Plebiscyt19 sierpnia 1934to plebiscyt zorganizowany w czasach III Rzeszy . Dla Adolfa Hitlera jest to kwestia posiadania prawa1 st sierpień 1934który łączy w sobie funkcję kanclerza Rzeszy - funkcję, którą on sam sprawuje od tego czasuStyczeń 1933 - z prezydentem Rzeszy od śmierci tego ostatniego.
Jednak prezydent Hindenburg zmarł dnia2 sierpnia, następnego dnia po ogłoszeniu tej ustawy, która zaczyna obowiązywać ze skutkiem natychmiastowym. Dlatego Hitler chciał, aby to prawo, które zostało ratyfikowane tylko przez jego rząd , uzyskało poparcie narodu niemieckiego.
Plik 19 sierpniaZ 38,4 mln głosów na kolegium elektorów 45,6 mln wyborców, plebiscyt uzyskał 84,2% głosów zarejestrowanych wyborców i prawie 90% głosów oddanych: sukces był zatem znaczący.
W tych warunkach, pod koniec tego plebiscytu, Hitler otrzymuje potwierdzenie, że może oficjalnie nazywać się „ Führer und Reichskanzler ” (po francusku: „Führer et chancellor du Reich”) i może legalnie łączyć siły. funkcje kanclerza i prezydenta Rzeszy.
Zanim 2 sierpnia i to popularne potwierdzenie 19 sierpniaHitler był „nieoficjalnie” tylko Führerem partii nazistowskiej .
Około półtora roku wcześniej 30 stycznia 1933około południa, po miesiącu intryg szczytowych zorganizowanych przez byłego kanclerza Franza von Papena , a dzięki poparciu prawicy i zaangażowaniu Niemieckiej Narodowej Partii Ludowej (DNVP) Adolf Hitler został kanclerzem Republiki Weimarskiej przez Rzeszę Prezydent Paul von Hindenburg .
Stopniowo, od tej daty, walcząc z marksistowskimi siłami wywrotowymi jako podstawowym usprawiedliwieniem, Hitler ograniczał wolności narodu niemieckiego. W szczególności, pierwszy obóz koncentracyjny , przeznaczony głównie dla przeciwników politycznych, otwiera się w Dachau wMarzec 1933zorganizować chaotyczne i brutalne represje, głównie z powodu SA , która została zainstalowana od nadejścia Hitlera.
Z 29 czerwca w 1 st lipca 1934po ujawnieniu prób zamachu stanu i przy milczącym wsparciu armii i prezydenta Hindenburga, Hitler, zachęcany przez Góringa, wyeliminował swoich głównych rywali w partii nazistowskiej podczas krwawej operacji represji nazywanej „ nocą Długie noże ”: ścina się potężną SA i jej kilka milionów doświadczonych bojowników, rywala SS . Nawet poprzednik Hitlera, kanclerz i były generał Kurt von Schleicher , z powodu urazy lub być może postrzegany jako potencjalny rywal, zostaje zamordowany wraz z żoną. Liczbę zabójstw szacuje się na sto lub dwieście, dokonanych głównie przez członków SS.
W ciągu miesiąca lipiec co za tym idzie, Hitler przewiduje śmierć Hindenburga i jej konsekwencje: zapobiega zwołaniu nowych wyborów prezydenckich, zmuszając gabinet do przyjęcia ustawy 1 st sierpieńktóra przenosi wszystkie uprawnienia prezydenta na jego wyłączną korzyść. Hindenburg , ciężko chory od kilku miesięcy, zmarł następnego dnia.
Niemiecki tytuł ustawy brzmi „ Gesetz über das Staatsoberhaupt des Deutschen Reichs ”, co dosłownie oznacza: „Ustawa o głowie państwa Cesarstwa Niemieckiego”.
Tekst tej ustawy składa się tylko z dwóch artykułów przetłumaczonych poniżej.
„The 1 st sierpień 1934,
Artykuł 1: Funkcję Prezydenta Rzeszy jest połączony ze wskaźnikiem kanclerza Rzeszy. W rezultacie uprawnienia dotychczas sprawowane przez Prezydenta Rzeszy przechodzą na Führera i kanclerza Rzeszy Adolfa Hitlera. Wyznacza swojego zastępcę.
Artykuł 2: Ustawa ta wejdzie w życie po śmierci Prezydenta Rzeszy von Hindenburga. "
Sygnatariuszami tej ustawy są członkowie gabinetu Hitlera :
W dniu śmierci Hindenburga 2 sierpnia 1934Hitler wysyła list do ministra spraw wewnętrznych Fricka, w którym stwierdza, że: „wielkość zmarłego prezydenta nadała nieporównywalną wartość tytułowi Prezydenta Rzeszy. Tytuł ten, zgodnie z odczuciami nas wszystkich, jest nierozerwalnie związany z imieniem wielkiego zmarłego. Dlatego proszę was, uważajcie, abym został powołany, jak do tej pory, Führerem i kanclerzem Rzeszy. Niniejsze rozporządzenie obowiązuje w przyszłości. […] Rząd zdecydował w sposób ważny, zgodnie z prawem konstytucyjnym, powierzyć mi, a zatem, funkcję Kanclerza Rzeszy, funkcje byłego Prezydenta Rzeszy; ale chcę, aby naród niemiecki wyraźnie usankcjonował ten fakt. Mocno przekonany, że każda władza państwowa musi pochodzić od ludu i musi być przez niego potwierdzona w wolnych i tajnych wyborach, proszę o niezwłoczne przedłożenie decyzji gabinetu i uzupełnień, które mogą być wymagane do wolnych. głos narodu niemieckiego. "
| Wybór | Głosy | % |
|---|---|---|
| Dla | 38,394,848 | 89,93 |
| Przeciwko | 4,300,370 | 10.07 |
| Ważne głosy | 42 695 218, | 98,00 |
| Głosy puste i nieważne | 873 668, | 2.00 |
| Całkowity | 43 568 886, | 100 |
| Wstrzymanie się od głosu | 1 953 173, | 4.35 |
| Zarejestrowany / Uczestnictwo | 45 552 059, | 95,65 |
„Niemcy i Niemcy, czy zgadzacie się z zapisami tej ustawy? "
| Tak: 38 394 848 (89,93%) |
Nie: 4300370 (10,07%) |
||
| ▲ | |||
Uwaga: poza imponującą liczbą, która wydaje się sugerować pewne przywiązanie do reżimu nazistowskiego, dane z tego plebiscytu są szczególnie trudne do interpretacji, biorąc pod uwagę fakt, że naziści w 1933 roku stworzyli klimat terroru i narzucili siłą niepodzielną dyktaturę polityczną (można przytoczyć m.in. „ prawo autoryzacyjne ”23 marca 1933 co daje Hitlerowi pełną władzę, rozwiązanie związków zawodowych i partii politycznych przeciwstawiających się nazizmowi z Maj 1933, proklamowanie NSDAP jako jednej partii w Lipiec 1933, praktyka automatów z 1933 roku czy noc Długich noży z29 czerwca w 2 lipca 1934). Dane liczbowe z tego plebiscytu nie mogą więc być interpretowane od razu i nie mogą być traktowane jako odzwierciedlenie ważnych wyborów, ani nie pozwalają na pochopne wnioski co do przynależności narodu niemieckiego do reżimu nazistowskiego.