Traktaty westfalskie

W Traktaty Westfalii (lub pokoju westfalskiego ), podpisana w dniu24 października 1648, jednocześnie zamykają dwie serie konfliktów w Europie:

Głęboko modyfikując równowagę polityczną i religijną w Europie i w Świętym Cesarstwie, leżą one również u podstaw „systemu westfalskiego”, wyrażenia używanego a posteriori na określenie konkretnego systemu międzynarodowego ustanowionego w sposób trwały przez te traktaty .

Negocjacje i traktaty

Katolicy i protestanci odmawiający spotkania , rozmowy odbędą się w Münster odgrudzień 1644następnie w Osnabrück od 1645 roku . Pierwsza piła przeciwstawić Zjednoczonych Prowincji w Hiszpanii z jednej strony, a Francja do Świętego Cesarstwa Rzymskiego Roman drugiej. Drugi sprzeciwia się Cesarstwu Szwedzkiemu Świętemu Cesarstwu. To rozwiązanie zaproponowane przez Szwecję jest preferowane nad rozwiązaniem francuskim, które sugeruje Hamburg i Kolonię .

Na prawdziwych kongresach międzynarodowych reprezentowane są wszystkie mocarstwa europejskie z wyjątkiem cara księstwa moskiewskiego , króla Anglii i sułtana osmańskiego , ponieważ nie brały one udziału w konflikcie. Władze katolickie spotykają się pod przewodnictwem nuncjusza apostolskiego Fabio Chigi, przyszłego Aleksandra VII . Po stronie francuskiej decydująca jest dyplomacja zainicjowana przez Mazarina .

Trzy traktaty podpisane na ich końcu to:

Konsekwencje

Głównymi beneficjentami są Szwecja, Zjednoczone Prowincje i Francja .

Przekształcanie mapy Europy

Decyzje te zmienią Europę na wiele lat. Główne linie to:

niemieckie przepisy konstytucyjne

Traktat westfalski był podstawą organizacji Niemiec aż do zniesienia Świętego Cesarstwa Rzymskiego w 1806 roku . Główne przepisy to:

Cesarstwo jest podzielone na 350 państw niemieckich, których moce książąt są wzmacniane, osłabiając tym samym potęgę Habsburgów .

Aspekty religijne

Traktaty uznają trzy wyznania: katolicką , luterańską i kalwińską w Świętym Cesarstwie, przy czym książęta zachowują prawo do narzucania swojej religii swoim poddanym. Pozostałe główne przepisy to:

Jest to zatem standard nieingerencji: religia staje się dziedziną swobodnie zarządzaną przez każde państwo, z postępującą sekularyzacją stosunków międzynarodowych, która pozwala państwom na emancypację od dogmatów religijnych. Najbardziej zajadłe spory toczą się ze Stolicy Apostolskiej , która traci tam dużą część swojego wpływu na politykę europejską, oraz z Hiszpanii, która kontynuuje walkę z Francją aż do traktatu pirenejskiego w 1659 r.

Międzynarodowy system westfalski

Za wyrażeniami "westfalski system międzynarodowy" lub "porządek westfalski", a nawet "zwrot westfalski" kryje się "idea, zgodnie z którą traktaty te byłyby świadkiem narodzin nowego porządku międzynarodowego opartego na konfrontacji państw. odtąd suwerenny i równe w prawie, a w konsekwencji uczestniczące w stabilizacji ładu międzynarodowego po dobie wojen domowych”. Traktaty te byłyby zatem źródłem elementarnych zasad współczesnego prawa międzynarodowego, takich jak nienaruszalność granic czy nieingerencja w sprawy wewnętrzne państwa. Należy jednak pamiętać, że byłby to punkt wyjścia do długiego procesu prowadzącego do ustanowienia i względnej akceptacji tych zasad; co więcej, pojęcia państwa i granicy muszą być rozumiane w ich XVII-wiecznej rzeczywistości.

W rezultacie traktatu państwa uznają się wzajemnie za prawowite na swoim własnym terytorium. Państwa uznają:

Jest to nowa koncepcja suwerenności , która potrwa do bipolarization z zimnej wojny , i który pozostaje nowoczesny norma prawna .

Potomkowie

Traktaty westfalskie, ze względu na ich znaczenie, znajdują się w centrum wielu sporów instytucjonalnych, prawnych i pamięciowych, zarówno we Francji, jak iw Niemczech.

Tak więc od lat dwudziestych teoretycy nazizmu pragnęli skreślić zapisy traktatów, prawdziwe w ich oczach źródło zła Rzeszy od czasu ich podpisania. Rzeczywiście, dla nazistowskich badaczy tekst traktatów jest matrycą politycznej niemocy Rzeszy i Niemców: w 1943 r. dwóch historyków niemieckich stwierdza, że ​​rozpad suwerenności Rzeszy w wielu księstwach ponownie Argumenty Friedricha Grimma , ukształtowane w latach 20. XX wieku, stanowią podstawową przyczynę utraty władzy Cesarstwa, Rzeszy na europejskiej szachownicy, prowadzącej do utraty kontroli nad terytoriami germańskimi. Nazistowska pamięć o tych traktatach również kładzie nacisk na fermenty rozpadu Rzeszy , legalne dzieło obdarzone, zdaniem teoretyków nazistowskich, „podstawą rasową” .

Uwagi i referencje

  1. Jean Bérenger , Historia imperium Habsburgów , Fayard 1990, reed. Tallandier 2012 TI, s.  457 .
  2. Dla P. Duparca nazwa „Traktat z Osnabrück” jest błędem. Por. Pierre Duparc, „Akty traktatu z Münster z 1648 r. między Francją a Cesarstwem”, Bibliothèque de l'École des chartes , 1948, tom 107, s. 52-61 DOI : 10.3406 / bec.1948.449379 , czytaj online s.  52 .
  3. François Lebrun, Europa i świat XVI, XVII, XVIII wiek , Paryż, Armand Colin ,1990, 352  s. , s.  120
  4. „ traktaty westfalskie ustanowiły nowy ład europejski?” - Odc. 3/4 - Historia wojny trzydziestoletniej (1618-1648)  ” , o kulturze Francji (konsultacja 26 maja 2021 r. )
  5. „  Definicja traktatów westfalskich  ” , na stronie www.glossaire-international.com (dostęp 26 maja 2021 r. )
  6. „  Rozdział I  ” , na www.un.org ,17 czerwca 2015(dostęp 20 stycznia 2021 )
  7. Chapoutot 2014 , s.  360.
  8. Chapoutot 2014 , s.  362.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne