Penaia Ganilau

Funkcje
Penaia Ganilau
Ratu Penaia Ganilau pod koniec lat pięćdziesiątych.
Prezydent Suwerennej Demokratycznej Republiki Fidżi
8 grudnia 1987 r. - 15 grudnia 1993 ( 6 lat i 4 dni )
Monarcha	Elisabeth II
Premier	Ratu Sir Kamisese Mara Sitiveni Rabuka
Poprzednik	Sitiveni Rabuka (Prezes Rządu Tymczasowego)
Następca	Ratu Sir Kamisese Mara
Generalny Gubernator Fidżi
12 lutego 1983 - 15 października 1987 r. ( 4 lata, 8 miesięcy i 3 dni )
Monarcha	Elisabeth II
Premier	Ratu Sir Kamisese Mara Timoci Bavadra
Poprzednik	Ratu Sir George Cakobau
Następca	Sitiveni Rabuka (Prezes Rządu Tymczasowego)
Biografia
Imię i nazwisko	Penaia Kanatabatu Ganilau
Data urodzenia	28 lipca 1918 r.
Miejsce urodzenia	Taveuni ( Fidżi )
Data śmierci	15 grudnia 1993
Miejsce śmierci	Waszyngton, DC ( USA )
Narodowość	fidżi
Ukończyć	Wadham College


Prezydenci Suwerennej Demokratycznej Republiki Fidżi

Ratu Sir Penaia Kanatabatu Ganilau , ur.28 lipca 1918 r.w Taveuni i zmarł dnia15 grudnia 1993w Waszyngtonie jest wielkim rodem z Fidżi , przywódcą wojskowym i mężem stanu , ostatnim gubernatorem generalnym, a następnie pierwszym prezydentem republiki .

Biografia

Urodzony w brytyjskiej kolonii Fidżi, pochodzi z rdzennej, zwyczajowej arystokracji. Studiował w Wadham College na Uniwersytecie Oksfordzkim . Jako młody człowiek brał udział w narodowej drużynie rugby Fidżi podczas trasy koncertowej w Nowej Zelandii w 1939. W 1947 wstąpił do administracji kolonialnej, podobnie jak inni rdzenni przywódcy, których władze kolonialne chciały pogodzić i zaangażować w rządy kraju. W 1953 roku, jako ważny wódz zwyczajów, spotkał młodą królową Elżbietę II, która odwiedziła Fidżi; od tego czasu będzie utrzymywał pewną bliskość z brytyjską rodziną królewską, której królowa potocznie nazywała go „Peni”. Wstąpił do kolonialnych sił zbrojnych i dowodził Pierwszym Batalionem Fidżijskiego Pułku Piechoty, rozlokowanym przez Brytyjczyków w 1953 roku przeciwko powstaniu komunistycznemu w Malezji . Odznaczony Orderem Zasłużony Zasłużony w 1956 r. , opuścił służbę wojskową w stopniu podpułkownika . W tym samym roku został mianowany Roko Tui Cakaudrove , to znaczy umieszczony na czele lokalnej administracji prowincji Cakaudrove . W 1960 został oficerem Orderu Imperium Brytyjskiego .

Po śmierci w 1958 r. Ratu Sir Lala Sukuna , niekwestionowanej dominującej postaci w rdzennej społeczności, Ratu Sir Penaia Ganilau w latach 60. był drugim najważniejszym przywódcą fidżijskiej zwyczajowej hierarchii, za Ratu Sir Georgem Cakobau , Vunivalu z Bau , i przed Ratu Sir Edward Cakobau i Ratu Sir Kamisese Mara , równie wpływowymi. W 1961 został sekretarzem ds. Fidżi (tj. rdzennych mieszkańców) w administracji kolonialnej. W ramach przechodzenia kraju do niepodległości brał udział w tworzeniu Partii Sojuszu , konserwatywnej partii politycznej, której celem jest utrzymanie władzy politycznej rdzennych przywódców nad Fidżi. Od 1965 do 1970 był ministrem spraw Fidżi i władz lokalnych w samorządzie kierowanym przez Ratu Sir Kamisese Marę , który doprowadził kraj do niepodległości w 1970 roku.

