciło swoją nazwę „Villa longa” od „villa franca” (wolne miasto króla), a następnie „Villa nova Régis” ( Villeneuve-le-Roi ). Aby szybko rosła, król nadaje jej przywileje Lorris . Również w tym roku zwolniono chłopów pańszczyźnianych z Villeneuve.
Villeneuve znajduje się na wylocie Forda z Yonne dowódcy mostu. Budowane miasto jest budowane w stylu rzymskim, na rygorystycznym planie siatki, wewnątrz murów obronnych i zdominowane przez kościół. Villeneuve jest jednym z miast z królewską twierdzą „The Grosse Tour”, atrybutem potęgi i chwały Philippe'a Auguste'a zgodnie z wieżą Luwru , którą zbudował w latach 1205-1211 na rogu ogrodzenia wzniesionego przez jego ojca Ludwika VII.
Sukces nowego miasta jest olśniewający. Powoduje przesunięcie osi drogi wzdłuż Yonne. Od starożytności przeszedł na lewym brzegu rzeki Yonne, aktywując Saint-Julien-du-Sault i Chalecy (zewnętrzny port Sens w Gron). Przechodzi od panowania Saint Louis na prawym brzegu i wchodzi do Sens przez dzielnicę Saint-Pregts do tego czasu w stanie uśpienia. Książęta tego świata porzucają wtedy swoje dziedzictwo lewobrzeżne z mniejszymi możliwościami ekonomicznymi. Musimy tu dostrzec przyczynę niepowodzenia drugiego nowego miasta, na lewym brzegu, u wylotu mostu, naprzeciw miasta królewskiego: nowego miasta arcybiskupa Sens, zwanego Villefolle. Dzielnica ta, zgrupowana wokół kolegiaty Saint-Laurent, pozostanie przedmieściem rzeki królewskiego miasta.
Ustanowienie królewskiego prepozytaPodczas XIII -go wieku, gospodarze miastu królewski rektor . Koordynuje działalność królewskich sierżantów (coś w rodzaju komornika), których uruchamia na ziemiach w górę rzeki: hrabstwo Auxerre , seigneury of Donzy , hrabstwo Tonnerre , Vézelay . Burmistrz pod rozkazami królewskiego komornika Sensu poczynił szybkie postępy w sprawowaniu władzy królewskiej nad ziemiami wasali Korony, posiadających archaiczne administracje. Pod koniec XIII -go wieku, pełne usługi notarialne oferowane przez Provost Królewskiego. Pozwala podmiotom obcym Koronie na sporządzanie aktów o mocy dowodowej równej władzy uznanej przez administrację królewską. Pobieranie opłaty za foki zawyża dochody burmistrza.
W tym samym czasie Korona ustanowiła châtellenie z siedzibą w Villeneuve-le-Roi, przegrupowując feudalne daniny kilku lenn, w szczególności tych, których zwierzchnictwo zostało niedawno przejęte w górę rzeki.
Od zniszczenia Zakonu Świątyni w 1307 roku przez Philippe'a le Bela i aresztowania templariuszy, ci ostatni byli więzieni w królewskich więzieniach, w tym w Villeneuve-le-Roi.
Jean Menier, lord Villeneuve-le-Roi, zarządzał towarami skonfiskowanymi templariuszom w całym regionie.
To obok dużej wieży i wewnątrz zagrody został zbudowany królewski zamek Pokoi). Philippe Auguste uczynił ją jedną z ośmiu rezydencji królewskich i sprawował tam parlament w 1204 roku . Saint Louis przebywa tam przed wyjazdem na VIII Krucjatę, podczas której zmarł w Tunisie .
Te „pokoje” mogły być drewnianymi budynkami. Rzadko je odwiedzali władcy. Z polecenia domen kontynentalnych króla Anglii Jeana Sans Terre (stąd druga połowa panowania Philippe Auguste) wizyty są niezwykle rzadkie. Miejscowości obsługuje jednak kaplica królewska z kapelanem.
W 1421 roku Anglikom Henryka V , który nie był w stanie uczynić siebie panami Melun i Montereau , udało się zająć Villeneuve i umieścić tam garnizon, wypędzony w 1430 roku. W ciągu tych dziewięciu lat mieszkańcy regionu ponieśli straty. rekwizycje, grabieże i znęcanie się nad okupantami.
Po kapitulacji Troyes i Sens, miasto zostało przejęte przez Arnault Guilhem de Barbazan , jednego z największych kapitanów w służbie Karola VII , wyzwoliciela Sénonais i Troyen . Garnizon jest utrzymywana przez księcia Burgundii jeszcze nie podpisał traktat z Arras w 1435 roku Wśród kapitanów Villeneuve-le-Roi w późnym XV -go wieku, warto wspomnieć Williama Juvenel Orsini , lord de Traînel (i DE Thorigny za żonę), który zostanie kanclerzem królestwa Karola VII i Ludwika XI.
W centrum wywiadu z Péronne i upadku administracyjnegoKarol VII i Ludwik XI nigdy nie przestali dusić burgundzkich Auxerrois ( książę Burgundii był hrabią Auxerre od 1435 do 1477): militarnie podczas faz zerwania; sądowo podczas faz pokoju. Królewski prepozyt Villeneuve-le-Roi odgrywa kluczową rolę w tym systemie nękania. Kiedy Ludwik XI nieostrożnie ustanowił siebie więźniem w Péronne w 1468 r., Książę Burgundii zażądał serii rekolekcji, aby go wypuścić, z których kilka bezpośrednio dotyczyło działalności sądowniczej prepozyta (rejestracja burżuazji itp.). Po wyjściu z tej złej sytuacji Ludwik XI reaktywuje wszystkie praktyki swojego rektora.
W 1477 roku na oczach Nancy zmarł książę Burgundii Karol Śmiały . Aby zmobilizować Auxerre do jego sprawy, Ludwik XI obiecuje im podnieść swój bailiwick do poziomu, który nigdy nie osiągnął w przeszłości, włączając w jego jurysdykcję wszystkie wioski bliżej miasta Auxerre niż burmistrza Villeneuve - króla. Oczywiście, bailiwick Sensu leci na pomoc swojemu burmistrzowi, z nieoczekiwaną pomocą stron procesujących się z Auxerrois, którzy odrzucają amatorszczyznę sędziów z gminy Auxerre.
Decyzja Ludwika XI czeka pół wieku na zastosowanie za François I er . Prawdziwa uroczysta ekspedycja sądowa, zaaranżowana przez parlament Paryża , zostanie przezwyciężona zastraszeniem oporu ludności Auxerrois, mieszkańców i personelu prepozyta Villeneuve-le-Roi i baliwa Sens. Odtąd prepozyt zarządza okolicą i powiatem Tonnerre, za zgodą starosty Sens.
Nowe trudności i małe perspektywyAby kupić wiec Auxerrois i porzucenie sprawy Marii z Burgundii , Ludwik XI obiecuje im odnowioną instytucję sądowniczą. Gmach Auxerre zostanie przyłączony do wszystkich wiosek położonych najbliżej miasta biskupiego niż prepozyta Villeneuve-le-Roi. Przez pięćdziesiąt lat (1477-1523) mieszkańcy Auxerrois odmawiali zapłaty tej ceny za przywiązanie hrabstwa do Korony. Dobrze znany był amatorszczyzna magistratów Auxerre. Trzeba było prawdziwej ekspedycji sądowej zorganizowanej przez parlament paryski w 1523 roku, aby zastraszyć tę ludność, mieszkańców i członków burmistrza Villeneuve-le-Roi oraz bailiwick of Sens . Auxerre burżuazja mogła podziękować swój dawny biskup John Baillet , z sejmowej paryskim środowisku i król Franciszek I st , chciwy na pieniądze.
Odtąd prepozyt regent tylko w wioskach położonych najbliżej Villeneuve-le-Roi i hrabstwa Tonnerre , w pełnej zgodzie z bailiwicem Sens. Miasto znajduje się w ekonomicznej i sądowej orbicie Sens. Zauważa się kontynuację działalności garbarni znanej od czasów wojny stuletniej; waga winnicy. Villeneuve podąży za wyborem Sensa, aby radykalnie przeciwstawić się hugenotom, a następnie ruchom polityki Katarzyny Medycejskiej . Miasto zostanie zajęte przez partyzantów królewskich pod koniec konfliktu, nocą, co będzie warte przydomka „sów” dla mieszkańców. Miasto zostaje wtedy zmuszone do zapłacenia okupu.
Podczas wojen religijnych Villeneuve zostało splądrowane, podpalone i zajęte przez hugenotów z Champlost i Tonnerre , podczas gdy garnizony Saint-Julien-du-Sault i Dixmont pozostały lojalne królowi Henri III . Appeasement powraca do Villeneuve, zredukowanego do dwustu gospodarstw domowych, wraz z nadejściem króla Henryka IV .
W XIV -go wieku , było dachówka którego jakość gliny był tak sławny, że warunkiem materiałem do Villeneuve, ale także do Paryża. W 1836 roku, kiedy wykopano fundamenty prezbiterium został znaleziony na głębokości 5 metrów dachówki XIV th wieku noszące nazwę Potter (Antonies), który uczynił dla siebie. Znaleziono kolejną płytkę pochodzącą z klasztoru Saint-Joseph z Valpronfonde. Ten klasztor założony w domu z burżuazyjnej przez arcybiskupa z Sens Octave de Saint-Lary de Bellegarde w 1643 roku zniknął przed rewolucją powodu jansenizmem . Pierwszą przełożoną była Marie de Belleciel, a ostatnią Madame du Fourny. Mieli sypialnię z glazurowanymi płytkami podobnymi do tej znalezionej.
W 1840 roku w Villeneuve istniało dziewięć fabryk kafli, w tym fabryka płytek w Faubourg Saint-Savinien, która jako pierwsza przestawiła się z pieców opalanych drewnem na węgiel lub fabryka kafli Haute-Épine słynąca z czystości gliny. Po wojnie 1914-1918, w wyniku ewolucji metody budowy, wytwórnie płytek stopniowo zanikały.
BurbonowieNa początku XVII E wieku, Villeneuve-le-Roi jest wynagradzany przez wyborczej (administracji podatkowej) danego siedzenia dla wybranego urzędnika, urzędnik i prokurator króla. Pod pretekstem zbliżenia się do spraw fiskalnych zwielokrotniono liczbę urzędników. Eksperyment został zatrzymany za Ludwika XIV .
Rektor został zreformowany w okresie XVI -tego wieku. Rektor zawarte odporność na degradację sądowej Provost: został stłumiony. Burmistrz jest związany z bailiwick Sens, co omija trudności miejscowych stron procesowych, ustanawiając specjalną siedzibę bailiwick of Sens w Villeneuve-le-Roi, wyposażoną w ... tych samych funkcjonariuszy, co w przeszłości.
W XVI -tego wieku Villeneuve rośnie i rośnie, o czym świadczy nowej fasadzie kościoła Notre Dame w architekta Joigny Jean Chéreau a jej nowymi oknami . Oryginalny rysunek można podziwiać w muzeum. Miasto staje się aktywnym ośrodkiem handlowym i rzemieślniczym z eksploatacją i obróbką drewna, garbarniami (brązowego, tłuczonego dębu z lasu Othe ), handlem winem, fabrykami płytek. Po rzece wzdłuż ścieżki holowniczej krążą wagony wodne.
Podczas XVIII th wieku villeneuvienne burżuazji, pobudzone przez paryskich przedsiębiorców, w końcu odkrył potencjał swojej rzeki. Dostawy drewna to jeden z głównych tematów poruszających paryskie ministerstwa. Potrzebujesz obfitego i niedrogiego paliwa. Pełne uprawnienia są przyznawane różnym władzom, aby osiągnąć ten cel poprzez przełamanie oporu prowincji. Młyny wodne są niszczone, aby zapewnić pływanie po rzekach, łodzie są rekwirowane w określonych momentach. Paryż jest już wart wszystkich poświęceń. W mieście odbywają się kupcy drewna na zaopatrzenie Paryża. Nawet z miejscowej burżuazji są tylko lokalnymi agentami paryskich trustów . Garbarnia startuje ponownie (tan pochodzi z kory dębu w Othe lasu). Zawody kapitanów (marynarze, stolarze) rekrutują dziesiątki nowych członków. Całe miasto nabiera nowego oblicza, bogatego i pracowitego. Villefolle (Saint-Laurent faubourg) staje się dużym przedmieściem rzeki. Miasto niewiele skorzystało z trasy pocztowej: dyliżansy przekazały i zmobilizowały tylko kilka poczt. Transport pasażerski drogą wodną (le coche) jest zarządzany z Auxerre, a główna siedziba znajduje się w Sens.
Z drugiej strony miasto przeżywa traumę walki państwa z jansenizmem , w szczególności programowaną śmierć tak cenionych przez ludność benedyktynów miasta. Przyszli deputowani Villeneuve-le-Roi, Menu de Chomorceau i Martineau (ojciec Konstytucji Cywilnej Duchowieństwa ) wyciągną wnioski z realizacji antychrześcijańskiej polityki rewolucji. Bogata i pracowita lokalna burżuazja będzie miała żądania.
Do połowy XVIII -tego wieku, reorganizacja przez ministra Trudaine całej sieci drogowej we Francji został przechodzącej na prawym brzegu Yonne szosie że odtąd łączy Auxerre i Sens Avallon. Na mapie Cassini , która pochodzi z tego okresu, droga, która biegła lewym brzegiem z Joigny do Sens, całkowicie zniknęła. Tylko jeden szczątki drogowych, który został wyznaczone jako nazwy krajowej n o 6.
Na Yonne zorganizowano transport rzeczny „ wagonami wodnymi” ( coches ). W Auxerre powstał port rzeczny z wozownią w Villeneuve, zarządzaną przez korporację des Nautes. Około 1780 roku, rzeka, która została kolejno wywoływane z II th stulecia „Iconi”, „Icauna”, „Imgana”, „icaunis”, „Yona”, „Yone” następnie Yonne, został pogłębiony promować przejście powiększenie barki z przyczepą przez muły lub konie na ścieżce holowniczej graniczącej z rzeką.
Rewolucja francuska oznaczał zmiany w 1792 roku z „le-Roi” do „sur-Yonne”. Dzięki opiece jej przedstawiciela w Paryżu , zamieszki były w istocie symboliczne, z których najbardziej uderzające było uwięzienie dostojników w „Maison aux H 100 Windows” , który stał się ratuszem w 1975 roku .
Xavier de Saxe , książę królewski Polski i Litwy oraz stryj ze strony matki Ludwika XVI , Ludwika XVIII i Karola X , jest także ostatnim panem miasta, oddanym panem i liberalnym obrońcą Villeneuve w latach 1772-1792, panem Chaumot w pobliżu Miasto. Książę Xavier uzyskał również od swojego królewskiego siostrzeńca wyłączność na polowanie i sprawiedliwość, co kosztowało go jego zamek Chaumot 7 września 1792 r., Kiedy villeneuviens, przed wyruszeniem do oblężenia zamku Palteau , zaatakowali go pod rozkazami czarnych band pomimo wielu Gwardii Narodowej, którzy na próżno próbowali konserwować dachy i maszynę hydrauliczną, nawet nie udało im się podpalić ogromnego pomnika, który jednak był niezamieszkany od 1775 roku.
