Edouard Dermit

Edouard Dermit Kluczowe dane
Imię i nazwisko Antoine Dermit
Przezwisko Edouard Dermithe
Narodziny 18 stycznia 1925
Gradisca , hrabstwo Gorizia i Gradisca ( Włochy )
Narodowość Francuski
Śmierć 15 maja 1995 r.(w wieku 70 lat)
Paryż ( Francja )
Zawód Aktor
Malarz
Wybitne filmy Les Enfants Terribles
Orfeusz
Testament Orfeusza
Tomasz Oszust

Edward Dermit , pseudonim artystyczny Antoine Dermit jest aktorem i malarzem urodzonym we Francji18 stycznia 1925w Gradisca ( Włochy ) i zmarł dnia15 maja 1995 r.w Paryżu .

Biografia

Édouard Dermit był najpierw górnikiem w Lotaryngii , pracując pod ziemią w kopalniach Amermont-Dommary w Bouligny ( Moza ).

Jego spotkanie z Jeanem Cocteau pod koniec lat 40. wywróciło jego życie do góry nogami. Jej wygląd fizyczny odpowiada ideałowi piękna Cocteau, który nadaje jej przydomek „Doudou” ze względu na łagodność jej charakteru i grał go we wszystkich swoich filmach z L'Aigle à deux tête (1948). Jego najważniejszą rolą jest rola Paula w Les Enfants Terribles (1950) wyreżyserowanym przez Jean-Pierre'a Melville'a na podstawie powieści Cocteau o tym samym tytule .

Malarz samouk – wystawiał kilkakrotnie w galerii Lucie-Weill w Paryżu  – Édouard Dermit ukończył w 1965 roku kaplicę Notre-Dame-de-Jerusalem we Fréjus , według szkiców pozostawionych przez Jeana Cocteau po jego śmierci,11 października 1963 r. Zapewnia również pełną realizację projektu witraży do kościoła Saint-Maximin w Metz, również zaprojektowanego przez Jeana Cocteau.

W Luty 1966stworzył scenografię do baletu L'Échange d'un szacunek do libretta Françoise Sagan oraz choreografii Jacquesa Chazota i Tessy Beaumont w operze miejskiej w Marsylii .

W 1979 r. Édouard Dermit opublikował wraz z Bertrandem Meyer-Stabley pracę Mes monstres sacrés, która zawierała wybór tekstów Cocteau dotyczących jemu współczesnych.

Kierując ze szczególną starannością pracą Cocteau, przyczynił się do otwarcia funduszu Cocteau na Uniwersytecie Paul-Valéry w Montpellier w maj 1989.

On umarł na 15 maja 1995 r.w Paryżu i jest pochowany w kaplicy Saint-Blaise-des-Simples w Milly-la-Forêt , obok Cocteau.

Życie prywatne

Pod koniec lat 60. poślubił Éliane Dubroca, młodą modelkę w Dior , z którą miał dwóch synów: Jean (którego ojcem chrzestnym i matką chrzestną są Jean Marais i Jacqueline Picasso ) oraz Stéphane (którego ojcem chrzestnym i matką chrzestną są Pierre Bergé i Francine). Weisweillera ).

Zaadoptowany przez Cocteau w ostatnich latach życia i stając się jego jedynym spadkobiercą, dzieli swoje życie między rezydencje pisarza zlokalizowane w Paryżu w dzielnicy Palais-Royal, a następnie w Milly-la-Forêt , ostatnim domu Cocteau, w którym Stéphane Dermit będzie sprzedawał 2010 do Pierre'a Bergé, aby uczynić go Maison Jean-Cocteau .

W 1983 roku publicznie przyznał się, że był biseksualny i był kochankiem Cocteau. Dokument Cocteau-Marais, mityczna para , wyemitowany we Francji 5 inPaździernik 2013, poświęcony głównie związkom Jeana Maraisa z Jeanem Cocteau, dotyczył także relacji Édouarda Dermita i Jeana Cocteau.

Filmografia

Uwagi i referencje

  1. Czasami pisane „Dermithe”.
  2. Édouard Dermit w Les Gens du cinema .
  3. Pierre Caizergues, Jean Cocteau-Édouard Dermit, pół wieku przyjaźni (1947-1995) , Montpellier, Wydział Publikacji Uniwersytetu Paul-Valéry,1998, 117  s. ( ISBN  2-84269-185-7 ) , s.  19.
  4. Por świadectwem Claude Pinoteau w premii na DVD Les Parents Terribles przez Jeana Cocteau , TF1 Vidéo , 2010, strefa 2 DVD , PAL , Dolby Digital 2.0 mono , dźwięk i obraz Remastered ( EAN  3384442216104 )
    Bonus: nauczenie się scena (wspomnienia Claude'a Pinoteau ) Dokument użyty do napisania artykułu- Niepublikowane eseje ( Jan Marais , Yvonne de Bray , Marie Déa , Germaine Dermoz ).

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne