Wirusowe obciążenie

Obciążenia wirusowego lub wirusa miano oznacza liczbę kopii wirusa ( HIV , HBV, itd.), Co wskazuje wirusową replikację w danej objętości płynu (krew, nasienie, ślinę, etc.).

Najczęściej wyrażany jest w kopiach na mililitr lub w skali logarytmicznej .

Przykład HIV

Kiedy mówi się, że miano wirusa jest „niewykrywalne”, odnosi się to do progu danej techniki pomiarowej. Na przykład w przypadku wirusa HIV , test do wykrywania antygenu p24 wykrywa wirusa wynosiło 10 4 kopii na ml na początku lat 2000, a ilościową reakcję PCR z końca 2010s wykrywa, w zależności od techniki, od 20 do 50 kopii na ml .

Spontaniczna ewolucja

Naturalnie nieleczona miano wirusa znacznie wzrasta po pierwotnej infekcji do ponad 106 kopii na ml w ciągu kilku tygodni. Następnie spada poniżej 1000 kopii przez kilka lat pod wpływem wciąż nienaruszonego układu odpornościowego (faza bezobjawowa). Po trzecie, miano wirusa ponownie wzrasta wraz z pojawieniem się niedoboru odporności (stały spadek liczby limfocytów T-CD4 ).

Nadal jednak w przypadku nieleczonego zakażenia wirusem HIV miano wirusa jest czynnikiem prognostycznym: im wyższe, tym szybszy spadek liczby limfocytów CD4 i większe prawdopodobieństwo progresji zakażenia do choroby AIDS .

Ewolucja traktowana

Pomiar wiremii jest istotną częścią obserwacji leczonego pacjenta. Niewykrywalne miano wirusa (mniej niż 20 lub 50 kopii/ml) to cel, który należy osiągnąć i utrzymać u pacjenta. W tej sytuacji (niewykrywalne miano wirusa) choroba nie postępuje, a ryzyko przeniesienia jest znacznie zmniejszone, nawet bliskie zeru według badań.

W sytuacji niewykrywalnego miana wirusa może wystąpić przejściowy wzrost lub „  zaskoczenie  ” miana wirusa między 50 a 100 kopii/ml, co nie ma znaczenia patologicznego. Natomiast miano wirusa powyżej 50 kopii/ml trwale lub wielokrotnie wymaga specjalistycznego postępowania ( przestrzeganie leczenia, pojawienie się oporności na leki przeciwretrowirusowe itp.).

Uwagi i referencje

  1. Jean-Marie Huraux, Traktat o wirusologii medycznej , Paryż, Estem,2003, 699  s. ( ISBN  2-84371-203-3 ) , s.  337.
  2. E. Pilly, Choroby zakaźne i tropikalne: 2020 , Paryż / wyśw. we Włoszech, Alinéa Plus,2019, 720  pkt. ( ISBN  978-2-916641-68-3 ) , s.  452-453.
  3. Fritz H. Kayser ( tłumacz  z niemieckiego), kieszonkowy podręcznik mikrobiologii medycznej , Paryż, Flammarion Médecine-Sciences,2008, 764  pkt. ( ISBN  978-2-257-11335-1 ) , s.  547.
  4. (w) Alison J. Rodger , Valentina Cambiano , Tina Bruun i Pietro Vernazza , „  Ryzyko przeniesienia wirusa HIV poprzez seks bez prezerwatywy w parach homoseksualnych o niezgodności serologicznej z partnerem HIV-dodatnim Przyjmując supresyjną terapię antyretrowirusową (PARTNER): końcowe wyniki wieloośrodkowego, badanie prospektywne, obserwacyjne  ” , The Lancet , Londyn , tom.  393 n O  10189,15 czerwca 2019 r., s.  2428-2438 ( ISSN  0140-6736 , PMID  31056293 , PMCID  6584382 , DOI  10.1016 / S0140-6736 (19) 30418-0 , odczyt online , dostęp 28 listopada 2020 ).

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne