Komisja ds. Wypadków w Kolumbii

Columbia Accident Investigation Board lub CAIB (w języku francuskim  : Komisja na wypadek Columbia), była grupa osób wezwanych przez NASA w celu zbadania przyczyn utraty promu Columbia podczas ponownego wejścia w atmosferę podczas STS-107 misja ,1 st luty 2.003.

Grupa śledcza ustaliła, że ​​przyczyną wypadku były kawałki pianki izolacyjnej, które oddzieliły się od zewnętrznego zbiornika , tworząc gruz i uderzając w skrzydło orbitera . Zwrócono również uwagę, że „prysznice gruzu” były dobrze znanym problemem, ale uważanym za „akceptowalny” przez kierownictwo NASA. Komisja zaleciła również wprowadzenie zmian w celu zwiększenia bezpieczeństwa kolejnych lotów wahadłowców.

Raport końcowy CAIB został opublikowany w dniu 26 sierpnia 2003 r..

Główne odkrycia

Komisja ustaliła bezpośrednią fizyczną przyczynę wypadku, ale także to, co określa jako „przyczyny organizacyjne”.

Bezpośrednia przyczyna wypadku

82 sekundy po wystrzeleniu duży kawałek piankowego materiału izolacyjnego, „lewa rampa piankowa dwójnóg”, oddzielił się od zewnętrznego zbiornika i uderzył w krawędź natarcia lewego skrzydła promu, uszkadzając węglowe panele osłony termicznej chroniącej konstrukcję promu.

Podczas wejścia w atmosferę, pozostawiony w osłonie otwór pozwalał na wniknięcie niezwykle gorącej plazmy do wnętrza skrzydła i stopienie jego struktury, co doprowadziło do zniszczenia promu. Był to siódmy znany przypadek oddzielenia się bloku pianki z tego konkretnego obszaru zewnętrznego zbiornika podczas startu, czyli około 10% z 72 startów śledzonych przez systemy obrazowania.

Przyczyna organizacyjna wypadku

Problem szczątków wylatujących z zewnętrznego zbiornika podczas startów był dobrze znany NASA i powodował uszkodzenia promu podczas wszystkich poprzednich lotów. Przez większość czasu – choć nie zawsze – szkody były niewielkie. Z biegiem czasu menedżerowie programu wahadłowego nabrali pewności siebie i uwierzyli, że te wydarzenia są akceptowalnym ryzykiem. NASA zdecydowała, że ​​nie wymaga dodatkowej aktywności poza pojazdem (EVA) do kontroli wizualnej, wierząc, że uderzenie piany nie będzie nic poważniejszego niż uderzenie samochodu w blok styropianowy na autostradzie.

Rekomendacje wydane przez komisję

Komitet wydał 29 zaleceń dla NASA, aby poprawić bezpieczeństwo kolejnych lotów wahadłowców kosmicznych. Zawierają:

Tylko dwie dodatkowe misje wahadłowe zostały zatwierdzone przed wdrożeniem tych zaleceń.

Program promu kosmicznego z raportem CAIB

Po opublikowaniu raportu CAIB, NASA wdrożyła wszystkie zalecane zmiany i rozpoczęła swoją pierwszą misję postkolumbijską ( STS-114 ) w 2005 roku . W odpowiedzi na zalecenia CAIB, wahadłowiec zabrał 15,24-metrowy maszt inspekcyjny przymocowany do ramienia robota, który został użyty w ciągu 24 godzin od startu do przeprowadzenia kontroli uszkodzeń orbitera. Ponieważ wszystkie misje postkolumbijskie (z wyjątkiem jednej) koncentrowały się na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS), głównie po to, by zapewnić astronautom „awaryjne schronienie”, gdyby którykolwiek z orbiterów został uszkodzony w sposób niemożliwy do naprawienia metodami konwencjonalnymi, NASA wdrożyła program nieplanowanych misji STS-3xx , który wymagał szybkiego uruchomienia wahadłowca ratunkowego, podobnie jak misje Skylab Rescue , które zostały zaplanowane podczas programu Skylab .

NASA wycofała swoją flotę promów kosmicznych na 21 lipca 2011, po zakończeniu montażu ISS i wykonaniu ostatniego lotu wahadłowca Atlantis ( STS-135 ). Orion , zamiennik wahadłowca, miał składać się ze statku kosmicznego typu Apollo, wystrzelonego na szczycie rakiety Ares I , który jako pierwszy stopień mógłby wykorzystać jeden z dopalaczy promu kosmicznego . Orion nie byłby narażony na niebezpieczeństwo uszkodzenia uszczelnienia międzysegmentowego (ze względu na obecność wieży ratunkowej ) lub oderwania pianki izolacyjnej (ponieważ statek byłby wodowany w konfiguracji piętrowej). Oprócz przetransportowania załóg na ISS, statek kosmiczny Orion, w ramach programu Constellation , umożliwiłby NASA powrót na Księżyc .

Prezydent Barack Obama podpisał ustawę autoryzacyjną NASA 2010 w dniu11 października, który oficjalnie zakończył program Constellation , zastępując go programami Space Launch System (SLS) i Multi-Purpose Crew Vehicle (MPCV), umożliwiając załogowe misje eksploracyjne poza niską orbitą ziemską.

członkowie Komitetu

Przewodniczący komisji:

Członkowie Komitetu:

Wsparcie komitetu:

Częściowa lista dodatkowych badaczy i grupy wsparcia CAIB:

Uwagi i referencje

  1. (w) Raport CAIB Vol.1 2003 , s.  123.
  2. (w) CAIB Zgłoś Vol.1 2003 , s.  125.
  3. (pl) "  Orion - Orion Team przygotowuje się do STORRM  " [ archiwum z5 maja 2011] , Lockheed Martin Corporation ( dostęp 29 marca 2018 ) .
  4. (w) "  Space Launch System  " , NASA,16 marca 2018 r.(dostęp 29 marca 2018 r . ) .
  5. (en) "  Columbia Accident Investigation Board - członkowie zarządu  " [ archiwum22 maja 2012] , NASA (CAIB) (dostęp 29 marca 2018 ) .
  6. (w) Raport CAIB Vol.1, Rozdział 2 2003 , s.  95.

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne