Narodziny |
20 września 1903 Ischia (Włochy) |
---|---|
Śmierć |
2 marca 1947 Rzym (Włochy) |
Dom | Paryż |
Narodowość | Włoski francuski |
Obszary | Medycyna , biologia , farmakologia |
Instytucje | Instytut Pastor |
Dyplom | Wydział Lekarski Paryża |
Znany z | udział w odkrywaniu terapeutycznych właściwości sulfonamidów |
Dopełnienia
Syn Francesco Saverio NittiFederico Nitti , czyli Frédéric Nitti , jest włoskim lekarzem i biologiem , naturalizowanym Francuzem , urodzonym w 1903 roku na Ischii i zmarł w 1947 roku w Rzymie , najbardziej znanym z udziału w odkrywaniu terapeutycznych właściwości sulfonamidów .
Syn Francesco Saverio Nitti , włoskiego antyfaszystowskiego dyplomata, przewodniczący Rady , wnuk jego matki prawnik i poeta Federico Persico (it) , Federico Nitti zaczął studiować medycynę na uniwersytecie w Neapolu , gdzie staje asystenta w histologii z profesor Martelli. Ale w 1925 roku, w obliczu prześladowań faszystów, którzy splądrowali jego rodzinny dom, musiał wraz z rodziną wyjechać na wygnanie. Najpierw przebywali w Zurychu do 1927 r., A następnie przenieśli się do Paryża, gdzie Federico kontynuował studia na wydziale lekarskim.
Poza szpitale w 1929 Nitti uczestniczących w danie główne, a następnie w ciągu dnia fermentacji w Institut Pasteur , aw 1933 roku wstąpił mikrobiologia laboratorium instytutu jako stażysta w reżyserii włoskiego Alessandro Salimbeni. (IT) , z którą poświęcił się badaniu paciorkowców . W 1935 roku obronił pracę magisterską na temat „ terapii szczepionki dla oskrzelowej astmie ” i uzyskał tytuł doktora medycyny z wyróżnieniem.
Nitti otrzymuje stypendium od Institut Pasteur. Następnie dołączył do laboratorium chemii terapeutycznej Ernesta Fourneau . Wraz z Danielem Bovetem , przyszłym laureatem Nagrody Nobla , Jacquesem Tréfouëlem , przyszłym dyrektorem Instytutu i Thérèse Tréfouël, badał właściwości terapeutyczne organicznych związków siarki , zwłaszcza sulfamidochrysoidyny, leku przeciwbakteryjnego opracowanego w Niemczech przez Gerharda Domagka i sprzedawanego pod nazwą od Prontosil , którego zespół laboratorium chemii terapeutycznego odkrywa czynny, para -aminophenylsulfamide lub sulfanilamidu , otwierając drogę chemioterapii w sulfonamidy .
Nitti został wybrany na członka Towarzystwa Chemii Biologicznej w 1936 roku. W 1938 roku odbył staż w Rhône-Poulenc . W następnym roku, w 1939 roku, jego siostra Filomena (it) wyszła za mąż za Boveta i w przededniu II wojny światowej otrzymał obywatelstwo francuskie. W 1940 roku został dyrektorem laboratorium bakteriologicznego na oddziale chemii leczniczej Instytutu Pasteura. Rozpoczął badania nad penicyliną i pałeczkami Kocha .
W tym samym czasie wstąpił do ruchu oporu pod nazwiskiem dr Morina, zarejestrowanego w 1944 roku we Francuskiej Partii Komunistycznej , utworzył w 1942 roku wraz z Jacquesem Tréfouëlem na prośbę Louisa Pasteura Vallery-Radota i Paula Millieza tajną składnicę zaopatrującą że Siły we Francji w zakresie leków, szczepionek i sprzętu. Z tego powodu w 1945 roku otrzymał Medal Ruchu Oporu , a za swój wkład naukowy został odznaczony Legią Honorową w 1946 roku.
Podczas wyzwolenia Federico Nitti postanawia wrócić do Włoch, aby podążyć za swoim szwagrem Danielem Boverem do laboratorium chemii terapeutycznej Wyższego Instytutu Zdrowia (it) w Rzymie . Ale kiedy opuścił Institut Pasteur, przypadkowo zaraził się kulturą szczególnie zjadliwej Bacillus Kocha i nabawił się przytłaczającej formy gruźlicy . Wobec braku skutecznej terapii zmarł 2 marca 1947 r.