Thiérache

Thiérache
Dolina Oise w Marly-Gomont
Region francuski	Hauts-de-France Grand Est
Region belgijski	Walonia
Departament francuski	Aisne Ardennes North
Prowincja Belgii	Hainaut Namur
Główne miasta	Chimay (Hainaut) Couvin (Namur) Avesnes-sur-Helpe (północ) Fourmies (północ) Guise (Aisne) Hirson (Aisne) Vervins (Aisne)
Siedziba kraju	Hirson (Aisne)
Regiony i pokrewne przestrzenie	Hainaut ( Avesnois ) Cambrésis
Lokalizacja

La Thiérache to naturalny region, który łączy terroir we Francji i Belgii, gdzie odnajdujemy podobne cechy krajobrazu i architektury: obecność bocage , użytków zielonych, pagórkowatych terenów, rozproszonych zabudowań, tradycyjnych domów zbudowanych z kamienia lub cegły z kamiennymi wstawkami i wyposażonych w dach łupkowy.

Znajduje się w północno-wschodniej części departamentu Aisne i rozlewa się na francuskie departamenty w północnej i Ardenach , ale także na belgijskie prowincje Hainaut i Namur . Generalnie odpowiada zachodnim podgórzom masywu Ardenów .

Najważniejszą aglomeracją jest Fourmies (północ).

Geografia

La Thiérache jest regionem podzielonym na dwa kraje, trzy departamenty francuskie ( Nord , Aisne i Ardennes ) należące do dwóch odrębnych regionów (odpowiednio: Hauts-de-France dla Aisne i północy, Grand Est dla Ardenów), oraz dwie belgijskie prowincje ( Hainaut i Namur ). Te granice głęboko zaznaczają tę dośrodkową przestrzeń . Nawet obecna granica między Aisne i Nord, dawnej granicy Francji przed XVII -tego  wieku, pozostaje znacząca luka w przestrzeni społecznej, mimo uderzające podobieństwo krajobrazu.

Nieoficjalne wytyczenie granic terytoriów Thiérache.

Kraj	Region	Departament (F) / Prowincja (B)	Jednostka administracyjna	Powierzchnia	Populacja
Francja	Hauts-de-France	Aisne	Pays de Thiérache (wspólnoty gmin Trois Rivières , Thiérache Sambre i Oise , Thiérache d'Aumale i Thiérache du Centre )	1672  km 2	78,555 mieszk .
Francja		Północ	Południowo-wschodnia część dzielnicy Avesnes / Helpe (kantony położone na południe od Sambre): kantony Avesnes / Helpe Nord , Avesnes / Helpe Sud , Landrecies , Solre-le-Château , Trélon	730  km 2	69 966 mieszk .
Francja	Wielki Wschód	Ardeny	Na zachód od dystryktu Charleville-Mézières  : kantony Renwez , Rocroi , Rumigny , Signy-l'Abbaye , Signy-le-Petit	907  km 2	26402 mieszk .
Belgia	Walonia	Hainaut	Na południe od Botte du Hainaut: gminy Chimay , Froidchapelle , Momignies , Sivry-Rance	441  km 2	23 382 mieszk .
Belgia	Walonia	Namur	Na południowy zachód od dzielnicy Philippeville  : gminy Cerfontaine , Couvin , Viroinval	411  km 2	23 939 mieszk .

Historia

Historycznie rzecz biorąc, Thiérache jest ograniczone do północy departamentu Aisne , ze stolicą w Guise .

Wytrwała legenda, której zaprzeczają odkrycia archeologiczne, sprawia, że ​​średniowieczne Thiérache jest krajem pokrytym lasami. Lesistość była ważniejsza niż w bogatych sąsiednich regionach rolniczych ( Laonnois na południu i Vermandois na zachodzie), ale polany średniowiecza , z pewnością ważne, były przesadzone. Nadal istnieją pewne piękne lasy państwowe: the lasy z Anor , Fourmies , Hirson , Trelon , Le Nouvion-en-Thiérache i Saint-Michel .

Ojciec Hossart w jego historii Kościoła i profanum Hainaut raportów, które na początku VII th  wiecznym diecezji Cambrai została podzielona na kilka mniejszych działów, które miały ich szef sprawiedliwości i zwyczaje. „  Te departamenty” - powiedział - „nazywane były pagi, kantony; tam była ... Teoracja, Thiérache: ten kraj rozciągał się wzdłuż granic Hainaut i Laonnois od źródła Sambre do kraju Lomme lub Namur: tylko część Thiérache pochodziła z diecezji Cambrai i nadal tworzy współczesny Hainaut; druga część pochodzi z diecezji Laon. Moglibyśmy jeszcze rozróżnić… Fania, Fagne, która jest tylko częścią Thiérache… ”
Dlatego autor przypisał Thiérache na północnym wschodzie obszar znacznie większy niż ten, który jest powszechnie uznawany dzisiaj.

X th  century do XII th  wieku sześciu klasztory zostały założone:

Opactwo	Fundacja	Zamówienie
Saint Michel	945	Benedyktyni
Bucilly	~ 946	Saint Martin des Champs, a następnie Prémontrés
Foigny	~ 1121	Cystersi
Clairfontaine	1126	Premonstrated
Thenailles	1130	Premonstrated
Val Saint-Pierre	1140	Chartreux

Zgodnie z mapą Generalnego Gubernatorstwa Pikardii i Artois z 1753 r. Sporządzoną przez Gillesa Roberta de Vaugondy , granice Thiérache były na północy takie same jak obecne granice departamentu, pomniejszone o Fesmy i Le Sart, które wówczas należały do Cambrésis  ; na północnym zachodzie linia podziału prowadząca do punktu łączyła Honnechy z Thiérache; potem ta linia opadająca na zachód, poza bieg Oise , opuściła Vermandois Bohain , Fresnoy-le-Grand , Moÿ  ; oraz w Île-de-France , Chauny . Na południu Thiérache ograniczały gminy Septvaux , Lizy , Bucy-lès-Cerny , Chalandry , Froidmont , Sissonne i Nizy-le-Comte . Na wschodzie, tak jak na północy, miała te same granice, co departament, pozostawiając jednak Noircourt , Rozoy-sur-Serre , Brunehamel i zajmując Rumigny, które dziś należy do Ardenów.

Krajobraz

Ze względu na swoje bogactwo lasów i łąk , dzięki lokalnie zachowanej sieci bocage łączącej te środowiska z Ardenami i poprzez masyw Ardenów z bardzo bogatymi ekologicznie obszarami Europy Środkowej , Thiérache, a bardziej ogólnie Avesnois, są głównymi rezerwuarami bioróżnorodności. na północy Francji i Belgii. To bogactwo uzasadnia utworzenie Regionalnego Parku Przyrody Avesnois i uczyniło ten region jednym z dwóch głównych obszarów zielonej i niebieskiej sieci rady regionalnej Nord-Pas-de-Calais .

Zmniejszenie się bocage i pastwisk , konsolidacja , podmiejska urbanizacja i fragmentacja ekologiczna terytorium przez nowe drogi są jednak głównymi przyczynami utraty różnorodności biologicznej.

Thiérache jest tradycyjnie krajem bocage, gdzie żywopłoty często składają się z wierzby rdzawej i głogu . Ten bocage jest ciekawie przeplatany w południowej części między polami otwartymi Champagne, Picard i Cambrésis . Ta cecha ma dwa źródła:

• W północnej Thiérache (Avesnois), nie był XIV th  wieku silna skłonność do indywidualizmu agrarnego, który opracował kilka jąder żywopłotem badane przez J. Sivery.
• W południowej Thiérache (Thiérache axonaise), praktyka wspólnego pastwiska i pasące prawa zakazać enclôtures aż do końca XVIII -tego  wieku. Dominujący system pozostaje otwarty. Wraz z końcem praktyk grupowych, gaj rozprzestrzenia się w całym XIX -tego  wieku, na wzór Avesnois.

• W XIX XX  wieku, z otwarciem regionu kolejowego, rośliny z niską wydajnością, takich jak zboża , zrezygnowano na rzecz bydła . La Thiérache, podobnie jak Pays d'Auge w Normandii, zwróciła się ku produkcji masła (bardzo ceniony produkt na rynku paryskim) i serów (w tym Maroilles , Vieux-Lille i Boulette d'Avesnes ). Podobnie jak w Normandii, łąki obsadzono jabłoniami, które produkują wysokiej jakości cydr.

Bocage stopniowo rozszerzane od południa do północy. Nie ma zbocza, w przeciwieństwie do gajów bretońskich i normańskich. Od końca XX XX  wieku, kryzys w hodowli bydła mlecznego doprowadziło do spadku gruntów rolnych na rzecz otwartym polu (konsolidacja i wyrywania żywopłotów).

Wiele lokalnych przemysłów, młynów , hut szkła , ceramiki , odlewni , plecionkarstwa , browarów , blach , cukierni , kowali , kamieniarzy , kwitnących w ostatnim stuleciu, zniknęło lub wymarło.

Inną lokalną specjalnością jest eksploatacja niebieskich wapieni z poziomu żyweckiego, zwanych błękitnymi kamieniami, które są w dużej mierze eksponowane przez lokalne budowle.

Typowe dla Thiérache są pewne osobliwe formy lasów: są to „żywopłoty”, rodzaje okrągłych lasów otaczających miasta, do celów obronnych od wczesnego średniowiecza . Wiele z nich zostało oczyszczonych na przestrzeni wieków. Dzisiaj tylko żywopłot od Avesnes-sur-Helpe pozostaje wyraźnie widoczny. Nadal odgrywał decydującą rolę na poziomie strategicznym, podczas bitwy pod Wattignies .

Rolnictwo

W 2000 r. Thiérache du Nord-Pas-de-Calais nadal posiadało 1035 gospodarstw, z których 690 było prawie wyłącznie przeznaczonych do hodowli bydła  ; W tym czasie 24% gospodarstw spełniało normy ( PMPOA ), a 33% przygotowywało się do tego szybko, przy całkowitej modernizacji 57%.

Użytki rolne: 42 463 ha w 2000 r. (-7% od 1998 do 2000).

Przeciętna powierzchnia użytków rolnych: 41 ha na gospodarstwo (+ 6,9% w latach 1998-2000).

Dominacje i trendy w rolnictwie

Czyste systemy mleczarsko-ziołowe (około 400 rolników w 312 gospodarstwach, z referencją mleka 180 000  kg ), z;

• 50% zgodność z normami w 2000 r., Po licznych scaleniach gruntów, które spowodowały gwałtowny spadek liczebności bocage i tradycyjnych jabłoni;
• system użytków zielonych lub uzupełniony niewielkim udziałem powierzchni paszowej;
• średnie stado od 40 krów (system czystych użytków zielonych) do 60 krów (trawa + kukurydza) na powierzchni od 40 do 60 hektarów;
• raczej starsi rolnicy, zwłaszcza w systemie czystych użytków zielonych (50% rolników ma ponad 50 lat i niewielkie szanse na wyzdrowienie); W nadchodzących latach należy spodziewać się wyraźnego spadku liczby gospodarstw, a najbardziej dotknięte byłyby systemy użytków zielonych, co grozi znaczącą modyfikacją krajobrazu Thiérache. Operator generalnie nie ma pracownika, a współmałżonek pracuje na zewnątrz w 50% przypadków.

