| Narodziny |
26 czerwca 1927 Roanne |
|---|---|
| Śmierć |
23 czerwca 2009(w 81) Oullins |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Historyk , historyk ruchu robotniczego , odporność |
| Redaktor w | Maitron |
| Małżonka | Henriette Moissonnier ( d ) ( de1950 w 2009) |
| Pracował dla | Ludzkość |
|---|
Maurice Moissonnier , urodzony w Roanne on26 czerwca 1927, zmarł w Oullins dnia23 czerwca 2009, jest francuskim historykiem, specjalizującym się w historii ruchu robotniczego Lyonu.
Syn listonosza i pracownika PTT, Maurice Moissonnier spędził całą swoją karierę zawodową jako nauczyciel historii i geografii w szkole średniej w regionie Lyonu. W wieku 17 lat wstąpił do Zjednoczonych Sił Młodzieży Patriotycznej (FUJP). W 1946 wstąpił do Republikańskiego Związku Młodzieży Francji , w następnym roku do Francuskiej Partii Komunistycznej , której był członkiem bojowym (kandydat w wyborach parlamentarnych w Lyonie w 1973) do 1979 iz którą, krytyk, był związany aż do jego śmierć. Obszar geograficzny badań historycznych jest głównie region Lyon w doczesności z XIX -tego wieku. W 1954 r. przedstawił dyplom ukończenia studiów wyższych na Les Ouvriers Lyonnais w latach 1869-1870 , który przejął i podwyższył w 1972 r. w studium gminy Lyon, epizod historii znany z roli, jaką odegrał tam Bakunin . W 1958 opublikował studium na temat buntu kanutów w Lyonie (1831), które pogłębiał i uzupełniał w trakcie kolejnych wydań. Jest jednym z uznanych specjalistów od tego prekursorskiego odcinka francuskiego ruchu robotniczego. Przedstawia „proletariusza” Josepha Benoîta, babuwistę i komunistę z lat 1830-1840. Pod koniec życia podjął się obszernego i obszernego studium burzliwego ruchu robotniczego Rodanu (1934-1945), z których zdołał opublikować jedynie dwa pierwsze tomy poświęcone frontowi ludowemu i jego schyłkowi (1934-1940) .
Historyk aktywny w sieci historyków komunistycznych, pisze w kilku czasopismach, La Nouvelle Krytyka The Cahiers d'histoire w Maurice Thorez Instytutu , potem Cahiers d'histoire, krytyczny przegląd historii z Espaces Marx . Współpracuje również z Instytutem Historii Społecznej CGT i jego Cahiers d'histoire. Opublikował kilka artykułów na temat historii pracy w L'Humanité .
Historyk ruchu robotniczego, bardzo wcześnie uczestniczył pod egidą Jeana Maitrona w Słowniku Biograficznym Francuskiego Ruchu Robotniczego oraz w licznych pracach zbiorowych: Histoire de la France contemporaine , reżyseria Jean Elleinstein (1979), CGT, Podejścia historyczne (1988), La France Ouvrière , pod redakcją Claude'a Willarda (1993), Le Livre noir du capitalisme .