Mario perniola

Mario perniola Biografia
Narodziny 20 maja 1941
Asti
Śmierć 9 stycznia 2018 r(w wieku 76 lat)
Rzym
Narodowość Włoski
Trening Uniwersytet w Turynie (do1965)
Zajęcia Pisarz , filozof , nauczyciel
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet w Salerno (1976-1983) , Uniwersytet Rzymski „Tor Vergata” (od1983)
Pole Estetyczny
Mistrz Luigi Pareyson
Stronie internetowej www.marioperniola.it

Mario Perniola , urodzony dnia20 maja 1941w Asti w Piemoncie i zmarł dnia9 stycznia 2018 r, jest włoskim filozofem , badaczem komunikacji, estetykiem , teoretykiem sztuki i literatury oraz seksuologiem .

Biografia

Mario Perniola, absolwent filozofii na Uniwersytecie w Turynie (pracował z Luigim Pareysonem podczas pracy magisterskiej na temat meta-literatury), następnie studiował w Paryżu , Londynie i Brukseli . W 1966 roku poznał Jacquesa Derridę i Guya Deborda , którzy mieliby ogromny wpływ na jego myślenie.

Prowadzący od 1970 do 1976 roku na Uniwersytecie w Salerno , ukończył jako profesora zwyczajnego w 1976 roku, i nauczył estetykę w Salerno aż do 1983 roku . Następnie został mianowany profesorem estetyki na Uniwersytecie w Rzymie „Tor Vergata” , gdzie pełnił również funkcję dyrektora działu badań filozoficznych od 1986 do 1992 roku .

Wnosi także wkład w różne publikacje, w tym Nuovi Argomenti , Traverses , kwartalny przegląd Centre de Création Industrielle wydawany przez Centre Pompidou (1975-1994) i Lines . Założył i redagował czasopisma Agaragar (1971–1973), Clinamen (1982–1992) oraz czasopismo Estetica News (1989–1995), a od 2000 r . Ágalma .

Był profesorem wizytującym we Francji ( EHESS ), Japonii ( Uniwersytet w Kioto ), Danii ( Uniwersytet Aarhus ), Brazylii ( USP ), Kanadzie (Uniwersytet Edmonton ) i Australii ( Uniwersytet w Sydney ).
Jego prace są tłumaczone na kilka języków (zachodni i wschodni).

Myśl

Mario Perniola rozpoczął od studiowania samoodnoszenie w literaturze i spotkanie pomiędzy artystycznej awangardy i politycznych XX th  wieku i zapytał odległości między sztuką a życiem codziennym, z punktu widzenia zarówno teoretyczną i historyczną. On również odzwierciedlenie na pojęciu „przejścia”, postrzegane jako rozwój heglowskiej pojęcia o Aufhebung i Nietzscheańskiej pojęcia o Überwindung . Główną cechą jego poszukiwań estetycznych jest ewolucja w bliskim związku z najbardziej zaawansowanymi doświadczeniami artystycznymi (od sytuacjonistycznej Międzynarodówki po postludzkie i nie tylko).

Seksapil nieorganicznej

Za pomocą tego wyrażenia Perniola bada związek wolny od orgazmu na rzecz „neutralnej i nieorganicznej” seksualności. Innymi słowy, przyjemność erotyczna, która przestaje traktować orgazm jako ostateczność i która utrzymuje napięcie seksualne na najwyższym poziomie. W ten sposób autor dochodzi do określenia stanowiska filozofów, którzy wchodzą w jego problematykę: Kartezjusza , Platona , Hegla , Schellinga , Sartre'a , Wittgensteina czy nawet myślicieli stoickich . Perniola długo kładzie nacisk na pojęcie „wąchania rzeczy” - w języku włoskim: cosa senziente , wyrażenie używane przez Perniolę do podkreślenia jednocześnie nieorganicznego i wrażliwego charakteru, jaki przybiera jednostka podczas doświadczenia postseksualności , -human - co jest analogiczne do res cogitans Kartezjusza.

Przeciw komunikacji

Inny aspekt filozoficznej pracy Pernioli koncentruje się na potępieniu zniszczeń komunikacji w zachodniej kulturze i społeczeństwie i pokazuje, jak estetyka może być antidotum na to zanieczyszczenie: Perniola zaczyna od ataku na otrzymaną ideę: komunikacja, daleka od bycia po stronie demokratycznego progresywizmu , byłby po stronie populistycznego obskurantyzmu, ponieważ byłby przeciwieństwem prawdziwej informacji.

Pracuje

Po francusku

Po włosku

Uwagi i odniesienia

  1. (It) Addio a Mario Perniola, grande studioso di estetica sur Ilsole24ore , dostęp 10 stycznia 2018.
  2. (It) Morto Mario Perniola, il filosofo esploratore dei media e dell'arte na corriere.it , dostęp 10 stycznia 2018.

Załączniki

Bibliografia

Kolokwia wokół twórczości Pernioli
  • (en) Textualities at the Margin: Reading Perniola Reading , pod redakcją Massimo Verdicchio, University of South Alabama, Mobile, Alabama (Stany Zjednoczone)9 maja 1997
  • (en) Czytanie Rytualnego Myślenia Mario Pernioli , pod kierunkiem Hugh J. Silvermana, 13th Annual International Philosophical Seminar, Kastelruth Sud (Włochy),29 czerwca-8 lipca 2003
  • (en) Mario Perniola's Transits, Close Encounter , pod nadzorem Gary'ego E. Ayleswortha, Syracuse University (Stany Zjednoczone),22 maja 2004, Eastern Illinois University, Charleston, Illinois (Stany Zjednoczone)
Inne teksty
  • (it) Eugenio Montale , „Entra in scena il metaromanzo”, Corriere della Sera ,9 października 1966
  • Pierre Sansot , przedmowa do artystycznego L'Aliénation , Paryż, zb . 18.10.1977, s.  7-19
  • Michel Miranda, „The passion for the unfinished”, Cahiers internationales de sociologie , lipiec-Grudzień 1983
  • (en) Hayden White, „Włoska różnica i polityka kultury”, Graduate Faculty Philosophy Journal , New School for Social Research, Nowy Jork, 1984, nr 1, s.  117-122
  • (en) Giovanna Borradori, Strategie myśli włoskiej , Introduction to a Recoding Metaphysics, Evanston, Northwestern University Press, 1988, s.  1-27
  • (en) Robert Burch, Symulakrum śmierci: Perniola poza Heideggerem i metafizyka? w Feeling the Difference, Extreme Beauty. Estetyka, polityka, śmierć , wyd. James Swearingen i Johanne Cutting-Grey, Nowy Jork-Londyn, Continuum, 2002.
  • Roger-Paul, „Kiedy filozofowie mieszają się z seksem”, Le Monde ,24 października 2003
  • Jean-Baptiste Marongiu, Strefa heterogeniczna , Wyzwolenie ,20 listopada 2003
  • Christian Descamps, „Philosophie”, La Quinzaine littéraire , n ° 866, 1-15 grudnia 2003
  • Claire Margat, „Mario Perniola, seksapil nieorganiczny”, Art Press , nr 296,grudzień 2003
  • Christian Descamps, „Dla estetyki”, La Quinzaine littéraire , n ° 887, 1-15 listopada 2004
  • Paul Ardenne , „Przeciw komunikacji”, Art Press , n ° 306,listopad 2004
  • ( fr ) Andrea Nicolini, A Thing That Feels. Miłość i uwodzenie w Filozofii tranzytu Mario Pernioli , w „Agalmie” n. 36 października 2018 r

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne