Królestwo Rwandy
Królestwo Rwandy( rw ) Ubwami bw'u Rwanda
XV th century - 1962
 |
|
Lokalizacja na mapie Afryki
| Status |
Niezależne Państwo ( XV th Century 1885) Składnik Niemiecka Afryka Wschodnia (1885/16) Składnik Ruanda-Burundi (1916/62) |
|---|---|
| Stolica | Nyanza |
| Języki) | Kinyarwanda , francuski , niemiecki (urzędnik w latach 1885-1916) |
| 1081 - 1114 | Gihanga (mwami) (pierwszy) |
|---|---|
| ... | |
| 1959-1961 | Kigeli V (ostatni) |
Następujące podmioty:
- Niemiecki komponent Afryki Wschodniej
- składnik Ruanda-Urundi
- Rwanda
Utworzenie Republiki: 1 st lipca 1962
Królestwo Rwandy jest królestwo Afryce Wschodniej , która była w stanie przetrwać z pewnej autonomii w okresie niemieckim a następnie belgijskiej kolonizacji . Monarchia została zniesiona podczas rewolucji rwandyjskiej . Po 1961 roku referendum (w) The Rwanda staje się republiką, która uzyskała niepodległość w 1962 roku.
Okres przedkolonialny
Obszar ten składa się z królestwa jest wypełniana po pierwsze, między V th wieku i XI -tego wieku, przez ludzi, którzy mówią TWA , myśliwych. XIV th century widział przybycie ludności Tutsi , którzy są pasterzami . W XV -go wieku, Naczelnictwo udało się zgromadzić kilka sąsiednich terytoriów, a tym samym ustanowił królestwo Rwandzie, po zniknięciu imperium Kitara który obejmował bieżące terytorium Rwandy, Burundi , Ugandy i części Tanzanii . Większość Hutu , 82-85 % populacji, składa się z chłopów, podczas gdy królowie, zwani mwami , to na ogół Tutsi . Niektórzy Hutu są jednak szlachetni iz pewnością istniała mieszanka populacji.
Przed XIX th century, uważa się, że Tutsi sprawowali władzę wojskową, podczas gdy Hutu zaangażowany w medycynie i posiada umiejętności w rolnictwie. „Kolegium doradców królewskich” ( abiiru ) składa się wyłącznie z Hutu i to on rządzi. Około połowy XVIII -tego wieku, jednak abiiru przeżywa okres stopniowego osłabienia.
Rola królowej matki jest ważna, zajmuje się domem króla i jest mocno zaangażowana w politykę dworską. Kiedy ich synowie zasiadają na tronie, matki muszą przyjąć nowe imię. Składa się z terminu nyira , co oznacza „matkę”, zwykle po którym następuje królewskie imię noszone przez nowego władcę. Tylko królowie o imieniu Mutara nie przestrzegają tej konwencji, ich matki przyjmują imię Nyiramavugo („matka dobrej rady”).
Królowie, centralizując władzę i władzę, rozdzielają ziemię między jednostki, zrywając z logiką dziedziczenia i posiadania rodu; większość wodzów dziedzicznych to Hutu, podczas gdy większość wodzów mianowanych przez mwami to Tutsi. Redystrybucja ziemi, ogłoszona przez Kigeli IV , ustanawia system klientelistyczny , w którym wodzowie Tutsi żądają od Hutu wynagrodzenia w postaci pracy fizycznej w zamian za prawo do zajmowania ziemi.
Pod rządami mwami Kigeli IV Rwabugiri Rwanda staje się państwem ekspansjonistycznym. Król nie dba o tożsamość etniczną podbitych ludów i nazywa je „Hutusami”. Dlatego termin „Hutu” skłania się do określenia tożsamości transetnicznej, związanej z pojęciem podporządkowania. Stopień pozbawienia Hutu praw społecznych i politycznych utrwala ideę, że Hutu i Tutsi są różnicami społeczno-ekonomicznymi, a nie etnicznymi. W rzeczywistości jednostka może porzucić tożsamość Hutu ( kwihutura ), gromadząc bogactwo, awansując w ten sposób w hierarchii społecznej.
Uwagi i referencje
- (w) „ Królestwo Rwandy ” , Encyclopædia Britannica Online (dostęp 27 października 2016 r . ) .
- (w) Gerard Prunier , Kryzys Rwandy, 1959-1994 , C. Hurst & Co.,1995( czytaj online ) , s. 24.
- Leon Delmas, Genealogie szlachty (Batutsi) Ruanda , Wikariat Apostolski Ruanda Kabgayi,1950( czytaj online ) , s. 54- imię dynastyczne ich syna, takie jak: Nyira-Yuhi, matka Yuhi-Musinga, Nyira-Kigeri, matka Kigeri-Rwabugiri, itp. […] Królowie o imieniu Mutara mieli być pokojowymi królami i socjologami; potrzebowali doświadczonych doradców, aby właściwie zarządzać interesami królestwa, a pierwszym wybranym doradcą była matka króla, stąd nazwa Nyiramavugo, co oznacza: matka dobrej rady, dobrego języka.
- (w) Johan Pottier, Re-imagining Rwanda , Cambridge University Press ,2002( czytaj online ) , s. 13.