Ale w 1792 r. Dwóch komisarzy, Claude Fauchet (1744-1793) i Mallard zostali wysłani przez Konwent do departamentu Yonne w celu przywrócenia porządku, ponieważ, według Fauchet, emisariusze z Komuny Paryskiej siali postrach w Villeneuve, ale także w Sens, Joigny i Auxerre. . W Villeneuve odrzuca się sprawiedliwość pokoju, odrywany jest ołów z dachów, a zamki są splądrowane. W 1793 roku Lombard , lokalny prezes Club des Jacobins , został zwolniony, a Nicolas Maure, który udał się do Sens, aby zainstalować gilotynę, przybył do Villeneuve i wezwał Lombarda, ale przybył Thermidor i Lombard uratował mu głowę, podczas gdy Maure, później zaangażowana w powstanie III roku prerialnego rozwali mu mózg, zostawiając notatkę: „Nie jestem złym człowiekiem, tylko mnie sprowadzono na manowce” ; w rzeczywistości w Villeneuve Lombard i Maure upili się bardzo rewolucyjnymi słowami, ale w praktyce byli znacznie bardziej umiarkowani.
Filozof Joubert , uciekając przed rewolucją, szuka schronienia u krewnego w Villeneuve. Tam spotkał Mademoiselle Moreau, którą poślubił w czerwcu 1793 roku. Szukał „chaty u stóp drzewa” i znalazł „dom księdza u podnóża mostu” przy 18 rue du Pont. (Obecnie rue Joubert) , gdzie przyjmuje wielu przyjaciół, w tym Fontanesa , Chateaubrianda , którzy przybyli podczas koronacji Napoleona w Paryżu, a potem kilkakrotnie. Zbiera także Madame de Beaumont, która uciekła z szafotu i którą przedstawia Chateaubriandowi.
W latach 1810–1815 region został ponownie zakłócony przez przechodzące wojska (zarówno napoleońskie, pruskie, jak i kozackie), którym musieli dostarczać żywność i zaopatrzenie.
Droga została poszerzona i przyjęła nazwę drogi cesarskiej, by w ramach decentralizacji kompetencji sieci drogowej stać się obecnie drogą krajową, a następnie departamentalną.
W dniu 8 marca 1814 roku, podczas szóstej koalicji Napoleona przeciwko Francji , kolumna 8000 węgierskich kozaków i husarii z Joigny stacjonowała w Villeneuve.
19 marca 1815 r., Po powrocie z Elby , cesarz Napoleon i jego strażnicy udali się do Villeneuve z okrzykami „niech żyje cesarz” , podczas gdy 12 marca rada miejska złożyła przysięgę lojalności królowi. Na czele potoczył się powóz generała Drouota i natychmiast powóz cesarza, ozdobiony kwiatami i trójkolorowymi wstążkami. Dwóch pułkowników podbiegło do drzwi. Tylko dwustu jeźdźców stanowiło eskortę.
W dniu 9 grudnia 1855 r Villeneuviens piła nadal przechodzą entuzjastycznie 2 e Regimentu Woltyżer Imperial Guard powracających z wojny krymskiej .
W czasie wojny 1870 r. Region przetoczył się przez pruski najazd pod rozkazami majora Lehmanna.
W piątek 18 listopada 1870 r. Niemiecki oddział liczący 600 żołnierzy i 6 dział przybył, by zająć Villeneuve. Frankowie z osiadłej gwardii narodowej Yonne zostają umieszczeni na płaskowyżu Chaumes i zabijają trzech Prusaków przed ucieczką. Porucznik EBVeillot, trzymający broń w dłoni, został zastrzelony.
Prusacy celują w Villeneuve czterema armatami i żądają okupu w wysokości 40 000 franków. Mieszkańcy Villeneuve mogli zapłacić tylko 10 000 franków, a resztę otrzymali do czwartku. Pruscy oficerowie jedli obiad w Hôtel du Dauphin, kiedy powiedziano im, że czterech Gwardii Narodowej (którzy faktycznie wracali do swoich domów) zostało aresztowanych. Starszy oficer odpowiedział „niech ich rozstrzelają” , co zostało zrobione bezpośrednio przed domem w Villeneuve. Stela znajdująca się w Faubourg Saint-Nicolas upamiętnia rozstrzelanych zakładników.
