Królować | Plantae |
---|---|
Pod-panowanie | Tracheobionta |
Podział | Magnoliophyta |
Klasa | Magnoliopsida |
Podklasa | Asteridae |
Zamówienie | Scrophulariales |
Rodzina | Oleaceae |
Uprzejmy | Syringa |
Zamówienie | Lamiales |
---|---|
Rodzina | Oleaceae |
Wspólny liliowy lub liliowy francuskiego ( Syringa vulgaris ) to krzew ozdobny z rodziny z OLEACEAE , pochodzi z Półwyspu Bałkańskiego , gdzie rośnie na skalistych wzgórz.
Liliowy jest powszechnie naturalizowany w Europie Zachodniej i Północnej. Został wybrany jako kwiat stanu dla amerykańskiego stanu New Hampshire , ponieważ „trafnie symbolizuje silny charakter mężczyzn i kobiet stanu Granitowego” .
Ten bardzo popularny krzew jest często sadzony w ogrodach europejskich ze względu na atrakcyjne, pachnące kwiaty, które pojawiają się w połowie wiosny , tuż przed zakwitnięciem większości róż i innych letnich kwiatów.
Dwa liliowy ( Syringa vulgaris i S. x persica , obecnie uważa się za naturalne hybrydowy) wprowadzono do europejskich ogrodach na końcu XVI -tego wieku, z ogrodów Ottomańskich . Ambasador Świętego Cesarstwa , Ogier Ghislain de Busbecq , przywiózł liliowy do Charles de L'Écluse około 1562 roku. Dobrze poinformowani botanicy, jak wielki zielarz John Gerard , odzyskują rzadkość w swoich ogrodach: Gerard zauważa, że „to w 1597 r. bzy rosły „w wielkiej obfitości” . John Loudon uważa, że bz został wprowadzony do angielskich ogrodów przez Johna Tradescanta Starszego .
W koloniach amerykańskich, bzy zostały wprowadzone w XVIII -tego wieku.
Krzew, najczęściej z kilkoma łodygami, osiąga wysokość od 6 do 7 metrów. Wytwarza pędy wtórne („odrosty”) z podstawy lub korzeni. Odmiana ta może następnie dorastać do 20 cm średnicy iz czasem może wytworzyć mały klonalny gaj. Jego kora jest szara do szaro-brązowej, gładka na młodych łodygach, wzdłużnie bruzdowana i łuszcząca się na starszych łodygach.
Jego proste, nie skórzaste liście mają od 4 do 12 cm i 3-8 cm szerokości. Są jasnozielone lub jaskrawe, przeciwległe lub czasami zawijane, petiolate i spiczaste na górze.
Kwiatostan jest związek grono nazywa tyrs . Ich gorycz uniemożliwia ich wypasanie.
W pachnące kwiaty cztery płatki , tym korony tworząc 6-10mm długiej rurki u podstawy. Najczęściej mają kolor liliowy , ale mogą być również białe lub czerwonawe, przechodzące przez fioletowo-niebieski i karminowy róż. Istnieją odmiany o kwiatach pojedynczych i pełnych. Są ułożone w gęste wiechy końcowe o długości 8-18 cm.
Jego owocem jest brązowa torebka o długości 1-2 cm, dzieląca się na pół, aby uwolnić dwa skrzydlate nasiona.
Gatunek ten pochodzi z południowo-wschodniej Europy i zachodniej Azji. Ceni gleby żyzne, przepuszczalne, wapienne lub obojętne.
Liliowiec zwyczajny ma tendencję do obfitego kwitnienia na przemian co dwa lata, tendencję tę można poprawić, przycinając kępy kwiatów po kwitnieniu i przed nasionami, z których kilka jest plennych. Pędy, które zakwitły więcej niż raz lub dwa razy, można przyciąć, aby odsłonić nowe pędy kwitnące.
Liliowe odrosty często i dlatego można je łatwo rozmnażać, usuwając odrosty.
Możesz również wykorzystać gałęzie z przycinania konserwacyjnego wykonanego zaraz po zakończeniu kwitnienia (w maju lub czerwcu w zależności od odmiany) do wykonania sadzonek krzyżowych, które umieszcza się w duszonym miejscu w temperaturze 20 ° C.
Większość bzów ogrodowych to odmiany o wysokości nie większej niż 4-5 m. Od 1876 r. Do jej zamknięcia w 1968 r. Szkółkarz Victor Lemoine z Nancy stworzył ponad 214 odmian bzu pospolitego, w tym bzy o podwójnych kwiatach, z pręcikami zastąpionymi dodatkowymi płatkami, z których wiele jest uważanych za klasyki i nadal jest w handlu. Ich nazwa francuskiego bzu lub francuskiej hybrydy wynika zatem z rozwoju jego kultury we Francji. Lemoine rozszerzył gamę kolorów, tworząc głębsze i bardziej nasycone barwy.
Następujące odmiany otrzymały nagrodę „ Zasługi dla ogrodu ” od Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego :
|
|
Odmiany można zaszczepić na potomstwie wszystkich bzów lub na ligustrie , ten ostatni pozwala uniknąć ryzyka odrodzenia, ale rośliny zaszczepione na ligustrze należy następnie uwolnić, w przeciwnym razie przeszczep „pęknie” po kilku latach. Szczepienie możliwe również na popiele, ale z małą długością życia. Najlepiej byłoby, gdyby został zaszczepiony jako rozeta w lipcu lub, jeśli to się nie uda, późną wiosną, kiedy podkładka jest już dobrze zmoczona.
Późnym latem bzy mogą zostać zaatakowane przez mączniaka prawdziwego , w szczególności Erysiphe syringae , jednego z Erysiphaceae .
Zastosowanie bzu jest głównie ozdobne. Jego zainteresowanie estetyczne występuje głównie wczesnym latem, ponieważ jesienne kolory i skupiska nasion są znacznie mniej atrakcyjne.
Oprócz pełzającej trąbki roślina ta od wieków jest uznawana w europejskiej etnobotanice za skuteczne zioło lecznicze ze względu na właściwości lecznicze, przeciwzapalne, przeciwreumatyczne, przeciwgorączkowe i przeciwgrzybicze.
Z kory Syringa vulgaris wyizolowano syringinę (pochodzącą ze styrenu , glukozydu wytwarzanego przez roślinę, trucizny powyżej określonej dawki) . Testy (poprzez wstrzyknięcie dożylne) na znieczulonych szczurach Wistar wykazały działanie farmakologiczne: zależne od dawki zmniejszenie skurczowej , rozkurczowej i średniej aktywności ciśnienia tętniczego ; przy nieco wyższej dawce częstość akcji serca spada. Działanie przeciwnadciśnieniowe nie było hamowane przez leki przeciwhistaminowe ani przeciwmuskarynowe.
Syringin nie wykazywał żadnego działania na efekt wazopresyjny wywołany przez norepinefrynę lub okluzję tętnicy szyjnej .
Wiele piosenek ma w tytule słowo „liliowy” lub odnosi się do niego w tekście. Poniższa lista nie jest wyczerpująca:
Dzielnica Porte des Lilas jest u początku filmu Porte des Lilas , przez René Clair ( 1957 ), z Pierre Brasseur i Georges Brassens w dwóch głównych ról.
W języku kwiatów biały liliowy symbolizuje wdzięk i świeżość.