Fadrique Álvarez de Toledo y Ponce de León

Fadrique Álvarez de Toledo y Ponce de León Obraz w Infobox. Funkcjonować
Wicekról Królestwa Neapolu
Tytuł szlachecki
Książę
Biografia
Narodziny 27 lutego 1635
Madryt
Śmierć 9 czerwca 1705(70 lat)
Madryt
Imię urodzenia Fadrique Álvarez de Toledo y Ponce de León
Zajęcia Polityk , wojsko
Rodzina Dom Álvarez de Toledo ( d )
Tata Fadrique Álvarez de Toledo y Mendoza
Dziecko José Fadrique Álvarez de Toledo y Fernández de Córdoba ( d )
Inne informacje
Stopień wojskowy Generał

Fadrique Alvarez de Toledo , urodzony w Madrycie dnia27 lutego 1635, zmarł w Madrycie dnia 9 czerwca 1705, jest hiszpańskim żołnierzem i politykiem , siódmym markizem Villafranca del Bierzo , dostojnym wielkim hiszpańskim i drugim markizem Villanueva de Valdueza.

Biografia

Fadrique Alvarez de Toledo jest pośmiertnym synem Fadrique Álvarez de Toledo y Mendoza , markiza Villanueva de Valdueza i doña Elvira Ponce de León. Po śmierci wuja został mianowany markizem Villafranca, hrabią Ramiro Pena, księciem Fernandiny i księciem Montalbán.

Bardzo młodo poświęcił się karierze wojskowej, aw 1663 r. Objął pierwsze stanowisko w randze kapitana generalnego galer sycylijskich. Uratował miasto Heraklion zaatakowane przez Turków w 1667 roku i za ten wyczyn broni został mianowany kapitanem generalnym galer Neapolu (1670).

Umiejętny tymczasowy wicekról Neapolu, pod nieobecność don Pedro Antonio de Aragón  (we) w 1671 r., Otrzymał po powrocie do Hiszpanii posadę wicekróla Nowej Hiszpanii , której odmówił. Dwa lata później został mianowany wicekrólem Sycylii (1673-1676). W 1676 r. Został mianowany generałem porucznikiem morza i objął upragnione stanowisko „kapitana generalnego oceanu” .

Zawsze blisko do rodziny królewskiej, towarzyszył infantki Margarita jego małżeństwo z Leopoldem I st z Habsburga (1640-1705), króla Węgier i Czech . Podczas wojny o sukcesję hiszpańską, żarliwy zwolennik Filipa d'Anjou, który został królem Hiszpanii jako Filip V , uczynił go „Mayordomo burmistrzem del Rey de España” (1701), ministrem Rady Administracyjnej (1702) ) i rycerz zakonu Ducha Świętego (1703).

Rodzina

Markiz ożenił się w Cabra ( Cordoba ), w7 czerwca 1654, doña María Manuela Fernández de Córdoba, córka Don Antonio Fernández de Córdoba, księcia Sessy i Doña Teresa Pimentel.

Dzieci

Uwagi i odniesienia

  1. José Raneo: Virreyes de Nápoles , strony. 533-536, w „Zbiór niepublikowanych dokumentów z historii Hiszpanii”, t. XXIII, notatki Eustaquio Fernándeza Navarrete.