Tytuł oryginalny | Helena z Troi |
---|---|
Produkcja |
Robert Wise Raoul Walsh ( druga drużyna ) |
Scenariusz |
John Twist Hugh Szary N. Richarda Nasha z Iliady od Homera |
Główni aktorzy |
Rossana Podesta |
Firmy produkcyjne | Warner Bros. Kino |
Ojczyźnie |
Stany Zjednoczone Włochy |
Uprzejmy |
Grecka mitologia Peplum |
Trwanie | 114 min |
Wyjście | 1956 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Helen of Troy (oryginalny angielski tytuł : Helen of Troy ; włoski tytuł : Elena di Troia ) to amerykańsko - włoski film wyreżyserowany przez Roberta Wise , wydany w 1956 roku .
Książę trojański Paris opuszcza swoje królestwo, aby przynieść pokój królowi Menelaosowi ze Sparty . Ale podczas burzy maszt jego statku pęka i ciągnie go na falach. Paryż osiadł na mieliźnie na plaży na greckim wybrzeżu, gdzie Hélène , żona Ménélas, znajduje go wyczerpanego. Leczy go w tajemnicy i wkrótce się zakochują. Przed spotkaniem z Menelaosem Pâris musi przestrzegać zwyczajów i stawić czoła Ajaxowi w jednej walce, z której wychodzi genialnie zwycięsko. Menelaos natychmiast dostrzegł w nim niebezpiecznego przeciwnika połączonego z wielkim rywalem i uwięził go. Hélène, zaskoczona, gdy przygotowywała ucieczkę ukochanej, uciekła z nim do Troi. Jego zdrada, oprócz kpiny z Menelaosa, natychmiast wyzwala ogromny ruch ofensywny Greków, którzy wyruszają na atak na Troję .
„Variety” pisze, że „ten nowy opis legendy Homera, nakręcony w całości we Włoszech, obficie wykorzystuje CinemaScope . Warner Bros. a reżyser Robert Wise zebrał wydatki na grecką armię i oblężenie Troi. […] Jak to często bywa w przypadku peplums, interpretacja bywa niekiedy sztywna. Warner łączy dwoje nieznajomych, Rossanę Podestę , przepiękną włoską piękność oraz Jacquesa Sernasa , muskularnego i przystojnego Francuza. Obaj wizualnie pasują do swoich ról ”, podczas gdy Bosley Crowther zauważa w The New York Times „ wszystkie starożytne techniki wojenne opracowane i udoskonalone w Hollywood są pięknie i głośno przywrócone dzięki dodatkowym włoskim wydatkom. […] Ale dramatyczna intryga jest całkowicie zagubiona lub całkowicie zniszczona przez banalność scenariusza, niezręczność angielskich dialogów i niewybaczalne banały. […] W roli Hélène Rossana Podesta jest dość olśniewająca, to prawda, ale jej emocje i wyraz twarzy są dodatkowe. Podobnie młody Jacques Sernas to tętniący życiem i piękny Paryż, ale jego ekspresja jest nieco powyżej zera. "