Eurodeputowane Frankofońskie Kolegium Wyborcze (Belgia) i Partia Socjalistyczna | |
---|---|
13 września 2004 r. -13 lipca 2009 | |
Poseł europejski | |
2004-2009 | |
Eurodeputowane Frankofońskie Kolegium Wyborcze (Belgia) i Partia Socjalistyczna | |
20 lipca -15 września 1999 | |
Komisarz UE ds. Badań Naukowych, Innowacji i Nauki | |
1999-2004 | |
Poseł europejski | |
1999 | |
Zastępca | |
1995-1999 | |
Senator |
Narodziny |
6 stycznia 1941 Feluy |
---|---|
Narodowość | belgijski |
Trening | Wolny Uniwersytet Brukselski ( w ) |
Czynność | Polityk |
Partia polityczna | partia Socjalistyczna |
---|---|
Członkiem |
Akademia Technologii Akademia Lotnicza i Kosmiczna Academia Europaea (2005) |
Nagrody |
Krzyż Wielki Orderu Leopolda II Komandor Orderu Leopolda Doctor honoris causa ( Université Lumière Lyon-II ) |
Philippe Busquin , urodzony dnia6 stycznia 1941w Feluy jest belgijskim politykiem i działaczem walońskim , członkiem Partii Socjalistycznej .
Jako stypendysta ULB zaczął tam studiować fizykę. Miał 20 lat, kiedy wybuchł strajk generalny zimy 1960-1961 , a André Renard zrobił na nim silne wrażenie. Kryzys gospodarczy, o którym mówił Renard, dotknął także jego rodzinę, ponieważ jego ojciec stracił pracę jako inżynier w 1953 roku i miał trudności ze znalezieniem pracy.
Wstąpił do walońskiego Ruchu Ludowego , objął sekretariat sekcji Feluy (1963), a następnie sekcji regionalnej Nivelles (1964). Wstąpił do Partii Socjalistycznej dopiero w 1968 roku. Organizował konferencje w Feluy, na które zapraszał takich ludzi jak Jacques Yerna i Ernest Glinne . Wmaj 1969, został sekretarzem lokalnego komitetu walońskiego Ruchu Ludowego w Nivelles. Ubolewa nad zamrożeniem problemów społecznych w rządzie VDB (1966-1968), który ukrywa aspekty ekonomiczne. Wybrany socjalistycznym radnym prowincji Hainaut w 1974 r. , uderzony interwencjami Paula-Henry'ego Gendebiena na poziomie ekonomicznym i ekologicznym, podjął nowe szkolenie w tym zakresie i uzyskał licencję wraz z wygłoszeniem pracy magisterskiej na temat regionu Seneffe - Feluy ( 1975 - 1976 ). Pierwszy radny Seneffe (1977) ponownie radny prowincji, członek Stałej Deputacji Hainaut ( 1977 - 1978 ). Prezes IRE (1978), pragnie uczestniczyć w rozwoju energetyki jądrowej, szczególnie w regionie Walonii .
W regionie Charleroi rywalizuje z Jean-Claude Van Cauwenberghe , Danielem Ducarme , Philippem Maystadtem . Został wybrany na posła w 1978 r., został członkiem rządu Wspólnoty Francuskiej Belgii, a następnie ministrem edukacji narodowej w rządzie centralnym (1980). Kiedy Guy Spitaels był prezydentem PS (1981), Philippe Busquin został także ministrem spraw wewnętrznych. Musiał stawić czoła demonstracjom hutników walońskich i flamandzkich w Fourons . Wwrzesień 1981zamknął flamandzką szkołę w Comines . W 1982 roku został ministrem budżetu i energia w jednym z pierwszych rządów walońskimi ( 1982 - 1985 ), gdzie prowadził politykę korzystną dla oszczędności energii i odnawialnych źródeł energii. Wzywa do większej autonomii Walonii na Socjalistycznym Kongresie w Wavre ( 1983 ). Jest ministrem gospodarki Walonii (luty-maj 1988), ale zrezygnował po otrzymaniu nie federacji Charleroi do rządu federalnego, w którym PS uczestniczyło po zwycięstwie wyborczym w 1987 roku . Rzeczywiście, Fouronowie wydają się być poświęceni dla porozumienia rządowego. Jednak stał minister spraw socjalnych w rządzie belgijskim ( 1988 - 1992 ). 25 stycznia 1992 r., zastępuje Guya Spitaelsa na stanowisku prezesa PS, kiedy zostaje prezesem rządu Walonii i rezygnuje z tego stanowiska. Busquin objął przewodnictwo w partii dręczonej wątpliwościami po rozłamach wokół reformy państwa negocjowanych w pierwszej połowie 1988 roku. Senator (1995-1999), następnie eurodeputowany (Czerwiec 1999), następnie dołączył do Komisji Europejskiej jako komisarz ds. badań. W wyborach europejskich w 2004 r. zbiera na swoją nazwę 114 503 głosów uprzywilejowanych. Był burmistrzem Seneffe po wyborach samorządowych w 2006 roku i stracił mandat po legislaturze. Był również posłem do Parlamentu Europejskiego (2004-2009). Od 2004 roku otrzymał również tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Lumière Lyon- II .
Philippe Busquin jest przewodniczącym STOA , organu Parlamentu Europejskiego odpowiedzialnego za zlecanie dogłębnych badań dotyczących konkretnych tematów naukowych oraz przewodniczącym National Geographic Institute i Château de Seneffe .
Philippe Busquin zawsze był zaangażowany w innowacje i wspiera współpracę między środowiskiem akademickim a przemysłem. Jest także przewodniczącym Komitetu ds. Orientacji Strategicznej EuroBiO 2009, członkiem Francuskiej Akademii Technologii oraz członkiem Akademii Lotnictwa i Przestrzeni Kosmicznej .
Ożenił się po raz drugi, w 2007 roku, sędzia pokoju Michèle Loquifer.
Został odznaczony: