Rajd Portugalii 1973
1973 Rallye de Portugal ( 7 th Rally Internacional TAP ), grany od 13 do18 marca 1973, to trzecia runda Rajdowych Mistrzostw Świata 1973 (WRC), zainaugurowanych w tym samym roku.
Kontekst przed wyścigiem
Mistrzostwa świata
Rok 1973 to pierwszy rok Rajdowych Mistrzostw Świata Marek, które zastąpiły „Rajdowe Mistrzostwa Europy Marek” (1968–1972). Składa się z trzynastu zawodów międzynarodowych i jest zarezerwowany dla samochodów następujących kategorii:
- Grupa 1: samochody osobowe produkcji
- Grupa 2: specjalne samochody osobowe
- Grupa 3: samochody produkcyjne typu grand touring
- Grupa 4: specjalne samochody typu grand touring
Pod koniec pierwszych dwóch zimowych biegów, Alpine-Renault jest na szczycie klasyfikacji tymczasowej, dzięki zwycięstwu Jean-Claude'a Andrueta w Monte-Carlo i trzeciemu miejscu Jeana-Luca Thériera w Szwecji . Jego głównym przeciwnikiem jest Fiat , który również planuje startować w większości imprez, ale włoski producent nie uzyskał przekonującego wyniku na początku sezonu. Dzięki zwycięstwu Stiga Blomqvista w Szwecji Saab tymczasowo zajmuje drugie miejsce w mistrzostwach, ale szwedzka marka będzie rywalizować tylko w kilku konkretnych imprezach i nie będzie stanowić zagrożenia dla tytułu mistrza świata.
Test
Rajd Portugalii, zwany także Rajdem TAP, powstał w 1967 roku z inicjatywy linii lotniczych TAP i Césara Torresa, organizatora i filara wyścigu. W ciągu kilku lat wydarzenie to zyskało międzynarodową sławę dzięki bardzo selektywnemu przebiegowi i bezbłędnej organizacji. Podobnie jak Rajd Monte-Carlo , długi kurs koncentracji w całej Europie poprzedza trasę selektywną. Ta ostatnia odbywa się w całości w Portugalii i obejmuje wiele odcinków specjalnych, głównie lądowych, na których sprawdzana jest niezawodność samochodów. Rajd TAP, prowadzony wcześniej w październiku, odbywa się po raz pierwszy w marcu.
Kurs
- wyjazd : 13 marca 1973 (wybór między jedenastoma miastami wylotu)
- przyjazd: 18 marca 1973w Estoril
- dystans: od 4300 do 4800 km, w tym 387,5 km na 32 odcinkach specjalnych (27 na glinie i 5 na asfalcie)
- nawierzchnia: asfalt i ziemia
- Kurs składający się z kursu koncentracyjnego oraz kursu wspólnego podzielonego na cztery etapy
Kurs koncentracji
- jedenaście możliwych tras (w przybliżeniu od 1500 do 2000 km), od 13 do 15 Marca :
-
Wiedeń - Coimbra
-
Kopenhaga - Coimbra
-
Londyn - Coimbra
-
Amsterdam - Coimbra
-
Frankfurt - Coimbra
-
Mediolan - Coimbra
-
Bruksela - Coimbra
-
Paryż - Coimbra
-
Madryt - Coimbra
-
Porto - Coimbra
-
Lizbona - Coimbra
Wspólny kurs
- cztery etapy, od 15 do 18 marca :
-
Coimbra - Ofir (419,8 km, 1 odcinek specjalny)
- Ofir - Lizbona (489,8 km, 4 odcinki specjalne)
-
Lizbona - Viana do Castelo (862 km, 12 odcinków specjalnych)
-
Viana do Castelo - Estoril (1048,8 km, 15 odcinków specjalnych)
Zaangażowane siły
Na starcie wyścigu jest 79 załóg, w tym wielu lokalnych pilotów-amatorów. Siedmiu producentów jest oficjalnie reprezentowanych:
Zakład zatrudnił trzy sedany A110 Group 4 (1800 cm 3 , 172 KM, 710 kg). Pilotują je Jean-Pierre Nicolas (drugi pilot Michel Vial), Bernard Darniche ( drugi pilot Alain Mahé ) i Jean-Luc Thérier ( drugi pilot Jacques Jaubert). Korzystając z korzystnego stosunku masy do mocy, berlinetta jest jednym z faworytów; Nicolas zdominował imprezę w 1972 roku, zanim przeszedł na emeryturę z powodu problemów mechanicznych. Oficjalne Alpine są wyposażone w opony Michelin i wyruszą z Lizbony . Odnotowujemy również obecność prywatnego A110 pilotowanego przez Portugalczyka António Borgesa.
