Efekt Kaye odnosi się do złożonego zachowania tiksotropowego lepkiego płynu, opisanego po raz pierwszy przez Arthura Kaye w 1963 roku.
Kiedy drobny strumień organicznej lepkiej cieczy , takiej jak szampon , wypływa i napotyka lepką powierzchnię, najpierw tworzy małą kupkę, a następnie nagle tworzy się strumień wtórny. Druga nić podniesie się pionowo i zmieszać się z nić pierwotną, zatrzymując w ten sposób źródło jej produkcji. Całkowity czas trwania tego zjawiska wynosi około trzystu milisekund. Jeśli jednak podstawa jest pochylona, efekt Kaye może zostać ustabilizowany i służyć jako światłowód, podobnie jak światłowody . Zjawisko to zaobserwowano od tego czasu w kilku cieczach tiksotropowych, to znaczy cieczach, które w miarę przepływu stają się mniej lepkie.
Obserwacja została wyjaśniona dopiero w 2006 roku.