Houlgate | |||||
Houlgate widziane z plaży Cabourg. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Normandia | ||||
dział | Calvados | ||||
Dzielnica | Lisieux | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Normandia-Cabourg-Pays d'Auge | ||||
Mandat burmistrza |
Olivier Colin 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 14510 | ||||
Wspólny kod | 14338 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Houlgatai | ||||
Ludność miejska |
1792 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 382 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 49°18′03″ północ, 0°04′38″ zachód | ||||
Wysokość | Min. 0 m Maks. 124 m² |
||||
Obszar | 4,69 km 2 | ||||
Jednostka miejska |
Dives-sur-Mer ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji | Dives-sur-Mer (gmina głównego bieguna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Cabourg | ||||
Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Normandia
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | www.ville-houlgate.fr | ||||
Houlgate to francuska gmina w kantonie Dozulé , położona w departamencie Calvados i regionie Normandii , licząca 1792 mieszkańców.
Nadmorski kurort Côte Fleurie utworzony na wrzosowiskach Beuzeval, znajduje się w Pays d'Auge , w połowie drogi między Cabourg na zachodzie i Villers-sur-Mer na wschodzie, około dwudziestu kilometrów od Caen i 14 km od Deauville . Miasto słynie z typowej nadmorskiej architektury Belle Époque .
Beuzeval był XVIII th wieku małą wioskę rolników znajdujących się w ziemi wokół kościoła z małej rybackiej wiosce w pobliżu morza, nad brzegiem rzeki Drochon .
Nadmorski kurort znajduje się na Côte Fleurie , na północny zachód od Pays d'Auge , 14 km na południowy zachód od Deauville , 23 km na zachód od Pont-l'Évêque i 28 km na północny wschód od Caen .
Miasteczko o powierzchni 4,7 km 2 , liczące 1900 mieszkańców, położone jest na 49°18″05″ na północ i 0°04′33″ na zachód, w dolinie rzeki Drochoń (lub Drauchon). Ta dolina jest zamknięta od zachodu przez Butte de Caumont, z kulminacją na wysokości 103 m i ujściem Dives , na wschodzie przez Butte de Houlgate, 123 m n.p.m., z Bois de Boulogne i przedłużoną przez Vaches Klify Noires w kierunku Villers-sur-Mer .
Miasto Houlgate jest otoczone od wschodu i południa przez miasto Gonneville-sur-Mer, a od zachodu przez Dives-sur-Mer .
Miasto jest obsługiwane przez dwa zjazdy z autostrady A13 przez Auberville lub Dives-sur-Mer lub bezpośrednio pociągiem i linią Deauville-Dives-Cabourg .
Miejscowości i szczeliny Houlgate to, ze wschodu na zachód: Corniche, Butte de Houlgate, Aulnettes, Carrefour du Trou, Montagne, Fontaine Pagné, Beuzeval, zamek Beuzeval, Kościół, Kuźnia, Égrillards, Valley, Pommeraye, Lieu Paillot, Grand Pré, Cour Ferey, Lieu Marot, Knights, Butte de Caumont, Hameau de la mer i Mauvais-Pas.
Geologia z Pays d'Auge , a dokładniej z Wybrzeża Fleurie miarę Houlgate to dotyczy, jest związany z kenozoicznej formacji znanej jako stos płyt osadowej basenu z Paryża , Brukseli i Londynie regionach i przez czwartorzędowa transgresja w strefie rozszerzenia rozpoczynającej się w triasie i która da Kanał .
Terytorium geologiczne Houlgate leży między Cuesta de la Dives na zachodzie a basenem Touques na wschodzie. Charakteryzuje się płaskowyżem Pays d'Auge, z wysokości od 100 do 120 m , który wpada do morza w postaci klifu , Vaches Noires. Ten klif wydobywa na światło dzienne elementy jurajskie i kredowe sprzed 160-100 milionów lat. Połączone działanie żlebowania ze szczytu wód spływowych i podważania z dna morskiego przedstawia naturalny przekrój geologiczny. Wygląd tych klifów jest bardzo zróżnicowany i miejscami nazywany jest „pustynią” lub „chaosem”.
U podstawy, poniżej poziomu morza, do głębokości 15/20 m margle „Mauvais Pas”, a następnie powyżej poziomu zera, do miąższości około 8/10 m , margle bioklastyczne z lumachelicznymi pokładami wapieni mulistych, znane jako „Margle nurkowe”. ” pochodzący z górnego keloweu (około 155 milionów lat temu). Są one zwieńczone 25/27 m masywnym szarym marglem z perełkami guzków i małymi ławicami wapiennymi zwanymi „marls de Villers”, a następnie naprzemiennie na grubości 2 m margli i skamieniałych wapieni gliniastych z oolitami zwanymi „oolitami”. "pokryty marglem mulistym z biotermami Lopha gregarea powyżej 5/7 m i Myophorella hudlestoni powyżej 12/15 m , wszystkie" wapienia Auberville " pochodzące z dolnego oksfordu (około 150 milionów lat temu). Środkowy oksford (około 140 milionów lat temu) jest reprezentowany na wysokości ponad 6/15 m „wapieniem oolitowym Trouville” złożonym z wapienia oolitowego i bioklastycznego, bioturbowanych, w masywnych pokładach przeplatanych perełkami kamyków wewnątrzformacyjnych, nad skałami. wapień z żelazistymi granulkami, całość pokryta ponad 1/3 m "koralowej szmaty z Trouville". Następnie na 40/50 m warstwy kredy jaskrowej i kredy z gąbczastą spoczywają na podłożu z piasku sinokredy reprezentującego kredę (około 130 do 100 milionów lat). Warstwy powierzchniowe płaskowyżu zbudowane są z gliny krzemiennej i mułu z płaskowyżów trzeciorzędowych (mających około 65 milionów lat).
Niższe warstwy margla są nieprzepuszczalne dla wód powierzchniowych, a poziom zwierciadła wody na wysokości od 60 do 80 m umożliwia erozję i przecięcie klifu. To właśnie w plejstocenie (od 18 mln do 11/12 000 lat), okresie naznaczonym cyklicznie zlodowaceniami oddzielonymi od okresów międzylodowcowych, w okresach ocieplenia, wody lodołamaczy silnie rzeźbią płaskorzeźby. Dziś Drochon i jego douets są tylko hydrologicznymi „skamieniałościami” potężnych potoków, które oczyściły kredę i margle, tworząc dolinę, w której obecnie znajduje się Houlgate.
W Vaches Noires skały są teraz chronione, ich dostęp zostało zakazane dekretem klasyfikacji jako „miejscu zainteresowania naukowo-krajobrazowy, w departamencie Calvados”.20 lutego 1995z Ministerstwa Środowiska, ponieważ zawierają duże złoża skamieniałości, w których występuje wiele amonitów . Zbieranie skamielin jest dozwolone tylko na plaży u podnóża klifów. Pewna liczba skamieniałości służących jako międzynarodowe odniesienia do paleontologów pochodzi z klifu Czarnej Krowy.
W Villers-sur-Mer i Houlgate, które otaczają Czarne Krowy, znajdują się kolekcje skamieniałości; w muzeum Villers-sur-Mer, kolekcja Ferdinanda Postela, który osiadł tam jako fotograf w 1880 roku i zbierał i zbierał skamieniałości do robienia pocztówek; w ratuszu Houlgate, kolekcji szwajcarskich, ale adoptowanych Houlgataisów, Fédérica Nicoleta (1889-1966), również fotografa i kolekcjonera skamieniałości.
Na wschód od centrum znajduje się pole golfowe Houlgate i staw rybny „Étangs du Drochon”. Miasto jest oddzielone od dwóch sąsiednich miejscowości Dives-sur-Mer i Villers-sur-Mer klifami. Klif na zachód, w kierunku Dives-sur-Mer, nazywa się Butte de Caumont i przed budową linii kolejowej spływał do morza na Mauvais Pas. Klify na wschodzie, w kierunku Villers-sur-Mer, od Butte d'Houlgate, od której miasto wzięło swoją nazwę, nazywane są Czarnymi Krowimi Klifami ze względu na skały opadające na plażę i pokryte glonami.
Drochon (dawniej orkisz Drauchon) o nieregularnym przepływu jest utworzona przez przecięcia co najmniej dziesięć strumieniami i strumieniami: THE Mennetot, broszki, Gonneville, Riqueville, Tolleville, Pagné, Petiot, źródła Desert i Bougon i Berezyną.
Niektóre z tych źródeł i fontanny dopływowe Drochonu są nadal obiektem pielgrzymek, źródło Saint-Laurent w Trousseauville znane jest z leczenia problemów skórnych. Możesz zobaczyć odwiedzając stronę "drzewo chusteczki". Pielgrzymi zwilżają szmatkę i przykładają ją do ran, a następnie ofiarowują ją świętemu, wieszając na drzewie.
Ujście Drochonia zawsze miało problemy z zamuleniem. W 1880 r. miasto płaciło orakowi 135 F rocznie za utrzymanie koryta rzeki w czystości i za utrzymanie jej prądu.
Istniały do trzech młynów należących do szlachty lub opactwa Saint-Étienne de Caen . Jedyną, która pozostała, jest Moulin Landry, która jest własnością prywatną. We wsi wybudowano w 1885 r. myjnię, odrestaurowaną w 1990 r. i usytuowaną w pobliżu dworca .
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Sallenelles” miasta Sallenelles zlecenie w 2004 roku znajduje się 12 km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 11,2 ° C i ilość opadów wynosi 715,8 mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej zabytkowej stacji meteorologicznej „Deauville” w miejscowości Deauville , oddanej do użytku w 1973 roku i oddalonej o 13 km , średnia roczna temperatura zmienia się z 10,3 °C w latach 1971-2000 do 10,7 °C w 1981 r. -2010, następnie w 11 °C w latach 1991-2020.
Houlgate to gmina miejska. W rzeczywistości jest to część gmin o gęstości lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej sieci gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Dives-sur-Mer , w wewnątrzwspólnotowej departmental aglomeracji obejmującym 24 gmin i 36,564 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Dives-sur-Mer , którego jest gminą głównego bieguna. Obszar ten, obejmujący 12 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Miasteczko, graniczące z zatoką Sekwany , jest również miastem nadmorskim w rozumieniu prawa3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (60,5% w 2018 roku), co oznacza wzrost w porównaniu do 1990 roku (55,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (53,4%), łąki (30%), lasy (8,7%), zieleń sztuczna, nierolnicza (7,1%), tereny otwarte, bez lub z małą roślinnością (0,6 %), wody morskie (0,2%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Stara nazwa miasta jest Beuzeval do której dodaje, że od dzielnicy zwanej Houlgate w 1898 roku, a więc krótkiej - mieszkał Beuzeval-Houlgate , wreszcie Houlgate od 1905 roku Gentile jest Houlgatais .
Nazwa miejscowości jest poświadczona w formularzach Boseval z 1077 r. (rozdz. De Saint-Étienne de Caen); Bosa Vallis w 1180 (magni rotuli, s. 30, 2); Bosseval, Bueseval w 1282 (ch. De Saint-Étienne); Beuzval w 1320 (rola lenna wicehrabstwa Auge); Beuseval XIV th wieku; Beuzeval w 1585 (papier Falaise Terrier).
Chodzi o toponimiczną formację średniowiecza in -val w znaczeniu „dolina, dolina”.
Pierwszy element Beuze- oznacza Zachodnia Germańskie antroponimia boso lub Scandinavian bosi / bosi , biorąc pod uwagę dużą liczbę toponimami zawierających element Beuze- Normandy (Beuzeville; Beuzemouchel; Beuzebosc i podobne). Wszystkie znajdują się w obszarze dystrybucji toponimii nordyckiej. Imiona osobiste Bósi / Bosi i Boso są utrwalane w normańskim patronimicznym Beux ( przypadek przedmiotowy ) i gdzie indziej (w przypadku zachodniogermańskiego Boso ): Boson lub Bozon ( przypadek reżimu ).
Houlgate (podobnie jak warianty graficzne Houlegate, Houllegate, Houllegatte ) to typ toponimiczny powszechny w Normandii (ponad trzy toponimy w departamencie Calvados, ponad 20 w samym Seine-Maritime). Jest to związek pochodzenia nordyckiego : hola gata „zatopiona ścieżka”, złożona z gata „ulica, droga” i holr „ pustka ”. Wydaje się, że w Normandii nabrała ona bardziej specyficznego znaczenia „zatopiony dróż, dróżka w jaskini” zob. Houllegate (La) (Seine-Maritime, Brachy , Chemin de la Houllegate 1464) lub Houllegate (Seine-Maritime, Thiergeville , Quemin de la Houllegate , 1433, Arch. S.-M. tab. Rouen).
Ujednoznacznienie z Hulgade ( Dania ) i Holegates w Zjednoczonym Królestwie .
CaumontCaumont jest dialektem na północ od linii Joret znanego toponimy Chaumont , starego normańskiego caux z niskiego łacińskiego calvus , łysego ( por. Karl li Caux , Charles le Chauve , w La Chanson de Roland ), po którym następuje mont . Ten toponim nawiązuje do nazwy Calvados , która z drugiej strony jest formacją wyuczoną, wywodzącą się również z łacińskiego calvus , łysy i grzbietowy . W rzeczywistości te bezdrzewne wzgórza służyły jako punkty odniesienia lub punkty orientacyjne dla handlu przybrzeżnego. Zlatynizowana forma Calvus-mons , Mont Chauve jest poświadczona z 1260 r. w karcie napisanej przez Philippe le Bold dla wysokości oddzielającej Dives od Beuzeval.
Drochon lub DrauchonCzasami także Drojon brał swoją nazwę, albo od łacińskiej formy złożonej ze znaku Drusus lub Drausius, po którym następuje przyrostek własności -acum , albo od zachodniogermańskiej formy Drogo lub Drogone . Oba etymologies, powszechne wśród uczonych XIX th wieku, są podejrzane, ponieważ historycznie Drochon lub Drauchon nosił nazwę ru Dziesięć Douets . Nazwę tę tłumaczy fakt, że rzeka ta składa się z dziesięciu strumieni ( douet mała rzeka lub strumień w augeron ).
Czarne krowySwoją nazwę zawdzięczają popularnemu pochodzeniu, które mówi, że wapienne skały spływające z klifów, pokryte glonami i małżami, we mgle przypominają stado krów. Wyrażenie to jest francuskie lub niedawne, ponieważ fonetyka normańska na północ od linii Joret powinna być vaques neires .
Jeśli położenie geograficzne jest niezmienne: dolina zamknięta między dwoma wzgórzami, wzgórzami Caumont i Houlgate, z schodzącymi z tych wzniesień różnymi douets spotykającymi się w centrum, tworząc ru des dix douets (dziś Drochon lub Drauchon), Cassini Mapa i, bliższy nam, tzw . kataster „napoleoński”, a dokładniej, pokazuje nam parafię, która bardzo różni się od dzisiejszej gminy pod względem liczby mieszkańców.
We wnętrzu, w ramach „źródłowym” przepaski na grzbiecie „Butte Houlgate” Beuzeval, grupa małych gospodarstw żywopłoty pobliżu swojego kościoła dnia XII th wieku i poświęcony św Antoniego . W pewnej odległości, w zagłębieniu doliny, na wschód od kościoła, na starym kopcu zamkowym , znajduje się „dwór Beuzeval”, dom panów Beuzeval, jego kaplica, gospodarstwo i zwykły młyn. Podążając za douet, drugi młyn, młyn Denize, w miejscu zwanym les égrillards (zawory, które rozprowadzają wodę i siatki, które utrzymują ryby). Kontynuując strumień, blisko morza, w wiosce morskiej gromadzi się kilka ruder, dając schronienie nielicznym grzesznikom parafii. U ujścia Ru des dix douets (nieprawdziwie położonego na Corniche nad rzeką Cassini) nad ujściem Dives czuwa bateria uzbrojona w kilka armat i obsługiwana przez niewielki garnizon oficerów straży przybrzeżnej . Na drugim końcu morza, pod Corniche na początku klifu Vaches Noires, kilku biednych nieszczęśników schroniło się pod szkieletami kilku łodzi, żyjących ze zbierania muszli i małży, a także kłusownictwa królików i zajęcy bagiennych. W końcu rozdzielono, do różnych miejscowości, miejsca Pajot, la Croix, Tolville, Ricqville, Menetot, Dramard, farmy bocage. Beuzeval jest otoczony przez parafie Auberville-sur-Mer, Gonneville-sur-Dives, Trousseauville i Dives. Aby nawodnić dolinę, jedną ścieżką wychodzącą z Dives, na wrzosowiskach, równolegle do brzegu, przechodzącą u podnóża „Butte de Caumont”, przechodzącą przez „Mauvais Pas” i wspinając się na „Butte de Houlgate”, „droga celników” lub „wielka droga Francji”.
Parafia Beuzeval miała wówczas około 70 pożarów (około 250 mieszkańców). Była częścią dekanatu w Beaumont-en-Auge , na sierżanta z Dives i wyborach z Pont-l'Évêque .
Uzupełnienie mapy Cassini, pierwszego katastru z 1826 r., na lewym brzegu Drochonu, pod zboczami Caumont, między ujściem a „Mauvais Pas”, fabryką płytek, która wykorzystuje glinę „Butte de Caumont” i , w połowie drogi między przysiółkiem a ujściem, na kanale omijającym wody, trzeci młyn, młyn Landry. Nowe miejscowości, miejscowość Liégard, Kuźnia, skrzyżowanie Toutain. Miasto jest już lepiej obsługiwane przez sieć ścieżek. Pochodzący z Villers-sur-Mer , schodzący ze szczytu rozdroża Tronc (obecnie rozdroża Trou), dwóch zatopionych pasów, ścieżek poprzecznych i źródła Pagné. Schodząc z wyżyn Houlgate, Chemin des Genets. Przechodząc u podnóża kościoła, zatopiony pas biegnie równolegle do ru, aż do plaży, ścieżki Mauger i podążając za Drochon Chemin des Dix Douets jak najbliżej. Wychodząc z kościoła i idąc w kierunku Dramard, chemin des Rouges-Terres. Od skrzyżowania Toutain, Chemin de Trousseauville (obecnie już nie), Chemin de Dives-sur-Mer i jego cotygodniowy targ oraz Chemin de la Vallée obsługujące „wioskę morza”.
Pierwszym lordem Beuzeval, który pozostawił ślad w historii, był Pierre de Sinville. ten6 sierpnia 1066, książę Guillaume i jego świta idą ścieżką uderzeniową, aby dołączyć do swoich oddziałów w Dives-sur-Mer , ale pełne morze i zła pogoda uniemożliwiają mu przejście na poziomie „Mauvais Pas”. Idąc w górę „Dix Douets” ru, znajdują zakwaterowanie w posiadłości Beuzeval. Opuszczając dwór, Wilhelm miał nowego towarzysza w podboju Anglii : Pierre de Sinville nie znalazł tam jednak ani chwały, ani fortuny, tylko śmierć w bitwie pod Hastings .
Jean d'Aché (lub d'Achey), towarzysz Wilhelma, który został zdobywcą, był w posiadaniu twierdzy Beuzeval w uznaniu zasług świadczonych podczas podboju Anglii. Rodzina Aché zostaje na kilka stuleci posiadaczami twierdzy Beuzeval. Eudes d'Aché, syn Jeana, towarzyszył Robertowi Courteheuse , synowi Wilhelma Zdobywcy, w drodze do Ziemi Świętej w 1096 roku.
W 1350 Eudes d'Aché (znany jako starszy ), Pan Beuzeval, poślubił Christine de Bailleul i będą mieli syna o imieniu Eudes (znany jako młodszy ). A w 1537 roku to Małgorzata d'Aché, córka Jacquesa, pana Beuzeval i Gonneville, poślubiła Jeana Le Bruna, pana Sallenelles , syna Louisa Le Bruna, wiceadmirała Francji. Po pięciu i pół wieku twierdze Beuzeval i Gonneville opuściły rodzinę Aché i stały się własnością rodziny Le Brun (lub Lebrun), Lord of Sallenelles.
ten 14 sierpnia 1616 r, Jacques Lebrun i jego szwagier François de Mailloc, mąż Françoise Lebrun, sprzedają uszlachetnionemu w 1610 Pierre de Dramart sieurie de Beuzeval i Gonneville. Rodzina Lebrunów utrzymała własność Beuzeval tylko przez 79 lat. ten11 stycznia 1632 r, Pierre de Dramard, dziedzic, pan Beuzeval i Gonneville, żonaty z Anne Cheron, chrzci swoją córkę Annę w kościele Trousseauville.
W 1620 r. król Ludwik XIII w towarzystwie księcia de Condé , przybyłego z Honfleur w czasie strajku, przeszedł przez „Mauvais Pas”, by zatrzymać się na poczcie hostellerie de l'Épée Royale (dziś hostellerie Guillaume-le-Conqueror) w Dives-sur-Mer .
ten 9 grudnia 1664 rThe Grande Mademoiselle ( kuzyn od Ludwika XIV ) daje jako semi-lenna kolczugi, Jacques de Seran, protestanckiej rycerza, syn Thomasa de Seran, w seigneury z Beuzeval do którego4 lipca 1665 rpanowanie Douville. Pan Dramard pozostaje panem Gonneville, był panem Beuzeval tylko 48 lat. W 1717 roku François de Séran, Lord of Beuzeval, został mianowany pułkownikiem straży przybrzeżnej kapitanatu Dives. Jest także generałem szlachty Górnej Normandii.
Władza Beuzeval przeszła następnie w ręce rodziny Secqueville. W 1736 r. pan de Secqueville, lord Beuzeval, pojawił się w sporze o opłaty pobierane w porcie Dives, który sprzeciwił się mu z opatem Saint-Étienne de Caen . Ostatnim panem Beuzeval przed rewolucją francuską jest pan Boistard de Prémagny.
w Kwiecień 1789, Guillaume Miocque i Charles Liégeard są mianowani zastępcami, przedstawicielami parafii Beuzeval, w celu przygotowania spotkania Stanów Generalnych na zgromadzeniu odbywającym się w kościele Saint-Michel w Pont-l'Évêque .
11 roku prerii V statek Confiante , wypływający z Hawru do Cherbourga , został zaatakowany przez angielską marynarkę wojenną. Szukając schronienia w ujściu Dives , osiadł na mieliźnie na brzegu. Anglików trzyma na dystans bateria Beuzevala. Jest dwóch martwych, kapitan Étienne Perrier i jego porucznik, którzy giną po przewiezieniu do fabryki płytek w wiosce nad morzem po wdowie Le Danois.
W latach 1815-1845 burmistrz Beuzeval był w konflikcie z burmistrzem Dives-sur-Mer o pobór ceł od towarów przepływających przez port. Mając to na uwadze dwie gminy, prefekt Pont-l'Évêque organizuje rokowania w 1815 r., ale konflikt kończy się dopiero w 1845 r. przez przypisanie portu gminie Dives decyzją sądu. W 1825 r. burmistrzowie gmin Beuzeval, Dives-sur-Mer, Gonneville-sur-Mer i Trousseauville zgodzili się wytyczyć dokładną trasę ich gmin w oczekiwaniu na kataster z 1826 r. Z tej okazji dwór Beuzeval, która znajdowała się na terenie gminy Gonneville, zostaje przywrócona w Beuzeval dzięki nowemu przebiegowi granic miejskich.
To wszystko zaczęło się na lewym brzegu Drochon między 1845 i 1850 ; moda na kąpiele morskie dotarła do Beuzeval. Kilku turystów z Caen, a potem z Paryża, zaczęło przyjeżdżać do Beuzeval na wakacje. Wraz ze wzrostem liczby turystów wybudowano drewniany pensjonat. Pejzażysta Paul Huet zrealizowane w 1863 roku płótno klify zobaczyć Houlgate zachowane w Muzeum Sztuk Pięknych w Bordeaux .
Hotel Imbert został wybudowany w 1877 roku, aw 1907 dobudowano jego wieżę. Wioska nadmorska nazywa się teraz Beuzeval-les-Bains i przyciąga ludność protestancką. Od lat 60. XIX w. liczba ludności wzrosła, podczas gdy od 1806 r. zmniejszyła się : 270 mieszkańców w 1851 r. , 345 w 1861 r. , 515 w 1872 r. i 1011 w 1881 r . Od lat 80. XIX wieku wzrost demograficzny osłabł.
Prawy brzeg Drochonia, szerszy i płaski, pozostaje niezabudowany. Firma Société de Construction Immobilière (SCI) została utworzona dwanaście lat później w 1858 roku z planami rozwoju z Beuzeval. Jej celem jest budowanie metodycznie i zgodnie z planem urbanistycznym. Firmę tworzą trzej mężczyźni, finansista, prawnik i zastępca. SCI kupuje sporą część ziemi i dzieli ją na nieruchomości, rysuje linie ulic i buduje mur chroniący rodzącą się wioskę przed morzem.Jacques Baumier , wyznaczony przez promotorów na architekta miasta, wyznacza pierwszy plan planowanie miasta. Za kilka lat wille (tzw. chalety) będą budowane tak wysokiej jakości, że nadal są obecne na wybrzeżu, a jedyne nieruchomości, które zniknęły, zostały zniszczone podczas II wojny światowej .
W 1859 roku wybudowano Grand Hotel, składający się ze 120 pokoi, każdy luksusowy i ze służbą. W 1860 roku wybudowano kaplicę Notre-Dame de Houlgate. Zastępuje stary kościół, który znajdował się zbyt daleko i stał się zbyt mały, aby pomieścić rosnącą populację Houlgate i Beuzeval. Pierwsze kasyno jest zbudowane z drewna i znajduje się przed Grand Hotelem.
Wieś przyjęła nazwę Houlgate, nazwa wzgórza na północny wschód od wioski morskiej. Na północ od Drochonia powstaje ratusz, szkoła i poczta. W tym czasie istniały dwie oddzielne wioski letniskowe. Beuzeval-les-Bains kontynuowało swój rozwój i w 1863 roku wybudowano kompleks hotelowy dla protestantów odwiedzających wioskę. Powstaje świątynia. Dwie wioski rozwijają się niezależnie.
Kolejowa przybył Houlgate w 1882 roku; stacja kolejowa Houlgate jest zbudowany między dwoma wioskami. Przerażający spacer u podnóża klifów między Dives-sur-Mer i Houlgate staje się wspomnieniem, gdy powstaje kolej. Rzeczywiście, linia jest zbudowana na murze oporowym wzdłuż ujścia rzeki Dives z promenadą z przodu i drogą za torami. Linia jest następnie połączona tylko z Mézidon-Canon z połączeniem kolejowym do Caen . Dopiero dwa lata później, w 1884 roku, ukończono linię do Villers-sur-Mer , łączącą Houlgate z Paryżem przez Trouville-sur-Mer - Deauville ( linia z Mézidon do Trouville - Deauville , obecnie zamknięta między stacjami de Mézidon i Nurkowania - Cabourg ). Pociąg zabrał następnie 4 godziny, aby połączyć Paris Gare Saint-Lazare z Houlgate i nie wymagał przesiadki.
W 1898 roku wieś Houlgate stała się większa niż jej rywal Beuzeval-les-Bains, nazwa miasta została zmieniona na Beuzeval-Houlgate. Nazwa zmieniła się ponownie w 1905 roku, by stać się tylko Houlgate .
Po wojnie 1870 r. i I wojnie światowej wybudowano wiele domów, według planów opracowanych przez SCI. Grand Hotel został rozbudowany w 1895 roku i do południowo-zachodniego narożnika dobudowano rotundę. Poczta przeniosła się wówczas z oficyny ratusza do własnych pomieszczeń. W pobliżu budowana jest także szkoła publiczna dla dziewcząt i druga dla chłopców. Promenada została ukończona w 1911 roku. Wieś gości wiele osobistości i koronowanych głów.
Pierwsze zdjęcia Butte de Houlgate pokazują suche wzgórze. SCI szybko zasadziło drzewa. W 1928 r. rada miejska przegłosowała utworzenie malowniczego terenu, aby chronić go przed jakąkolwiek nową budową, aby zachować jego charakter. Oznaczało to, że drzewa będą chronione i zapobiegną przyszłym osuwiskom.
Chociaż wieś straciła dwubiegunową konfigurację, ludność katolicka wolała prawy brzeg, podczas gdy ludność protestancka wolała lewy. Potwierdza to wizyta protestanckiej królowej Ranavalony z Madagaskaru w Beuzeval-les-Bains oraz wizyta katolickiej królowej Hiszpanii Izabeli II w Grand Hotelu.
Wojna została wypowiedziana w środku sezonu letniego 2 sierpnia 1914. Rekwizycja Grand Hotelu, kasyna, domu ewangelickiego i kilku innych willi opróżnia Houlgate z klientów. Wszystkie te zarekwirowane budynki są przekształcane w szpitalu przez 3 th Korpusu do szpitali przejściowe 23 i 24. Linia kolejowa pozwala na przyjazd pociągów szpitalnych bezpośrednio na stacji Houlgate. Aby podnieść morale złamanych szczęk , kasyno oferuje rozrywkę na żywo , która będzie świadkiem przyjścia Mistinguett lub Yvonne Printemps .
Wielka Wojna spowodowała 43 zgonów w Houlgate Francji. Ich nazwiska widnieją na pomniku wojennym wybudowanym za subskrypcję firmy Louis Pillu (przyszły burmistrz) wSierpień 1921. Zgodnie z ówczesnym życzeniem administracji podatkowej sklep tytoniowy przyznano w 1917 r. Henri Larigauderie, rannemu na wojnie człowiekowi. To on w 1924 roku przejął prowadzenie farmy Lavolley, na której gruntach w latach 2000 zbudowano pododdział Larigauderie.
Nadmorska działalność została wznowiona w 1917 roku, ale serca już tam nie było i Houlgate już nigdy nie odnajdzie swojego poziomu luksusu Belle Époque , a jego bogata burżuazyjna klientela została zrujnowana przez wojnę.
Płaskowyż w 1942 roku został zajęty przez Niemców. Założyli stanowisko artyleryjskie z działami 155 mm francuskiego pochodzenia. Armaty zainstalowano w betonowych schronach połączonych z dużym podziemnym kompleksem z zapasami żywności i schronami. W celu zakończenia instalacji zainstalowano radar Würzburga .
Od 26 kwietnia 1944i aż do wyzwolenia, strona została mocno zbombardowany iw związku z tym została zrównana z ziemią, co doprowadziło do zniknięcia wszystkich drzew iglastych posadzonych na początku XIX -go wieku . Od tego czasu odrosła roślinność: platany , kasztanowce i jesiony .
Strategia Montgomery pozostawi Côte Fleurie , Pays d'Auge i Houlgate 10 km od wojny wyzwoleńczej . Houlgate potrzebuje ponad dwóch miesięcy, by zasmakować radości wyzwolenia. Rzeczywiście jest to tylko17 sierpnia 1944 rże wyzwolenie Côte Fleurie rozpoczyna Operacja Paddle . Piron Brygada następnie wzdłuż wybrzeża jak najdokładniej. ten19 sierpnia, dotarła do Cabourg , dżin ustabilizował most nad Dives i 21-go uwolniła Houlgate. Kontynuując ich postęp, prowadzona przez Houlgatai, miała cztery zgony oprócz ich przewodnika na wzgórzach Auberville .
ten 10 października 1944 rPierwsza grupa francuskich żołnierzy 3 e inżynieria batalion osiąga Houlgate. Jego żołnierze osiedlają się w mieście, by oczyścić wybrzeże. Piętnastu z nich straci tam życie, mimo że to więźniowie niemieccy rozwalają najbardziej niebezpieczne miejsca pod pretekstem, że tylko oni znają lokalizację kopalń.
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lista burmistrzów od 1800 do 1945 r.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1945 | 1945 | Georges Lelievre | Prawnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1945 | 1947 | Jean Rouget | Lekarz | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1947 | 1953 | Louis Pillu | Wykonawca robót budowlanych | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1953 | 1976 | Jules Cappeliez | Bankier | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1976 | Marzec 2008 | André Fauvel | płyta DVD | Lekarz | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 2008 | marzec 2014 | Jean-Claude Pupin | Emerytowany elektryk Wiceprzewodniczący CC Ujścia Nurków |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
marzec 2014 | maj 2020 | Jean-Francois Moisson | płyta DVD | Regionalny Inspektor Ubezpieczenia 12 th Wiceprezes DC-Normandii Cabourg-Auge (2017 →) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
maj 2020 | W trakcie | Olivier Colin | SE | Emerytowany farmaceuta |
W 1421 r. zanotowano 22 pożary , 40 w 1695 i 70 w 1789. O ewolucji liczby mieszkańców świadczą spisy ludności prowadzone w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto miało 1792 mieszkańców, co oznacza spadek o 10,58% w porównaniu do 2013 r. ( Calvados : + 0,6%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
204 | 329 | 343 | 315 | 310 | 301 | 288 | 297 | 270 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
305 | 345 | 504 | 515 | 658 | 1,011 | 1,065 | 1 110 | 1197 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1274 | 1204 | 1,261 | 1,132 | 1188 | 1 231 | 1339 | 1837 | 1,753 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,588 | 1617 | 1 655 | 1,729 | 1,654 | 1,832 | 1908 | 1 988 | 1965 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1792 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Gospodarka miasta jest, podobnie jak wiele innych miast Côte Fleurie , zorientowana na turystykę: hotele, restauracje, rekreacja jeździecka, golf i sporty wodne. Istnieje również obszar działalności rzemieślniczej, w którym znajduje się kilku wykonawców budowlanych, a także fabryka słodyczy Patrelle (od 1984 r.). Miasto Houlgate ma dostępu do Internetu w bardzo dużą prędkością przez światłowodu zachęcania specjalistów i freelancerów, aby przenieść się do roku.
Houlgate było miejscem studiów i twórczości malarzy ruchu impresjonistycznego .
Ta „Cenacle”, jak ich nazywano, odbyła się w Moulin Denise . Tworzą go Paul Huet , Constant Troyon i Léon Riesener . Edgar Degas , Berthe Morisot i Gustave Caillebotte przybyli tam jako goście .
Wiele z ich prac powstało tam i przedstawia widoki Beuzeval, Czarnych Krów czy wsi.
Neogotycki kościół Saint-Aubin (rue Victor Lecesne), zbudowany z cegły, jest dziełem Jacques-Eugène Barthélémy . Mieści jedną z wielu kopii Ukrzyżowania Prud'hon autorstwa H. Desmarest (1886).
Kolumna WilliamaKolumna Guillaume została umieszczona na szczycie Butte de Caumont, w posiadłości pana Fouchera de Careil, a kosztem pana de Caumont została zainaugurowana 18 sierpnia 1861, kolumna pamiątkowa, w tym samym miejscu, w którym Wilhelm Zdobywca dał w 1066 roku sygnał do wyjazdu floty na podbój Anglii. Na pomniku złożonym z monolitycznego walca na czworokątnej podstawie widnieje napis:
„
Pamiątka największego
historycznego wydarzenia Annales Normandes
Odejście księcia Wilhelma Bękarta
Na podbój Anglii
W 1066
Przez miesiąc
Flota księcia Wilhelma
Stacjonująca w porcie Dives i jego armia
Składająca się z pięćdziesięciu tysięcy ludzi
Campa w okolica
Przed wypłynięciem. "
Kolumna jest teraz przeniesiona na skrzyżowanie rue du Moulin i rue des Bains, na skraju promenady Roland-Garros.
Stary Grand HotelGrand Hotel powstawał w kilku etapach. Korpus centralny zbudował Jacques Claude Baumier w 1859 roku . W latach 1896 - 1897 jego syn, René-Jacques Baumier, otacza budynek dwoma lekko wysuniętymi pawilonami , przywracając pierwotny styl, ale z bogatszą dekoracją zewnętrzną. Ostatecznie zespół został uzupełniony przez René-Jacquesa Baumiera w 1904 roku poprzez budowę w zachodnim narożniku rotundy zwieńczonej kopułą .