Wbrew prawu wojennemu (straż narodowa nosiła przynajmniej część munduru), egzekucja ta jest niewątpliwie odpowiedzią na schwytanie 14 listopada 1870 r. Furgonetki pocztowej przewożącej korespondencję wojskową, pocztę, różne przedmioty (pierścienie, pasy). mundury, rękawiczki, cygara itp.) oraz za 19 592,35 franków w różnych walutach.
W okresie międzywojennym Villeneuve wyznaczył siebie na burmistrza „dobrego” doktora Petiota (1926–1931: zdymisjonowany), skatalogowanego radykalno-socjalistę, który był jednocześnie radnym generalnym kantonu (1928–1934). Jeśli sprawi, że miasto ewoluuje, to mimo to naznacza duchy pewną liczbą defraudacji, które prowadzą do jego zwolnienia i wyjazdu do Paryża, ku losowi, który uczyni tragicznym. Pozostawia mieszane wspomnienia z mieszkańcami podzielonymi między podziw lekarza oddanego biednym a pogłoski o zniknięciu pokojówki i kierownika mleczarni.
Ruch oporu jest ważny w Villeneuve ze względu na bliskość makii lasu Othe . Hiszpański pisarz oporu Jorge Semprun zostaje aresztowany przez niemiecką policję w pobliżu Joigny , z dokumentami na nazwisko Gérarda Sorela, ogrodnika z Villeneuve-sur-Yonne. Jego imię nosi miejska biblioteka miejska.
Od lat sześćdziesiątych Villeneuve-sur-Yonne wykazuje dynamizm, który przekształca je w małe, przyjazne i otwarte miasto z drugimi domami w okolicy.
Villeneuve-sur-Yonne był dwukrotnie przedmiotem kroniki sądowej:
W 1924 r. Mieszkańcy Villeneuve doczekali się powstania młodego lekarza z Joigny, który był bardzo popularny dzięki swojemu dynamizmowi. Porzucił studia medyczne, aby zaangażować się w I wojnę światową w 1916 r., A następnie wznowił je w przyspieszonej formie zarezerwowanej dla weteranów, aż do uzyskania doktoratu z medycyny w 1921 r. Został burmistrzem w 1927 r. I sekretarzem generalnym rady Yonne w 1928 r. rok, w którym się ożenił. Mason , potajemnie niszczy nocą krzyż cmentarny, kradnie benzynę z miejskiej floty pojazdów. W 1932 r., Skazany za kradzież prądu, stracił poparcie ze strony Auxerre i został pozbawiony urzędu burmistrza. Porzucił praktykę w Villeneuvien i przeniósł się do Paryża. W tym czasie zastanawialiśmy się nad zniknięciem jego pokojówki Louise w 1927 roku, sprzeniewierzeniem usług pacjentów, których zarejestrował w celu uzyskania pomocy medycznej, czy zniknięciem w 1930 roku kierownika spółdzielni mleczarskiej, o której krążyła publiczna plotka o jego kochance. . W Paryżu kontynuował swoją działalność medyczną i zabił nieznaną liczbę Żydów, próbujących uciec przed prześladowaniami w czasie okupacji . Przypadkowa ucieczka z komina uruchamia alarm w okolicy, zaniepokojony zapachami zwęglonego mięsa. Aresztowany, zaprzecza. Skazany na śmierć przez gilotynę . Jest on wraz z Landru archetypem seryjnego mordercy , podczas gdy w ułamku społeczności w Villeneuvien pozostawia doskonałe wspomnienie wielkiego żartownisia.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lista burmistrzów od 1790 do 1947 roku
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Październik 1947 | Marzec 1959 | Louis Condemine | płyta DVD | Ogólne radny z kantonu Villeneuve-sur-Yonne (1945 → 1955) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 1959 | Marzec 1965 | Pierre Seguin | płyta DVD | Ogólne radny z kantonu Villeneuve-sur-Yonne (1955 → 1967) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 1965 | Marzec 1971 | Georges baudin | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 1971 | 1972 | André Verly | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1972 | Marzec 1977 | Sylvain Lucquin | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 1977 | 1993 (śmierć) |
Roland bonnion | UDF - PR | Ogólne radny z kantonu Villeneuve-sur-Yonne (1967 → 1993) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1993 | Czerwiec 1995 | André Mallet | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Czerwiec 1995 | Marzec 2001 | Jean-Luc Dauphin | RPR | Profesor Radny Generalny w kantonie Villeneuve-sur-Yonne (1993 → 2011) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 2001 | 5 lipca 2020 r | Cyril Boulleaux | PS, a następnie DVG | Wykonawczy General Radny z kantonu Villeneuve-sur-Yonne (2011 → 2015) Vice-prezes CA Grand Sénonais (2016 →) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
5 lipca 2020 r | W trakcie | Nadège Naze | Różnorodny |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.
W 2018 roku miasto liczyło 5179 mieszkańców, o 2,98% mniej niż w 2013 roku ( Yonne : -1,17%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4,605 | 4 885, | 5,007 | 4 765, | 4 966, | 5,199 | 4,525 | 5 357, | 5 206, |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5,025 | 5,018 | 4 952, | 5,095 | 5,084 | 5,010 | 5,127 | 5,117 | 4 877, |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4 768, | 4,666 | 4451 | 3 937, | 4 099 | 4,256 | 4,107 | 4 321, | 4,404 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4 365, | 4451 | 4 764, | 4,980 | 5,054 | 5,404 | 5,307 | 5 294 | 5,280 |
2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5 338 | 5 179, | - | - | - | - | - | - | - |
W XIII -go wieku, Villeneuve-le-Roi ma rektora szkoły, który jest pod kontrolą kierunku archidiakon. Rektorzy szkół są następnie identyfikowane z XVII -tego wieku.
W XVI -tego wieku, proboszcz miasta założył szkołę, która rozciąga się w szkole poza wykształceniem podstawowym. Ta uczelnia ma połysk koniec XVIII -go wieku.
Villeneuve-sur-Yonne ma pięć zakładów publicznych:
Miasto ma również prywatną placówkę: szkołę Saint-Louis-Notre-Dame, niedaleko Porte de Sens.
W latach 2010-2012, a następnie 2012-2014 szkoła Chateaubriand zaangażowała się w projekt Coménius . Ten projekt polega na zmobilizowaniu kilku szkół do współpracy. W latach 2012-2014 wybranym tematem był zrównoważony rozwój (patrz republikańska Yonne z 16.03.2013 ). Uczelnia współpracuje z uczelnią Hivset w Turnhout w Belgii, a także z uczelnią Lanesboro w Irlandii.
W mieście znajduje się nowa i nowoczesna restauracja szkolna, która codziennie przyjmuje dzieci ze wszystkich szkół w Villeneuve-sur-Yonne. Ma też miasto dzieciństwa. Jest to ośrodek z wieloma recepcjami, pełniący funkcję żłobka i żłobka.
Przestronne centrum Villeneuve-sur-Yonne oferuje atrakcje przez cały rok. Poza wakacjami szkolnymi co wieczór oferuje pomoc w odrabianiu lekcji. W czasie wakacji szkolnych oferuje wiele różnorodnych zajęć. Miejska służba młodzieżowa prowadzi również interwencje przez cały rok (tydzień informacyjny na temat antykoncepcji dla gimnazjalistów , miesiąc informacyjny i profilaktyka AIDS , karnawał we współpracy z ośrodkiem dziennym, wyprzedaż garaży dla młodzieży, wystawy ...). W czasie wakacji szkolnych około trzydziestu młodych ludzi uczęszcza codziennie do Centrum Młodzieży (zajęcia rekreacyjne, sport, wycieczki itp.).
