Aplanetyzm
Aplanatism to właściwość systemów optycznych dioptrii , catoptric i catadioptric umożliwia, dla przedmiotu leżącej prostopadle do osi optycznej , w celu utworzenia obrazu prostopadłą do osi optycznej. Dokładniej, układ optyczny jest aplanatyczny dla kilku punktów i :
W{\ styl wyświetlania A}W'{\ styl wyświetlania A '}
- jeśli jest stygmatyczny dla pary sprzężonych punktów i znajduje się na osi optycznej;W{\ styl wyświetlania A}W'{\ styl wyświetlania A '}
- i jeżeli obraz punktu znajdującego się w pobliżu iw tej samej płaszczyźnie prostopadłej do osi optycznej tworzy się w tej samej płaszczyźnie prostopadłej do osi optycznej, jak ;b'{\ styl wyświetlania B '}b{\ styl wyświetlania B}W{\ styl wyświetlania A}W'{\ styl wyświetlania A '}
- a jeśli jest stygmatyczny dla pary sprzężonych punktów i .b{\ styl wyświetlania B}b'{\ styl wyświetlania B '}
Aplanatyzm może być wyrażony matematycznie przez warunek sinusa Abbego : który musi dopełnić stygmatyczny układ optyczny, aby był aplanatyczny.
nie⋅WbŻ⋅grzechα=nie'⋅W'b'Ż⋅grzechα'{\ displaystyle n \ cdot {\ overline {AB}} \ cdot \ sin \ alpha = n '\ cdot {\ overline {A'B'}} \ cdot \ sin \ alfa '}
Historyczny
Termin ten został zapożyczony z aplanatism angielskiej aplanatyczna i jest stosowany od co najmniej 1794. „ aplanatyczna ” i „aplanatism” pochodzi od starogreckiego άπλάνητος używane od I st wieku i znaczenia „dokłada nie wędrują” „Kto nie oszukać” .
Pierwsze matematyczne podejście do achromatów przeprowadził w 1760 roku Samuel Klingenstierna : nazywano je wówczas soczewkami aplanetycznymi.
Ernst Abbe nazywa każdy obiektyw pozbawiony aberracji sferycznej aplanatycznym.
Matematyczne wyrażenie aplanetyzmu
nie{\ styl wyświetlania n}i są współczynnikami załamania przed i za układem optycznym.
nie'{\ styl wyświetlania n '}
Zakłada się, że układ optyczny jest stygmatyczny dla pary sprzężonych punktów i . W rezultacie ścieżka optyczna jest stała niezależnie od promienia przechodzącego przez układ optyczny.
W{\ styl wyświetlania A}W'{\ styl wyświetlania A '} LWW'{\ styl wyświetlania {\ matematyczny {L}} _ {AA '}}
Podobnie, system optyczny stygmatyczna dla pary sprzężonych punktów i tak, że ścieżka optyczna jest również stała. Dlatego różnica jest stała.
b{\ styl wyświetlania B}b'{\ styl wyświetlania B '} Lbb'{\ styl wyświetlania {\ matematyczny {L}} _ {BB '}}LWW'-Lbb'{\ displaystyle {\ mathcal {L}} _ {AA '} - {\ mathcal {L}} _ {BB'}}
Rozważmy teraz punkt w pobliżu i znajdujący się w płaszczyźnie prostopadłej do przechodzącej przez oś optyczną . Ponieważ dwa punkty są bardzo blisko siebie, pozwalamy sobie napisać, że dwa promienie (pochodzące z i od ) w punkcie wyłaniają się z tego samego punktu . i są kątami zorientowanymi między osią optyczną a odpowiednio padającym i wychodzącym promieniem. Różnicę w drogach optycznych można wtedy zapisać:
b{\ styl wyświetlania B}W{\ styl wyświetlania A}W{\ styl wyświetlania A}W{\ styl wyświetlania A}b{\ styl wyświetlania B}ja{\ styl wyświetlania I}ja'{\ styl wyświetlania I '}α{\ styl wyświetlania \ alfa}α'{\ styl wyświetlania \ alfa '}
LWW'-Lbb'≃nie⋅(Wja-bja)+nie'⋅(ja'W'-ja'b'){\ displaystyle {\ mathcal {L}} _ {AA '} - {\ mathcal {L}} _ {BB'} \ simeq n \ cdot ({AI} - {BI}) + n '\ cdot ({I 'A'} - {I'B '})}.
Wykonując przybliżenie i :
Wja≃Hja{\ displaystyle AI \ simeq HI}ja'H'≃ja'W'{\ displaystyle I'H '\ simeq I'A'}
LWW'-Lbb'≃nie⋅HbŻ-nie'⋅H'b'Ż=nie⋅WbŻ⋅grzechα-nie'⋅W'b'Ż⋅grzechα'{\ displaystyle {\ mathcal {L}} _ {AA '} - {\ mathcal {L}} _ {BB'} \ simeq n \ cdot {\ overline {HB}} - n '\ cdot {\ overline {H 'B'}} = n \ cdot {\ overline {AB}} \ cdot \ sin \ alpha -n '\ cdot {\ overline {A'B'}} \ cdot \ sin \ alpha '}...
Badając konkretny przypadek , możemy to napisać i wyprowadzić z niego zależność zwaną warunkiem sinusoidalnym Abbego :
α=0{\ styl wyświetlania \ alfa = 0}LWW'-Lbb'=0{\ displaystyle {\ mathcal {L}} _ {AA '} - {\ mathcal {L}} _ {BB'} = 0}
nie⋅WbŻ⋅grzechα=nie'⋅W'b'Ż⋅grzechα'{\ displaystyle n \ cdot {\ overline {AB}} \ cdot \ sin \ alpha = n '\ cdot {\ overline {A'B'}} \ cdot \ sin \ alfa '}.
Korzystając z powiększenia poprzecznego , możemy również zapisać tę zależność w postaci:
γt=W'b'ŻWbŻ{\ displaystyle \ gamma _ {t} = {\ frac {\ overline {A'B '}} {\ overline {AB}}}}
grzechαgrzechα'=nie'nie⋅γt{\ displaystyle {\ frac {\ grzech \ alfa} {\ grzech \ alfa '}} = {\ frac {n'} {n}} \ cdot \ gamma _ {t}}.
Można z tego wywnioskować inny warunek, warunek Herschella , który zauważono , dotyczy obiektów rozciągniętych na osi optycznej w związku z powiększeniem wzdłużnym ; to nieskończenie małe odchylenie obiektu i nieskończenie małe odchylenie obrazu na osi optycznej.
nie⋅rex⋅grzech(θ/2)2=nie'⋅rex'⋅grzech(θ'/2)2{\ displaystyle n \ cdot \ mathrm {d} x \ cdot \ sin {(\ teta / 2)} ^ {2} = n '\ cdot \ mathrm {d} x' \ cdot \ sin {(\ teta ^ { '} / 2)} ^ {2}}rex{\ styl wyświetlania \ matematyka {d} x}rex'{\ styl wyświetlania \ matematyka {d} x '}
Z jednej strony relacja zatok Abbego prowadzi do . Z drugiej strony relacja Hershella prowadzi do . Te dwie relacje są kompatybilne tylko dla . Jedyne przypadki to środek zwierciadła sferycznego i zwierciadła płaskiego, więc mamy ogólnie niezgodność warunków Abbego i Herschella.
grzech(α/2)grzech(α'/2)sałata(α/2)sałata(α'/2)=stały{\ displaystyle {\ frac {\ grzech (\ alfa / 2)} {\ grzech (\ alfa ^ {'} / 2)}} {\ frac {\ cos (\ alfa / 2)} {\ cos (\ alfa ^ {'} / 2)}} = {\ tekst {stała}}}grzech(α/2)grzech(α'/2)=stały{\ displaystyle {\ frac {\ grzech (\ alfa / 2)} {\ grzech (\ alfa ^ {'} / 2)}} = {\ tekst {stała}}}|α|=|α'|{\ styl wyświetlania | \ alfa | = | \ alfa '|}
Zbliżał się aplanetyzm
W ramach aproksymacji Gaussa mówi się, że stygmatyzm jest przybliżony: w pierwszym przybliżeniu każdy obiekt punktowy układu scentrowanego ma sprzężenie stygmatyczne. Aproksymacja Gaussa pozwala w ten sam sposób traktować aplanetyzm jako przybliżony.
Często mówimy o systemach aplanatycznych, gdy aberracja sferyczna i/lub koma zostaną skorygowane.
Właściwości i przypadki szczególne
- Te punkty Weierstrassa są rygorystycznie stygmatyczna i aplanatyczna, właściwości wykorzystywane w celach mikroskopowych na przykład.
- Płaszczyzna lustro jest rygorystycznie stygmatyczna i aplanatyczna.
- Te sferyczne dioptrii są aplanatyczna dla punktu obrazu obiektu i połączone ze środkiem krzywizny.
- W ten sam sposób lustro sferyczne jest aplanatyczne względem swojego środka i punktów jego powierzchni.
- Jeśli chodzi o lustro paraboliczne, może być napiętnowane ze względu na swoje skupienie, ale nie jest aplanatyczne.
- W systemie aplanatyczna w radiometrii The geometryczny stopniu od wiązki przychodzących jest zachowana.
Uwagi i referencje
-
Balland 2007 , s. 122-126
-
Słownik etymologiczny anglicyzmów i amerykanizmów w Google Books
-
Podstawy projektowania soczewek w Książkach Google
-
http://paristech.institutoptique.fr/site.php?id=181&fileid=340
-
Optyka w instrumentach (traktat EGEM) w Google Books
-
Obrazy geometryczne: aberracje w Książkach Google
-
Optyka w instrumentach (traktat EGEM) w Google Books
-
Optyka w instrumentach (traktat EGEM) w Google Books
-
Optyka w instrumentach (traktat EGEM) w Google Books
Zobacz również
Bibliografia
- Bernard Balland , Optyka geometryczna: obrazowanie i instrumenty , Lozanna, Presses polytechniques universitaire romandes,2007, 860 pkt. ( ISBN 978-2-88074-689-6 , zawiadomienie BNF n o FRBNF41132231 , prezentacja on-line )
<img src="https://fr.wikipedia.org/wiki/Special:CentralAutoLogin/start?type=1x1" alt="" title="" width="1" height="1" style="border: none; position: absolute;">