Dwór BeuzevalNa 3 km od wybrzeża jest dwór Beuzeval, zbudowany w XIX -tego wieku przez Victor Lecesne, właściciel i polityka. Został następnie przejęty przez właściciela BHV Henri Viguiera. Dwór zbudowano na miejscu starszego średniowiecznego zamku.
Dawniej w mieście z Gonneville-sur-Mer , było to w 1825 roku, który po ponownym ziem dworskich że limity komunalnych odświeżana i budynek ostatecznie wprowadzanych na terytorium Beuzeval.
W latach 1620-1640 zamek Beuzeval był częścią twierdzy Aché. Oprócz zamku w warowni znajdowała się kaplica, w której przydzielono kapelana.
Jean d'Aché (wówczas pan dworu) towarzyszył Wilhelmowi Zdobywcy w 1066 r. w podboju Anglii . ten6 sierpnia 1066, kilka dni przed wyjazdem do Anglii, Guillaume musiał schronić się w zamku Beuzeval z powodu burzy. Następnego ranka William podziękował gospodarzowi Pierre'owi de Sinvillex za gościnę i polecił mu towarzyszyć w podróży do Anglii. Pierre zginął w bitwie pod Hastings.
Zamek pozostał bez użycia przed XIX -tego wieku, gdy konstrukcja została zbudowana. Po klęsce w 1815 roku w bitwie pod Waterloo i upadku I Cesarstwa region zajęły wojska pruskie. W czasie II wojny światowej dwór ponownie zajęli Niemcy i ustanowili tam swoją siedzibę. Istnieje wiele śladów tej obecności, w tym bunkry i okopy. Marszałek Rommel uczynił jeden ze swoich przejściach przy prowadzeniu jego kontrolę Wału Atlantyckiego . Szybowiec, często atakowany przez lotnictwo alianckie, zgubił się w dniu lądowania.
Położony w Gonneville-sur-Mer zamek Dramard jest historycznie związany z posiadłością Beuzeval .
Domena Foucher-de-CareilChâteau Foucher de Careil lub Château de Caumont : zamek Ludwika XIII , zbudowany w 1863 roku dla Louisa Alexa Fouchera de Careil w miejscu, gdzie Wilhelm Zdobywca obozował ze swoją armią w 1066 roku przed inwazją na Anglię. Portyk, zwieńczony balkonem biegnącym na poziomie pierwszego piętra, łagodzi surowość tego klasycznego budynku, złożonego z centralnej bryły pomiędzy dwoma wysuniętymi pawilonami. Przy wejściu do posiadłości w 1893 r. architekci Baumier fils i Nicolas for Foucher de Careil fils wybudowali chatę w stylu neonormańskim.
„W Houlgate pan Earl Fulcher Careil zbudował zamek w niesamowitym miejscu, na szczycie klifu, na wietrze. / To takie dziwne szaleństwo, że turyści, którzy opuścili Trouville czy Luc-sur-Mer, widzą go, zatrzymują się w przerażeniu. / Nad Cabourg, Dives i Beuzeval ten zamek unosi się jak obsesja. Można by przysiąc, że zbudował go diabeł. »Liris [= Paul Hervieu] "Uwagi ironiques" Les miny , n O 4,11 sierpnia 1883 r., s. 172.
Z widokiem na miasto z wysokości, obszar Foucher de Careil jest teraz gospodarzem obozów wakacyjnych miasta La Garenne-Colombes (Hauts-de-Seine), a także centrum rekreacyjnego miasta Houlgate w miesiącach lipcu i sierpniu . Następnie dzieci wykorzystują 33 hektary domeny do swoich zajęć (jazda na rowerze, kucyki, duże gry, w tym „gra indyjska”, „gra w flagę” itp.).
Przedszkola są wygodnie zainstalowane w zamku, dzieci 6-8 lat przebywają w willi (schronisko neo-normańskie), dzieci 9-11 lat w namiotach obozu żółtego u podnóża zamku, a dzieci 12-14 lat w te z niebieskiego obozu przy wejściu do domeny.
Otoczony lasem zamek można zobaczyć tylko z miasta z Place de l'Eglise. Własność prywatna należąca do gminy La Garenne-Colombes , obszar nie jest otwarty dla publiczności i nie jest przedmiotem zainteresowania turystycznego ze względu na przekształcenie lokalu, aby pomieścić młodych Garennois.
„Instalacja w Houlgate przebiegła sprawnie, podobnie jak podróż. Kiedy przyjechaliśmy, wszystko było gotowe... Musieliśmy tylko objąć w posiadanie willę, przestronną, elegancką willę, pełną światła i pogody, tylko duży taras z wiklinowymi fotelami i różnobarwnymi namiotami, oddzielony od plaży. Do morza schodziło się kamiennymi schodami, zrobionymi w grobli, a fale śpiewały na pierwszych stopniach, w godzinach przypływu. "
- Octave Mirbeau , Pamiętnik pokojówki
Herb miasta Houlgate i emblemat:
|
---|
Linki do map można uzyskać, klikając dane kontaktowe w prawym górnym rogu artykułu.