Kamisese Mara pozostał premierem po uzyskaniu niepodległości, a Penaia Ganilau został jego ministrem komunikacji, robót publicznych i turystyki w 1972 roku. Wicepremier od 1973 do 1983, był jednocześnie ministrem spraw wewnętrznych od 1975 do 1983 i ministrem spraw Sprawy Fidżi i Rozwój Wsi w latach 1977-1983. W 1974 został kawalerem Orderu Imperium Brytyjskiego (KBE). W 1983 roku zastąpił Ratu Sir George'a Cakobau na stanowisku gubernatora generalnego Fidżi , czyli ceremonialnego przedstawiciela królowej Fidżi Elżbiety II, której rola jest symboliczna; to premier sprawuje władzę wykonawczą. Został kawalerem Królewskiego Orderu Wiktorii w 1982 roku, a następnie Kawalerem Wielkiego Krzyża Orderu Świętego Michała i Świętego Jerzego w 1983 roku.

Kamisese Mara i jego partia Sojusz przegrali wybory parlamentarne w kwietniu 1987 roku , po dwudziestu latach sprawowania władzy w kraju. Gubernator Penaia Ganilau niechętnie powołuje na premiera Timoci Bavadrę , zwykłego lekarza i lidera Partii Pracy . Bavadra tworzy rząd koalicyjny z Narodową Partią Federacji , która reprezentuje wiejską społeczność Indo-Fidżi . Cztery tygodnie później rząd został obalony przez pułkownika Sitiveni Rabuka , który uważał, że władza polityczna powinna pozostać tylko w rękach tubylców. Penaia Ganilau potępia zamach stanu, ale jego postawa jest postrzegana jako ambiwalentna, a Demokraci są rozczarowani, że nie był mu bardziej przeciwny. Pozostaje naczelnym gubernatorem, tymczasowo przejmuje władzę wykonawczą, rozwiązuje parlament, formalnie ułaskawia Rabukę i mianuje go szefem sił zbrojnych. Następnie przewodniczył negocjacjom między różnymi partiami politycznymi i ogłosił we wrześniu porozumienie w sprawie ustanowienia rządu jedności narodowej, w którym Partia Pracy podzieliłaby władzę z partią Sojuszu.

Niezadowolony Sitiveni Rabuka organizuje drugi zamach stanu on 25 wrześniaaby zapobiec powstaniu tego rządu. Rabuka przejmuje władzę na czele reżimu wojskowego. W październiku odwołuje konstytucję i znosi monarchię, ustanawiając republikę. Penaia Ganilau zostaje w ten sposób zdymisjonowany, ale w grudniu zgadza się być pierwszym prezydentem nowej republiki, którego premierem jest Kamisese Mara. W 1988 roku został również Tui Cakau , najwyższym przywódcą prowincji Cakaudrove i konfederacji Tovata , potwierdzając jego wybitny status w zwyczajowej hierarchii Fidżi. W 1990 roku nowa konstytucja ograniczyła udział obywateli nierdzennych w życiu politycznym kraju. W ten sposób Sitiveni Rabuka, pod koniec wyborów parlamentarnych w kwietniu 1992 roku , zostaje premierem, a zatem prawdziwym przywódcą tej nowej republiki parlamentarnej . Nadal prezydent Penaia Ganilau zmarł w 1993 roku w Stanach Zjednoczonych, gdzie przechodził leczenie białaczki .

Uwagi i referencje

Oficjalna nazwa państwa to „Republika Fidżi” do 1990 roku.
(en) Harris M. Lentz, szefowie państw i rządów od 1945 , Routledge , 2014, s. 1363-1364
(en) „Nekrolog: Ratu Sir Penaia Ganilau” , The Independent , 17 grudnia 1993
(w) „Słynni Wadhamici” , Wadham College
(en) Nic Maclellan, Grappling with the Bomb: Britain's Pacific H-Bomb Test , Australian National University Press , 2017, rozdział 9: „Wysoki wódz — Ratu Penaia Ganilau”
(w) „Wspomnienia Ratu Sir Penaia Ganilau” , Fidżi Sun , 13 marca 2010