Giovanni Trapattoni

Po zakończeniu kariery zawodowej Trap, pracujący wówczas w swoim klubie AC Milan , rozpoczął karierę trenerską w Rossoneri . Po pierwszym krótkim doświadczeniu na czele pierwszego zespołu AC Milan w 1974 roku (zastąpił Cesare Maldini i wyreżyserował swój pierwszy oficjalny mecz na10 kwietnia 1974podczas zwycięstwa 2: 0 w pucharze z Borussią Mönchengladbach ), co nie przyniosło efektów.

W następnym sezonie Trapattoni pozostał w klubie, ale tym razem jako asystent Gustavo Giagnoni. Przejął od Giagnoni w październiku 1975 roku i pozostał tam na nowy wolny strzelec (wspomaganego przez Nereo Rocco , jego byłego trenera w Mediolanie), wcześniej, ze względu na brak wygrał trofeum, porzucić swoje miejsce w czerwcu 1976 roku do Paolo Barison (jego ostatni mecz na ławce Milanu był rozgrywany19 maja 1976podczas zwycięstwa 2: 0 nad Sampdorią w pucharze).

„Drużyna jest jak rozeta, w której każdy element musi być umieszczony na swoim miejscu: jeśli skacze, żegnaj harmonię. "

- Giovanni Trapattoni

Po nieudanym pierwszym okresie z klubu Lombard, został powołany w 1976 roku przez Giampiero Boniperti , prezes wielkiego klubu w tym czasie w Włoch , Juventus . Następnie zastąpił Carlo Parola w Turynie , w klubie przez dwa sezony i odszedł po napięciach z graczami klubu. Trap, który wybiera Romolo Bizzotto na swojego asystenta (tak samo jak w przypadku Paroli), następnie otrzymuje ciężkie zadanie odzyskania pozycji na dachu Włoch i ostatecznego zwycięstwa na poziomie kontynentalnym.

Dzięki jakości i doświadczonego składu (jak bramkarz Zoff , obrońców Gentile , Morini , Spinosiego i Scirea , pomocników Causio , Cuccureddu , Furino i Tardelli jak również napastnik Bettega ) Trapattoni prowadzi swój pierwszy mecz na ławce BiancoNero we włoskim Cup na29 sierpnia 1976, z końcowym wynikiem 1-1.
Od pierwszego sezonu w Turynie narzucił swój styl i oddał Juve z powrotem szlachectwo, prowadząc do tytułu mistrza Włoch (jego pierwszego trofeum jako trenera), który zdobył z 51 punktami (rekord mistrzostw w 16 klubach) w wyrwaniu ostatniego dnia przed Torino FC . W tym samym sezonie poprowadził także klub do zdobycia Pucharu UEFA , przejętego z Athletic Bilbao (1: 0, 2: 1), który jednocześnie stał się pierwszym międzynarodowym tytułem w historii klubu.

Po nowym tytule ligowym w następnym sezonie (w którym ustawił system gry z trójzębem Paolo Rossim na środku oraz Roberto Bettegą i Pietro Paolo Virdisem na skrzydłach), klub wygrał z Trapattonim średnio tytuł rocznie. (z wyjątkiem dziewiczego sezonu 1979-80 ). Następnie wykonuje wyczyn zdobywając tytuł mistrza Serie A 1980-81 (jego 3 e Scudetto ) jego 5 -tego  trofeum w klubie, przekraczając tym samym Carlo Carcano (i 4 akcje nabyte w latach 1934-1935 ) i stając się najbardziej utytułowanym trener historii Juventusu (rekord wciąż aktualny).

Następnie zatrudnić Zbigniewa Bońka , a zwłaszcza Michel Platini pozwala klubowi nawet znaleźć jeszcze kilka szczytów, a zespół Piemont kończy ponownie mistrzem Włoch w 1982 roku ( 20 th Scudetto klubu synonimem drugiej gwiazdy szycia na Jersey), 1984 (jest on tam ze swoją 5 th pracowników Scudetto najbardziej udanych w historii calcio trenera ligi, wyprzedzając CARCANO i Hermann Felsner i cztery scudetti każdy) i 1986 .

Oprócz swojego miejsca w mistrzostwach kraju, Trap pozwala Juve na ostateczną rejestrację w krajobrazie kontynentalnym i wygrywa na poziomie międzynarodowym Puchar Pucharów (przeciwko FC Porto , 2-1) i Superpuchar UEFA ( przeciwko Liverpoolowi , 2: 0) w 1984 , następnie Puchar Europy Mistrzów Krajowych (przeciwko obrońcy tytułu Liverpoolu , 1: 0, w meczu teatralnym w „  Dramat Heysel  ”) oraz Puchar Interkontynentalny (z Argentinos Juniors , 2: 2 i 4-3 o rzutach karnych ) w 1985 roku .

Z 13 tytułami zdobytymi w ciągu 10 lat, Trapattoni kilkakrotnie wpisał się do piłkarskiej księgi rekordów, stając się z Udo Lattkiem jedynym trenerem (do dziś), który wygrał wszystkie rozgrywki klubowe UEFA ( C1 , C2 i C3 , a także jako Superpuchar Europy ). Jest także jedynym trenerem w Europie, który wygrał wszystkie klubowe rozgrywki UEFA, w których brał udział (C1, C2, C3, European Supercup oraz Puchar Interkontynentalny ).

Po dziesięciu sezonach lojalnej służby Trapattoni opuścił Juve w 1986 roku , a następnie zastąpił go Rino Marchesi .

Następnie wrócił do swojej rodzinnej Lombardii , ale tym razem przejął stery innego mediolańskiego klubu, czyli Interu .

Z wysokiej jakości siły roboczej (złożony z wielkich graczy, takich jak Zenga , Bergomi , Altobelli lub Rummenigge ) zakończy pułapek w swoim pierwszym sezonie w 3 th  miejsce w rankingu, a 5 th  następnym sezonie, zanim ostatecznie wygrywając nowy Scudetto w latach 1988-89 , oczekiwany od dziewięciu lat przez klub.

Dwa sezony później wyreżyserował występ ponownie wygrywając Puchar UEFA w latach 1990-91 (wtedy zostaje jedynym trenerem, który dwukrotnie wygrał z dwoma różnymi klubami C3). Ten udany sezon dla nerazzurri był ostatnim sezonem Trapattoniego w Mediolanie , po czym wrócił, by obrać przeciwny kurs i ponownie zaangażować się w Juventus .