Systemy łączące produkcję mleka i karmienie piersią (130 gospodarstw):

• bez ogólnej różnicy (czy to ze względu na wielkość gospodarstwa, czy wynik ekonomiczny);
• spadkowa tendencja w produkcji mięsa na korzyść produkcji mleka (istnieje silny popyt na mleko ekologiczne, który mógłby zostać wzmocniony w następstwie Grenelle de l'environnement );
• stabilny trend spadkowy liczby gospodarstw (- 4,5% w latach 1998-2000);
• bieżący wynik roczny, który w 2000 r. wynosił od 12 000 do 18 000  EUR .

Transport

Droga krajowa 2 , główna droga łącząca Paryż z granicą belgijską, w kierunku Brukseli , przez Thiérache na osi północno-południowej przez Vervins , La Capelle i Avesnes-sur-Helpe .

Inna ważna oś drogowa, stara droga krajowa 43 (wydziałowa od 2006 r.), Łącząca Calais z Metz , przecina Thiérache na osi północ-zachód-południowy-wschód, przez Le Nouvion-en-Thiérache , La Capelle i Hirson .

Z kolejowego punktu widzenia Thiérache przecina linia Calais Basel, która nie jest już obsługiwana przez pociągi TER do Lille i Charleville-Mézières. Druga linia łączy Hirson z Laon.

Rozwój

Transregionalne i transgraniczne projekty kulturalne (między Chimay, Fourmies i Hirson) w dziedzinie ubezpieczeń zdrowotnych i szpitalnych (projekt Transcards ), rozwoju gospodarczego ( projekty Interreg IV, TRANS'ECO i HatriumII ) pozwalają teraz różnym podmiotom na współpracę w określonych obszarach.

Trwa budowa transeuropejskiej trasy rowerowej EuroVelo 3 , łączącej Trondheim ( Norwegia ) z Santiago de Compostela ( Hiszpania ). Jadąc z Paryża, to zajmie się zieloną oś Thiérache de Guise w Hirson (zaplanowane na rok 2013), a następnie będzie przyłączyć się zielonym szlakiem z Avesnois północy Fourmies .

Z drugiej strony ustanowienie struktury umożliwiającej administracyjne zjednoczenie różnych terytoriów Thiérachian wydaje się skomplikowane ze względu na ich przywiązanie do różnych regionów, prowincji i krajów.

Dziedzictwo kulturowe

• Liczne tradycyjne domy z cegły i „niebieskiego kamienia”  ;
• Opactwa Saint-Michel i jego wielkich organów;
• Zamek Guise , twierdza ze słynnych książąt , który zawdzięcza tysiąc lat nieprzerwanej okupacji wojskowej do klucza historycznego i geograficznego położenia Thiérache;
• Familistère de Guise , założona przez Jean-Baptiste Andre Godin (1817-1888), w centrum historii przemysłowej i społecznej w regionie;
• Avesnois Ecomuseum  W Fourmies , Sains-du-Nord , Felleries i Trelon ( strony z Avesnois Ecomuseum );
• Florentine Buire Wieża , świadectwo działalności kolejowej stacji Hirson (drugi co do wielkości hub kolejowego we Francji po Paryżu na początku XX th  wieku);
• Fort d'Hirson  ;
• Le Verziau de Gargantua , monolit znajdujący się w mieście Bois-lès-Pargny .
• Kościół Sainte-Therese-de-l'Enfant-Jezusa w Hirson , dawny art deco styl kościół , obecnie wykorzystywana jako sala koncertowa.

Uwagi i odniesienia

1. Kościelna i świecka historia Hainaut Abbé Hossarta (2 tomy. In-12, Mons, 1792)
2. Biuletyn Towarzystwa Archeologicznego i Historycznego Vervins and Thiérache , tom 6, strona 108
3. Bénédicte Doyen , Zamki, opactwa i osadnictwo w Thiérache (XI-XIII wiek) , t.  3, pot.  „Przegląd archeologiczny Pikardii”,2000( czytaj online ) , s.  126
4. Jérôme Buridant, Émilie Gallet-Moron, Guillaume Decocq, „Frakcjonowanie krajobrazów leśnych i różnorodności florystycznej: waga historii. Przykład fragmentów lasów bocage Thiérache (północny wschód od Pikardii)”, w  : Christine Farcy, Jean -Luc Peyron, Yves Poss (reż.), Forests and forestry , mutations and decompartmentalization , Paryż: L'Harmattan, 2013, s. 237-252.
5. „  Perspektywiczne prace na rok 2020 realizowane w ramach SRADDT przez Radę Okręgową i Izbę Rolniczą  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Ufortyfikowane kościoły Thiérache
• Archeologiczno-historyczne Towarzystwo Vervins i Thiérache
• Duże średniowieczne polany
• Avesnois

Linki zewnętrzne

• Terascia portal Thiérache

Bibliografia

• Édouard Michaux, Historia Origny-en-Thiérache i jego okolic , J. Lecerf, księgarz-wydawca, 1894 [ czytaj online ]
• Jean-Pierre Renard, „Avesnois-Thiérache, regionalny system graniczny? », Revue Hommes et terre du Nord nr 4, Lille, Instytut Geografii, Wydział Literatury w Lille, 1983, nr specjalny Avesnois-Thiérache, str. 43–46
• Jean-Pierre Renard, Badanie geograficzne sąsiadujących marginesów regionów Nord-Pas-de-Calais i Pikardia. Wkład granic terytorialnych, dawnych granic, w marginalizację obszarów wiejskich, Lille, University of Lille 1, 1987, 2 tomy, 1143 strony
• Jean-Pierre Renard, „Miejsce bocage w regionalnym życiu Avesnois Thiérache”, Europejska konferencja na temat przyszłości bocage, Proceedings, Fourmies, Ecomusée of the region of Fourmies-Trélon & Maison du Bocage, Sains-du- Nord, 1989, str. 21–25
• Robert Sevrin „Porównanie krajobrazów od średniowiecznych polanach (Géronsarts), druga połowa XVIII -tego  wieku (Tournai-Pévèle) i XIX wieku (Forest of książąt Chimay). », Hommes et Terres du Nord, Lille, Institute of Geography, Faculty of Letters of Lille, 1986, nr 2-3 pp 186–189
• J. Vaudois, "Najnowsze osiągnięcia w rolnictwie w Thiérache du Nord (Avesnois)", Revue Hommes et terre du Nord n ​​° 4, Lille, Instytut Geografii, Wydział Listów w Lille, 1983, nr specjalny Avesnois-Thiérache , str. 31–38
• Gérard Sivery, „Jądra bocage na północy Thiérache pod koniec średniowiecza” w: The bocages, history, economy, ecology, Rennes, INRA, CNRS, ENSA, University of Rennes, 1976, s. 93–96
• Gerard Sivery „zmiennego pola i łąki w północnej części Thiérache z XII th do XX th century. »,„ Geographical Review of the East ”, 1983, 3-4, s. 291–298, Nancy, 1983
• Gérard Sivery, „Przejście od ekstensywnej hodowli do intensywnej hodowli i ewolucja krajobrazów leśnych w południowo-wschodniej części Hainaut pod koniec średniowiecza”, Hommes et terre du Nord n ​​° 2-3, Lille, Institute of Geography, Faculty of Letters of Lille, 1986, s. 172–176
• Jérôme Buridant, Émilie Gallet-Moron, Guillaume Decocq, „Frakcjonowanie krajobrazów leśnych i różnorodności florystycznej: waga historii. Przykład fragmentów lasu Thiérache bocage (północno-wschodnia Pikardia)”, w  : Christine Farcy, Jean-Luc Peyron, Yves Poss (reż.), Forests and forestry, mutations and decompartmentalization , Paryż: L'Harmattan, 2013, s. 237-252.
• Prefektura Nord-Pas-de-Calais, Specjalna strefa ochronna FR 3112001 „  Las, bocage i stawy Thiérache  ” , Docob ZPS FR3112001, Arkusze gatunków, PDF, 166 str.