Lidia Gueiler Tejada | |
Lidia Gueiler Tejada w styczniu 2009 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Prezydent Republiki Boliwii (tymczasowo) | |
16 listopada 1979 - 17 lipca 1980 ( 8 miesięcy i 1 dzień ) |
|
Poprzednik | Alberto Natusch Busch |
Następca | Luis García Meza Tejada ( de facto ) |
Biografia | |
Data urodzenia | 28 sierpnia 1921 |
Miejsce urodzenia | Cochabamba ( Boliwia ) |
Data śmierci | 9 maja 2011 (w wieku 89 lat) |
Miejsce śmierci | La Paz ( Boliwia ) |
Narodowość | boliwijski |
Partia polityczna | MNR |
Zawód | Służba publiczna |
Prezydenci Republiki Boliwii | |
Lidia Gueiler Tejada , ur28 sierpnia 1921w Cochabamba i zmarł dalej9 maja 2011w La Paz jest boliwijskim politykiem . Pierwsza prezydent Rzeczypospolitej , pełniąca funkcję16 listopada 1979 w 17 lipca 1980był to drugi w historii Ameryki Łacińskiej.
Studiowała, aby zostać księgową, ale w latach czterdziestych zdecydowała się podążać za Rewolucyjnym Ruchem Nacjonalistycznym (MNR). Gdy ta partia doszła do władzy po 1952 roku rewolucji , Gueiler został członkiem Kongresu od 1956 do 1964 roku .
W 1964 r. Wyjechała na wygnanie po przejęciu władzy przez generałów Barrientosa i Ovando . Spędziła dziewiętnaście lat poza granicami kraju i dołączyła do Juana Lechína (en) z Lewicowo-Nacjonalistycznej Partii Rewolucyjnej (PRIN). Po powrocie do Boliwii w 1979 r. Kandydowała do Kongresu i została wybrana na przewodniczącą Izby Deputowanych (izby niższej Kongresu Boliwii) w celu zawarcia sojuszu między MNR a poprzednim prezydentem Víctorem Paz Estenssoro .
Plik 8 sierpnia 1979, Walter Guevara Arze zostaje mianowany Prezydentem Republiki. Plik1 st listopadNastępnie został obalony w wyniku wojskowego zamachu stanu, w którym przywódca pułkownik Alberto Natusch Busch został tymczasowo prezydentem. Ale w obliczu ogólnej wrogości partii politycznych, Kościoła i związków zawodowych, musi się poddać. Następnie Kongres wybiera tymczasową przewodniczącą Lidię Gueiler16 listopada.
Plik 17 lipca 1980, zostaje z kolei obalony przez zamach stanu generała Garcíi Meza . Następnie uciekła do Francji i wróciła w następnym roku po upadku swojego następcy.
W następnych latach, była ambasador z Boliwii do Republiki Federalnej Niemiec i Wenezueli . Odeszła z życia publicznego w latach 90.
Była także zaangażowana w różne boliwijskie organizacje feministyczne. Na arenie międzynarodowej Lidia Gueiler sprzeciwiała się Stanom Zjednoczonym w ich wojnie z narkotykami w Ameryce Łacińskiej , szczególnie w słynnym planie kolumbijskim .
Ponadto napisała dwie książki La mujer y la revolución ( Kobieta i rewolucja ) w 1960 r., A swoją autobiografię , Mi pasión de lidereza ( Moja pasja jako lider ), w 2000 r .
Ona umiera dalej 9 maja 2011w La Paz .