Aplanetyzm

Aplanatism to właściwość systemów optycznych dioptrii , catoptric i catadioptric umożliwia, dla przedmiotu leżącej prostopadle do osi optycznej , w celu utworzenia obrazu prostopadłą do osi optycznej. Dokładniej, układ optyczny jest aplanatyczny dla kilku punktów i  :

Aplanatyzm może być wyrażony matematycznie przez warunek sinusa Abbego  : który musi dopełnić stygmatyczny układ optyczny, aby był aplanatyczny.

Historyczny

Termin ten został zapożyczony z aplanatism angielskiej aplanatyczna i jest stosowany od co najmniej 1794. „  aplanatyczna  ” i „aplanatism” pochodzi od starogreckiego άπλάνητος używane od I st  wieku i znaczenia „dokłada nie wędrują” „Kto nie oszukać” .

Pierwsze matematyczne podejście do achromatów przeprowadził w 1760 roku Samuel Klingenstierna  : nazywano je wówczas soczewkami aplanetycznymi.

Ernst Abbe nazywa każdy obiektyw pozbawiony aberracji sferycznej aplanatycznym.

Matematyczne wyrażenie aplanetyzmu

i są współczynnikami załamania przed i za układem optycznym.

Zakłada się, że układ optyczny jest stygmatyczny dla pary sprzężonych punktów i . W rezultacie ścieżka optyczna jest stała niezależnie od promienia przechodzącego przez układ optyczny.

Podobnie, system optyczny stygmatyczna dla pary sprzężonych punktów i tak, że ścieżka optyczna jest również stała. Dlatego różnica jest stała.

Rozważmy teraz punkt w pobliżu i znajdujący się w płaszczyźnie prostopadłej do przechodzącej przez oś optyczną . Ponieważ dwa punkty są bardzo blisko siebie, pozwalamy sobie napisać, że dwa promienie (pochodzące z i od ) w punkcie wyłaniają się z tego samego punktu . i są kątami zorientowanymi między osią optyczną a odpowiednio padającym i wychodzącym promieniem. Różnicę w drogach optycznych można wtedy zapisać:

.

Wykonując przybliżenie i  :

...

Badając konkretny przypadek , możemy to napisać i wyprowadzić z niego zależność zwaną warunkiem sinusoidalnym Abbego  :

.

Korzystając z powiększenia poprzecznego , możemy również zapisać tę zależność w postaci:

.

Można z tego wywnioskować inny warunek, warunek Herschella , który zauważono , dotyczy obiektów rozciągniętych na osi optycznej w związku z powiększeniem wzdłużnym  ; to nieskończenie małe odchylenie obiektu i nieskończenie małe odchylenie obrazu na osi optycznej.

Z jednej strony relacja zatok Abbego prowadzi do . Z drugiej strony relacja Hershella prowadzi do . Te dwie relacje są kompatybilne tylko dla . Jedyne przypadki to środek zwierciadła sferycznego i zwierciadła płaskiego, więc mamy ogólnie niezgodność warunków Abbego i Herschella.

Zbliżał się aplanetyzm

W ramach aproksymacji Gaussa mówi się, że stygmatyzm jest przybliżony: w pierwszym przybliżeniu każdy obiekt punktowy układu scentrowanego ma sprzężenie stygmatyczne. Aproksymacja Gaussa pozwala w ten sam sposób traktować aplanetyzm jako przybliżony.

Często mówimy o systemach aplanatycznych, gdy aberracja sferyczna i/lub koma zostaną skorygowane.

Właściwości i przypadki szczególne

Uwagi i referencje

  1. Balland 2007 , s.  122-126
  2. Słownik etymologiczny anglicyzmów i amerykanizmów w Google Books
  3. Podstawy projektowania soczewek w Książkach Google
  4. http://paristech.institutoptique.fr/site.php?id=181&fileid=340
  5. Optyka w instrumentach (traktat EGEM) w Google Books
  6. Obrazy geometryczne: aberracje w Książkach Google
  7. Optyka w instrumentach (traktat EGEM) w Google Books
  8. Optyka w instrumentach (traktat EGEM) w Google Books
  9. Optyka w instrumentach (traktat EGEM) w Google Books

Zobacz również

Bibliografia

<img src="https://fr.wikipedia.org/wiki/Special:CentralAutoLogin/start?type=1x1" alt="" title="" width="1" height="1" style="border: none; position: absolute;">