François I st of Lorraine

Tytuł
François I st of Lorraine

Książę Lotaryngii i Baru
14 czerwca 1544 - 12 czerwca 1545 ( 11 miesięcy i 29 dni )
Poprzednik	Antoine
Następca	Karol III
Biografia
Dynastia	Lorraine House
Data urodzenia	23 sierpnia 1517
Miejsce urodzenia	Nancy
Data śmierci	12 czerwca 1545
Miejsce śmierci	Remiremont
Tata	Antoine z Lorraine
Matka	Renée de Bourbon-Montpensier
Małżonka	Christine z Danii
Dzieci	Charles Renée Dorothée

François I er , Duke of Lorraine and Bar , syn Antoine , Duke of Lorraine and Bar oraz Renée of Bourbon , urodzony w Nancy dnia23 sierpnia 1517, zmarł w Remiremont dnia12 czerwca 1545panował przez 363 dni od 1544 do 1545 roku .

Biografia

Pod tytułem markiza Pont-à-Mousson jako tronu, spędził część swojego dzieciństwa w sądzie Francji (był chrześniak króla François I st ).

Od 1527 roku był zaręczony z Anne de Clèves, ale młody wiek przyszłych małżonków i nawrócenie księcia Clèves na protestantyzm spowodowały zerwanie zaręczyn. Księżniczka Anna wyszła za mąż w 1540 roku za króla Anglii Henryka VIII .

Ponadto, aby zachować równowagę między Francją a Cesarstwem , książę Antoine de Lorraine kazał swemu spadkobiercy poślubić siostrzenicę cesarza Karola V , Krystynę duńską .

Siostrzenica cesarza

Córka obalonego króla Danii Christiana II i Izabeli Austrii, która zmarła przedwcześnie w 1525 r. , Księżniczka została wychowana przez swoją ciotkę, Marię Austriacką , wdowę królową Węgier i Czech, guwernantkę Niderlandów dla swojego brata cesarza.

Miała zaledwie 14 lat, kiedy jej wujek, cesarz Karol V, poślubił księcia Mediolanu François II Sforzę . Guwernantka zrobiła wszystko, by oszczędzić młodej siostrzenicy małżeństwa, które uważała za obrzydliwe, ale cesarz, pragnąc umocnić swoje wpływy we Włoszech, pozostał głuchy na jego łajania. Stary książę Mediolanu był bliski końca. Małżeństwo trwało zaledwie kilka miesięcy i nawet nie zostało skonsumowane. Księżna wdowa Mediolanu, 14-letnia wdowa, wróciła do Holandii.

To właśnie w Brukseli , w wieku 20 lat, wyszła za mąż za10 lipca 1541 François de Lorraine, spadkobierca księstw Lotaryngii i Baru, lat 24.

Między Francją a Cesarstwem

Lata czterdzieste XV wieku to ewolucja konfliktów między Valois i Habsburgami : król Francji François I er po wyrzeczeniu się Włoch, pole bitwy między obiema stronami przesuwa się dalej na północ, a księstwo Lotaryngii staje się potencjalną bitwą polową, skłaniając książąt do prowadzenia polityki pokojowa neutralność.

Tak więc, podczas gdy książę Antoine negocjuje z Karolem V, aby konflikty oszczędziły Lotaryngię i Barrois, cesarz w 1542 r. Orzekł, że księstwa są „wolne i nie dające się włączyć” do Cesarstwa. Książę François podejmuje ten sam krok z królem Francji który był jego ojcem chrzestnym, ale bez powodzenia, a wojska cesarskie wkroczyły do księstw wiosną 1544 r., aby prewencyjnie zaatakować Szampan.

Książę Antoine zmarł wkrótce potem 14 czerwca 1544, a François zostaje jego następcą. Kontynuował ojcowską politykę neutralności między Francją a Cesarstwem (jego siostra Anna wyszła za mąż za księcia Châlonu, ulubieńca cesarza, który zginął podczas oblężenia Saint-DizierLipiec 1544).

Książę pokoju

Młody władca służy jako pośrednik między dwoma potężnymi monarchami. W szczególności odgrywa ważną rolę w negocjacjach prowadzących do18 września 1544w pokoju Crépy-en-Laonnois , ale książę zmarł dziewięć miesięcy później w wieku 27 lat, panując krócej niż rok. Pozostawia troje małych dzieci, w tym dwuletniego syna, który po nim jest jego następcą, pod rządami jego wdowy Christine z Danii i jego brata Mikołaja , biskupa Metzu .

Małżeństwo i dzieci

François I st ślub w Brukseli na10 lipca 1541 Christine of Denmark (1521-1590), córka Christiana II, króla Danii i Izabeli Austrii (siostra cesarza Karola V ), wdowa po François II Sforzy , księciu Mediolanu, który był współregentem swojego syna w latach 1545-1552 .

Oni mieli :

Karol (1543-1608), który został jego następcą, żona w 1559 Claude z Francji (1547-1575)
Renée (1544-1602), poślubiła w 1568 roku do William V. de Wittelsbach , książę Bawarii (1548/26)
Dorothée (1545-1621), mężatka:
1. w 1575 roku do Eryka II , księcia Brunszwiku-Lüneburga (1528-1584),
2. następnie w 1597 do Marca de Rye de la Palud, markiza de Varambon, hrabiego de la Roche i Villersexela (zmarł w 1598),