Narodziny |
28 września 1945 r Setagaya , Tokio , Japonia |
---|---|
Imię w języku ojczystym | 重 信 房子 |
Przezwisko | „Czerwona Królowa” |
Narodowość | Japonia |
Trening | Uniwersytet Meiji |
Czynność | Założyciel i przywódca japońskiej Armii Czerwonej |
Okres aktywności | Od 1971 |
Dziecko | Mei Shigenobu |
Członkiem |
Japońska Armia Czerwona Japońska Liga Komunistyczna Frakcja Czerwonej Armii ( d ) Komitet Arabów Frakcji Czerwonej Armii ( d ) |
---|---|
Skazany za | Błąd na piśmie (2006) |
Fusako Shigenobu (重 信 房子, Shigenobu Fusako ) , Urodzony28 września 1945 rw Tokio jest japońskim działaczem komunistycznym . Była przywódczynią i założycielką japońskiej Armii Czerwonej , grupy komunistycznej z siedzibą w Libanie i działającej od 1971 do 2000 roku .
Fusako Shigenobu urodziła się dnia 28 września 1945 r, w zniszczonej Japonii i pod amerykańską kontrolą. Jest trzecim dzieckiem w czteroosobowej rodzinie: dwóch chłopców i dwóch dziewczynek. Jej rodzice, handlowcy w Tokio , stoją przed trudnymi końcami miesiąca. Jego dzieciństwo w kraju upokorzonym klęską militarną i faszystowską ideologią głoszoną przez jego ojca ukształtuje jego polityczną wizję świata.
Ubóstwo jego rodziny jest także przedmiotem kpin jego nauczycieli i kolegów w czasie studiów.
Po ukończeniu szkoły średniej została zatrudniona przez firmę Kikkoman . Jej pensja jako zwykłego pracownika biurowego umożliwiła jej uczęszczanie na wieczorne zajęcia na Uniwersytecie Meiji . Bardzo wcześnie zaangażowana w organizacje studenckie, uwiodła ją ideologia komunistyczna, a na początku lat 60. dołączyła do protestów studenckich, które szaleją na kampusach uniwersyteckich w Japonii. Pod koniec lat 60. radykalizowała się i dołączyła do skrajnie lewicowego ruchu, który opowiadał się za walką zbrojną: Frakcji Armii Czerwonej (FAR).
W marcu 1970 r. Była jedną z aktywistek aresztowanych po uprowadzeniu japońskiej firmy JAL , a policja przeprowadziła wówczas falę aresztowań w grupach komunistycznych . Przesłuchiwana przez policję, a następnie zwolniona, rezygnuje z pracy hostessy w niepełnym wymiarze godzin, którą wykonywała wieczorem w barach i schodzi do podziemia. Stronniczka światowej rewolucji, przepowiedzianej przez Che Guevarę , przejmuje kierownictwo nad internacjonalistyczną gałęzią FAR, za zgodą jej głównego przywódcy Tsuneo Mori , sprawującego rewolucję narodową. Następnie jest poszukiwana przez wszystkie siły policyjne w Japonii, a jej twarz jest wyświetlana przy wejściu na wszystkie komisariaty na archipelagu. Pomimo rosnącej presji policji pozostaje aktywną aktywistką i udaje jej się nawiązać kontakty z członkami Frontu Ludowego Wyzwolenia Palestyny (LFWP).
W lutym 1971 r. Opuściła Japonię i osiadła w Libanie, gdzie powitał ją Georges Habache , założyciel LFWP. W Libanie Fusako Shigenobu pomaga mieszkańcom obozów dla uchodźców palestyńskich i uczestniczy w szkoleniach LFWP. W manifeście podpisanym przez Japońską Armię Czerwoną (ARJ) i opublikowanym przez jej zwolenników w Japonii wListopad 1971potwierdza swój związek z LFWL i międzynarodową orientację swojego rewolucyjnego projektu. W lutym 1972 r. Tragiczny wynik sprawy schroniska Asama pozostawił jej jedynego przywódcę Zjednoczonej Armii Czerwonej (ARU), która w międzyczasie zastąpiła FAR. Publiczne doniesienia o morderczych czystkach wewnętrznych w ARU zmuszają ją do reakcji, napędzając na arenie międzynarodowej ARJ, nową grupę terrorystyczną, która będzie liczyła około 40 członków w szczytowym okresie i pochłonie prawie 200 ofiar w okresie swojej działalności. Plik30 maja 1972ARJ zyskał uznanie na całym świecie, przeprowadzając śmiertelną akcję na lotnisku w Tel Awiwie w Izraelu. Ten akt terroryzmu, pierwszy zamach samobójczy na Bliskim Wschodzie , który miał służyć sprawie palestyńskiej , zabił 26 osób - w tym dwóch z trzech napastników, członków ARJ - i wzbudza oburzenie na całym świecie, z wyjątkiem kilku krajów Arabów. W Bejrucie , Samira , aka Shigenobu, staje się sławna teraz nazwany Czerwona Królowa i nowi rekruci są napływającym z Japonii.
Po ataku na ambasadę francuską w Holandii w Hadze w 1974 roku Shigenobu został umieszczony na Międzynarodowej Liście Poszukiwanych Japońskiego Departamentu Policji Metropolitalnej .
Najpierw sprzymierzona z Palestyńczykami, potem od 1982 r. Z Libią, a od 1988 r. Z Syrią organizuje śmiertelne ataki, branie zakładników i porwania samolotów na wszystkich kontynentach.
W 2000 roku , po prawie trzech dekadach spędzonych w ruchu terrorystycznym na Bliskim Wschodzie, Fusako Shigenobu wróciła nielegalnie do Japonii. Została aresztowana w Osace dnia8 listopada 2000w pobliżu hotelu Takatsuki Kyoto, w którym przebywała od powrotu do Japonii pod fałszywym nazwiskiem w lipcu 2000 r. Według National Police Agency , dokumenty przejęte z pokoju hotelowego Shigenobu potwierdzają jej plan przeniesienia się z jego „rewolucyjnej partii ludu” ” , Kakumeitō , założone potajemnie w 1991 roku w Damaszku w celu wywołania rewolucji na archipelagu japońskim.
W kwietniu 2001 r. W swojej celi ogłosiła rozwiązanie Japońskiej Armii Czerwonej. Plik30 majaw tym samym roku japońska Armia Czerwona potwierdza swoje rozwiązanie w corocznym oświadczeniu z 30 maja, upamiętniającym masakrę lotniska Lod w 1972 roku . Żałując jednak przemocy, która służyła swemu rewolucyjnemu ideałowi, nie rezygnuje jednak z prowadzenia walki poprzez działania polityczne w ramach prawnych.
Plik 23 lutego 2006Shigenobu, oskarżony o porwanie i usiłowanie zabójstwa, został skazany na 20 lat więzienia za branie zakładników w ambasadzie francuskiej w Hadze w 1974 roku . Prokurator w Tokio zażądał dożywotniego pozbawienia wolności. W lipcu 2010 roku jego odwołanie do Sądu Najwyższego zostało odrzucone; jego wyrok na 20 lat więzienia jest zatem prawomocny.
Shigenobu ma córkę Mei Shigenobu , której ojciec jest członkiem LFWP . W maju 2001 roku Fusako Shigenobu opublikowała książkę Zdecydowałam dać ci życie pod jabłonią , którą zaprojektowała jako przesłanie dla swojej córki. W filmie dokumentalnym : Children of the Revolution (w) , zaprezentowanym w 2010 roku na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Amsterdamie , irlandzki reżyser Shane O'Sullivan (w) odtwarza portret Fusako Shigenobu, korzystając z dokumentów z archiwów i przedstawia wywiad z Mei Shigenobu, w której opowiada o swoim podziemnym życiu z matką w ciągu 28 lat na Bliskim Wschodzie i oświadcza o swojej matce: „Nie mogę zaprzeczyć, że moja matka była uważana za terrorystkę w kilku zachodnich krajach. Gdybym mógł rozpowszechnić wiadomość, że na Bliskim Wschodzie iw Palestynie jest słuszna sprawa, to pokazałoby, że jego walka nie poszła na marne ” .
W czerwiec 2017z aresztu medycznego w Hachiōji, w którym jest uwięziona (40 km na zachód od Tokio ), Shigenobu przyznaje w liście do dziennika Japan Times , że jej nadzieje na rewolucję zostały zniweczone, a projekt ARJ zakończył się niepowodzenie.