Sędzia |
---|
Narodziny |
4 lutego 1892 Camerino |
---|---|
Śmierć |
6 czerwca 1953 lub 9 czerwca 1953 Rzym |
Narodowość | Włoski |
Trening | Uniwersytet w Parmie |
Zajęcia | Poeta , pisarz , dramaturg , sędzia |
Królowa i buntownicy ( d ) , Korupcja w Pałacu Sprawiedliwości ( d ) |
Ugo Betti ( Camerino ,4 lutego 1892- Rzym ,9 czerwca 1953) to włoski sędzia , najbardziej znany jako poeta i dramaturg , przez wielu uważany za największego po Pirandello włoskiego dramaturga .
Betti studiował prawo w Parmie, kiedy zgłosił się na ochotnika do wybuchu I wojny światowej .
Został schwytany w pobliżu Kobarid , a następnie internowany w Rastatt , wraz z dwoma innymi pisarzami, Carlo Emilio Gaddą i Bonaventurą Tecchi, którzy mieli zostać jego przyjaciółmi. Pod koniec konfliktu skończył studia i został sędzią.
Wydał swój pierwszy zbiór wierszy w 1922 roku , pod tytułem Il re pensieroso (francuski: Le roi pensif ) - wiersze napisane, kiedy był uwięziony w Niemczech , między 1917 a 1918 r .
Jego pierwsza sztuka, zatytułowana La padrona (po francusku: La Patronne ), została zaprezentowana po raz pierwszy w 1927 roku ; osiągnięty sukces zdecydował, że poświęci się całkowicie teatrowi .
W 1931 r. Przeniósł się z Parmy do Rzymu .
Pod koniec II wojny światowej pracował w bibliotece włoskiego Ministerstwa Sprawiedliwości. Chociaż napisał kilka dramatów w okresie faszystowskim , jego najbardziej znane dzieła powstały w latach czterdziestych XX wieku .
Zostawia 27 sztuk. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych włoskich dramaturgów.