Fixizm

Kreacjonizm jest hipoteza teraz opuszczony przez społeczność naukową, że nie ma już przetwarza gatunków roślin i zwierząt, które zmieniają świat od jego powstania. Zakłada, że ​​świat, w którym żyje człowiek, jest stabilny ( kreacjonizm ) lub zawsze powraca w tym samym stanie zgodnie z cyklami (fiksizm kosmologiczny, który znajduje odzwierciedlenie w myśli greckiej, hinduskiej, chińskiej i egipskiej).

Kreacjonizm jest odrodzenie kreacjonizmu, jest on motywowany głównie względami religijnymi, ale skupia się na wyjaśnieniu genezy (przy fixism nie obchodzi), a sprzeciwia się niektórych teorii ewolucji (podczas fixism wyprzedza te teorie).

Historyczny

„Człowiek jest dla Boga tym, czym małpa dla diabła. "

-  Martin Luther , Tischreden.

Jest to szkielet myślowy, inspirowany zarówno oryginalnymi relacjami religijnymi (np. Siódmy dzień stworzenia Hebrajczyków), jak i filozofiami rozwiniętymi w starożytności (jak opis Wszechświata według Arystotelesa ).

Podczas historii nauki , wszyscy pośrednicy zostały zaproponowane między absolutnym fixism i integralnego ewolucjonizmu : progressionnism, anty-transformist teorii , której liderem jest Marcel de Serres , progressive, który zakłada stopniową poprawę zorganizowanych istot (Idea ilustrowany w marcu Progress ) poprzez sukcesywne zastępowanie fauny i flory w dziejach Ziemi , nowe gatunki tworzone niezależnie od siebie w cudowny sposób (według kreacjonizmu , stworzenie przez Boga ex nihilo ); ciągłość, która uważa, że ​​złożoność jest zorganizowana zgodnie z nieprzerwaną sukcesją (wierząc w ciągłość życia w czasie geologicznym, teoria ta odrzuca katastrofizm i proponuje rozważenie tylko uniformitaryzmu ); Nieciągłość Cuviera zgodnie z ideami utrwalenia i katastrofizmu ( francuski anatom nie wywołuje wymierania masowego, lecz wielkie wymieranie, które nazywa „rewolucjami globu” ); ograniczony transformizm który dopuszcza istnienie związku pomiędzy genealogicznym gatunków blisko klasyfikacji naturalnego , lecz odmawia przedłużenia tych połączeń poza rodzaju lub rodziny biologicznej . W XIX th  wieku, odpowiednia opozycji w czasach narodzin nauk o Ziemi i życia, nie jest „wierzący i niewierzący, obejmujące że kreacjonistów i ewolucjonistów, ale zagłady i continuists” .

Fixism zdominowane myśli naukowej i religijnej do sformułowania teorii ewolucji , dryfu kontynentalnego , kosmologii , badania skamieniałości ,  etc. Został wówczas porzucony we wszystkich gałęziach nauki i filozofii.

Uwagi i odniesienia

  1. Michelangelo syntetyzuje dwa dni stworzenia, trzeci i czwarty
  2. (w) Charles de Tolnay, Michelangelo. Sufit Sykstyński , Princeton University Press,1969, s.  140.
  3. (De) Henry Thode , Michelangelo: kritische untersuchungen über seine werke , Grote,1908, s.  302.
  4. W liście z 1502 r. Amerigo Vespucci wspomina, że ​​w czasie odkrycia obu Ameryk uderzyło go bogactwo flory i fauny, i sporządził listę ze szkicami gatunków, które obserwował. Zdając sobie sprawę, że nie wszyscy mogli wejść na pokład Arki Noego, niszczy swoje notatki, aby nie martwić się Inkwizycją . Według Pascala Picqa , From Darwin to Lévi-Strauss. Człowiek i różnorodność w niebezpieczeństwie , Odile Jacob,2013, s.  87.
  5. Denis Buican , Cédric Grimoult , L'Évolution. Historia i kontrowersje , CNRS,2011( czytaj online ) , s.  63.
  6. Jean-François Toussaint , Bernard Swynghedauw, Gilles Bœuf , Czy człowiek może dostosować się do siebie? , Editions Quae,2012( czytaj online ) , s.  113.
  7. Luter, Tischreden ( rozmowy przy stole), XVIII, Jena, 1605.
  8. Cédric Grimoult , „  Ciągły kreacjonizm i ograniczony transformizm: francuscy przyrodnicy wobec ewolucji biologicznej w XIX wieku  ”, Archives Internationales d'Histoire des Sciences , t.  54, n o  3,2004, s.  73-96 ( DOI  10.1484 / J.ARIHS.5.101842 ).
  9. Katastrofy, takie jak powodzie lub trzęsienia ziemi, po których ziemia zostaje ponownie zaludniona przez nowe stworzenie lub migracje po tych katastrofach. Z roztropności wobec władz religijnych wyklucza człowieka z tej geologicznej historii. Ucisk na systemie uniwersyteckim częściowo wyjaśnia, dlaczego rozwój miał wielkie trudności z osiedleniem się we Francji. Według Jean Chaline , Didier Marchand, The Wonders of evolution , Editions Universitaires de Dijon,2002, s.  232.
  10. François Laplanche , Biblia we Francji między mitem a krytyką: (XVI-XIX wiek) , Albin Michel,1994, s.  132.

Zobacz też