Elektrownia jądrowa w Czarnobylu

Roślin elektrowni jądrowej w Czarnobylu (w języku rosyjskim  : „Чернобыльская атомная электростанция” ), znany także pod urzędową nazwą „  VI Lenina elektrowni jądrowej  ”, to elektrownia jądrowa zamknięty od 2000 roku, znajduje się w Ukrainie w mieście Prypeć , 18  km na północny zachód od Czarnobyla , 16  km od granicy ukraińsko-białoruskiej i około 110  km na północ od Kijowa .

Jej oznaczenie to „  Specjalistyczne przedsiębiorstwa państwowe – Elektrownia jądrowa w Czarnobylu  ” (po rosyjsku  : „Государственное специализированное предприятие Черно́быльая атомнационот" .

Reaktor n O  4 była przyczyną katastrofy czernobylskiej jądrowego w 1986 roku , ale roślina nadal działać do innych reaktorówgrudzień 2000podczas gdy miasta Czarnobyl i Prypeć praktycznie stały się miastami duchów .

Od 1986 r. do grudnia 2000 r. w zakładzie pracowało do 9000 osób. Nawet podczas przestoju, do nadzoru nadal zatrudnia około 3000 osób. Do 1986 roku większość robotników mieszkała w nowym mieście Prypeć, wybudowanym w tym samym czasie co elektrownia. Z powodu ewakuacji Prypeci po katastrofie robotnicy mieszkają teraz w Sławutyczu , mieście 45  km na wschód od fabryki na Ukrainie. Został zbudowany w celu zastąpienia Prypeci. Po 1986 roku praca w Czarnobylu była atrakcyjna pomimo wysokich dawek radioaktywności , ze względu na wyjątkowo wysokie zarobki i rytm dwóch tygodni pracy/dwóch tygodni urlopu.

Budowa

Zakład miał mieć sześć reaktorów jądrowych typu RBMK 1000 do produkcji energii elektrycznej z energii jądrowej . Budowa reaktorów 1 i 2 rozpoczęła się w 1971 roku  ; pierwszy został oddany do użytku w 1977 roku , drugi rok później. Reaktory 3 i 4 uruchomiono w 1975 roku  ; ich działalność rozpoczęła się odpowiednio w 1981 i 1983 roku . Budowę reaktorów 5 i 6, również o mocy 1000  MW , przerwała katastrofa.

W 1985 r. Związek Radziecki posiadał wówczas 46 reaktorów jądrowych działających w kraju, w tym około piętnastu bloków typu RBMK 1000 o mocy elektrycznej 1000  megawatów każdy. W tym czasie udział energii jądrowej w Związku Radzieckim stanowił około 10% produkowanej energii elektrycznej, a elektrownia w Czarnobylu dostarczała 10% energii elektrycznej na Ukrainie.

Należy zauważyć, że ogólny układ elektrowni i jej wygląd zewnętrzny nawiązują do elektrowni atomowej w Kursku . Zostały zbudowane w tym samym okresie.

Katastrofa

Katastrofa w Czarnobylu to poważna awaria jądrowa sklasyfikowana na siódmym i ostatnim poziomie w skali INES ze względu na stopienie rdzenia reaktora nr 4. Doszło do26 kwietnia 1986.

Konsekwencje

Funkcjonowanie zakładu przez kolejne 14 lat

W wyniku wypadku trzy pozostałe reaktory zostały wyłączone, ponieważ teren był silnie skażony promieniowaniem. Jednak po oczyszczeniu wewnątrz i wokół elektrowni reaktory 1, 2 i 3 zostały ponownie uruchomione pod koniec 1986 roku.

Reaktor 2 uległ awarii jądrowej w dniu11 października 1991, w wyniku czego nie został ponownie uruchomiony ze względu na wysokie koszty napraw. Reaktor 1 został zakończony w listopadzie 1996 reaktor n O  3, który był ostatnim reaktorze nadal działa w roślinie, została zakończona w grudniu 2000 roku.

Ruiny Reaktora 4 pozostaną radioaktywne przez kolejne tysiąclecia. Pluton-239 , który jest jednym z pierwiastków promieniotwórczych obecnych w reaktorze, ma okres półtrwania równy 24 200 lat. W 1986 roku reaktor został uwięziony w betonowym sarkofagu zbudowanym przez likwidatorów i obłożonym stalą, wypełnionym 300 000 ton piasku, gliny, ołowiu i boru . Wymaga stałego monitorowania.

Podwójny sarkofag w oczekiwaniu na przyszły demontaż

Francuskie konsorcjum Novarka (zrzeszające francuskie grupy Vinci i Bouygues ) rozpoczęło pod koniec sierpnia 2010 r. budowę nowej metalowej ramy o wadze 18 000 ton (lub 23 000 ton), która pokryje pierwszy sarkofag zbudowany nad uszkodzonym reaktorem. elektrowni jądrowej, pękniętej w 2010 roku lub nawet wcześniej.

Celem jest umożliwienie w dłuższej perspektywie, to znaczy za kilkadziesiąt lat, wyburzenia całości i pracy pod przykrywką.

