Malowanie pod szkłem z Senegalu
Malowanie na szkle ( suweer lub Souwer w wolof ) jest techniką artystyczną szczególnie popularny w Senegalu , choć występuje także w niektórych innych krajach w Afryce .
Historia
Technika ta znana jest na Zachodzie od starożytności . W średniowieczu był używany zwłaszcza do krucyfiksów i relikwiarzy . Badacz sztuki w renesansie w Wenecji i Murano , malowanie szkła jest popularnym sztuki w Europie w XVIII -tego wieku .
Poprzez Włoch i Bliskiego Wschodu (Turcja), to jest on wprowadzany do 1890 Maghreb , a stamtąd na początku XX th wieku , Senegal, przez kupców arabskich i Berber , z marabuci i Senegalu muzułmańskich uczonych .
Techniczny
Technika ta polega na przedstawieniu wzorów na szkle na szkle w odwrotnej kolejności od projektu. Zaczynamy od podpisu i detali, a następnie zbliżamy się do tła, które jest obrabiane w dwóch etapach: kontury maluje się najpierw gwaszem, a tak wyznaczone powierzchnie są szczotkowane.
Szkło chroni farbę i nadaje jej charakterystyczny gładki i błyszczący wygląd.
Tematyczny
Obrazy te - czasami nazywane „utrwalonymi” - ilustrują sceny z życia codziennego, ale także poruszają tematy religijne, takie jak życie założyciela żałobników , Cheikha Amadou Bamby .
Artyści
Często są robione przez rzemieślników na ulicach i sprzedawane na rynkach, ale kilku artystów zyskało rozgłos. Tak jest w przypadku Moussa Sakho, Serigne Ndiaye , Fallou Dolly, Gora Mbengue, Mor Gueye, M'Bida, Lo Bâ, Alexis N'Gom, Sea Diallo , Is Fall's czy Anta Germaine Gaye .
Uwagi i odniesienia
-
Tropenmuseum
-
Brooklyn Museum
Zobacz też
Powiązane artykuły
Bibliografia
-
(en) Anne-Marie Bouttiaux-Ndiaye, Senegal za szkłem: obrazy życia religijnego i codziennego , Prestel, Monachium, Nowy Jork, 1994, 167 s. ( ISBN 3-7913-1424-6 )
-
(en) Allen F. Roberts i Mary Nooter Roberts, A Saint in the City: Sufi arts of urban Senegal , Los Angeles, UCLA Fowler Museum of Cultural History, 2003, 284 str. ( ISBN 0930741935 )
-
(fr) Frédéric Axt i El Hadj Moussa Sy , Antologia współczesnych sztuk plastycznych w Senegalu , Frankfurt nad Menem, 1989, 278 s.
-
(fr) Michèle Baj Strobel i Michel Renaudeau, Malarstwo pod szkłem z Senegalu , Éditions Fernand Nathan, Paryż, 1984, 107 s. ( ISBN 2091687146 ) (po studiach doktoranckich 3 e )
-
(fr) Marie-Hélène Boisdur De Toffol, Kontakty cywilizacji w Senegalu. Zjawisko malowanie pod szkłem , Paryż, Uniwersytet Paryski I, 1982 ( 3 rd cykl teza )
-
(fr) Sophie Courteille, Léopold Sédar Senghor i żywa sztuka w Senegalu , L'Harmattan, Paryż, 2006, s. 58-59 ( ISBN 2296019005 )
-
(fr) Mamadou Diouf, „Islam: malarstwo pod szkłem i popularna ideologia”, w: Art pictural zaïrois , Septentrion, Sillery, Québec, 1992, s. 29-40 ( ISBN 2921114682 ) (postępowanie opublikowane pod kierunkiem B. Żydówiewickiego)
-
(en) Eugène Goudiaby, Malarstwo pod szkłem, Obraz i historia , Uniwersytet w Dakarze, 1991, 98 str. (Praca magisterska)
-
(fr) Abdou Sylla, Praktyka i teoria stworzenia we współczesnych sztukach plastycznych Senegalu , University of Paris 1, Panthéon Sorbonne, 1994, 1010 s. (Praca doktorska)
-
(fr) Abdou Sylla, Plastic Arts and State in Senegal , Dakar, IFAN-CAD, 1988, 167 str.
Filmografia
Linki zewnętrzne