Z pięciu parafii, które istniały do rewolucji, do dziś zachowała się tylko jedna: kościół Notre-Dame-de-l'Assomption w Villeneuve-sur-Yonne .
Winorośl jest kulturą znaną już w czasie podboju rzymskiego w dolinie Yonne, ponieważ najczęściej używaną odmianą jest „czarny frank”, który jest wynikiem zapłodnienia między dwiema odmianami uprawianymi w średniowieczu i wprowadzonymi przez Rzymian: Pinot oraz odmiana winorośli Gouais Blanc, która prawdopodobnie pochodzi z Dalmacji i znana jest jako Heunisch blanc. W połowie XIX -go wieku w czasie żniw, wszystkie Villeneuviens od najmłodszego do najstarszego są w winnicach. Znajdują się one na wzgórzach z widokiem na miasto. Zbiory trwają od dwudziestu do dwudziestu pięciu dni, ponieważ nie ma stowarzyszenia, a każda rodzina winiarzy zbiera się bez pomocy innej rodziny. Ten długi czas opóźnia fermentację wina w drewnianej kadzi i powoduje znaczną utratę aromatu i oparów alkoholowych.
W 1816 roku André Jullien zdefiniował wina z Dolnego Burgundii na ogół mniej obdarzone alkoholem, sokiem, ale przede wszystkim bukietem niż te z Côte-d'Or, ale są one bardziej żywe i zachowują niewielką część surowości przez długi czas. Charakteryzuje Bordeaux. wina. Uważa on, że Villeneuve i Saint-Julien-du-Sault „zbierają wina o dobrym smaku” i które, dobrze dobrane, gdy temperatura w roku sprzyja winorośli, „zachowują jakość i nabywają jej jakość wraz z wiekiem”.
W 1839 roku Alexandre Mimard opisał „klimat” (lieu-dit) Mauqueue, oparty na czarnym franku, który wśród win Villeneuve ze wzgórz wyróżnia się najbardziej „wyśmienitym aromatem i bardzo ciemnoczerwoną barwą”. -Vive ” . Te cechy wyjaśniają, dlaczego to wino było preferowane przez króla Karola VIII i Wielką Chartreuse de Paris .
Pozostałe stoki to: Château de Chigneau, Veaux-Vrillons, Chaumont, Fortinqueues, Canonnières, Beaulieu. Nie możemy zapomnieć również o mniej alkoholowych winach z nisko położonych winorośli, które eksperymentują z nowymi, bardziej produktywnymi roślinami. Jeśli chodzi o „słodkie i klarowne” białe wino, jest ono produkowane tylko w małych ilościach.
Podczas wystawy rolniczej w Albi w 1859 roku reprezentowane było głównie wino Yonne (337 próbek z 529). Wina Villeneuve są reprezentowane głównie w kategorii „zwykłe wina”.
W tym samym roku w ogólnym konkursie Auxerre wina z Villeneuve składające się głównie z Plan de roi uzyskały nagrody w konkursie, nawet jeśli uznano je za gorsze od zwykłych win Irancy lub Coulange. Podkreślono dbałość właścicieli o winifikację.
Pierwszy przypadek filoksery pojawił się po raz pierwszy w dolinie rzeki Yonne w Michery 18 czerwca 1886 r. W następnych latach winorośl została wyrwana z korzeni. To był koniec historii winnicy w Villeneuve.
W ostatnich latach stowarzyszenie „Le clos Crève-Cœur” we współpracy z gminą próbowało ożywić winnicę Villeneuvien. Są to członkowie stowarzyszenia, a także mieszkańcy ośrodka pomocy poprzez pracę, którzy uprawiają winorośl w celu produkcji ratafii zidentyfikowanej w Villeneuve-sur-Yonne.
Gmina obejmuje ZNIEFF :
Herbem Villa nova régis jest lazurowa tarcza z trzema krenelowanymi drzwiami, zwieńczona złotym fleur-de-lis. Każda wieża ma drzwi. Nad herbem umieszczono sztandar z nazwą miasta.