Narodziny |
14 lutego 1790 Wersal |
---|---|
Śmierć |
9 grudnia 1870(w wieku 80 lat) 5. dzielnica Paryża |
Narodowość | Francuski |
Czynność | Malarz |
Paryż widziany z wysokości Père Lachaise |
Louise Joséphine Sarazin de Belmont urodziła się dnia14 lutego 1790w Wersalu i zmarł dnia9 grudnia 1870w Paryżu jest francuskim malarzem i litografem .
Jest córką Claude François Sarazin de Belmont, giermka, głównego urzędnika depozytu generalnego archiwów wojennych (1790) i Amable Josèphe Prevost. Ulubiona uczennica Pierre-Henri de Valenciennes (1750-1819), którego pracownia była otwarta dla kobiet, wystawiała w Salonie w 1812 roku. Zdobyła medal II klasy w 1831 i I klasy w 1834.
Wyjątkowo długowieczny, rozpoczął się w 1812 roku pod panowaniem cesarstwa i nadal będzie obecny na Salonie w 1867 roku za panowania Napoleona III .
Najpierw chroniony przez cesarzową Józefinę (która zleciła jej poglądy na La Malmaison), następnie był chroniony przez księżną Berry (która miała dwanaście swoich poglądów na Włochy).
Wspaniała podróżniczka, Joséphine Sarazin de Belmont, relacjonuje ze swojej pierwszej podróży do Włoch w latach 1824-1826 szereg szkiców i rysunków wykonanych w Tivoli , Terni , Subiaco , Neapolu , Paestum i na Sycylii , ten ostatni cel jest rzadkością. czas dla kobiety.
Od 1828 do 1835 pracowała w łańcuchu Pirenejów . Przywiozła studia, które przepisała na ryciny, a których sprzedaż pozwoliła jej sfinansować podróże.
Znajdujemy go w Bretanii w 1837 r., następnie w Niemczech w 1838 r. Następnie ponownie we Włoszech, na długie pobyty (od 1839 do 1841 i od 1843 do połowy lat 50. XIX wieku).
Namaluje także kilka widoków Ile-de-France, zwłaszcza w Lesie Fontainebleau .
Jest zatem jedną z pierwszych artystek krajobrazu, które pracowały nad tym motywem w plenerze.
Jej paryską pracownię (dawniej rue Saint-Germain-des-Prés) odwiedzają największe osobistości jej czasów, w tym Ingres i Antoine Jean Gros oraz jego żona Augustine Dufresne (której pamięć będzie upamiętniać na kilku obrazach, ofiarowanych muzeum Augustynów z Tuluzy ).
W pobliżu rzeźbiarza (ultrarojalisty) Félicie de Fauveau , poprosiła tego ostatniego o stworzenie małego marmurowego pomnika poświęconego parze Gros (ukończony w 1847 roku, w 1848 roku ofiarowany Muzeum Augustinów w Tuluzie ).
Samotna Josephine Sarazin de Belmont zakończy swoje dni w grudzień 1870 w Paryżu, ze swoją towarzyszką, Carmelą Bucalo-Vinciguerra, pochodzenia sycylijskiego (1800-1881).
Pochowani razem na cmentarzu Montparnasse , ich grób został wzniesiony w 2005 roku.
Widok Saint-Pol-de-Léon (1837), Musée des Beaux-Arts w Quimper .
Neapol, widok na Pausilippe (1842), Musée des Augustins de Toulouse .
Paryż widziany z wysokości Père Lachaise (w latach 1842-1859), Musée des Augustins de Toulouse .
Rzym, widok z Monte Mario (w latach 1842-1859), Musée des Augustins de Toulouse .
Saint-Savin , litografia.