„ Marketing etniczny polega na podziale rynku na jednorodność grupy etnicznej konsumentów (…) i oferowaniu im produktów dostosowanych do ich cech fizycznych i kulturowych. »(B. Cova i O Badot).
Rośnie różnorodność kulturowa w wielu krajach uprzemysłowionych. Wiele z tych krajów próbuje zmierzyć tę różnorodność. Statystyczne klasyfikacje mniejszości etnicznych różnią się znacznie w zależności od kraju. Niektóre kraje, takie jak Australia i Nowa Zelandia , opracowały ostatnio wyrafinowany system klasyfikacji grup etnicznych, podczas gdy Stany Zjednoczone od wielu lat wymieniają osoby na podstawie ich pochodzenia rasowego. Wolą niektórych „marketerów” jest przełożenie tych statystyk na możliwości rynkowe i dotarcie do osób, które identyfikują się z określoną grupą etniczną i mają jednorodne zachowania konsumpcyjne. Jednak badania demograficzne pokazują, że w przyszłości populacja dominująca będzie miała tendencję do zmniejszania się na rzecz grup mniejszościowych. Na przykład w Australii oczekuje się, że dominująca grupa anglojęzyczna będzie reprezentować 66% populacji do 2030 r., Podczas gdy populacje azjatyckie wzrosną o 13% . W Stanach Zjednoczonych prognozy pokazują że populacja białych osiągnie 62% populacji w 2025 r. wobec 72% w 2000 r., na korzyść grup latynoskich i azjatyckich, które wzrosną odpowiednio o 18 i 7% . W świetle tych wydarzeń niektórzy uważają, że jest mało prawdopodobne, aby standardowe podejścia marketingowe, które ignorują różnice kulturowe istniejące w ramach jednej gospodarki narodowej, skutecznie dotarły do grup etnicznych o silnym poczuciu tożsamości. Tym mniej istotne byłoby ignorowanie tych grup konsumentów, jak pokazują wskaźniki ekonomiczne że widzą wzrost swojej siły nabywczej i wpływu w kraju przyjmującym. Tak jest na przykład w przypadku Stanów Zjednoczonych z siłą grup azjatyckich w Kalifornii, a zwłaszcza w Dolinie Krzemowej , wpływ grup afroamerykańskich w nowych trendach konsumenckich poprzez swoich aktorów, ich biznesmenów medialnych, ale także gwiazdy hip-hopu . Wreszcie pojawił się hiszpański jako pierwszy język używany w niektórych stanach, takich jak Floryda. Zwróćmy uwagę na przykład na wybór hiszpańskojęzycznego burmistrza, Antonio Villaraigosy w Los Angeles wMaj 2005.
Przeprowadzono wiele badań w Stanach Zjednoczonych od 1932 r., ukazując różnice w zachowaniach konsumpcyjnych (Cui, 2001) między mniejszościami etnicznymi a tzw. populacją większościową. We Francji badania są rzadsze ze względu na istnienie zasad republikańskich.
W reklamach wieloetniczność jest prawie niewidoczna: w 1994 roku sześć francuskich reklam postawiło w centrum uwagi Afro-Francuzów . Erik Vervroegen, dyrektor kreatywny TBWA oświadczył w 2004 r.: „Nadal istnieją marki, które odrzucają obecność czarnych w swoich reklamach”. Jednak w 2003 roku było 59 francuskich reklam stawiających czarnych w centrum uwagi. Idąc w tym kierunku, Marionnaud wezwał Sonię Rolland do spełnienia w reklamach osób o kolorze „czekoladowym, karmelowym, miodowym”, a nawet podkreślających czerń SFR i RTL.
Powstaje następujący problem: pochodzenie etniczne determinuje czy też ingeruje w zakup i wybór marek?
Rzeczywiście, niektórzy reklamodawcy, ale także niektórzy reklamodawcy odmawiają podzielenia populacji na segmenty według pochodzenia etnicznego. Dla niektórych marketing etniczny niesie ze sobą zalążki komunitaryzmu. Robert Rochefort , dyrektor CREDOC , potwierdza, że „przemysłowcy wahają się, ponieważ segmentacja etniczna wygląda jak segregacja i może być interpretowana jako wykluczenie większości”. Jednak Juergen Schwoerer, dyrektor Sociovision, stwierdza, że „specyfiką marketingu jest poszukiwanie kryteriów zróżnicowania i segmentacji”. Z jego punktu widzenia segmentacja populacji wydaje się zasadna, jeśli istnieje nowe, istotne i oczywiste kryterium różnicowania.
We Francji marketing etniczny dotyczy wielu produktów i usług w takich obszarach, jak żywność, kosmetyki, telekomunikacja, usługi przekazów pieniężnych, transport lotniczy i morski itp.
Zwróćmy na przykład uwagę na znaczenie rynku etnokosmetyków przeznaczonych do skóry czarnej i mieszanej oraz do włosów puszących się, kręconych i rozluźnionych. Soft Sheen-Carson, „etniczna” spółka zależna L'Oréal szacuje, że jej potencjalny klient wydaje trzy razy więcej, nie licząc fryzjerstwa, niż klient biały. Szacuje się również, że „czarna” kobieta używa na tych samych warunkach dziewięć razy więcej produktów do włosów, siedem razy więcej makijażu i pięć razy więcej produktów do pielęgnacji niż biała kobieta (według badań ak-a , instytutu badań specjalizujących się w ludność afro-francuska). Dlatego rozumiemy Pełny zakres możliwości marketingowych dostępnych dla firm.
Należy również zwrócić uwagę na rosnące znaczenie rynku żywności halal, szacowanego we Francji przez firmę badawczą SOLIS na 5,5 miliarda euro w 2010 roku. Badanie pokazuje dwie główne kategorie graczy w tym obszarze. Dounia, Isla Délice , Isla Mondial, Zakia ..., az drugiej strony nowsza oferta proponowana przez największe krajowe marki takie jak Duc , Fleury Michon , Knorr , Maggi , Liebig , Labeyrie , ...
Francja, z racji swojej historii, jest jednym z krajów europejskich, w których jest najwięcej osób należących do mniejszości etnicznej w stosunku do jej całkowitej populacji . Kolejne wkłady imigrantów od początku XX wieku zostały zintegrowane przez system, który nie uznaje różnic etnicznych, rasowych ani religijnych, ze względu na republikański ideał zapewniający równość prawną wszystkim swoim obywatelom.
Poza ideałem republikańskim Mai Lam Nguyen-Conan zauważa następnie, że marketing etniczny jest krytykowany, że poprzez celowanie w konkretną grupę etniczną można by zarzucić mu identyfikację jej jako takiej, a zatem nadanie jej w ten sposób egzystencji, która wydawałaby się sprzeczna z pierwszy artykuł konstytucji francuskiej, konkretne oferty istnieją we Francji od wielu lat i ten trend, który się rozwija, wydaje się przerażać pewnych „obrońców republiki”, którzy nie mogąc ich zakazać, starają się ograniczyć hałas wokół, wymachując strachem przed powstaniem komunitaryzmu i rasizmu w konsekwencji tych praktyk.
Termin „marketing etniczny” jest często postrzegany jako obraźliwy. W istocie kwalifikator „etniczny” dla krytyków marketingu etnicznego odnosi się tylko do koloru skóry, do zdyskredytowanej koncepcji „rasy”. W związku z tym konieczne jest, aby jego promotorzy podali ogólną definicję terminu „pochodzenie etniczne” dla: