Refleksje na temat niewolnictwa murzyńskiego

Refleksje na temat niewolnictwa Murzynów to tekst Nicolasa de Condorceta opublikowany w 1781 roku, w którym potępia praktykę niewolnictwa uznawaną za prawdziwą zbrodnię . Opowiada się za stopniowym zniesieniem niewolnictwa, wyjaśniając, że jeśli jutro nie będzie to możliwe, zniesienie jest osiągalnym celem bez większych trudności ekonomicznych.

Jego sprzeciw wobec niewolnictwa odbywa się w imię naturalnych praw ludzkości. „Społeczeństwa polityczne nie mogą mieć innego celu niż utrzymanie praw tych, którzy je tworzą”, zatem państwo musi znieść niewolnictwo w imię naturalnego prawa posiadania. Naturalne prawo nie może zostać odebrane człowiekowi, chyba że jest on „niezdolny do wykonywania swoich praw i jeśli powierzone mu jest wykonywanie ich, nadużyje ich wobec innych lub jeśli zechce z nich skorzystać”. dla własnych uprzedzeń; wtedy społeczeństwo może uznać, że stracił swoje prawa ”. Podobnie Condorcet uważa, że ​​„podatek od ziemi, ludzi i konsumpcji może być niesprawiedliwy, ponieważ narusza własność i wolność, gdy nie jest warunkiem lub koniecznością utrzymania społeczeństwa”, co ponownie wpisuje się w logikę państwa gwarantując wolność, ale która może być również jej niszczycielem. (Locke) Condorcet zdaje sobie sprawę, że niewolnictwo jest dobre dla narodu. Ale „interes władzy i bogactwa narodu musi zniknąć przed prawami jednego człowieka. Problem czarnych zachowań nie wynika z lenistwa, ale to rządzące nimi prawa powodują, że stają się leniwi.

Condorcet wykorzystuje ostatni rozdział swojego eseju, aby odpowiedzieć na pytania, które może zadać czytelnik. W ten sposób antycypuje braki swojej książki. Skierowana jest bezpośrednio do nich przez bezpośrednie użycie drugiej osoby liczby mnogiej. Na koniec kończy swoją książkę o miejscu filozofa w społeczeństwie, o ludziach, którzy muszą oświecić społeczeństwo, którzy muszą stanąć na czele bitew, aby je wyprzedzić.

Fragmenty

• „MOI PRZYJACIELE, [...] wasza ochrona nie zapewnia emerytur, nie macie nic do przekupienia prawników; nie jest więc dziwne, że wasi panowie znajdują więcej ludzi, którzy hańbią się, broniąc ich sprawy, że nie macie nikogo, kto uhonorowałby broniąc twoich. Są nawet kraje, w których ci, którzy chcieliby pisać w twoim imieniu, nie mieliby takiej swobody. kosztem twoich wysiłków i twoich cierpień, mają [...] prawo do obrażania cię oszczercze zniesławienia, ale nie wolno im na nie odpowiadać. Taka jest idea łaskawości ich prawa, jaką mają wasi panowie, taka jest świadomość ich człowieczeństwa wobec ciebie. Ale ta niesprawiedliwość była tylko jeszcze jednym powodem, dla którego podejmijcie w wolnym kraju obronę wolności ludzi. wiedzcie, że nigdy nie poznacie tego Dzieła i że zawsze mi odmówi się słodyczy bycia błogosławionym przez was. Ale zaspokoję moje rozdarte serce spektaklem twego zła, wzbudzonego absurdalną zuchwałością sofizmatów twoich tyranów. Nie będę się posługiwał elokwencją, ale rozumem, nie będę mówił o interesach handlowych, ale o prawach sprawiedliwości. Wasi tyrani będą mi wyrzucać, że mówię tylko zwykłe rzeczy i mam tylko chimeryczne idee; w rzeczywistości nic nie jest bardziej powszechne niż maksymy ludzkości i sprawiedliwości; nic nie jest bardziej chimeryczne niż sugerowanie, że ludzie dostosowują się do nich. ”(EPTERDICATORY TO THE NEGRESSES SLAVES)
• „Dobrobytu handlu, bogactwa narodowego nie można zrównoważyć ze sprawiedliwością. Wielu zgromadzonych ludzi nie ma prawa robić tego, co dla konkretnego człowieka byłoby niesprawiedliwością. naród musi zniknąć na prawo od jednego człowieka; w przeciwnym razie nie ma już różnicy między uregulowanym społeczeństwem a hordą złodziei. ”(w rozdziale 5)

Uwagi i odniesienia

1. Condorcet, Jean-Antoine-Nicolas de Caritat, markiz z, 1743-1794. , Refleksje na temat niewolnictwa Murzynów , Paryż, Flammarion ,2009, 204  s. ( ISBN  978-2-08-122001-0 , 2081220016 i 9782081226784 , OCLC  468199126 , czytaj online ) , str. 33