Żelazocyjanek potasu | |
Identyfikacja | |
---|---|
Nazwa IUPAC |
heksacyjanożelazian (II) tetrapotasu |
N O CAS |
(trójwodzian) |
(bezwodny)
N O ECHA | 100,034,279 |
N O WE | 237-722-2 |
N o E | E536 |
Wygląd | cytrynowo-żółte ciało stałe |
Właściwości chemiczne | |
Brute formula |
C 6 Fe K 4 N 6 [Izomery] K 4 [Fe (CN) 6 ] |
Masa cząsteczkowa | 368,343 ± 0,008 g / mol C 19,56%, Fe 15,16%, K 42,46%, N 22,82%, |
Właściwości fizyczne | |
T ° fuzja | 70 ° C |
* Temperatura wrzenia | > 400 ° C (rozkład) |
Rozpuszczalność | rozpuszczalny w wodzie 3 370 g · L -1 ( 20 ° C ) nierozpuszczalny w etanolu |
Masa objętościowa | 1,85 (bezwodny) |
Środki ostrożności | |
WHMIS | |
Żelazocyjanek potasu: Produkt niekontrolowanyTen produkt nie jest objęty kontrolą zgodnie z kryteriami klasyfikacji WHMIS. Trihydrat żelazocyjanku tetrapotasu: Produkt niekontrolowanyTen produkt nie jest objęty kontrolą zgodnie z kryteriami klasyfikacji WHMIS. |
|
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej. | |
Żelazocyjanku potasu , zwany również heksacyjanożelazian (II) tetrapotasowy lub żółtego prusydku jest kompleks soli o wzorze K 4 [Fe (CN) 6 ], na ogół trihydrat. Występuje jako cytrynowożółte kryształy rozpuszczalne w wodzie i nierozpuszczalne w etanolu .
Związek ten jest stabilny w temperaturze pokojowej, ale w kontakcie z kwasem rozkłada się, w szczególności do cyjanowodoru HCN, bardzo toksycznego gazu (klasyfikacja R32 dyrektywy 67/548 / EWG). Toksyczność u szczurów jest niska, śmiertelna dawka (LD50) wynosi 6400 mg / kg. Jest toksyczny dla ludzi powyżej 30 g (uszkodzenie nerek, albuminuria ).
W ludzkim organizmie nie rozkłada się na cyjanek, ale po podgrzaniu do rozkładu (> 400 ° C ) wydziela toksyczne opary cyjanku i tlenków azotu .
Reaguje z jonami żelaza (III), tworząc nierozpuszczalny niebieski kompleks zwany błękitem Turnbull lub błękitem pruskim, w zależności od reakcji:
K + + Fe 3+ + [Fe (CN) 6 ] 4 - → KFe [Fe (CN) 6 ]
Reaguje również z jonami żelaza (II), tworząc biały osad zgodnie z reakcją:
2 K + + Fe 2+ + [Fe (CN) 6 ] 4 - → K 2 Fe [Fe (CN) 6 ]
Osad ten utlenia się w powietrzu, tworząc błękit pruski.
Historycznie to on był początkiem powstania krajowego dyplomu enologa w 1955 roku, gdy władze publiczne uznały za konieczne przeszkolenie kompetentnych i odpowiedzialnych techników do przeprowadzenia operacji.
W winach z resztkowymi cukrami praktykowano uszlachetnianie żelazocyjankiem potasu, co pozwoliło zmniejszyć zawartość mikroelementów w winie, które mogą być wykorzystane przez drożdże odpowiedzialne za spontaniczne odsyłanie .
Odprasowywanie win czerwonych poprzez klarowanie żelazocyjankiem potasu jest zabronione, ponieważ nie można kontrolować braku pozostałości żelazocyjanku (rozpuszczonego lub w zawiesinie) w winie ze względu na kolor wina związany z obecnością antocyjanów .