Zwycięzca poprzedniego roku, pilot Achim Warmbold , prowadzony wspólnie przez Johna Davenporta , ponownie ma BMW 2002 Group 2, który jest teraz wyposażony w silnik `` szesnastozaworowy '' (2000 cm 3 , 220 KM, 950 kg), jeden z najpotężniejsze samochody na pokładzie. Chociaż wynajęty prywatnie, samochód Warmbolda (który wyjedzie z Lizbony) jest przygotowywany przez fabrykę. U jego boku szwedzki kierowca Leif Asterhag jeździ mniej ciągłą wersją (185 KM), wprowadzoną przez BMW-Szwecja.
Francuski producent zgłosił dwa DS 23 do grupy 2 z gaźnikami (2450 cm 3 , 200 KM, 1180 kg) dla załóg Francisco Romãozinho - José Bernardo i Richard Bochnicek - Sepp-Dieter Kernmayer. Ciężkie, te samochody nie należą do najszybszych, ale mogą spodziewać się dobrego wyniku dzięki ich solidności i przewadze, jaką zapewnia zawieszenie hydrauliczne na kamienistym terenie.
Chris Slater (pilotowany przez Boba de Jonga) i António Carlos Oliveira (pilot Barata) mają Datsun 240 Z w grupie 4 (2400 cm 3 , 230 KM, 1050 kg), wpisani jako prywatni.
Trzy pająki 124 Rally Group 4 (1750 cm 3 , 168 KM, 960 kg) zostały poniesione przez fabrykę dla załóg Björn Waldegård - Hans Thorszelius , Raffaele Pinto - Arnaldo Bernacchini i Alcide Paganelli - "Ninni" Russo. Importer Fiata w Portugalii ustawia trzy identyczne samochody dla lokalnych załóg Luís Netto - Manuel Coentro, Mário Figueiredo - Carlos Barata i bracia Albino. Fiat są wyposażone w opony Pirelli i wyruszą z Lizbony .
Były kierowca Alpine, Szwed Ove Andersson , został zatrudniony przez japońskiego producenta do kierowania działem zawodów Toyota-Europe (z siedzibą w Brukseli ) z myślą o rajdach europejskich. Jednoczesne pilotowany przez Jean Todt , jest dostosowane tutaj w Toyota Celica grupie 2 (1600 cm 3 , 135 KM, 1050 kg).
Niemiecki producent zatrudniony cztery 1303 S Grupa 2 (1600 cm 3 , 128 HP, 5 prędkości, mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu) otrzymanego przez Porsche -Salzburg. Zostały powierzone Harry'emu Källströmowi (drugi pilot Claes Billstam), Tony Fall ( drugi pilot Mike Wood), Herbertowi Grünsteidlowi (drugi pilot Georg Hopf) i Georgowi Fischerowi (drugi pilot Hans Siebert). Wyposażeni w opony Pirelli wyjadą z Paryża .
Przebieg wyścigu
Kurs koncentracji
We wtorek startuje 79 załóg Marzec 13z jedenastu różnych miast europejskich. Kurs koncentracji nie przedstawia większych trudności i nie zawiera żadnej części czasowej. Zawodnicy zbierają się w Coimbrze, skąd zostanie podany start do pierwszego etapu wspólnej trasy.
Wspólny kurs
Pierwszy przystanek: Coimbra - Ofir
Pierwszy etap o długości nieco ponad 400 kilometrów prowadzi zawodników na północ Portugalii. Ma pojedynczy odcinek czasowy, odcinek specjalny na 8 km na glinie w pobliżu Viseu , ustanawiający pierwszą klasyfikację i ustalający kolejność startu do drugiego etapu, ważna kwestia dla faworytów, o ile pierwszy na torze nie może być narażony na pył w kolejnych sekcjach. Trójka oficjalnych Alpine pokazała się na swoją korzyść, Bernard Darniche wyprzedził o kilka sekund swoją drużynę - kolegów Jean-Pierre Nicolasa i Jean-Luca Thériera . Achim Warmbold w swoim fabrycznym BMW również radzi sobie dobrze, osiągając taki sam czas jak Nicolas. Fiat od Björn Waldegård i Alcide Paganelli są trochę za około dziesięć sekund Darniche.