Faza rozpoczęta w 2010 roku polega na budowie pali, które będą podtrzymywać platformę wyposażoną w szyny. Musi to umożliwiać przesuwanie obudowy zabezpieczającej po stole. Sarkofag będzie gwarantowany na sto lat. Budżet operacji został zwiększony do 1,54 mld euro w 2011 roku i sfinansowany głównie przez kraje europejskie .

12 lutego 2013 r., „Więcej niż 50 metrów od sarkofagów który obejmował reaktora awarii 1986” i kilkudziesięciu metrów od nowego sarkofagów następnie w budowie, przy czym górna część ściany betonie „budynku turbiny” uszkodzonej reaktora , a także „część metalowego dachu zawaliła się na i w hali turbin, uszkadzając około 600 metrów kwadratowych budynku. Według oświadczenia konsorcjum Novarka, ten zawalenie jest wynikiem połączonego efektu wiatru i ciężaru śniegu. Według Ukraińskiej Agencji Ratunkowej betonowa ściana i metalowy dach, które zawaliły się, zostały zbudowane po katastrofie w 1986 roku, ale nie są częścią samego sarkofagu. W odpowiedzi na Greenpeace -Rosja niepokojących zagrożeń dla sarkofagu, M mi Rudenko wyjaśnił, że „wszystkie elementy niestabilne zostały wzmocnione i zgodnie z wnioskami ekspertów, musi posiadać co najmniej do 2023 roku  ” . Ten budynek będzie pod przyszłym drugim sarkofagiem, ale na tym etapie było więcej strachu niż krzywdy, deklaruje IRSN

Łuk został oddany do użytku w listopadzie 2016 roku z kilkuletnim opóźnieniem w stosunku do pierwotnego projektu, który przewidywał oddanie do użytku w 2012 roku . Sama arka nie została w pełni ukończona do grudnia 2018 roku i nie była w pełni wyposażona do stycznia 2019 roku.

Centrum magazynowania zużytego paliwa jądrowego (ISF-2) jest przeznaczone do przechowywania ponad 25 000 zestawów zużytego paliwa jądrowego z reaktorów RBMK w elektrowni jądrowej w Czarnobylu przez około 100 lat. Jest finansowany z Rachunku Bezpieczeństwa Jądrowego , funduszu zainicjowanego przez G7 i zarządzanego przez Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju .

Areva zobowiązuje się dostarczyć instalację latem 2005 roku, a prace rozpocznie wiosną 2000 roku. W kwietniu 2003 roku Ukraina wstrzymała budowę z powodu "błędów konstrukcyjnych podważających bezpieczeństwo operacyjne składowiska". Instalacja Arevy zawiera wadę konstrukcyjną uniemożliwiającą jej użycie. W 2014 roku , strona została przejęta przez HOLTEC Międzynarodówki  (en) , amerykańskiej firmy, która planuje otwarcie obiektu pomiędzy 2017 a 2018 r .

Zobacz również

• Łuk Czarnobylski
• Program naprawy i rozwoju w Czarnobylu
• Czarnobylska Strefa Wykluczenia

Uwagi i referencje

1. Energia jądrowa lub nadejście śmierci statystycznej .
2. W Czarnobylu „musimy działać, zanim będzie za późno” , Le Monde 25 kwietnia 2017 r.
3. Monitor , n O  5576 z dnia 8 października 2010.
4. Cédric Pietralunga, „  Najlepszy początek gigantycznego sarkofagu nad Czarnobylem  ” , w Le Monde ,25 kwietnia 2012(dostęp 25 kwietnia 2012 r . ) .
5. Émeline Ferard, „Elektrownia w Czarnobylu: dach i ściana zawaliły się w budynku” , maxiscience.com z 13 lutego 2013, konsultacja 21.02.2013.
6. Le Nouvel Observateur z AFP (2013), „Czarnobyl: zawalił się dach elektrowni; 80 pracowników Vinci i Bouygues zostało ewakuowanych „prewencyjnie”  ; komunikat prasowy opublikowany 13.03.2013, konsultowany 21.02.2013.
7. Guillaume Malaurie, dziennikarz NouvelObs (2013), „ Zawalony dach w Czarnobylu: więcej strachu niż krzywdy”; w obecnym stanie informacji jest to wniosek Instytutu Ochrony Radiologicznej i Bezpieczeństwa Jądrowego (IRSN) , 13.02.2013 .
8. Philippe Jacqué, „  Gigantyczny sarkofag na szczycie elektrowni atomowej w Czarnobylu  ” , Le Monde ,29 listopada 2016.
9. Le Monde, 19 października 2009 .
10. (w) „  Wsparcie UE dla Ukrainy – projekt Roundup  ” na http://www.neimagazine.com/ ,15 sierpnia 2014 r.(dostęp 28 lipca 2015 r . ) .
11. „  Nieprawdopodobne fiasko Arevy w Czarnobylu  ” na http://journaldelenergie.com (dostęp 28 lipca 2015 ) .