Dźwięczna spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa

Dźwięczna spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa
Symbol API	v
Numer API	129
Unicode	U + 0076
X-SAMPA	v
Kirshenbaum	v

Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa dźwięczna jest a bardzo często spółgłosek w wielu językach. Symbol w międzynarodowym alfabecie fonetycznym to [v] . Ten symbol reprezentuje małą literę łacińską V.

W niektórych językach, jak języki słowiańskie (mówi się wtedy o mokrej spółgłosce ), można ją palatalizować [vʲ] .

Charakterystyka

Oto charakterystyka dźwięcznej spółgłoski ciernej wargowo-zębowej:

• Jego tryb artykulacji jest frykcyjny , co oznacza, że ​​jest wytwarzany przez kurczenie się powietrza przez wąską ścieżkę w punkcie połączenia, powodując turbulencje.
• Jej punkt artykulacji jest wargowo-zębowy , co oznacza, że ​​jest zgięty z dolną wargą i zębami górnej szczęki.
• Jego fonacja jest dźwięczna , co oznacza, że ​​struny głosowe wibrują podczas artykulacji.
• Jest to spółgłoska ustna , co oznacza, że ​​powietrze wydostaje się tylko przez usta.
• Jest to środkowa spółgłoska , co oznacza, że ​​jest wytwarzana przez przepuszczanie powietrza przez środek języka, a nie po bokach.
• Jego mechanizm przepływu powietrza jest egresywny w płucach , co oznacza, że ​​jego artykulacja polega na przepychaniu powietrza przez płuca i przewód głosowy, a nie przez głośnię lub usta.

Po francusku

Francuski mają [V], jak w słowie z . Może być napisany v lub w słownie niemieckiego pochodzenia .

Inne języki

Włoski ma [v] , na przykład w słowach V nastolatka , v olto i PO v ero .

Niektóre języki, w których nie ma [v] , takie jak japoński , większość chińskich dialektów i kilka języków indo-aryjskich , wymawiają go jako dźwięczną spółgłoskę dwuwargową (bb) lub spirantową .

We współczesnej grece litera upsilon umieszczona po alfie i epsilon wymawia się zatem przed β , γ , δ , ζ , λ , μ , ν , ρ i samogłoskami. Litera beta była również wymawiana w ten sposób od czasów bizantyjskich.

Zobacz też

• Tryb artykulacji
• Punkt artykulacji