Drugi przystanek: Ofir - Lizbona
Drugi etap ma prawie pięćset kilometrów i sprowadza zawodników z powrotem na południe, mijając okolice Porto i Aveiro . Start następuje na początku popołudnia, po nocy i porannym odpoczynku zawodników. W programie dnia są cztery odcinki czasowe, dwa na asfalcie, a następnie dwa na glinie. Wyścigi na smole zdominowane są przez alpejskie , które za każdym razem zajmują pierwsze trzy miejsca. Dwukrotny zwycięzca Jean-Luc Thérier jest w klasyfikacji generalnej dwie sekundy za Bernardem Darniche . Kolejny odcinek specjalny, rozgrywany na szutrze, ponownie dał Darniche przewagę, a Achim Warmbold , autor drugiego najszybszego czasu ze swoim BMW 2002 , był o sekundę bliżej Jean-Pierre'a Nicolasa , który był trzeci w klasyfikacji generalnej. Wieczorem, gdy zbliżamy się do Lizbony, trasa łącząca przechodzi przez Sintrę , wąską i trudną brukowaną rampą, której obawiają się piloci. Narzuconej średniej praktycznie nie da się uszanować, a wszyscy faworyci zostaną ukarani dwiema minutami. Ostatni odcinek specjalny tego dnia, wygrany przez Fiata Paganellego, pozwala Warmboldowi zająć trzecie miejsce ze szkodą dla Nicolasa. Na prowadzeniu Darniche ukończył etap osiem sekund przed Thérier. Trzy fabryczne Fiaty, kierowane przez Björna Waldegårda , są już minutę w tyle.
Trzeci etap: Lizbona - Viana do Castelo
Wraz z trzecim etapem, długim na prawie dziewięćset kilometrów i obejmującym dwanaście odcinków czasowych, głównie na glinie, pojawia się trudny teren. Począwszy od Lizbony , w środku dnia pozostało sześćdziesiąt osiem zespołów, które wyruszyły do Viana do Castelo na północy kraju, a wszyscy faworyci nadal pozostają w wyścigu. Rozgrywany na smole pierwszy odcinek specjalny potwierdza wyższość Alpine na tym boisku, Bernard Darniche , Jean-Luc Thérier i Jean-Pierre Nicolas po raz kolejny dominują nad rywalami. Następnie podążaj za odcinkami na przemian między ziemią a skałą, gdzie berlinettes również wykazują imponującą zwinność i są systematycznie najszybsze. Thérier wygrał pierwsze dwie sekcje na szutrze, potem Darniche miał prawdziwy festiwal, wygrywając osiem odcinków specjalnych z rzędu. Pomimo przebicia, które kosztowało go minutę kary i chwilowej utraty przywództwa na rzecz Thériera, Darniche zakończył etap z prawie dwie minuty przewagą swojego kolegi z drużyny. Rose na trzecim miejscu po teście Arganil Nicolas stracił gruntowych późnego etapu i spadł na piąte miejsce za BMW z Achim Warmbold i Fiat z Raffaele Pinto , dochodu. Trudności na trasie spowodowały wiele ofiar, a podczas tego trzeciego etapu odnotowaliśmy dwadzieścia pięć wycofań, w tym Ove Andersson, którego Toyota Celica gwałtownie zjechała z drogi w pobliżu Freita. Jeśli Szwedowi nic się nie stanie, jego drugi pilot Jean Todt jest kontuzjowany i ma złamane dwa żebra. Pinto, który następnie zatrzymał się, aby uratować załogę, został początkowo ukarany trzema minutami przy następnej kontroli czasu, ale organizatorzy ostatecznie zrezygnowali z kary za zgodą wszystkich innych kierowców.
