System polityczny jest sposobem organizacji państwa . System polityczny obejmuje w szczególności ustrój polityczny , strukturę gospodarczą , organizację społeczną itp.
Istnieje wiele systemów politycznych, z których najważniejsze to demokracja , autorytaryzm i totalitaryzm . Jest też monarchizm czy feudalizm .
Ze swej strony Grecy zdefiniowali dwie wielodzietne rodziny grupujące wszystkie znane ustroje polityczne, w tym w praktyce same przez siebie: monarchię (z greckiego monos = single /monocoque, monocoque, ale także monopol, monokultura…) i demokrację ( z greckiego demos = ludzie / demografia ). Moglibyśmy zatem podsumować bardziej bezpośrednio: monarchię, czyli osobę, która przewodzi (król, dyktator…), oligarchię, czyli kilka rządzących (burżuazja, elita , finanse…) i demokrację, to znaczy największa liczba rządzących (obywateli).
Istnieje wiele istniejących lub proponowanych systemów politycznych. Zwykle dzieli się je na reżimy demokratyczne i reżimy autorytarne, ale w praktyce sytuacja nie zawsze jest tak jednoznaczna. Platon wyróżnia pięć systemów politycznych odpowiadających pięciu formom dusz ludzkich. „Jeśli istnieje pięć form konstytucji, musi istnieć także pięć formy duszy osoby . ” Pięć z nich to: monarchia (arystokracja), timokracja (poszukiwanie zaszczytów), oligarchia (poszukiwanie bogactwa), demokracja i tyrania (przemoc). System polityczny stanowi główny element porównawczy w polityce porównawczej .
Arystoteles rozróżnia w swojej Polityce różne typy konstytucji. W rozdziale VII Księgi III proponuje klasyfikację konstytucji, łącząc w tym celu dwa kryteria: liczbę suwerena i cel konstytucji. W rzeczywistości pozwala na dyskryminację między konstytucjami, w których władza istnieje dla siebie (konstytucje skrzywione), a tymi, w których sprawuje ją ona dla całej społeczności (prawidłowe konstytucje). W uczciwych konstytucjach suweren rządzi ze względu na wspólną korzyść, w odchylonych konstytucjach rządzi ze względu na swoją szczególną korzyść. Wśród prawych konstytucji, różniących się liczbą suwerenów, znajduje się rodzina królewska, arystokracja i rząd konstytucyjny, nazwa ta jest wspólna dla wszystkich konstytucji. W ramach wypaczonych konstytucji: tyrania dla rodziny królewskiej, oligarchia dla arystokracji, demokracja dla rządu konstytucyjnego.
Demokracja to system charakteryzuje się posiadaniem władzy przez ludzi. Na arenie międzynarodowej demokracja jest postrzegana jako idealny system do osiągnięcia.
Przykłady demokratycznych reżimów politycznychTotalitaryzm jest reżimem jednopartyjnym, nie dopuszczającym zorganizowanej opozycji, w którym państwo ma tendencję do konfiskowania całej działalności społeczeństwa. System ten charakteryzuje się:
Kilka reżimów w historii miało elementy totalitarne. Możemy uznać komunistyczny ZSRR za system totalitarny, podczas gdy kilku autorów ogranicza to pojęcie do okresu stalinowskiego.
Istnieje kilka przykładów w czasach totalitarnych reżimów politycznych , główne z nich rodzi się na początku XX -go wieku. Następujący przywódcy organizowali reżimy totalitarne:
Systemy autorytarne są, podobnie jak systemy totalitarne, arbitralnymi organizacjami społeczeństwa, które nie pozostawiają miejsca na społeczeństwo obywatelskie. Z drugiej strony, jeśli w systemie totalitarnym następuje połączenie sfery publicznej ze sferą prywatną, to systemy autorytarne charakteryzują się wykluczeniem obywateli z partycypacji publicznej.
Chociaż element przemocy nie jest systematycznym elementem systemów autorytarnych, często oba te elementy idą w parze.
Przykłady autorytarnych reżimów politycznychPrzykłady: Pierwsze Cesarstwo Francuskie of Napoleon I er lub Włoska Republika Socjalna z Mussolinim .
Teokracja to system polityczny, w którym legitymizacja polityczna wywodzi się z boskości. Suwerenność sprawuje tam stan kapłański, który łączy władzę doczesną i religijną.
Feudalizm to system polityczny, którego władza centralna została osłabiona; suwerenna władza jest przypisywana księstwom, lennom lub federacjom rządzonym przez panów i ma na celu stabilizację regionu i / lub narodu.
Ta organizacja społeczeństwa rozwinięte w Europie pomiędzy V TH i VIII -go wieku, po rozczłonkowaniu Cesarstwa Rzymskiego na Zachodzie . Oparty na prawie rzymskim i systemie tzw. gościnności feudalizm jest specyficzny dla europejskiego Zachodu.
Wprowadzono ją również w Japonii od 1192 do 1868 roku , kiedy szogun przekazał swoją władzę nad prowincjami wodzom klanów: daimyos .
Monarchizm to doktryna polityczna, która opowiada się za monarchią, czyli formą rządu, w której państwem kieruje jedna osoba, która reprezentuje lub sprawuje wszystkie uprawnienia. Możemy wyróżnić kilka monarchizmów: