| Narodziny |
21 lipca 1949 Aubervilliers ( Francja ) |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Zdjęcia , reżyser teledysków, reżyser reklam |
| Nagrody |
MTV Music Awards najlepszy reżyser 1985 Victoire de la Musique najlepszy teledysk 1987 Victoire de la Musique najlepszy teledysk 1991 Victoire de la Musique najlepszy teledysk 1993 Victoire de la Musique najlepszy teledysk 1994 |
| Stronie internetowej | (nie) jeanbaptistemondino.com |
Jean-Baptiste Mondino , urodzony dnia21 lipca 1949w Aubervilliers jest producentem reklam , klipów i francuskiego fotografa .
W swojej karierze regularnie reżyserował klipy dla Alaina Bashunga , Vanessy Paradis , Madonny , a także dla Axela Bauera , Keziah Jones , Björk i Davida Bowie .
Dyskretny Jean-Baptiste Mondino nie opowiada o swojej osobistej historii. „Jego twarz jest prawie nieznana ogółowi społeczeństwa. Odmawia statusu gwiazdy i większości wywiadów. » Pochodzący z rodziny włoskich imigrantów, skromnie przywołuje swoją młodość na przedmieściach i popularne pochodzenie pierwszych artystycznych wpływów: kościołów, okładek płyt i czasopism.
Jest ojcem Mahauta Mondino.
Mondino zaczynał w latach 70. jako dyrektor artystyczny w agencji reklamowej Publicis . Publikuje w magazynie „ Fasada ” . W 1974 roku powrócił do zasady obrazowania stosowanej przez piosenkarza Antoine'a w scopitone Les Élucubrations d'Antoine : nie tworzy już prostej „sfilmowanej piosenki”, ale łączenie nieoczekiwanych ujęć w mini filmie zawierającym piosenkę jest teraz tylko ścieżka dźwiękowa.
Na początku lat 80. stworzył koncepcje okładek płyt, których producentem był jego partner, fotograf Gérard Rufin. W 1981 roku nakręcił swój pierwszy teledysk z Paradisem dla piosenkarza Alaina Chamforta, a dla siebie w 1983 z La danse des mots pod pseudonimem Mon Dino.
W 1981 roku wyprodukował okładkę do albumu Huberta-Félixa Thiéfaine'a Latest beacons (before mutation) . Z kolei Mondino został fotografem i nadal produkował okładki płyt, wiele dla wytwórni Mankin Records z grupy Taxi Girl stworzonej przez jego przyjaciela Alexisa Quinlina, menadżera grup rockowych, rozpoczynając karierę w fotografii reklamowej. Ewoluował w stronę mody i jednocześnie rozpoczął karierę jako reżyser teledysków .
W 1989 roku założył firmę produkcyjną Bandits Production.
Jest uznawany za częstą współpracę z Madonną oraz za osiągnięcia i zdjęcia dla Mylène Farmer , Les Rita Mitsouko , Thomas Fersen , Prince , Axel Bauer , Alain Bashung , Étienne Daho , Vanessa Paradis , Alain Chamfort , Björk , Texas i wielu innych. Wyreżyserował także liczne filmy reklamowe, w szczególności perfumy Jean Paul Gaultier (w tym Le Mâle ) czy zdjęcia do torebki Lady Dior .
Jego pierwsze klipy to Paradis dla francuskiego piosenkarza Alaina Chamforta , Little Darlin dla francuskiej piosenkarki Sheila , oba w 1981, następnie Someone Like You dla francuskiej grupy nowofalowej Taxi Girl , Soleil, soleil Ahmeda Fakrouna w 1983 oraz The Dance of Słowa dla siebie pod koniec 1983 roku.
Jego pierwsze projekty wykonywane są w kolorze. Dla Paradisa tematem jest samobójstwo na drodze do pary, w którego wcielił się między innymi Alain Chamfort. W Little Darling Sheila znajduje się pomiędzy dwoma światami, jednym prawdziwym, a drugim futurystycznym w grupie Someone like you Daniel Darc działa w sielankowej scenerii, z długą sekwencją ujęć trwającą ponad trzydzieści sekund w czerni i bieli, której używa po raz pierwszy w wprowadzenie klipu wideo. W Soleil, soleil z libijskim piosenkarzem Ahmedem Fakrounem, Mondino oferuje wideo, na którym Coluche jest biernym widzem przed ekranem swojego telewizora, patrzącego na piosenkarza i sylwetkę orientalnej tancerki. Ten klip wideo jest podobny do klipu wideo C'est comme ça, który wyreżyserował w 1987 roku dla Rity Mitsouko.
Od pierwszych ćwiczeń La danse des mots stał się punktem zwrotnym w projektowaniu i produkcji. Kontekst jest inny, wideo jest zarówno zabawne, jak i dynamiczne z eksplozją kolorów. W formie rapu fotograf wchodzi na scenę, jedyny do tej pory, z różnymi uczestnikami, przyszłymi aktorami lub piosenkarzami, takimi jak Ged Marlon , Farid Chopel , Caroline Loeb , Tristan i kilkoma dziećmi rozwijającymi się wokół samogłosek alfabet w postaci kostek, z zabawkami i animowanymi postaciami. Znacząca i nowa twórczość tego teledysku pozwoliła na jego trwałe wejście do biblioteki Museum of Modern Art w Nowym Jorku.
W 1984 roku zdobył międzynarodową renomę dzięki Tube Cargo , pierwszym teledysku Axela Bauera , wyprodukowanym przez Alaina Massiota. Z Pascalem Lebegue'em w aparacie, na prośbę artysty używa czerni i bieli. W tej piosence, podobnie jak we wszystkich swoich klipach z lat 80., używa estetyzmu z żywym poczuciem erotyzmu i elegancji, podkreślając swoje postacie (mężczyzn, kobiety lub dzieci) i miejsca (otwarte lub zamknięte, zewnętrzne lub wewnętrzne) na równych prawach. oparcie, w równowadze z grą światła, jak wielcy reżyserzy kina.
W 1984 roku Cargo stał się pierwszym francuskim klipem wyemitowanym w MTV (Stany Zjednoczone) . Francuski fotograf był wówczas poszukiwany na całym świecie.
Czarno-biały, jego kreatywność i mistrzostwo techniczne w produkcji oraz niuanse światła stały się wizytówką Mondino w latach 80.
Starannie wyreżyserował teledyski do Another World francuskiej grupy rockowej Téléphone pod koniec 1984 r., The Boys of Summer amerykańskiego piosenkarza Dona Henleya w 1985 r. Oraz do Dark Russians od angielskiego piosenkarza Stinga w 1985 r., Wszystkie w czerni i bieli. W tym czasie wrócił do barwienia kilka razy, z stylizowane niewolnikiem miłości przez Bryan Ferry w 1985 roku, Mia Bocca przez Jill Jones w 1987 roku, lub C'est comme ça z francuskiej grupy Rita Mitsouko przez uzyskanie zwycięstwa. Muzyka za najlepszy teledysk za rok 1987. W 1988 wyreżyserował teledysk do piosenki What are you beautiful, która łączy w duecie Catherine Ringer , wokalistka grupy Rita Mitsouko , z Markiem Lavoine . W tych dwóch ostatnich klipach Mondino wprowadza estetykę syntetycznych obrazów 3D, korzystając z pomocy twórców z paryskiego studia Mac Guff , inaugurując gatunek we Francji w tej dziedzinie.
Plik 13 września 1985W Radio City Music Hall w Nowym Jorku Mondino otrzymał nagrodę dla najlepszego reżysera teledysku roku na MTV Video Music Awards dla Chłopaków lata w reżyserii Dona Henleya , który poprosił go o wyreżyserowanie teledysku inspirowanego Cargo. pierwsze uznanie dla twórczości francuskiego artysty w dziedzinie obrazu i dźwięku. The Boys of Summer to wielki zwycięzca tego wieczoru, otrzymuje trzy dodatkowe nagrody, w tym za najlepszy teledysk dla swojego tłumacza, za najlepszy kierunek artystyczny w teledysku dla Bryana Jonesa i za najlepszą fotografię w teledysku dla Pascala Lebègue.
W 2018 roku wyreżyserował klip niski dla Lenny'ego Kravitza nowego albumu , Raise Vibration .
Jean-Baptiste Mondino jest uznanym fotografem, którego magazyny modowe zlecają produkcji okładek i serii modowych , a także prasę ogólną, która publikuje jego zdjęcia osobistości: artystów, dla których tworzy wideoklipy, a także aktorów i artystów. Współpracuje również z wieloma markami, dla których tworzy wizualizacje do kampanii reklamowych oraz z wytwórniami, które powierzają mu produkcję okładek płyt i zdjęć promocyjnych.
Płodna podróż Jean-Baptiste Mondino to nietypowa podróż po świecie fotografii mody . Nie kojarzył swojego nazwiska ani z magazynem, ani z marką i przez dziesięciolecia publikował swoje zdjęcia, bez wyjątku, w "esencjalnych" magazynach, takich jak Vogue i prasa nowatorska, a nawet męska ( Glamour , Jalouse , Stubborn).
Zrobił okładkę do albumu J'accuse piosenkarza Damiena Saeza w 2010 roku.
„Nie podoba mi się to zdjęcie. To, co lubię, to służba, mógłbym być stewardem ” - deklaruje.
Na przełomie lat 80. i 90. Mondino wcielił się w kreacje stylisty Lionela Crosa, z którym dzielił wszechświat i dążenie do wyjścia z głębi pornografii z reprezentacji seksualności, zwłaszcza kobiecej. Po użyciu kreacje stylista w Vanessa Paradis' Tandem , fotografuje je w serii moda dla Niej : «La Folie Vinyl» (Marzec 1990) i „A La Maniere De Nijinski” (Czerwiec 1991).
W 2000 roku przeprowadził kampanię reklamową dla marki Morgan .
Jest jednym z fotografów, którzy stworzyli kalendarz dla włoskiej marki kawy Lavazza (edycja 2003).
Kampanie Dior's J'Adore , z Charlize Theron ,
Dior HOmmes z Johnnym Deppem .
W 2012 roku sfotografował Carlę Bruni-Sarkozy, która powróciła do swojego zawodu jako modelka w reklamie marki Parrot .
W latach 90. obrazy wyprodukowane przez Jeana-Baptiste'a Mondino w ramach jego współpracy z francuskimi magazynami, na przykład Vanessa Paradis for Glamour , zostały odtworzone i przeanalizowane, ponieważ nie tylko zaburzyły kody fotografii modowej, ale także wizerunek artystki. modele i poza kobiecość ( American Photo , 1997).
Wiele gazet i magazynów wzywa Jean-Baptiste Mondino do sfotografowania osobistości, którym poświęcają artykuły. Niestandardowe portrety, dialog między modelką a artystą, jak podczas sesji zdjęciowej z Béatrice Dalle for Liberation : „Wije się, gdy fotograf Jean-Baptiste Mondino wyjaśnia jej, że chce zrobić z nią coś absolutnie wyjątkowego. aktorka sprzed dwudziestu lat, której drażliwa postać zapowiadała błyskawiczną karierę i która po dziesiątkach filmów o absolutnym popycie, stopniowo zyskała miano AKTORKI. Ten, który nas interesuje właśnie dlatego, że nie gra w bycie. Spuszcza oczy, cóż na to powiedzieć, wydaje się zadowolona z komplementu, trochę zawstydzona, że też jest szczęśliwa. Z Mondino robią idiotów, a ona, która tak bardzo nienawidzi sesji zdjęciowych, podoba się pomysł serii ciasnych portretów, ledwo zmieniających się, jak wariacja na ten sam temat płyty, która nie ma już odpowiedniego ciała. '' Wcześniej, ale dostosowuje się do niego tak, jak powinien - ważna jest ta twarz. "
Wielki pasjonat muzyki, a zwłaszcza gitary, opublikował kolekcję zdjęć Guitar eros , wizerunki nieznajomych, muzyków francuskich lub międzynarodowych, wschodzących lub uznanych gwiazd, zawsze wokół tego instrumentu. Są portrety samego Mondino, Cat Power , Mylène Farmer , Madonny , Raphaela , Briana Molko , Vanessy Paradis , Vanessy Contenay-Quinones, Lenny'ego Kravitza , Bena Harpera , Toma Waitsa , Electric Lady, Karla Lagerfelda , Damiena Saeza (słyszeliśmy też o nich ze względu na zdjęcie plakatu z trasy Saez J'accuse, gdzie Jean Baptiste Mondino sfotografował nagą kobietę w wózku w supermarkecie i które zostało następnie ocenzurowane), The Naast ...
W 2011 roku wyprodukował okładkę do pierwszego albumu DJ SebastiAn , zatytułowanego Total . W 2012 roku wyprodukował okładkę do nowego albumu Olivii Ruiz , Calm and Storm .
W 2013 roku wykonał okładkę albumu Love Songs from Vanessa Paradis, w dużej mierze inspirowanego frazesem zatytułowanym Portrait with Perfume Flask (ok. 1930) rosyjskiego fotografa Aleksandra Rodczenki .
W 2018 roku wyprodukował okładkę i libretto do albumu Mylène Farmer Désobéissance .
Wśród swoich wpływów cytuje Guya Bourdina i Erwina Blumenfelda, których to po raz pierwszy pozwoliło mu odkryć i z których czerpał inspirację do swojej kampanii na rzecz Diora. Mówiąc o Erwinie Blumenfeldzie, mówi: „Przypadkowo natknąłem się na jedno z jego zdjęć i kiedy w końcu odkryłem wszystkie jego prace, wydało mi się to niewiarygodne, że możesz być tak daleko przed swoim czasem i czasem. Jego fotografia nie jest klasyczna, ale futurystyczna. Kolory, grafika, swoboda, elegancja… Jest to niedoceniane i wiele pozostaje do odkrycia. Inspiruje mnie i zawsze będę inspirował się jego twórczością. Daje ci odwagę, by iść dalej i podejmować większe ryzyko. Prawdziwy artysta. Jeśli chodzi o Guya Bourdina, Jean-Baptiste Mondino i Madonna zostali postawieni przed amerykańskim wymiarem sprawiedliwości przez syna fotografa, uznając, że wykorzystanie zdjęć jego ojca w hollywoodzkim klipie amerykańskiej gwiazdy było karane za naruszenie praw autorskich. Wydaje się, że sprawa została rozstrzygnięta polubownie, zgodnie z obecną praktyką w Stanach Zjednoczonych, ponieważ nie są dostępne żadne źródła dotyczące wyniku tej skargi. Jest to niepublikowany fragment wywiadu z Guyem Bourdinem, o którym Mondino komentuje w jednym z pierwszych wywiadów, które udzielił France Interowi wMaj 2015 w którym przywołuje swoją twórczość fotografa.