Czwarty etap: Viana do Castelo - Estoril
Z prawie tysiącem pięćdziesięciu kilometrów i piętnastoma odcinkami czasowymi, głównie lądowymi, ostatni etap jest najdłuższy. Dwie trzecie odbędzie się w nocy. Wylot z Viana w piątek17 marcaw wyścigu pozostaje czterdziestu trzech zawodników. Bernard Darniche, pierwszy w klasyfikacji generalnej, wyruszył jako pierwszy o 13.30. Mając prawie dwie minuty przewagi nad swoim kolegą z zespołu Jean-Luc Thérier , może teraz kontrolować wyścig i uniknąć niepotrzebnego ryzyka, aby bezpiecznie przewieźć Alpine . Jednak po pierwszym odcinku specjalnym usuniętym przez Fiata z Björna Waldegårda , niezagrożonego generała rankingu, dwaj francuscy piloci ponownie zajęli najlepszy czas. Na początku zawodów Senohra de Graça Darniche był jeszcze ponad półtorej minuty przewagi i nie mógł już być regularnie pokonany, ale w środku sekcji Alpine padł z tyłu. Pozostało do pokonania piętnaście kilometrów i Darniche postanawia kontynuować jazdę na obręczy. Na mecie sektora stracił minutę i czterdzieści sekund, a Thérier objął prowadzenie. Co więcej, różnica ucierpiała, a Darniche będzie regularnie ustępował, zanim zdecyduje się poddać. Thérier teraz wygrał wyścig, zwłaszcza że Achim Warmbold również jest zmuszony do wycofania się, a jego BMW ma otwartą przednią oś. Śmierć również w Fiacie, Waldegård zjechał z drogi, a Paganelli i Raffaele Pinto byli ofiarami problemów mechanicznych. Jean-Pierre Nicolas zajmuje drugie miejsce, jest zbyt daleko, aby martwić się kolegą z drużyny, który wygrywa wydarzenie z wygodną przewagą. Za dwójką Alpine, portugalski kierowca Francisco Romãozinho skorzystał z licznych wypłat, aby zająć trzecie miejsce w swoim DS 23 , wygrywając grupę 2. Autor najlepszego czasu w dwóch ostatnich wyścigach specjalnych, Portugalczyk Luis Netto zajął czwarte miejsce. prywatny Fiat i pozwala włoskiemu producentowi zająć drugie miejsce w mistrzostwach konstruktorów za Alpine-Renault, zajmując czołowe miejsce w klasyfikacji.
Rankingi pośrednie
Rankingi pośrednie kierowców po każdym odcinku specjalnym.
Generalna klasyfikacja
Czołowi ludzie
Zwycięzcy odcinków specjalnych
-
Bernard Darniche - Alain Mahé ( Alpine A110 1800 ): 13 odcinków specjalnych (SS 1, 4, 6, 9 do 16, 22 i 23)
-
Jean-Luc Thérier - Jacques Jaubert ( Alpine A110 1800 ): 13 odcinków specjalnych (SS 2, 3, 7, 8, 19, 20, 23, 24 i 26 do 30)
-
Luís Netto - Manuel Coentro ( Fiat 124 Rallye 1800 ): 2 oferty specjalne (ES 31 i 32)
-
Alcide Paganelli - 'Ninni' Russo ( Fiat 124 Rallye 1800 ): 1 specjalny (SS 5)
-
Leif Asterhag - Anders Gullberg ( BMW 2002 ): 1 specjalny (SS 17)
-
Björn Waldegård - Hans Thorszelius ( Fiat 124 Rallye 1800 ): 1 specjalny (SS 18)
-
Jean-Pierre Nicolas - Michel Vial ( Alpine A110 1800 ): 1 specjalny (SS 25)
Wyniki głównych graczy
Klasyfikacja mistrzowska na koniec wyścigu
- przypisanie punktów: 20, 15, 12, 10, 8, 6, 4, 3, 2, 1, odpowiednio, do pierwszych dziesięciu ocen każdej konkurencji (bez efektu kumulacyjnego, tylko najlepiej sklasyfikowany samochód każdego producenta otrzymuje punkty)
- tylko osiem najlepszych wyników (z trzynastu testów) jest branych pod uwagę do ostatecznego obliczenia punktów.
Uwagi i odniesienia
-
rok samochodowe nr 21 (1973/1974) - wydawca: Edita, Lozanna
-
Revue sportowe automatycznego nr 136 - maj 1973
-
Revue virage automatycznego 10 ° rok / nr 5 - maj 1973
-
Christian Vella , Rajdowy Mistrz Świata , edycje PAC,2001, 333 pkt.
-
Revue Moteurs-kursy nr 99 - 15 marca 1973
-
Auto Sport Review nr 131 - grudzień 1972
-
Recenzja Scratch nr 4 - maj 1973
-
Magazyn L'Automobile nr 323 - kwiecień 1973
-
Revue Sport Auto nr 144 - styczeń 1974
